Dossiers van het parlement xxxx11.pdf. Cfr Wackenhut:

Ruth en Lachlan verklaarden in elk geval (l08):

"Wij hebben dus getracht de personen terug te vinden die met die zaak verband hielden. Wij hebben het verdachte overlijden van één van hun leden onderzocht, iemand die zeer groot was en die enkele maanden na de laatste feiten gepleegd door de Bende van Nijoel, was vermoord. Wij hebben ons dus gericht op alle personen die aangeworven waren. U moet weten - daar botsen wij op de uitgestrektheid zelf van het dossier van de Bende van Nijvel - dat Calmette omringd was door mensen uit de streek van Bergen, van karatéclubs die hij kende."

"Wij hadden ze reeds ontmoet bij het onderzoek van de Borinage. Wij vroegen ons af of het verband niet op die manier kon worden gelegd. Wij hebben dus veel gewerkt op de personen die er deel van uitmaakten. Wij hebben inderdaad misschien over het hoofd gezien hoe en waarom de [irma werd opgericht. U mag niet vergeten dat wij, betreffende de firma Wackenhut, in 1986 niet dezelfde gegevens hadden als wat er nu, in 1997, blijkt."

En op de vraag of Schlicker hen ooit enige aanwijzing ter zake had gegeven, antwoordden zij:

"Wij hebben nooit enig probleem gekend, zelfs toen wij naar verschillende arrondissementen moesten gaan. Ik geloof dat de overleden persoon afhing van Charleroi, wij hebben kennis genomen van het dossier bij het parket van Charleroi. Hij kende dus onze werkwijze en wist goed waar wij naar toe wilden; aangezien wij een verband hadden gelegd met WNP. Die firma Wackenhut, zoals zij was georganiseerd en gezien het feit dat zij teveel werk had, kwam daar inderdaad goed mee overeen en gezien men daar mensen vond met - laat ons zeggen - een bepaalde mentaliteit, kon dat interessant zijn."

"Dus hebben wij die personen opnieuw geviseerd. Wij wachtten echter nog steeds op de juiste inlichting, de goede tip of de geslaagde huiszoeking. Die kregen wij niet. Nu beweer ik niet dat zij het niet waren. Er zalover twee jaar misschien een derde parlementaire commissie zijn waar wordt gezegd dat het de mensen van Wackenhut waren en men salons vragen hoe het komt dat wij dat niet hebben ontdekt tijdens de huiszoeking bij de heer X. Het spijt mij, maar men kan ons niet verwijten er niet aan te hebben gewerkt."

Verder rees de vraag in welk kader het onderzoek naar de schietclubs - dat in januari 1996 pas systematisch werd aangepakt - nu eigenlijk was uitgevoerd: dat van de 'bende van Nijvel' of dat van de moord op Mendez? En ook de vraag of dit onderzoek niet de mogelijkheid had geboden om deze twee zaken materieel met elkaar in verband te brengen. Schlicker bevestigde echter met een "oui, dans man souvenir" de stelling dat hij een totale scheiding had aangebracht (109):

"(...) tussen wat het begin van het onderzoek vormde naar de praktische schietclubs, dat te maken heeft met de Bende van Nijvel, en het vervolg van het onderzoek naar die clubs, dat eerder met Mendez heeft te maken. "

En het was - zo meende hij op een vraag daartoe - ook hierom dat hij nadien, toen het onderzoek naar de bende van Nijvel was overgeheveld naar Charleroi, de twee zaken niet met elkaar in verbinding had gebracht, al was het maar door de toezending van een kantschrift of een proces-verbaal aan onderzoeksrechter Lacroix te Charleroi.

(110)
(108) Verhoor Ruth en Lachlan, 6-6-1997, 26-28.
(109) Verhoor Schlicker, 4-2-1997, 9.
("0) Verhoor Schlicker, 4-2-1997, 8.
[ 53 ] - 573 / 11- 95 / 96

U kan hier lezen dat de enige onderzoeksrechter die het dossier Mendez en de Bende van Nijvel onder zich gehad heeft geen verband zag. Wist Schlicker echter dat Mendez in Aalst kwam schieten en er zo lang gewerkt heeft. ik denk het niet. hij kan dus ook geen enkele aanwijzing in die richting gedaan hebben. Ruth en Lachlan deden maar voort maar vergaten de club van Bouhouche en de Club en Aalst te bezoeken? Kwamen daar misschien teveel collega's?

