Maandelijks archief: december 2011

Blue Belgium na 13 jaar op dvd

Geplaatst op door

De film Blue Belgium van cultcineast Rob Van Eyck bleef jaren in de wachtkamer. Nu wordt hij eindelijk als dvd op de markt gebracht. Cultcineast Rob Van Eyck heeft niet toevallig gekozen voor het oude gemeentehuis van Zichem om Blue Belgium – The Dutroux Connection op dvd voor te stellen. Van Eyck flirt met de controverse. Daar horen geen gepoetste theaterruimtes bij.

Blue Belgium werd eigenlijk jaren geleden gedraaid maar volgens Van Eyck weigerde Kinepolis om hem in de zalen te brengen. “Ik heb achteraf vernomen dat er druk gezet werd van hogerhand”, zegt de cineast. In de film brengt Van Eyck zijn analyse van de affaire- Dutroux. Hij linkt die zaak aan de bende van Nijvel. “Mijn informatie komt van invloedrijke politici die ook in de commissie Dutroux zaten”, zegt hij.

Alhoewel het scenario van de film duidelijk verwijst naar de affaire Dutroux gebruikt Van Eyck pseudoniemen in de film. Op het cd-hoesje heeft hij echter de effectieve namen van de bendeleden gezet. “Toen ik de film maakte heb ik doodsbedreigingen gekregen”, zegt de cineast. “Men heeft mij politiebescherming aangeboden maar dat heb ik geweigerd.” In de film loopt wel wat bekend volk rond. De toen nog onbekende Saartje Vandendriessche is prominent aanwezig maar ook Natalie-Jane Krits, bekend uit She Good Fighter, doet mee.

Gino Van Hecke van Zeno Pictures verwacht geen echte verkoopboost voor de film. “De verhuurindustrie maar ook de verkoop van dvd’s kwijnt weg onder druk van het digitale aanbod”, zegt hij. Van Hecke bracht eerder Afterman 1 en 2 van Van Eyck op dvd uit. “Voor het geld moet je dat niet doen”, zegt hij. “Maar ik bouw langzaam aan een portfolio in het genre. Ooit komt daar wel eens een bestseller uit.”

Bron » Het Nieuwsblad

De Staerke laat auteur Guy Bouten veroordelen

Geplaatst op door

Ex-crimineel Philippe De Staerke is erin geslaagd auteur Guy Bouten te laten veroordelen, omdat Bouten in zijn boekTueries du Brabant: le dossier, le complot, les noms uit 2009 suggereerde dat De Staerke betrokken was bij de Bende van Nijvel. Dat schrijft de Franstalige krant La Dernière Heure.

De Staerke krijgt een symbolische schadevergoeding van één euro. De Staerke werd in 1987 in verdenking gesteld voor zijn vermoedelijke deelname aan de overval op de Delhaize in Aalst waarbij acht doden vielen. In 2002 werd hij buiten vervolging gesteld.

De burgerlijke rechtbank in Brussel veroordeelde de onderzoeksjournalist voor de allusies die hij maakte over de betrokkenheid van De Staerke bij de Bende van Nijvel. De Staerke, die in 1987 door het hof van beroep in Gent tot een gevangenisstraf van 20 jaar veroordeeld werd voor een reeks overvallen, vroeg de rechtbank om een schadevergoeding van 25.000 euro.

De rechter kende evenwel slechts het symbolische bedrag van één euro toe, omdat de eisende partij niet kon bewijzen dat De Staerke zijn job als conciërge kwijtgeraakt zou zijn na de publicatie van het boek. Bouten is niet van plan beroep aan te tekenen tegen de beslissing, zo meldt de krant nog.

Bron » De Morgen

Baron de Bonvoisin eist 6,25 miljoen euro van Belgische staat

Geplaatst op door

De beruchte baron Benoît de Bonvoisin eist 6,25 miljoen euro van de minister van Justitie omdat hij nu al dertig jaar gebrandmerkt is als de “zwarte baron” op basis van een nota van de staatsveiligheid die in 1981 uitlekte en die onwaar is gebleken. Dat schrijft De Tijd vandaag.

De belangrijkste argumenten die zijn fikse schadevergoeding rechtvaardigen, haalt de Bonvoisin uit een rapport van het Comité I, dat de Belgische inlichtingendiensten controleert. Dat rapport is in 2009 opgesteld. Het onthult hoe de staatsveiligheid begin jaren 80 de Bonvoisin in de gaten hield. Het schetst een allesbehalve rooskleurig plaatje, niet in het minst van de toenmalige baas van de dienst, de Bruggeling Albert Raes.

Bron » De Morgen

Hoge Raad voor Justitie: “Schaf assisen nu eindelijk af”

Geplaatst op door

“Schaf assisen nu eindelijk af.” Dat schrijft de Hoge Raad voor Justitie in een kersvers advies aan het parlement en aan de nieuwe minister van Justitie. “De nieuwe assisenprocedure die einde december 2009 werd ingevoerd is niet eenvoudiger, niet sneller, niet efficiënter en niet goedkoper dan die van voor de hervorming”, zo stelt de HRJ vast.

Bovendien: “Als assisen wordt behouden, dan zal er onvermijdelijk een mogelijkheid moeten komen om in beroep te gaan tegen een assisenarrest. Er is al een wetsvoorstel van Marie-Christine Marghem (MR) om zo’n beroep mogelijk te maken, maar het zal ook moeten van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.”

