Sabine en Laetitia volgens Bourlet 48 uur te lang in kooi

Sabine en Laetitia hadden 48 uur eerder gevonden kunnen worden toen ze in de kooi van Marc Dutroux in augustus 1996 in Marcinelle opgesloten zaten. Dat heeft procureur des konings Michel Bourlet vanmorgen voor het assisenhof van Aarlen gezegd tijdens zijn commentaar op het getuigenis van een politieman van Charleroi gisteren.

Bourlet richtte zich rechtstreeks tot Laetitia, die in de zaal aanwezig was, toen hij zware kritiek uitte op het onderzoek dat toenmalig rijkswachter René Michaux heeft gevoerd. Sabine Dardenne was vanmorgen niet in de assisenzaal.

De meisjes werden op 15 augustus 1996 uit de kelder van Dutroux’ woning in Marcinelle gered, nadat Dutroux aan zijn ondervrager Michel Demoulin had gezegd dat hij “twee meisje zou geven”. Volgens Bourlet waren 48 uren eerder al alle elementen voorhanden om de kinderen te vinden.

Op 13 augustus 1996 vond een huiszoeking met een speurhond plaats, onder leiding van rijkswachter René Michaux, die acht maanden voordien in het huis geweest was en de meisjes niet had gevonden. De hond gebruikte de geur van Laetitia’s beddenlaken als referentie, maar vond vreemd genoeg niets, terwijl het meisje meermaals in de verschillende kamers van het huis in Marcinelle geweest was.

Maar toen diezelfde hond met hetzelfde referentiemateriaal onder het oog van Bourlet de bestelwagen van Dutroux besnuffelde, reageerde hij meteen. Laetitia had zonder twijfel op de achterbank van de bestelwagen gezeten. “In de voorbije acht jaar heeft niemand mij uitgelegd waarom die hond de geur van Laetitia in het huis niet en in de bestelwagen wel rook”, zei Bourlet.

De procureur verwonderde er zich ook over dat Michaux en zijn collega’s op 13 augustus de brieven van Sabine Dardenne niet gevonden hebben. Speurders van de BOB van Brussel, die enkele dagen later de huiszoeking overdeden, vonden ze meteen onder een tapijt. Sabine schreef de brieven, gericht aan haar ouders, gedurende de 81 dagen dat ze in het huis opgesloten zat.

Bourlet merkte ook op dat hij vond dat tegen Michaux een onderzoek gevoerd had moeten worden wegens schuldig verzuim. Maar de raadkamer en de kamer van inbeschuldigingstelling stelden Michaux buiten vervolging. Bourlet legt zich daarbij neer.

Bron » De Standaard