“Wapenregister is onvolledig en onbetrouwbaar”

Het blijkt onmogelijk na te gaan hoeveel Belgen een legaal wapen in huis hebben, omdat het Centraal Wapenregister een soep is. Dat schrijft de krant De Morgen woensdag. “Het gebrek aan personeel en aangepaste informatica sleept al jaren aan.”

Volgens het Vlaams Vredesinstituut is het aantal ingevoerde handwapens voor particulier gebruik de afgelopen jaren fors gestegen. Maar waar die wapens terecht komen, weet niemand. Het is zelfs niet duidelijk hoeveel Belgen een wapen legaal in huis hebben.

Sinds de hervorming van de wapenwet in 2006 moeten gebruikers hun wapen laten registreren bij het Centrale Wapenregister (CWR). Maar dat register blijkt een totale chaos. Het CWR valt deels onder de federale overheidsdienst (FOD) Justitie, maar Binnenlandse Zaken is verantwoordelijk voor de organisatie.

“Er wordt al jaren gewerkt aan een hervorming van het CWR, maar dat blijft aanslepen”, zegt Geert Lambert (SLP), die het dossier opvolgt. “In de databank zitten mensen die al jaren overleden zijn, zelfs mensen die zich onder een Disneynaam laten registreren, en dat passeert allemaal.” Zelfs niet alle politiewapens blijken geregistreerd.

Ook Jan Roegiers (SP.A), voorzitter van de Vlaamse subcommissie voor Wapenhandel, probeert al jaren vruchteloos zicht te krijgen op de cijfers. Bij de Federale Wapendienst blijkt niemand bereikbaar, maar een bron binnen de FOD Justitie bevestigt de malaise.

Bron » De Standaard

Twee rivaliserende clans Front National willen zelfde letterwoord

Twee rivaliserende clans van het Front National willen hetzelfde letterwoord (FN) neerleggen met het oog op de verkiezingen van 7 juni. Daarmee verplichten ze minister van Binnenlandse Zaken Guido de Padt (Open VLD) positie in te nemen. Dat bericht Le Soir vandaag.

De twee clans haten elkaar hartsgrondig en doen er alles aan om het Front-label te bemachtigen, met inbegrip van een intense lobbying bij de FOD Binnenlandse Zaken om het ministerie van hun wettelijkheid te overtuigen.

Voor de Europese verkiezingen zullen senator Delacroix en federaal Kamerlid Cocriamont de FN-kandidatuur voordragen. De eerste behoort tot de ‘hervormende’ stroming, de andere beweert trouw te zijn aan partijstichter Daniel Feret.

De juridische diensten van Binnenlandse Zaken onderzoeken de zaak die “risico maakt school te maken”, aldus Le Soir. Op het kabinet wordt gesteld dat de minister geen stelling zal innemen voor de ultieme datum, op 3 april.

Bron » De Morgen

Bijna 9.000 aanvragen voor passief wapenbezit

In het Vlaams Gewest zijn 8.756 aanvragen ingediend voor passief wapenbezit. Het gaat om het bezit van wapens zonder een wettige bezitsreden (zoals jagen), waardoor bijvoorbeeld wapens als erfstukken in de familie kunnen blijven.
De aanvraag moest worden ingediend voor 31 oktober 2008.

Van de 8.756 aanvragen werden er momenteel 1.944 aanvaard. De meeste aanvragen worden nog onderzocht. De verstrengde wapenwet van 8 juni 2006 laat toe een wapen te hebben zonder munitie en zonder wettige bezitsreden, het zogenaamde passieve wapenbezit. De wet werd daarom achteraf aangepast.

De provincie West-Vlaanderen is koploper wat het aantal aanvragen betreft. Er werden 4.268 ingediend, waarvan er 1.549 werden aanvaard. Twaalf dossiers werden geweigerd wegens veroordelingen of gevaar voor de openbare orde. De rest wordt nog onderzocht.

In Oost-Vlaanderen werden 2.092 aanvragen ingediend, waarvan er tot nog toe 145 werden aanvaard en 42 geweigerd.

In Antwerpen en Vlaams-Brabant waren er precies 911 aanvragen, waarvan er respectievelijk 52 en 88 werden aanvaard tot op heden. In Antwerpen werd tot vandaag amper 1 aanvraag geweigerd; in Vlaams-Brabant geen enkele.

In Limburg ten slotte gebeurden 574 aanvragen, waarvan er 110 werden aanvaard en geen enkele werd geweigerd. Ook daar wordt de rest nog onderzocht.

