Guy Carels herinnert zich 11 maart 1981: het is de dag dat hij Armand Van Royen doodschoot met acht kogels uit zijn punt 22 long rifle. De biecht van een huurmoordenaar. “Wat hier gebeurd is, verwondert mij eigenlijk niet.” Zo zegt een buurvrouw van de 60-jarige Armand Van Royen, die donderdagmorgen vermoord werd aangetroffen in zijn statige herenhuis ‘La Dyle’, Koningin Astridlaan 12, te Leuven. “Van Royen werd doodgeschoten terwijl hij naar de televisie keek.”

Guy Carels herinnert zich 11 maart 1981: het is de dag dat hij Armand Van Royen doodschoot met acht kogels uit zijn punt 22 long rifle. In de literatuur heet zo’n wapen erg licht te zijn. “Vooral gebruikt voor de jacht op klein ongedierte als muizen en ratten.” Carels weet wel beter. De kogels zijn licht, ja. Maar: gevaarlijk.

Guy Carels: “Een .22 is dodelijk tot op vijftienhonderd meter. Oorlogswapens van tegenwoordig zijn ook maar 7,42 mm. Hoe kleiner de kogels, hoe zuiverder. Als je kan schieten, tenminste. En dat kón ik.” Zijn herinnering aan de moord is niet zo scherp als je zou denken. Hij nam destijds grote dosissen valium. En dan dronk hij. “Niet veel, maar een paar pinten en een paar dosissen valium, en je slaat tilt.” Hij woonde boven een café – ‘De Kastanje’. Hij hoefde de trap maar af om zichzelf een pint te tappen.

Hij herinnert zich vooral dat hij die avond in de gang stond bij Van Royen, het wapen in de hand. “Ik heb zeker een kwartier in die gang gestaan. Uiteindelijk ben ik toch de woonkamer binnengestapt. Ik dacht: ik ben hier nu toch. Ik rekende er niet op dat ik aangevallen zou worden. Ik ben binnengestapt, ik heb gevraagd waar het geld was, en toen is hij rechtgesprongen. Ik was banger dan hij, denk ik. Hij is rond de tafel gelopen om me aan te vallen. Maar: een halfautomaat vuurt elke keer als je zo doet (maakt trekkerbeweging met vinger). Ik kòn tamelijk goed schieten, en zo’n groot doelwit als een mens die op je afkomt: dat kàn je bijna niet missen.” Toch hebben nog drie kogels gemist. “Ik had serieus de trac.”

Hij weet niet meer of de veiligheidspal van zijn wapen al afstond toen hij de kamer binnenstapte. Het doet er ook niet toe: zo’n veiligheidspal is maar een knopje, dat is maar indrukken en je bent schietensklaar. In het onderzoek staat dat op Van Royens borst een voetafdruk is gevonden: vermoedelijk omdat de moordenaar zijn slachtoffer met de voet had omgerold. Carels weet het niet meer. Volgens hem is hij gewoon gaan lopen. Het wapen heeft hij in de Vaart gegooid.

Bron » Humo