Waarschijnlijk in tegenstelling tot de meesten op dit forum ben ik hier in eerste instantie niet beland o.w.v. de Bende van Nijvel op zich, maar wel door de idee dat (internationale) inlichtingendiensten misschien een rol in hebben gespeeld in het hele bendeverhaal. Hoewel Gladio amper behandeld wordt in dit boek, is het wel door het lezen ervan dat ik er meer over te weten gekomen ben.

Initieel over het bestaan van Gladio in Italie en de aanslagen in Bologna, maar vandaar was de link naar de Belgische terreurgolven in de jaren 80 (Bende van Nijvel, CCC) mijns inziens niet zo veraf en was mijn interesse snel gewekt. Ik ben ondertussen al een hele tijd deze site aan het volgen, heb wat boeken over de Bende van Nijvel gelezen (o.a. die van Bouten) en wil mij graag wat actiever in de discussies mengen.

Dit boek van Weiner bevat zeker interessante achtergrondinformatie voor iedereen die wat meer wil weten over de geschiedenis en de activiteiten van de CIA, toch wel relevant in kader van de 'strategie van de spanning' hypotheses. Het beperkt zich wel sterk tot de goed gedocumenteerde feiten en laat zich niet in met 'circumstantial evidence' (vandaar misschien weinig uitweiding over vb. Gladio), maar is niettemin -of juist daardoor- heel interessant.

De belangrijkste theses van dit boek:

1. De CIA is een bende prutsers, de groentjes onder de inlichtingendiensten: "Legacy of Ashes...describes how the most powerfull country in the history of Western civilization has failed to create a first-rate spy service. ... [The CIA] misapprehended the intentions and capabilities of our enemies, miscalculated the strength of communism, and misjudged the threat of terrorism."

2. De CIA heeft op verschillende punten in zijn geschiedenis de president gepasseerd en op eigen initiatief gehandeld, misschien meer uit zelfbehoud dan iets anders: "To survive as an institution in Washington, the agency above all had to have the president's ear. But it soon learned that it was dangerous to tell him what he did not want to hear."

Het probleem met dergelijke boeken is, zoals je zelf aanhaalt, dat ze gebaseerd zijn op de gedocumenteerde feiten. In mijn ogen kan een buitenstaander geen deftige evaluatie maken van dergelijke dienst enkel steunend op een deel van de feiten die voor ons gekend zijn, daar de successen van een dergelijke dienst bijna altijd onder het oppervlak zullen blijven. Bij grote uitzondering de dood van OBL.

Ik ben dan ook sceptisch ten opzichte van de evaluatie van Tim Weiner. Daarbij denk ik dat een operatie zoals Gladio-of Bende van Nijvel eerder van de hand van een minder gekende en subtieler organisatie komt. Zoals de DIA, die zijn budgetten niet moet verantwoorden voor het Congres. Ik deel allesinds uw interesse Hiciacit.

Persoonlijk vind ik het boek, een 'officiële' erkende CIA-kritiek, veel te braaf. Het brengt enkel dingen aan het licht die sowieso niet meer konden worden ontkend of verborgen gehouden. Het schept het beeld dat de CIA af en toe wel 's 'stoute jongens' zijn en ook vergissingen begaan, maar het altijd  wel goed menen.

Over de lijkenhopen die de CIA wereldwijd heeft veroorzaakt wordt niet expliciet gesproken. Toch is dat de realiteit. Van de staatsgrepen in Guatemala, Persië, El Salvador...tot de bloedige inmenging in de binnenlandse politiek van bv. Italië, Griekenland, tot de 'zuiveringen' in Centraal-Amerika, Indonesië, operatie Phoenix in Vietnam, ... Sorry, dat zijn geen kwajongensstreken, dat zijn misdaden.