Buiten Henegouwen ontbreken cijfers uit de provincies in het Waals Gewest. In Waals-Brabant bijvoorbeeld is dat te wijten aan de registratiewijze van de dossiers. In Henegouwen waren er 2.221 aanvragen, waarvan er 234 onontvankelijk werden verklaard. De andere aanvragen worden nog onderzocht.

In het Brussels Gewest werden tot nog toe 305 van de 1.874 aanvragen aanvaard. Er zijn nog 19 procedures van weigering lopende wegens gevaar voor de openbare orde. Precies 1.550 andere worden onderzocht.

Bron » De Standaard

Proces Habran kostte 4 à 5 miljoen

Het proces tegen Marcel Habran en consorten voor het Luikse hof van assisen heeft exact zes maanden geduurd en heeft in totaal tussen de 4 en de 5 miljoen euro gekost. Het onderzoek duurde meer dan 10 jaar. Het strafdossier omvatte zo’n 110.000 pagina’s.

Van de 21 belangrijke feiten die het oorspronkelijke onderzoek bevatte, hebben er slechts 9 geleid tot een schuldigverklaring. Meer dan 500 getuigen werden gehoord. Het proces ging van start op 3 september 2008 en duurde tot 3 maart 2009. Het staat daarmee te boek als het langste proces in de geschiedenis van de Belgische justitie.

Ook voor de rest geldt het voorbije proces als buitengewoon, alleen al omwille van de voor een hof van assisen nog nooit eerder geziene maatregelen die werden getroffen. Zo moest de zaal van het hof van assisen helemaal worden aangepast zodat het proces er zou kunnen plaatsvinden. Het budget dat nodig was voor die wijzigingen en voor de werking van het hof van assisen (hotelkosten, drinken en de 8.000 bestelde broodjes) wordt geschat op ongeveer een miljoen euro.

Ook voor het beveiligde transport van de verschillende beschuldigden en van sommige beschermde getuigen werd meer dan een miljoen euro uitgetrokken. Daarbij komen nog de kosten voor de lonen van de politieagenten en de overuren die zij zes maanden lang presteerden. De salariskost voor de 50 federale agenten en de 30 lokale agenten bedraagt meer dan 1.700.000 euro. En dan zijn er nog de werkingskosten van het gerecht.

Bron » De Morgen

Habran, Rosato en Bennane willen in beroep

Het Luikse hof van assisen heeft nog maar net de straffen voor Marcel Habran en consorten bekendgemaakt, of enkele advocaten hebben al laten weten dat ze bij het Hof van Cassatie of het Europees Hof voor de Rechten van de Mens beroep willen aantekenen. Dat is onder meer het geval voor de advocaten van Marcel Habran, Pépé Rosato en Anouar Bennane.

Habrans raadsman meester Uyttendaele vindt de celstraf van 15 jaar voor Habran extreem zwaar. “Zeker wanneer we stellen, zoals wij doen, dat Marcel Habran niet aanwezig was op de plaats van de overval in Borgworm”, aldus de advocaat. “De opgelegde straf maakt een vrijlating binnen zes en een half jaar mogelijk, maar toch gaan we in beroep bij Cassatie omdat we het niet normaal vinden dat Habran enkel op basis van de getuigenissen van spijtoptanten veroordeeld is.” Meester Uyttendaele liet ook weten dat Habran zijn hongerstaking voortzet.

Pépé Rosato en Anouar Bennane werden beiden veroordeeld tot levenslang. Hun advocaten, meester Bouchat en meester Mayence, hopen op een nieuw proces. “Het hof van assisen van Luik heeft geen motivatie gegeven voor de beslissing die de juryleden ertoe aangezet heeft mijn cliënt schuldig te bevinden”, stelde meester Bouchat.

In die omstandigheden zou het dwaas zijn geen beroep in te dienen, gezien het Europees hof zich onlangs over de kwestie heeft uitgesproken. Ik wil ook opmerken dat wanneer Rosato en Bennane alleen berecht zouden zijn, ze een heel ander proces gehad zouden hebben. Het kader van het ‘proces Habran’ heeft in ruime mate gespeeld. Ik ben bereid om het proces te herbeginnen, maar dan in andere omstandigheden.”

Tenslotte is er nog het geval van Tony Samardzic. Hoewel de federaal procureur 15 jaar cel had gevorderd voor Samardzic, kreeg hij uiteindelijk 20 jaar. Zijn advocaat, meester Sven Mary, betreurt de strenge straf. “Onze cliënt heeft zijn verantwoordelijkheid genomen en heeft zijn leven geriskeerd door verklaringen af te leggen”, aldus de raadsman. “Twintig jaar cel vind ik in zijn geval erg veel. Hij was de enige die zijn verantwoordelijkheid heeft genomen en bekentenissen heeft afgelegd.”

Bron » De Morgen