De nacht dat de Bende van Nijvel zijn naam kreeg. Maar wat deden Jacques en Elise aan een Colruyt waar ze niet hoorden?

Jacques Fourez (49) heeft samen Elise Dewit (49) net een romantische citytrip naar Parijs achter de rug. Hij parkeert zijn witte Mercedes aan het benzinestation DATS aan de Colruyt van Nijvel en stapt uit om te tanken en een plasje te maken in het struikgewas. Elise is ingedommeld op de passagierszetel. En dan barst de hel los.

Met de bekentenissen van Christiaan B., die op zijn sterfbed verklaarde dat hij de Reus was, en een nieuwe wapenvondst in het kanaal Brussel-Charleroi draait het onderzoek naar de Bende van Nijvel weer op volle toeren. Hun laatste raid dateert intussen al van 32 jaar geleden. Wij blikken terug op de vijf zwaarste feiten. Vandaag: de overval op een Colruyt-vestiging in Nijvel.

Wat Jacques Fourez en zijn vriendin Elise Dewit, het koppel is dan al tien jaar samen, niet weten wanneer ze die zeventiende september in 1983 stoppen aan het benzinestation DATS aan de Colruyt van Nijvel, is dat daar op dat ogenblik een inbraak aan de gang is. Met een gasbrander hebben de daders een opening gemaakt in de toegangsdeur aan de achterzijde van de winkel en hebben wat voedingswaren buitgemaakt. Dat het koppel de dieven heeft betrapt en daarom moet sterven, wordt later door de speurders uitgesloten. Er was meer aan de hand. Maar wat?

Jacques Fourez is een zakenman die ingeschreven is in Knokke maar eigenlijk in de Mercuriuslaan in Ukkel woont. Elise Dewit is de gewezen secretaresse van een notaris uit de Jordaensstraat in Brussel. Ze werkte ook een tijd voor de stad Brussel. De twee hebben vrienden in de hoogste kringen, zitten er allebei warmpjes in en zijn ook graag geziene gasten op mondaine feestjes waar het er soms heftig aan toegaat. Af en toe organiseren ze ook zelf feestjes, die wel eens uitdraaien op orgieën. Met veel vrouwelijk schoon en liters champagne, wordt gezegd. Dat de gasten, vooral rijke zakenlui, soms worden gefilmd, dat beseffen ze pas wanneer ze door Jacques en Elise met de beelden geconfronteerd worden.

Wat de twee tortelduifjes die nacht in Nijvel doen, is een groot raadsel. De Colruyt en het benzinestation liggen helemaal uit hun richting. En als ze toch dringend moeten tanken, dan moesten ze tussen de snelweg en de Colruyt al verschillende andere benzinestations zijn tegengekomen.

Dat ze die nacht een afspraak hebben aan de Colruyt, is nooit bewezen. Al wil dat niet veel zeggen, want het onderzoek nadien heeft veel weg van een klucht. Zo trappen agenten die onmiddellijk na de feiten ter plaatse komen, met de tip van hun schoen kogelhulzen weg.

Camerabeelden

Zeker is dat de witte Mercedes van Jacques om 1.10 uur ‘s nachts stopt aan het benzinestation. Dat is te zien op de bewakingsbeelden. Hij stapt uit, tankt en maakt nog een plasje in het struikgewas. Daar wordt hij afgemaakt. De daders hebben hen opgewacht, zo lijkt het wel.

Een eerste kogel dringt zijn hoofd binnen. Een van de gangsters komt dichterbij en schiet hem nog twee keer door het hoofd. Elise, die haar schoenen heeft uitgedaan, wordt brutaal uit haar dutje gewekt. Ze doet het portier open en probeert blootsvoets te vluchten. Maar een van de daders grijpt haar vast en sleept haar over de grond naar de achterkant van het gebouw. Daar wordt ze met minstens twee kogels afgemaakt. Eentje in het oog, een andere door haar wang. Haar lichaam wordt later gevonden achter een rij winkelwagentjes.

Opvallend is dat de rok van Elise over haar hoofd is getrokken. Dat laatste, zeggen de speurders, wordt wel vaker gedaan in het misdaadmilieu. Om aan te tonen dat het slachtoffer verraad heeft gepleegd.

De onderzoekers vinden later op de achterbank van de Mercedes een lederen aktetas die open staat en leeg is. Alsof de daders er iets hebben uitgenomen. De portefeuilles en juwelen van de slachtoffers, daar waren ze blijkbaar niet in geïnteresseerd. De vrouw draagt nochtans verschillende dure sieraden.

