Front National: een geschiedenis van afscheuringen en veroordelingen

Afscheuringen, veroordelingen, geschorste partijdotaties, … Meer dan een zootje ongeregeld is het FN nooit geweest. Het Front National werd in 1985 opgericht, als klein broertje van het Franse Front National van Jean-Marie Le Pen. Sindsdien heeft de extreemrechtse en Belgicistische partij ongeveer 30 dissidenties en afscheuringen meegemaakt. Vorig jaar werd de uitbetaling van hun partijfinanciering zelfs geschorst omdat onduidelijk was welk deel van de partij nu het echte FN was. Toch kende de spookpartij zonder organisatie, echt programma of parlementaire activiteit ook enkele electorale successen.

In 1994 telde het FN tachtig gemeenteraadsleden, enkele kamerleden plus een lucratieve zetel in het Europese Parlement voor stichter-voorzitter Daniel Féret. Het was de tijd van de alliantie met Marguérite Bastien, een Brusselse magistrate die nog op het kabinet van minister van Justitie Jean Gol gewerkt had. Heel even leek het FN meer te kunnen worden dan een zootje ongeregeld, maar binnen de kortste keren kwam het tot een botsing tussen Bastien en Féret. Bastien werd uit de partij gezet en richtte haar eigen Front Nouveau de Belgique op.

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 hield de partij amper een half dozijn raadsleden over. In 2003 en 2004 zat het FN echter opnieuw in de lift. Hoewel het amper campagne voerde en werd doodgezwegen in de media, haalde de partij in 2004 7,9 procent van de Franstalige stemmen. Met vier gekozenen in het Waals Parlement en vier in de Brusselse Raad deed ze het zelfs beter dan Ecolo.

Sinds de federale verkiezingen van 2003 kreeg het zootje ongeregeld een overheidsdotatie van meer dan 400.000 euro per jaar. Die wordt al maanden niet meer uitbetaald omdat het FN vorig jaar geen financieel verslag heeft ingediend. Partijen met gekozenen in Kamer en Senaat zijn verplicht elk jaar een verslag in te dienen over hun jaarrekening. Doen ze dat niet, dan kan de parlementaire controlecommissie de dotatie inhouden.

De partij heeft een rijke geschiedenis van mandatarissen die veroordeeld zijn. Féret liep in 1987 een veroordeling op van een jaar cel met uitstel. Hij had als arts een vals doktersbriefje afgeleverd, dat vervolgens diende als alibi voor een overvaller. Georges-Pierre Tonnelier, zijn gewezen parlementair medewerker werd dit jaar veroordeeld tot een effectieve gevangenisstraf van achttien maanden voor laster en discriminatie.

Eind 2005 werd tegen Féret een onderzoek geopend wegens verduistering en een jaar later werd hij veroordeeld wegens de verspreiding van racistische pamfletten en verkiezingsprogramma’s. Omdat hij zijn burgerrechten voor 10 jaar verloor, moest hij zijn zetel in het Brussels Parlement opgeven.

Het belette Féret niet een klacht in te dienen tegen senator Michel Delacroix. Die laatste kreeg het verwijt zijn echtgenote en zijn maîtresse fictieve jobs te hebben gegeven op kosten van het federale parlement. Pikant detail: Delacroix is de stiefvader van Férets partner Audrey Rorive. Die schoonheidsspecialiste en Brussels parlementslid was op haar beurt in verdenking gesteld in een onderzoek naar het beheer en de financiering van de partij.

Na een lange strijd trok de groep rond Delacroix uiteindelijk aan het langste eind, ook al omdat Féret in juni van dit jaar nog tot een jaar effectieve gevangenisstraf werd veroordeeld wegens valsheid in geschrifte. De blinde senator probeerde de partij nieuw leven in te blazen. De partij ronselde opnieuw actief leden, verspreidde pamfletten en hield op 4 oktober een grote bijeenkomst in Sint-Jans-Molenbeek.

Bron » De Standaard

Een keukenkast in een gevangeniscel

Daniel Féret, de stichter van het Front National schrijft de laatste hoofdstukken van zijn carrière. Prettig leesvoer levert dat niet op. Daniel Féret moet een jaar de cel in. Hij werd gisteren door de correctionele rechtbank van Namen bij verstek veroordeeld wegens valsheid in geschrifte en gebruik van valse documenten bij de Europese verkiezingen van 2004. Voor de oud-voorzitter en stichter van het Front National is het de zoveelste onprettige aanraking met het gerecht. Hij gaat in beroep. “Féret is geen angsthaas”, liet hij gisteren weten.

Féret, in deze krant ooit omschreven als een man met ‘het charisma en de uitstraling van een keukenkast’, stichtte het FN in 1985. Hij maakte zichzelf toen in een moeite ‘voorzitter voor het leven’.

In zijn partij regeerde Féret door de chaos: geen partijstructuur, geen partijvergaderingen, een leegstaand secretariaat… Interne twisten waren van in het begin schering en inslag, maar toch wist de partij bij de verkiezingen van 1994 aardig wat kiezers te overtuigen. Féret kwam in het Europees Parlement terecht. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 kreeg het FN zware klappen. Van het tachtigtal gemeenteraadsleden uit ’94, bleef slechts een handvol over.

