Flamboyante ondernemer Aldo Vastapane overleden

De Brusselse zakenman Aldo Vastapane was decennialang een vast waarde in het Belgische bedrijfsleven. Hij overleed op 97-jarige leeftijd.

‘Ik heb veel geluk gehad in het leven’, zei Aldo Vastapane in 2004. ‘Ik ben net op het juiste moment geboren. Ik heb tijdens mijn leven veertig jaar economische euforie gekend. Alles wat je aanraakte, werd goud. Nu is zakendoen veel moeilijker.’

Vastapane is dinsdag op 97-jarige leeftijd overleden, meldde de krant La Libre. De laatste jaren liet hij weinig meer van zich horen, maar dat neemt niet weg dat Vastapane jarenlang een vaste waarde was in de economische actualiteit. Bovenstaande ontboezeming deed hij ter gelegenheid van de financiële ondergang van Sobelair. De luchtvaartmaatschappij was maar een van de vele zakelijke ondernemingen die Vastapane in het naoorlogse België op stapel zette.

Ketje met een Italiaanse naam

Vastapane omschreef zichzelf graag als een ‘ketje met een Italiaanse naam’. Hij was de zoon van een Italiaanse immigrant die rond 1900 neerstreek in Brussel, en naam maakte met de import van Martini-Rossi-aperitieven. Zoon Aldo ging in vastgoed speculeren, terwijl zijn broer Dino de drankenimport voortzette. Aldo Vastapane kocht en verkocht tientallen appartementen in Knokke en Brussel en werd eigenaar van verschillende ondergrondse parkeergarages in de hoofdstad. Maar het meeste naam maakte hij met de nu afgebroken Martini-toren bij het Noordstation, waar wereldsterren kwamen optreden en waar ook de nodige contacten werden gelegd. Het adresboekje van Vastapane puilde dan ook uit van de grote namen.

Zo heeft zijn vriendschap met de Brusselse CVP-politicus Paul Van Den Boeynants hem geen windeieren gelegd. Die leverde hem een insteek in de lucratieve vastgoedprojecten van Charly De Pauw, Ado Blaton en Jean-Marie Josi. In de jaren 50 mochten deze Brusselse betonbaronnen van VDB de Noordwijk omtoveren in een Brussels Manhattan, inclusief WTC-toren en enkele andere wolkenkrabbers.

Vastapane kreeg van VDB in 1958 ook het monopolie van taksvrije winkels op de nieuwe luchthaven van Zaventem, die naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling de deuren opende. Zakelijk kruiste hij daarbij het pad van Albert Frère, een generatiegenoot. De twee zouden jarenlang uitstekende banden onderhouden. Ook met George Forrest, nog zo’n kleurrijke ondernemer, kon hij het prima vinden. Met hem kocht hij een gigantische ranch in Congo. De verkoper was Groep Brussel Lambert (GBL), de holding van Albert Frère.

Zakenman van de oude stempel

Later opende Vastapane ook winkels op de luchthaven van Johannesburg in Zuid-Afrika. Dat land kende hij als liefhebber van de jacht op groot wild. Tot zijn vele zakelijke exploten behoorde verder nog het restaurant Le Cygne op de Brusselse Grote Markt, de import van de automerken Simca en Mercedes, vastgoedprojecten in de Verenigde Staten en Roemenië, en dus ook chartermaatschappij Sobelair. Dat laatste avontuur mislukte, en kostte hem 9,5 miljoen euro. De maatschappij ging ten onder in een kluwen van juridische betwistingen.

Vastapane was een zakenman van de oude stempel, die veel waarde hechtte aan het opbouwen van relaties met zakenpartners, investeerders en politici. Een bon-vivant ook, die van lekker eten hield en het geld graag liet rollen. Toen zijn kleindochter Larissa enkele jaren geleden kandidaat-Miss België was, vertelde ze dat ze van haar grootvader een BMW cadeau had gekregen.

Vastapanes carrière kreeg in 2006 een mooie bekroning: hij werd tot baron benoemd. Zijn goede relaties met het koningshuis zullen daar ongetwijfeld toe bijgedragen hebben. Eind jaren 60 zou hij zelfs een romance hebben beleefd met de toenmalige prinses Paola. De laatste jaren was het stil geworden rond Vastapane. Zijn zoon Philippe is nu voorzitter van de familieholding Alva.

Bron » De Standaard

Vastapane, met de V van vastgoed,voeding en vrienden

Voor het grote publiek is Aldo Vastapane een nobele onbekende. Maar de 70-jarige Belg van Italiaanse origine is al jarenlang een ronkende naam in Brusselse zakenkringen. Zo mag hij Albert Frère tot zijn vriendenkring rekenen. Hoewel hij vooral bekend staat als vastgoed- en restauranteigenaar, is de luchthaven geen onbekend terrein voor Vastapane. Hij startte er in 1958 met de taksvrije Sky Shops en heeft nog steeds een meerderheidsbelang in de uitbater van de parkings op de luchthaven.

Vader Dino Vastapane kwam in 1990 van Italië naar Brussel en maakte carrière als invoerder van Martini en Rossi. Zijn zoon Aldo heeft altijd de band met lekker eten en drinken bewaard. Eerst via een belang in Distripar, de luxepoot van de Nationale Portefeuillemaatschappij waarin goede vriend Albert Frère zijn wijnbelangen groepeert. Sinds vorig jaar heeft Vastapane geen aandelen meer in Distripar. Hij kreeg er 20 miljoen euro voor, maar hij is wel nog steeds de eigenaar van La Maison du Cygne. Ooit een volkshuis waar ene Karl Marx graag een glas bier kwam drinken, staat het nu in de topvijf van favoriete restaurants van Albert Frère. Ook al omdat het uitkijkt op de mooiste plaats ter wereld, de Grote Markt van Brussel, vertelde die in november 99 aan onze krant.

Maar meer nog dan met drank en eten maakte Aldo Vastapane zich een naam en bijbehorend fortuin met vastgoed. Amper 25 jaar oud stortte hij zich samen met andere betonbaronnen als Charly de Pauw, Jean-Marie Josi en Ado Blaton op de Brusselse Noordwijk. Dankzij goede relaties met PSC-topman Paul van den Boeynants werd die wijk omgetimmerd tot het Manhattan van Brussel.

Het is ook aan de hand van VDB dat Vastapane opduikt in Zaventem, als daar naar aanleiding van de Wereldexpo 58 aan een luchthaven wordt gebouwd. De Italo-Belg verwerft het monopolie op de uitbating van taksvrije winkels, de Sky Shops. Ook vandaag is vastgoedman Vastapane nog steeds actief in Zaventem, als aandeelhouder van Airport Parc International, de uitbater van parkings rond de luchthaven.

Verder bezit hij nog steeds tientallen panden en kantoorgebouwen in het Brusselse en is hij aandeelhouder van vastgoedgroep Atenor. Tot begin jaren negentig had hij eveneens een belang in de uitgever van de rechts-katholieke Brusselse krant La Libre Belgique.

De luchthaven kent Vastapane dus door en door, maar ervaring in een luchtvaartgroep heeft de nieuwe Sobelair-eigenaar amper. Wel richtte hij enkele jaren geleden Belgian World Airlines (BWA) op. Geen luchtvaartmaatschappij, wel een consultant- en managementbedrijfje voor de luchtvaartsector. Op de luchthaven komt hij zijn oude vriend Albert Frère opnieuw tegen, die belangen heeft in SN Brussels Airlines en luchthavenbeheerder Biac.

Bron » De Tijd