Jacques Fourez is vastgoedmakelaar en een goede bekende van ex-premier Paul Vanden Boeynants. Dewit werkt een tijd voor een notaris die de zaakjes van de minister van Staat regelde en die ook goed bevriend was met Charly De Pauw, de Brusselse betonbaron. Hoewel het gerecht er nooit van uit is gegaan dat de Bende van Nijvel huurdoders waren, lijkt het er sterk op dat Fourez en Dewit in opdracht zijn afgemaakt. De vraag is wie dan de opdracht heeft gegeven voor de executies?

Rijkswachters onder vuur genomen

Het koppel is dood, maar daar stopt het niet. De rijkswacht van Nijvel krijgt die nacht via een privébewakingsfirma een alarmmelding voor de Colruyt. Het stil alarm is er afgegaan.

Het is 1.26 uur als de officier van wacht, onderluitenant Carreau, een interventieploeg naar de Chaussée de Bruxelles in Nijvel stuurt. Wachtmeester Marcel Morue, 31 jaar, en Jean-Marie Lacroix, 30 jaar, vertrekken in hun dienstvoertuig, een oude Ford-combi. Met het blauwe zwaailicht aan maar zonder sirene. Ze hebben een kogelwerend vest aan boord maar dragen ze niet. De oude vesten zijn veel te zwaar om er mee rond te lopen.

Vijf minuten later rijden ze de straat in en zien ze van in de verte al een witte Mercedes en een donkere Saab staan. De portieren van de Mercedes staan open. De patrouillewagen wordt al vanop afstand onder vuur genomen met zware oorlogsmunitie. De kogels vliegen in het rond en doorboren het koetswerk van de ongepantserde Ford.

De agenten springen uit de wagen en grijpen naar hun dienstwapen. Maar met hun 9 mm-pistolen zijn ze niet opgewassen tegen het oorlogsgeschut van de gangsters. Volgens experts hebben ze onder meer een 357 Magnum gebruikt. Minstens zeven schoten zijn met een Colt 45 afgevuurd, acht met een riotgun.

Morue wordt geraakt in het been en valt naast de combi in het gras. Ook zijn collega Lacroix wordt geraakt. Hij zoekt dekking en beantwoordt de aanval met een vuursalvo. Terwijl de wachtmeester via de boordradio om versterking schreeuwt (de gesprekken zijn opgenomen en de uitgetypte tekst is bij het pv gevoegd, red.), volgt een nieuwe reeks schoten.

Morue, getrouwd en pas vader geworden, wordt van dichtbij afgemaakt met een kogel recht in de keel. Later, tijdens de autopsie, worden 24 kogels uit zijn lichaam gehaald.

“Marcel is dood, stuur snel versterking”

Ook zijn collega Lacroix (30) wordt zwaar onder vuur genomen. Een kogel ketst af op een schouderstuk van zijn uniform. Hij blijft voor dood liggen, wat zijn redding zal betekenen. Voor ze vluchten, nemen de daders de wapens van de agenten nog af. Om later bij een andere overval achter te laten als een soort van handtekening.

“Marcel is dood. Ik ben gewond. Stuur snel versterking”, roept Jean-Marie Lacroix over de boordradio nadat hij de daders heeft zien vertrekken met de Saab en de witte Mercedes van hun slachtoffers.

Een kwartier later ziet de politie van Eigenbrakel de overvallers rijden. Na een achtervolging door de straten van het Waalse dorp parkeren de gangsters hun Saab en Mercedes nabij de bar Le Diable Amoureux. Wanneer de politie ter hoogte van de Mercedes komt, wordt die met een riotgun onder vuur genomen.

De bestuurder van het politievoertuig raakt gewond, maar kan versnellen om aan de kogelregen te ontsnappen. Enkele seconden later wordt het voertuig onder vuur genomen vanuit de Saab die de achtervolging heeft ingezet. De daders weten te ontsnappen. Bij zonsopgang wordt de Saab teruggevonden aan de Alsembergsesteenweg in Eigenbrakel, met de magere buit van de diefstal bij de Colruyt die nacht nog aan boord: 40 pakken koffie Maragogype van 500 gram, 10 pakken koffie Maragogype van 250 gram, 5 kruiken maïsolie van 5 liter, 5 kruiken arachideolie van 5 liter en 5 doosjes met pralines.

Laat een de vele nevenactiviteiten van Fourez nu net vennoot zijn van een artisanaal pralinebedrijf en een ambachtelijke koffiebranderij. “Het kan toeval zijn”, zeggen de speurders, “maar in dit dossier zitten toch iets te veel toevalligheden om het nog te geloven.”