Een uittreksel uit het verslag van de Tweede Bendecommissie aangaande het onderzoek rond de schietclubs:

Het onderzoek van de schietclubs leidde echter nergens toe, althans niet tot de opsporing van de Bende van Nijvel:

[Schlicker] "Wij hebben geprobeerd een ledenlijst te bekomen; wij hebben huiszoekingen gehouden in de schietclubs. Wij hebben daar gebruikte hulzen verzameld. Ik heb vrijdag gezegd dat er zoveel hulzen waren als om een vat garageolie te vullen. Er waren namelijk ook schietclubs waar geschoten werd met geweren met een gladde loop, zoals Riot Guns. Wij hebben de heer Dery dus gevraagd of er, tussen alle gerecupereerde hulzen, geen waren waarvan de schietsporen leken op die van de Riot Guns die op de verschillende plaatsen van de aanvallen werden gevonden. Wat het praktische aspect van het schieten betreft, waren wij niet in staat om via de ledenlijsten een bepaald persoon te viseren. De visuele verificaties van de heer Dery zijn negatief gebleken."

(…) Op de vraag of men alle relevante schietclubs - en met name de Parabellum en de Target 121, grondig had onderzocht, moest Schlicker echter het antwoord schuldig blijven:

"Dat weet ik niet. Ik herinner mij dat hij maar zelden naar de Target 121 ging. Wij weten dat Mendez ook in die club kwam, net zoals Bultot. Volgens mij werden daar enkel lange wapens gebruikt. (...) Dat is zeker niet gewild. Men heeft dat vergeten, men concentreerde zich op andere schietclubs en men was de Target 121 een beetje uit het oog verloren. Volgens wat ik mij herinner, gebeurde het af en toe."

Ook Deprêtre, de procureur des Konings, wist dit niet meer:

"Ik kan u niet antwoorden. Wij hebben zeker belangstelling getoond voor alle schietclubs. Waarom dat niet eerder gebeurde? Daar kan ik u niet op antwoorden. Dat moet u vragen aan de onderzoeksrechter die het onderzoek leidt. Zeker niet omdat ik aan de heer Schlicker had gezegd dat men er niet heen hoefde te gaan!"

En op de vraag wie er verantwoordelijk voor was dat er geen grondiger onderzoek was gedaan: hijzelf, het parket, de speurders, antwoordde Schlicker:

"Dat was niet het parket, zeker niet. Ik denk dat men ingeschat heeft wat men zou kunnen ontdekken en of dat iets zou opleveren dat zou toelaten om ... (...) Ik geloof dat ik het was die meende dat ik geen aanwijzing vond ... het uiteinde van het kluwen wol."

Deze antwoorden riepen als vanzelf de vraag op hoe het onderzoek van de schietclubs dan was aangepakt. Schlicker meende zich te herinneren dat 't als volgt was gegaan:

"Vanaf 23 januari 1986 heb ik gezien dat er een lijst werd opgemaakt van schietclubs waar een methode werd gebruikt die 'practical shooting' heette, alsook een ledenlijst. (..) Er werden huiszoekingen gehouden in de schietclubs. Wij namen er kogelhulzen in beslag, meer bepaald van riot guns. Ik herinner mij dat de hoeveelheid hulzen overeenkwam met een vol garagevat, tot aan de rand gevuld. De heer Dery heeft proberen nagaan of de sporen op de hulzen niet konden overeenstemmen met de sporen op hulzen die in het kader van de Bende van Nijvel waren teruggevonden; dat onderzoek viel negatief uit." (…)

"Ook werd er een onderzoek gevoerd bij de bewakingsfirma's. Men heeft hen om personeelslijsten gevraagd, alsook de redenen van ontslag van bepaalde personeelsleden. Men trachtte verdachten te vinden. Het onderzoek leverde geen resultaat op. Er werd ook onderzoek gevoerd bij groothandelaars die munitie invoerden, meer bepaald in de streek van Luik. Dat onderzoek was negatief. Men hoopte via de kogelhulzen die in Waals Brabant werden teruggevonden, de wapenhandelaar te vinden die ze verkocht had. Maar dat leidde tot niets."

?

How how mannekens, vergeet die slagpin. De grootste doorslag geeft bij een wapen (huls) (kop) de trekken en de velden van een loop op de kogelkop als bewijs! Plus de krassen e.d. op de huls van het inbrengen en uitwerpen van de kogel enz! Fkes de slagpin verwijderen en het is opgelost ... Nog ni bekanst! Ge kunt al bekanst beter een ander wapen kopen want bv. loop, slede, extractor e.d. brengen grotere bijwijslast mee op de hulzen dan dat pinneke.