Omdat een beroep altijd bij een ‘hogere rechter’ moet gebeuren, moet een nieuw assisenhof meer rechters (meer juryleden en meer beroepsmagistraten) tellen. En als zij de straf willen verzwaren moet dat unaniem gebeuren. Dat lijkt moeilijk te kunnen, vreest de Hoge Raad voor Justitie.

De HRJ vindt de assisenprocedure te duur en legt een fragmentaire berekening voor. In Antwerpen en Limburg hadden tussen 1 september 2009 en 1 november 2011 32 assisenzaken plaats. Dat waren 304 werkdagen voor minstens: 3 zetelende magistraten, 1 parketmagistraat, 1 griffier, een reeks bodes, minstens 6 politiemensen, leden van de dienst slachtofferonthaal.

“Deze mensen kunnen in die periode nergens anders worden ingezet, waardoor de gerechtelijke achterstand daar toeneemt. Als men assisen behoudt moet er dus meer gerechtelijk personeel komen. En dat moet zeker als er beroep komt”, zo luidt het.

En ook de andere kosten swingen de pan uit. De dagvaardingen om kandidaat juryleden op te roepen kostten in die 32 Antwerpse en Limburgse zaken zo’n 57.000 euro. De gezworenen die zetelden kregen samen een zitvergoeding van 174.000 euro. Daar kwamen nog een reisvergoeding en uitgestelde lonen in de zaken die meer dan vijf dagen duren bovenop. De niet-uitgelote gezworenen, die dus niet moeten gaan zetelen, kostten ook nog 18.500 euro.

Ook de kosten van tolken kunnen hoog oplopen. In de Antwerpse zaak-Ciurar tegen vier Roemenen die erg gewelddadige overvallen hadden gepleegd op bejaarden, werd voor 19.230 euro aan tolken uitbetaald. Daar kwamen de kosten van een tolkcabine nog bij (4.680 euro).

De dagvaardingen van de getuigen in deze 32 zaken bedroegen 30.550 euro, de vergoedingen nog eens 30.212 euro, naast een verplaatsingsvergoeding. Aan getuigenissen van deskundigen werd bovendien nog eens 9.739 euro besteed. “Veel van deze kosten zullen wegvallen als men ook de zwaarste feiten voor de correctionele rechtbank brengt”, zo luidt het.

“Is het realistisch om nog zoveel geld uit te trekken voor assisen en voor de creatie van een beroepsmogelijkheid tegen het assisenhof, nu langs alle kanten moet worden bespaard? Benoemingen van magistraten worden door de minister om budgettaire redenen uitgesteld en men wil gepensioneerde magistraten inschakelen om de gaten te vullen”, zo schrijft de HRJ.

Het is onwaarschijnlijk dat het parlement dit advies zal volgen. Eerdere adviezen om assisen af te schaffen (van de Commissie-Verstraeten, van sommige procureurs-generaal én van de Hoge Raad voor Justitie) werden genegeerd. Er valt nu niets anders te verwachten.

Bron » Gazet van Antwerpen

Betrouwbaarheid leugendetector ter discussie

Geplaatst op door

Het gebruik van de leugendetector is erg omstreden. Al jaren wordt er onderzoek naar gedaan, maar wetenschappers blijven elkaar tegenspreken. “De accuraatheid staat sterk ter discussie”, zegt Bruno Verschuere, professor in de forensische psychologie.

“Er bestaat geen consensus over, maar de schattingen liggen rond de 80 tot 85 procent. Dit betekent dat er ongeveer een kans op vijf is, dat de test ernaast zit. Er is vooral gevaar voor valse positieven: een onschuldige die toch faalt in de test en daardoor vals beschuldigd wordt. Omgekeerd kunnen psychopaten de test omzeilen.”

“De polygraaf meet enkel lichamelijke reacties en maakt geen onderscheid tussen een ‘schuldige’ en ‘onschuldige’ lichamelijke reactie. Noch de versnelling in ademhaling, noch de klamme handen, noch het bonzen van het hart bewijzen dat de verdachte liegt. Het beschuldigende karakter van een vraag kan precies dezelfde reactie veroorzaken bij een onschuldige verdachte.”

“Naast de discussie over de betrouwbaarheid is er nog een punt van kritiek”, zegt de Bilzense advocaat Bert Partoens (foto). “Het is zeer moeilijk om te weigeren. Als een verdachte de test niet wil ondergaan, lijkt het meteen dat deze persoon iets te verbergen heeft.”

Maar mag iemand aangehouden worden, enkel op basis van een leugendetectortest? “Een aanhouding gebeurt op basis van ernstige aanwijzingen van schuld”, zegt meester Partoens.

“Falen voor de leugendetectortest kan in principe zo’n aanwijzing zijn. Het is aan de onderzoeksrechter om te beoordelen of dat voldoende is. Meestal wordt een leugendetector ingezet als een dossier vastgelopen is. In de hoop om nieuwe elementen naar boven te halen of om te gebruiken als drukkingsmiddel. Ik heb nog niet meegemaakt dat iemand veroordeeld is, enkel op basis van de leugendetector.”

Bron » Gazet van Antwerpen