Bron: Het Nieuwsblad | Thierry Goeman | 31 oktober 2017

Lees hier meer over de overval in Nijvel » Forum

Stefaan (14) was gewoon wat rondjes aan het fietsen op de Delhaize-parking. Tot hij de Reus tegenkwam

Stefaan Noté, enig kind van een gezin uit het naburige Jezus-Eik, is met twee vrienden aan het fietsen op de parking van de Delhaize in Overijse. Tot de Reus plots zijn riotgun op hen richtte. Twee van hen kunnen ontsnappen, Stefaan wordt genadeloos van zijn fiets geschoten. De verf waarmee de politie de plaats markeert waar de 14-jarige jongen werd neergeschoten, is maanden later nog steeds te zien.

Met de bekentenissen van Christiaan B., die op zijn sterfbed verklaarde dat hij de Reus was, en een nieuwe wapenvondst in het kanaal Brussel-Charleroi draait het onderzoek naar de Bende van Nijvel weer op volle toeren. Hun laatste raid dateert intussen al van 32 jaar geleden. Wij blikken terug op de vijf zwaarste feiten. Vandaag: de overval op een Delhaize-vestiging in Overijse.

Een half uurtje na de bloedige overval op de Delhaize van Eigenbrakel, wanneer alle politieploegen en ambulances uit de regio op weg zijn naar de plek waar net drie mensen zijn doodgeschoten, doet het moordcommando iets wat ze tot dan toe nog niet hadden gedaan. Ze slaan binnen hetzelfde uur een tweede keer toe. Alsof ze op zoek zijn naar een extra kick. Want ze weten goed genoeg dat alle wegen in de buurt snel zullen worden afgezet, zodat de politie hen kan vatten.

In het huidige smartphone- en internettijdperk zou het nieuws zich als een lopend vuurtje verspreid hebben. Maar toen ging het allemaal heel wat trager. Want terwijl ze in Eigenbrakel nog hun wonden aan het likken waren, zijn ze zich in Overijse van geen kwaad bewust. Ook al was de Bende van plan om zijn bloedige raid in die gemeente voort te zetten.

Verkiezingen

Even later draait de donkerkleurige Golf VW van de Bende de Delhaize-parking op in Overijse. Het zijn bijna verkiezingen, de plakploeg van CVP-kandidaat Mark Ghekiere is nabij de winkel affiches omhoog aan het hangen. Zij zien hoe het voertuig van de bendeleden zich uiteindelijk parkeert achter de handelszaak Windekind. Drie mannen met een kap of hoed op het hoofd stappen uit en lopen schurend tegen de struiken richting de winkel.

Het is daar waar Stefan Noté, samen met twee vrienden, wat rond aan het fietsen is. Normaal heeft hij op vrijdagavond voetbaltraining. Maar die avond niet. Er is een receptie in de kantine waar zijn vader naartoe is. De vier jongens op hun fiets doen niets verkeerd en schrikken zich rot wanneer iemand hen plots roept dat ze moeten stoppen en afstappen. Twee vrienden rijden zo snel als ze kunnen weg. Maar Stefaan Noté (14) reageert niet snel genoeg. Hij wordt letterlijk van zijn fiets geschoten en is op slag dood.

Bommetjes

Binnen in de winkel beseffen ze dan nog altijd niet wat hen te wachten staat. Een aantal aanwezigen heeft in de verte wel enkele knallen gehoord, maar niemand denkt aan geweerschoten. Eerder aan kinderen die met bommetjes aan het spelen zijn.

En dan begint de nachtmerrie. Drie gewapende en gemaskerde daders komen de winkel binnen en beginnen onmiddellijk te schieten. Eentje mikt op de rekken met dranken. Het maakt een oorverdovend lawaai en het glas vliegt overal in het rond, zeggen getuigen nadien. Ze willen zo veel mogelijk paniek zaaien, zoveel is duidelijk. Mensen stuiven langs alle kanten weg, laten hun volle karren staan en zoeken dekking tussen of zelfs onder de rekken. Moeders duwen hun kinderen onder hun jas, hopend dat ze daar veilig zijn.

Terwijl een van de daders, de man draagt hetzelfde carnavalsmasker als in Eigenbrakel, iedereen onder schot houdt aan de kassa’s, dringen twee anderen het bureau van de filiaalhouder binnen om de brandkoffer leeg te maken. Maar is ook dit keer duidelijk dat geld niet de hoofdreden is. Ze nemen niet eens alles mee.

De kassabedienden moeten ook alle dagopbrengsten in een zak stoppen. Maar het gaat niet snel genoeg, en dat zint de gangsters niet. Rosa Van Kildonck (43), moeder van een elfjarig dochtertje en gewaardeerd personeelslid van het warenhuis, reageert niet snel genoeg en wordt doodgeschoten. Mensen beginnen nu nog harder te schreeuwen.

Jean-Piere Busiau uit Waver moet net als alle andere klanten op de grond gaan liggen. Maar wanneer hij zijn hoofd lichtjes opricht om te kijken wat er allemaal aan de hand is en een van de daders ziet dat, wordt hij prompt doodgeschoten.

