Vonnis over autozwendel Dutroux bevestigd

Het Brusselse hof van beroep heeft vrijdag de uitspraak van de correctionele rechtbank van Nijvel van 30 mei 2005 voor Marc Dutroux bevestigd. Hij werd toen schuldig bevonden aan de heling van twee vrachtwagens in 1995. Er werd geen straf uitgesproken omdat die toch zou opgeslorpt worden door de levenslange gevangenisstraf en tien jaar terbeschikkingstelling van de regering die Dutroux op 22 juni 2004 kreeg op het assisenproces in Aarlen.

Dutroux was vrijdag zelf niet aanwezig in het justitiepaleis. Ook tijdens de debatten die plaatsvonden op 8 maart dit jaar, bleef hij in de gevangenis. Toen verklaarde hij zijn afwezigheid door het feit dat hij het masker niet verdraagt dat hij moet dragen tijdens de rit van de gevangenis van Itter, waar Dutroux in hechtenis zit, naar het Brusselse justitiepaleis.

Bron » De Morgen

Nihoul verschijnt dinsdag voor commissie voorwaardelijke vrijlating

Michel Nihoul verschijnt op 11 april voor de Commissie Voorwaardelijke Invrijheidstelling. De commissie behandelt om 14 uur zijn verzoek tot vrijlating in de gevangenis van Sint-Gillis, zo is woensdag van zijn advocaat, Frédéric Clément de Cléty, vernomen. Nihoul werd in het kader van het proces-Dutroux tot vijf jaar opsluiting veroordeeld. Alle vereiste adviezen over de voorwaardelijke vrijlating van Nihoul zijn positief.

De adviezen komen van de conferentie van het gevangenispersoneel van Sint-Gillis, waar Nihoul opgesloten zit, van de gevangenisdirecteur, de gevangenisadministratie, de procureur des konings en het kabinet van de minister van Justitie. De Commissie Voorwaardelijke Invrijheidstelling, die samengesteld is uit een beroepsmagistraat, een expert in maatschappelijke reclassering en een deskundige in strafuitvoering, is echter niet gebonden door deze adviezen.

Nadat de gevangene voor de commissie is verschenen, heeft de commissie twee weken de tijd om te beraadslagen. Bij een positieve beslissing legt ze een datum voor de vrijlating vast. Nihoul werd op 22 juni 2004 door het assisenhof van Aarlen tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld voor bendevorming en betrokkenheid bij drugshandel, autozwendel, zwendel met identiteitsdocumenten en mensenhandel. Hij werd vrijgesproken voor de feiten die verband hielden met de ontvoering van de kinderen.

Bron » De Morgen

Cassatie verwerpt eis Dutroux tot vervolging agenten

In het arrest had de KI de klacht verworpen die Dutroux had ingediend tegen twee agenten die het onderzoek hadden gevoerd naar de ontvoerde en vermoorde meisjes. Dutroux beschuldigde de agenten van fouten in een proces-verbaal. Als gevolg daarvan zou hij naar eigen zeggen onterecht veroordeeld zijn voor de moord op zijn voormalige kompaan Bernard Weinstein. De verdediging van Dutroux bracht woensdag geen enkel argument aan. Het Hof van Cassatie kon dan ook niet anders dan het beroep verwerpen.

Bron » De Morgen

René Haquin, de laatste onderzoeksjournalist

René Haquin, de bekendste onderzoeksjournalist van Franstalig België, wordt vandaag begraven in zijn geboortedorp Beauraing. Hij overleed vorige week aan longkanker. Haquin, journalist bij Le Soir, werd bekend in de jaren tachtig, toen hij van dichtbij grote gerechtelijke dossiers als De Bende van Nijvel, het extreem-rechtse Westland New Post en Agusta-Dassault volgde. Haquin was een gedreven journalist, een autoriteit in zijn vak, maar hij was ook zeer rechtlijnig.

Geen enkele Franstalige journalist stond hoger aangeschreven dan hij in de politieke en gerechtelijke wereld maar ook bij de gewone man. Geen enkele journalist kwam ook meer in aanvaring met de gerechtelijke wereld dan hij. En Haquin was koppig. Toen hij vond dat het Luikse gerecht hem onrecht had aangedaan door bij hem een huiszoeking te doen, stapte hij naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Hij kreeg er gelijk.

Haquin maakte ontelbare buitenlandse reportages maar hij hield vooral van het ‘fait divers’, die tak van de journalistiek waar zoveel grote journalisten op neerkijken. “Het leven van gewone mensen is fascinerend. De tragedies waardoor ze getroffen worden en de manier waarop ze daarop reageren, zegt zoveel over de menselijke natuur.

Zoveel meer dan woorden van gezagsdragers of politici”, was één van zijn uitspraken. Voor de jongere journalisten op zijn eigen krant maar ook ver daarbuiten was hij een voorbeeld. Talrijk zijn diegenen die in de waanzinnige begindagen van de zaak-Dutroux – één van die tragische faits divers die hem zo fascineerden – raad gingen vragen aan René Haquin. Haquin voelde aan zijn ellebogen dat het toen ontzettend fout liep.

De X-verhalen riepen bij hem onzalige herinneringen op aan de roze balletten, één van de meest hardnekkige legendes uit zijn glorietijd, de jaren tachtig. Roze balletten waarvan Haquin overtuigd was dat het verzinsels waren. René Haquin, kenner van de menselijk natuur, geloofde in simpele waarheden. Niet in complotten.

Bron » De Standaard

Zes kandidaten voor functie Koen Dassen

Na een naar verluidt ‘hopeloze zoektocht’ hebben zich zes kandidaten aangemeld om Koen Dassen op te volgen als chef van de staatsveiligheid. Minister van Justitie Laurette Onkelinx (PS) maakte gisteren het aantal kandidaten bekend. Officieel blijft hun identiteit nog geheim.

Paul De Gryse, procureur van Brussel, bevestigt aan De Morgen zijn kandidatuur. “Ik heb me kandidaat gesteld, maar ik ben natuurlijk niet alleen. Het is een zeer boeiende job, al is het de laatste jaren wel een schietstoel”, verklaart De Gryse. Een andere naam die circuleert is die van Frank Camberlain, onderzoeksrechter in Antwerpen. Voor hij de overstap maakte naar het gerecht, werkte Camberlain als leraar en politieman.

Ook Michelle Coninsx wordt genoemd. Zij werkt in Den Haag bij Eurojust en was een concurrente van Dassen bij diens aanstelling. Coninsx is gespecialiseerd in luchtvaartveiligheid en terrorisme. Ze heeft een liberaal etiket, net als Edith Van den Brouck, die ook genoemd wordt als mogelijke opvolgster. Vroeger was ze substituut van Mechelen en nu voorzitster van de Hoge raad voor de Justitie. Ten slotte is er Paul Van Tighelt, veiligheidsadviseur bij minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael en ‘iemand’ uit de administratie Ontwikkelingssamenwerking.

De voorkeur gaat waarschijnlijk naar een Nederlandstalig persoon, om het taalevenwicht te respecteren. “Wie het ook wordt, die persoon zal niet veel tijd hebben om zich in te werken”, zegt veiligheidsadviseur Claude Moniquet. “Dus zal hij of zij zeker al dossiers over veiligheid of terrorisme behandeld moeten hebben. De functie is wel niet ontzettend aantrekkelijk. De keuze voor een liberaal zou logisch zijn, maar het is niet zeker dat de liberalen in de volgende regering zullen zitten. De nieuwe chef staatsveiligheid kan dus niet helemaal zeker zijn dat hij vijf jaar lang zijn job kan behouden.”

Bron » De Morgen