De PCE als false flag?

In 1965 richtte Thiriart de Parti Communautaire Européen (PCE) op, een Belgische politieke vleugel van Jeune Europe waar ook Luc Jouret en Joseph di Mambro aan verbonden waren, die later in opspraak zouden komen in het dossier van de Ordre du Temple Solaire. Volgens sommigen werden de acties van Thiriart gestuurd door SDRA-8, in het kader van de Gladio-plannen. Zo bekwam de PCE in de jaren '70 een breuk in de Belgische Communistische Partij.

Dit alles lijkt aan te sluiten bij de strategie die werd opgesteld tijdens een bijeenkomst van de Nouvel Ordre Européen in Madrid in 1969, bekend als 'de strategie van de spanning' gericht op het 'infiltreren bij extreem-links, aanslagen provoceren en extreem-links doen veroordelen voor acties die het niet gedaan heeft. Het uiteindelijke doel is een nationale opstanding in Italië op gang te brengen en een sterke macht zoals die van de (toenmalige) Griekse kolonels te installeren.' Thiriart en dokter Paul Teichmann zorgden via de MAC en Jeune Europe tevens voor ondersteuning van de OAS in België. Ook Emile Lecerf, NEM-kopstuk en collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog, speelde een sleutelrol in de MAC en Jeune Europe.

Financiering van de bewegingen van Thiriart was ondermeer afkomstig van de Union minière in Haut-Katanga en het Duitse Misereor, passerend via de bank van Parijs en van Nederland. In de jaren '60 werden dergelijke organisaties ook gefinancierd door het Centro Mondiale Commerciale en haar filiaal Permindex.

Met dank aan forumlid dim voor deze bijdrage.