Wanneer de daders hun de aftocht inzetten, lopen ze naar hun Golf GTI en vertrekken met gierende banden. Ze laten het kofferdeksel achteraan open, één van de daders neemt erin plaats om eventuele achtervolgers onder vuur te kunnen nemen.

Gereanimeerd

Rond twintig voor negen krijgen de toenmalige 900 en 901-centrales de eerste paniektelefoontjes binnen. Er is een overval gepleegd op de Delhaize van Overijse. In de eerste telefoontjes is sprake van twee doden: een klant en een kassabediende.

Maar als de eerste politiewagens en ambulances arriveren, blijkt dat de daders buiten nog meer slachtoffers hebben gemaakt. Want Stefaan Noté is niet het enige slachtoffer dat op de parking ligt.

Wat verder, op een uithoek van de parking, vinden de hulpdiensten CVP-gemeenteraadslid Luk Bennekens. Hij leeft nog en een student geneeskunde die daar toevallig passeerde, is hem aan het reanimeren. Er is dan nog geen sprake van MUG-teams. Dus wordt hij snel op een draagbaar gelegd en naar het ziekenhuis gebracht. Bij aankomst is hij overleden. De man heeft veel te veel bloed verloren.

Bennekens was een van de CVP-militanten die affiches aan het plakken waren voor de verkiezingen, zo blijkt nadien. Zijn makkers die bij hem waren, dachten dat hij zich verstopt had toen de eerste schoten vielen.

Niet toevallig doodgeschoten

Bankier Leon Finné (55) uit Overijse is dan weer vlakbij zijn auto, een witte Ford Sierra, neergeschoten. “Hij kreeg achttien kogels in zijn lichaam”, zegt zijn dochter Patricia zoveel jaren later. De man bezat een wapenvergunning en heeft meestal een revolver op zak. “Mogelijk liep hij naar zijn auto om zijn wapen te nemen. We zullen het nooit weten”, zegt zijn dochter.

Bovendien wordt van Finné beweerd dat hij geen toevallig slachtoffer is. Hij zou verdacht worden van dubieuze geldtransacties tussen ons land en Zaïre. Hij zou ook informant geweest zijn van de rijkswacht en zou op de hoogte zijn geweest dat in Brusselse extreemrechtse kringen, met steun van bepaalde figuren binnen de rijkswacht, een soort van staatsgreep werd beraamd. Hij zou het rijkswachtcommando daarover getipt hebben.

Onbruikbare vingerafdrukken

Als de vader van Stefaan Notté later die avond ter plekke komt en het lichaam van zijn zoon identificeert, gaat zijn gehuil door merg en been. Het lokt zelfs woedende reacties uit bij de aanwezige kijklustigen. “Ze moeten ze vinden, die smeerlappen”, roept een man.

Maar net als bij de vorige overvallen, is er ook nu weer een constante in het verhaal: de onderzoekers knoeien dat het geen naam heeft. Zo maken ze op de plaats van de misdaad de vingerafdrukken onbruikbaar voor het onderzoek. Van nonchalance gesproken.

“Niet alleen de samenwerking tussen rijkswacht en politie verliep stroef. Ook tussen Vlamingen en Walen werd er nauwelijks informatie uitgewisseld. Want mocht er na de overval in Eigenbrakel sneller alarm zijn geslagen, dan was het bloedbad in Overijse er misschien nooit geweest”, getuigt een BOB’er enkele jaren later.

Na de de bloedige raid op de Delhaize van Overijse en die van Eigenbrakel, eerder op de avond, houdt de regering een spoedzitting en kondigt maatregels aan. Vanaf nu zullen rijkswachters op vrijdagavond warenhuizen van Delhaize bewaken. Bovendien komen er op sommige plaatsen zelfs scherpschutters op de daken. Toch slaagt de Bende er een dikke maand later in om nog een keer toe te slaan in Aalst.

Bron: Het Nieuwsblad | Thierry Goeman | 2 november 2017

Lees hier meer over de overval in Overijse » Forum

Nou, dat gaat wel even door merg en been zeg, hoe deze jongen achteraf geïntimideerd lijkt te zijn door de bende. Wat een lef moeten die gehad hebben en de jongen ook, om er tóch over te praten. Zeer interessant vond ik ook de seksfeestjes van het koppel dat vermoord werd aan het tankstation in Nijvel, en de daarop volgende chantage die zou hebben plaatsgevonden. Ik weet niet in hoeverre dat bewezen kan worden, maar het lijkt me wel een motief tot liquidatie in dit geval, aangezien het er veel van weg heeft dat dit dan ook gebeurd lijkt te zijn uiteraard.