Exact 35 jaar geleden sloeg de Bende van Nijvel toe in Overijse: de bijna vergeten overval met 5 doden

Zondag 27 september is het exact 35 jaar geleden dat de Bende van Nijvel gewapend binnenviel in het Delhaize filiaal van Overijse. Bij de overval vielen 5 doden. Daarmee is het de op één na bloederigste overval van de Bende. Na 35 jaar staat de overval dan ook in de schaduw van die van Aalst. Zelfs in Overijse is er geen herdenking voorzien.

Het is iets voor 20.30 uur als drie gemaskerde en gewapende mannen uit een Golf GTI stappen op de parking van de Delhaize in Overijse. De drie openen onmiddellijk het vuur en raken daarbij de 14-jarige Stephane Notte. De jongen speelde samen met twee vrienden met de fiets op de parking. Hij was op slag dood.

Menselijk schild

De drie bendeleden zetten hun dodelijke tocht verder en gaan op zoek naar een menselijk schild om de supermarkt binnen te stappen. Slachtoffer is Luc Bennekes, samen met twee vrienden hangt hij op dat moment verkiezingsaffiches op voor de CVP. De 31-jarige man wordt van zijn ladder gehaald en meegenomen. Hij wordt door één bendelid van de bendeleden vastgehouden terwijl hij op de uitkijk staat aan de ingang van de winkel.

Kassa’s en brandkast worden leeggeroofd

Binnen bevelen de twee andere bendeleden de klanten te gaan liggen. Aan de kassa ontstaat paniek. Terwijl één dader richting de burelen loopt om te brandkast te openen en het aanwezige geld te stelen, schiet de derde dader in het rond. Hij vraagt de kassiersters om hun kassa’s te openen. Wanneer een van hen, Rosa, dit niet snel genoeg doet, krijgt ze een kogel door het hoofd. De vrouw sterft onmiddellijk.

Moord in koelen bloede

Op weg naar buiten roven de daders de verschillende kassa’s leeg hun buit bedraagt in totaal 200.000 Belgische Frank. Ook Luc Bennekes wordt meegenomen. Hij wordt op de parking in koelen bloede vermoord. De bestuurder van een Peugeot 504 kan nog op tijd ontsnappen terwijl zijn wagen onder vuur genomen. Een andere man heeft minder geluk. Wanneer Jean-Pierre Busiau in zijn wagen wil stappen wordt hij eveneens koelbloedig neergeschoten. Naast het lichaam van Busiau wordt uiteindelijk nog een vijfde lichaam gevonden, dat van bankier Léon Finné . Intussen scheuren de drie gangsters met hun Golf GTI weg van de parking richting Brussel.

Verjaring

De laatste en bloedigste overval van de Bende was op 9 november 1985 op de Delhaize in Aalst, daarbij vielen 8 doden. Tot op vandaag is nog altijd niet geweten wie achter de Bende van Nijvel zit. Verschillende onderzoeksdaden brachten de waarheid nog niet aan het licht. Binnen vijf jaar zullen de feiten van de Bende van Nijvel verjaard zijn. In 2015 werd de verjaringstermijn van 30 jaar verlengd naar 40 jaar, wat betekent dat de daders voor 2025 voor de rechter moeten komen.

Bron » VRT Nieuws

Het verhaal van de twee reuzen van de Bende

Als Michel Libert ‘de Reus’ van de Bende van Nijvel is, dan kan de ex-rijkswachter Chris B. hem niet zijn. En omgekeerd.

Is Michel Libert (61) de man van de beruchte ‘robotfoto 19’ en dus ‘de Reus’ van Bende van Nijvel? Of is het de overleden ex-rijkswachter Chris B., zoals diens broer tot op vandaag volhoudt? Allebei lijken ze als twee druppels water op de man van de tekening. Maar ze kunnen natuurlijk niet allebei ‘de Reus’ zijn.

Meer nog: het is goed mogelijk dat geen van beiden de man met het vissershoedje van de beruchte robotfoto is. Een van de grote problemen in het onderzoek naar de Bende van Nijvel is namelijk dat er weinig zekerheden en feiten zijn waarop de speurders kunnen voortbouwen. Zelfs de betrouwbaarheid van de beruchte robotfoto nr. 19 werd al snel na de verspreiding ervan in twijfel getrokken. Ook door de speurders zelf, die goed beseften dat ze de robotfoto niet als evangelie mochten aannemen. Het portret werd meer dan tien jaar na de overval op de Delhaize van Overijse (27 september 1985) onder hypnose geschetst door een kroongetuige. Maar hypnose is een zeer omstreden techniek, zeker als die wordt toegepast tien jaar na de feiten.

