Philippe Lacroix en Thierry Smars ontmoetten eind jaren 70 bankier Guy Cruysmans, een bekende naam uit Sint-Lambrechts-Woluwe. Cruysmans was een goede vriend van toppoliticus Paul Vanden Boeynants en maakte ook deel uit van CEPIC, een politieke beweging die symbool stond voor de verrechtsing binnen de partij PSC.

In enkele ontmoetingen met Lacroix en Smars (en in mindere mate ook met Patrick Haemers) bracht hij hen wat politieke kennis bij. Cruysmans was in die tijd de baas van Caisse Privé Banque SA, een Brusselse bank. Smars werd niet meer dan de persoonlijke chauffeur van Cruysmans, maar later werd hij, samen met Lacroix en Patrick Haemers, geldsmokkelaar in dienst van de Brusselse bankier.

Het zwarte geld van sommige klanten van Caisse Privé Banque werden via Lacroix, Smars en Haemers naar het buitenland gesmokkeld. Daar zette het trio het geld op verscheidene bankrekeningen. Het criminele drietal werd goed bevriend met Cruysmans en bleven ook na de dood van de bankier in december 1985 zwart geld naar het buitenland transporteren.

Later bleek dat ook Paul Vanden Boeynants geld liet verdwijnen via Caisse Privé. Het misdaadgeld dat het drietal zelf verdiende verdween uiteindelijk via dezelfde strategie op buitenlandse rekeningen. Voor hulp en informatie rekende Haemers, Smars en Lacroix dan weer op advocaat Michel Vander Elst, die ze in 1983 leerden kennen.