Bij brief van 11 juni 1991 heeft de procureur generaal te Luik, op verzoek van de voorzitter van de [Gladio] commissie, het dossier inzake John Wood en Rudy Daems medegedeeld. Over dit dossier dat het nummer 70/85 van het parket draagt, hebben de magistraten een verslag opgesteld dat hieronder wordt overgenomen.

Op 19 maart 1984 werden verscheidene koffers met vliegtuiggranaten uit een "iglo" van de luchtbasis te Florennes ontvreemd. Een anonieme telefonische mededeling aan de rijkswacht van Leopoldsburg, waarbij een vredesactivist, Rudy Daems, student in Leuven werd beschuldigd, gaf de plaats aan waar de munitie langs een autoweg kon worden teruggevonden.

Inderdaad werd op de vermelde plaats het grootste gedeelte van de munitie aangetroffen. In een kamp niet ver van de luchtbasis te Woensdrecht, werd het ontbrekende gedeelte door de Nederlandse vredesactivisten gevonden.

Wood, die zich toen Gardiner liet noemen, bekende het pacifistenmilieu te hebben geïnfiltreerd en de diefstal met Belgische activisten te hebben gepleegd. De Nederlandse vredesactivisten organiseerden een soort happening, waarbij zij in aanwezigheid van een advocaat en perslui de munitie aan de Nederlandse politie overhandigden om duidelijk te maken dat zij zich van heel het gedoe distantieerden.

Wood werd aan België - met wat vertraging wegens een cassatieberoep - uitgeleverd. Daems werd in Dinant in voorlopige hechtenis gehouden. De Correctionele Rechtbank in Dinant sprak Daems vrij en veroordeelde Wood. In beroep werd de vrijspraak van Daems bevestigd en de straf van Wood werd wat verlaagd.

Wood heeft gepreciseerd dat het bevel de Nederlandse vredesactivisten te infiltreren uitging van de BVD (Binnenlandse Veiligheidsdienst, behorend tot het Nederlandse ministerie van Binnenlandse Zaken). Hij maakte ook het telefoonnummer bekend van zijn correspondent op die dienst, wat de identificatie van die dienst, in opdracht van de Nederlandse officier van justitie, mogelijk maakte.

Wood hield voortdurend de BVD op de hoogte van zijn activiteiten en het is duidelijk dat het de BVD is die zorgde voor de repatriëring van de munitie in België en het inlichten van de Rijkswacht. Wood heeft nog uitgelegd hoe hij, in opdracht van de Amerikaanse kolonel Stevenson uit Frankfurt, in verbinding kwam met een zekere Blackburn, welke laatste persoon op zijn beurt de BVD inschakelde.

Wood heeft daarenboven verduidelijkt dat zijn opdracht er niet alleen in bestond vredesactivisten te identificeren en hun voorgenomen acties te weten te komen, maar tevens "by all means" na te gaan wie onder die mensen bereid was om gewelddadige acties te ondernemen, wat voor hem betekende dat hij tot die acties moest stimuleren.
Stukken die werden onderzocht door magistraten en die de buitenlandse inmenging aantoonden:

• 1 tot 27: Proces verbaal van de rijkspolitie met bijlagen. Het verhoor van Wood begint in stuk 14 en eindigt in stuk 21. Aandacht verdient stuk 25, in het Frans vertaald onder nummers 26 en 27.

• 28 tot 32: Identificering van het telefoonnummer van de BVD. Medewerker Kievits van die dienst geeft toe dat "Hans" (de contactpersoon van Woods) ambtenaar is bij de BVD maar weigert hem nader te identificeren.

• 33 tot 34: Verhoor van Wood door rechter-commissaris van Rossum met Franse vertaling.

• 44: Strafregister van Wood opgesteld door Interpol Groot-Brittannië, gedagtekend 3 februari 1975. De verstrekte gegevens worden aangevochten door Wood, zie 45 en volgende stukken.

• 45 tot 56: Arrest van de Hoge Raad der Nederlanden (Hof van Cassatie aldaar) met bijlagen. Interessant zijn de pleitnotities voor Wood, inzonderheid punt 7, stuk 54, en het militair curriculum vitae van Wood met Franse vertaling (stukken 55 en 56) waaruit zou moeten blijken dat het strafregister onbetrouwbaar is. Het curriculum vitae draagt als datum 7 september 1982. Men lette erop dat Wood opgeleid werd in Fort Bragg, daarop wordt verder ingegaan.

• 57 - 65: Ondervraging door de BOB Philipville met bevestiging van buitenlandse inmenging.

• 65- 66: Vonnis van de Correctionele rechtbank te Dinant en het arrest van het Hof van Beroep te Luik.

• 67 - 72: Onderrichtingen toegeschreven aan Generaal Westmoreland. Punt 11 (stuk 72) lijkt wel een blauwdruk te zijn van hetgeen in Woensdrecht en Florennes is voorgevallen.

• 73-74: Krantenknipsels uit De Standaard en The Times: een computer wordt uit de auto van een Britse officier gestolen en later aan het Ministerie van Defensie terugbezorgd zoals ook de munitie van Florennes werd terugbezorgd en de NAVO-telexen bij leden van het WNP werden teruggevonden. Hierbij rijzen wellicht ook vragen met betrekking tot wapendiefstallen in Vielsalm en Marche-en-Famenne.

• 75 en volgende: Uittreksels uit US Army Special Warfare van Alfred H. Paddock junior over de opdracht van Fort Bragg waar Wood zijn opleiding genoot.

Bron: Verslag Gladiocommissie