Buschauffeur

Het is dus goed mogelijk dat de Reus van de Bende van Nijvel er helemaal anders uitzag dan de man op foto nr. 19. ‘Maar toch verpest die foto al twintig jaar mijn leven’, zegt Michel Libert aan De Standaard. ‘Nochtans lijkt de chauffeur van de bus die ik dagelijks in Brussel neem ook als twee druppels water op de man met het vissershoedje, en hij is nooit opgepakt.’

Libert stond in de jaren 80 aan het hoofd van de extreemrechtse organisatie Westland New Post (WNP). Een getuige die eind jaren 70, begin jaren 80 lid was van WNP, vertelde vorige week aan de speurders dat de technieken die hij aanleerde bij WNP nauw aansloten bij de manier waarop de Bende van Nijvel later overvallen pleegde (DS 12 mei). Daardoor gaan de verdenkingen opnieuw in de richting van WNP.

Doofpotoperatie

Opnieuw, want Michel Libert en WNP hebben in de loop der jaren verschillende keren centraal gestaan in het onderzoek, maar telkens liep het spoor dood. In 2014 werd Libert een laatste keer opgepakt. Ook toen werd hij snel weer vrijgelaten. ‘We hadden niet genoeg aanwijzingen tegen hem’, klonk het bij het gerecht in Charleroi.

De vrijlating van Libert leidde in 2014 tot een grote ruzie binnen de toenmalige speurderscel. Enkele speurders stapten zelfs op. In die periode ontvingen advocaat Jef Vermassen, advocaat van Bende-slachtoffer David Van de Steen, en minister van Justitie Koen Geens (CD&V) een anonieme brief waarin Libert werd aangewezen als de Reus. Het gerecht werd beschuldigd van een doofpotoperatie.

Zuid-Amerika

WNP werd opgericht tijdens de Koude Oorlog. Libert houdt tot vandaag vol dat de organisatie moest dienen om bij een eventuele Sovjetinvasie het verzet in ons land te organiseren. ‘Het is dankzij mensen zoals ik dat u vandaag op het Brouckèreplein in Brussel nog altijd steak frites kunt eten in plaats van borsjtsj’, beweert Libert ook vandaag nog.

‘Het kan zijn dat mensen van WNP ontspoord zijn en te maken hadden met de Bende van Nijvel. Ik heb mijn theorieën daarover en die heb ik jaren geleden verteld aan de speurders. Maar ik heb niets te maken met de Bende en ik ben al zeker niet de Reus. Was dat wel zo, dan zat ik allang in Zuid-Amerika in plaats van op een kleine flat in Brussel.’

Libert zegt dat hij voortaan een klacht indient tegen iedereen die nog suggereert dat hij ‘de Reus’ van de Bende is. Het spoor Libert/WNP is trouwens lang niet het enige waar de nieuwe speurderscel, die sinds de verhalen over Chris B. is uitgebreid van 3 tot 30 mensen, mee bezig is.

Bron » De Standaard | Mark Eeckhaut

Getuige Bende van Nijvel: ‘Ik wil de waarheid voor ik sterf’

Lange tijd leek Chris B. De Reus van de Bende van Nijvel te zijn, maar dat is nu niet het geval. Ook Mark Ghekiere (64) herkende hem niet als een van de aanvallers. Hij was in de Delhaize in Overijse toen de Bende toesloeg.

27 september 1985, Overijse. Mark Ghekiere hangt aan de Delhaize affiches van Jean-Luc Dehaene op. Hij staat onderaan de ladder, zijn vriend Luc bovenaan. Niet veel later overvalt de Bende van Nijvel de supermarkt. Ze dwingen zijn vriend om van de ladder te komen en nemen hem mee als levend schild in de winkel. Na afloop schieten ze hem dood. Mark blijft zich afvragen waarom ze hem niet namen, want hij was een veel gemakkelijker slachtoffer. Hij denkt dat hij gespaard werd omdat één van de aanvallers hem herkende.

Taboe

Meer dan 30 jaar later blijft het onderwerp erg gevoelig, zegt Mark. “Onze groep die toen affiches aan het ophangen was, is heel hecht, maar als we elkaar zien, praten we er niet over. Dat is taboe. Ook als ik in de Delhaize kom, spreekt niemand erover. Uit respect denk ik.”

Waarheid

Zolang de daders niet gevonden zijn, wil Mark er wel over blijven praten. “Hoe moeilijk het ook is, ik wil dat het opgelost wordt. Ik wil de waarheid voor ik sterf en ik zal niet rusten voor ik die ken.”