De Franstalige media zwegen het FN dood, maar bij de regionale verkiezingen van 2004 behaalde de partij 7,9 procent. Het FN werd daarmee groter dan Ecolo. Bij de federale verkiezingen van 10 juni 2007 bleef de partij steken op 5,6 procent: één zetel in de Kamer en in de Senaat.

Het is nooit helemaal duidelijk geweest waar het FN ophield en waar Féret begon. Dat gold ook voor de bankrekeningen van het FN en zijn kopman. Een RTBF-uitzending van begin 2005 bracht aan het licht dat Féret in Frankrijk een optrekje van 500.000 euro had gekocht, terwijl hij bij de fiscus nog voor 200.000 euro in het rood stond.

Féret was ziedend en zwoer dat hij ‘het vel van die journalist’ zou krijgen. Er werd prompt een onderzoek geopend naar valsheid in geschrifte en verduistering, maar ook naar ‘georganiseerde insolvabiliteit’. In 2006 was het opnieuw raak. Het hof van beroep in Brussel veroordeelde de FN-voorzitter wegens aanzetten tot racisme. De komende tien jaar mocht hij niet meer deelnemen aan verkiezingen.

Politiek betekende dit voor Féret de doodsteek. De rechter legde hem ook een werkstraf op van 250 uur, uit te voeren in de integratiesector voor migranten. Féret was opnieuw in alle staten en overwoog zelfs asiel aan te vragen in Rusland. Ondertussen werden de vele scheuren in het Front National zo groot, dat opnieuw bezetten niets meer uithaalde. Om de haverklap scheurden FN-leden zich af en richtten microscopische partijtjes op met ronkende namen als Bloc National of Front Nouveau de Belgique.

Bovendien moest het FN bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 zelf ook onder een andere naam deelnemen. In plaats van FN, stond er Front-Nat op de kieslijsten. Het ging om een slordigheid van Féret bij het indienen van de lijsten, maar dat belette hem niet om er een complot van de PS in te zien.

Binnen de partij ging het van kwaad naar erger. De interne machtsstrijd woedde in alle hevigheid en werd uiteindelijk beslecht in het nadeel van Féret. In 2007 werd hij uit zijn eigen partij geknikkerd. Het nieuwe FN, met de niet onbesproken Michel Delacroix als voorzitter, liet meteen beslag leggen op de rekeningen van de partij.

Voor hij in de politiek stapte, had Féret een bedenkelijke carrière als arts. In 1987 werd dokter Féret veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van een jaar. Hij had een vals doktersbriefje geschreven dat als alibi diende voor een medeplichtige van een overval. Twee jaar later, in 1989, werd hij een eerste keer geschorst door de Orde van Geneesheren. In 1993 volgde een nieuw beroepsverbod.

Bron » De Standaard

Féret in beroep: “Ik ben geen angsthaas”

Daniel Féret, de voormalige voorzitter van het Front National, zal beroep aantekenen tegen zijn veroordeling tot één jaar celstraf die de correctionele rechtbank van Namen hem heeft opgelegd. Féret werd veroordeeld omdat hij in het kader van de Europese verkiezingen van 2004 valse handtekeningen had neergelegd.

Féret was niet aanwezig bij de uitspraak. Het openbaar ministerie had zijn onmiddellijke aanhouding gevraagd, maar de rechtbank ging daar niet op in.

“Ik ben onrechtvaardig veroordeeld. Ik ben nu in het buitenland, maar zal een van de volgende dagen naar België komen om me te verdedigen. Ik ga in beroep. Féret is geen angsthaas”, verklaarde Féret zelf. Hij voegde er nog aan toe dat hij in Frankrijk is en dat hij zich niet wil onttrekken aan justitie.

Bron » De Morgen

Jaar cel voor ex-voorzitter Front National

De correctionele rechtbank van Namen heeft de ex-voorzitter van het Front National, Daniel Féret, veroordeeld tot een jaar effectief en een boete van 100 euro voor valsheid in geschrifte en gebruik van valse stukken. Zijn onmiddellijke aanhouding werd bevolen.

De vriendin van Féret, Audrey Rorive, kreeg van de rechter negen maanden met uitstel en een boete van 100 euro. De twee hadden in het kader van de Europese verkiezingen in 2004 lijsten met valse handtekeningen ingediend, onder meer van overleden mensen.

Bron » De Morgen

FN-voorzitter Daniel Féret vraagt vrijspraak

Daniel Féret, de voorzitter van het Front National (FN), en zijn partner Audrey Rorive vragen voor de rechtbank van Namen de vrijspraak. Het duo staat terecht voor valsheid in geschrifte en gebruik van valse stukken.

De twee worden er van verdacht tijdens de vorige Europese verkiezingen een lijst met valse handtekeningen van overleden personen ingediend te hebben.

Féret en Rorive ontkennen alles. Volgens hen gebeurt het voortdurend dat mensen foute informatie doorgeven om snel af te raken van wie lijsten met handtekeningen verzamelt, maar beseffen ze daar de gevolgen niet van.

Voor het openbaar ministerie is het duidelijk dat de voorzitter van het FN en zijn partner zich niets aantrekken van de wet. Ze zouden het systeem overigens al in 1995 toegepast hebben.

Het parket vordert een gevangenisstraf van 18 maanden voor Féret, die geen uitstel meer kan krijgen. Rorive riskeert een jaar cel, eventueel met uitstel.

De rechter velt zijn vonnis op 2 mei.

Bron » De Morgen