Bron » VRT Nieuws

Dit wou stervende man nog kwijt aan Vermassen over Bende van Nijvel

“Hij is in vrede gestorven. Zijn informatie kan belangrijk zijn voor het Bende-onderzoek”, aldus Jef Vermassen over zijn gesprek met een fruithandelaar uit Overijse. De man riep de topadvocaat vlak voor zijn dood bij zich omdat hij “iets” wist over de Bende van Nijvel. Gisteren spraken we de zoon van de overleden man.

De tipgever, ruim in de negentig, verbleef op een palliatieve afdeling in een Leuvens ziekenhuis toen hij vorige week met de hulp van het verplegend personeel de advocaat contacteerde met de vraag dringend langs te komen. Vermassen gaf gehoor. Het gesprek op het sterfbed duurde drie uur, de druiventeler overleed de dag nadien en is in de loop van de week ­begraven. De advocaat wou er niets meer over kwijt. “Behalve dat de man in vrede gestorven is. Ik heb het gesprek opgenomen en maakte het over aan het parket. Dit kan een belangrijk spoor zijn.”

“Het is inderdaad zo gegaan”, zegt de zoon van de druiven­teler, die ‘het geheim’ van zijn vader één keer wil ­vertellen op voorwaarde van anonimiteit.

“Toen de familie de firma in druivenexport in de jaren 70 afbouwde – nog voor papa’s pensioen – zette hij het verpakkingsatelier naast de serres te huur. Een van de huurders die we toen gehad hebben, was M., een Algerijn. Dan kwam de overval op de Delhaize van Overijse in september 1985, op amper een kilometer van de schuur vandaan. Er vielen vijf doden, zoals iedereen weet.”

Ongure types

“De maanden gingen voorbij. Tot plots de politie van Dendermonde aan de deur stond. Ze waren kort van stof en wilden alles weten over de schuur, de Algerijn en de overval. Papa en mama werden verhoord. We vreesden dat ze aangehouden zouden worden. Zo gespannen was dat gesprek.”

“Op een gegeven moment haalden de speurders foto’s ­boven. Van ongure types. Papa herkende enkele tronies die hij af en toe gezien heeft aan het atelier. Achteraf bleek het te gaan om ­enkele leden van de Bende De Staerke, die aan de Bende van Nijvel gelinkt werd.” Gangster De Staerke heeft bekend dat hij verkenningsopdrachten uitvoerde voor de échte Bende. Hij trok de bekentenissen later in en is er nooit voor ­veroordeeld.

“Maar er was meer. De Dendermondse speurders vermoedden dat, na de overal in Overijse, de bende hun auto verstopt heeft in het atelier. Wellicht zijn de overvallers van daaruit met een ­andere auto vertrokken. De ­auto van de overval bleef in het atelier. De Algerijn of iemand anders zou die dan gedemonteerd hebben en zo is die ­verdwenen.”

“De speurders van Dendermonde hechtten veel geloof aan de piste. Maar toen verhuisde het dossier naar Charleroi. Plots kregen we een agent over de vloer. Op vraag van Charleroi moest hij mijn vader vragen of hij nog wel helder van geest was. Alsof papa dat verhaal verzonnen had. Met handen en voeten moesten we uitleggen dat dat de theorie van de ‘vorige speurders’ was.”

Het is blijven knagen bij de druiventeler. “Papa was ervan overtuigd dat de mannen in Dendermonde bijna bij de ­oplossing stonden. Maar in Charleroi is de zaak verknald. Dat wou hij Vermassen vertellen. En zo is het geschied. ­Hopelijk leidt het tot de oplossing. Vader heeft alleszins ­altijd dat gevoel gehad.”

We vernamen gisteren dat de Algerijn meermaals verhoord is over de zaak. Maar hij heeft nooit bekend en het is nooit tot een doorbraak gekomen.

Bron » Het Nieuwsblad | Dirk Coosemans & Yves Barbieux

“Papa, wanneer zal iemand spijt betuigen over jouw dood?”

Vira Bennekens, de dochter van Bende van Nijvel-slachtoffer Luc Bennekens die gegijzeld en vermoord werd op de Delhaize-parking in Overijse op 27 september 1985, schreef dit weekend een emotionele brief naar haar vader.

Dag papa,

Hoe gaat ie daarginds? Het is heel lang geleden, 32 jaar om precies te zijn, dat ik je nog gehoord, gezien of gesproken heb. De laatste keer was ik 6 en jij bijna 32. Schrijven had ik destijds nog niet onder de knie, aangezien ik amper in het eerste leerjaar zat. Maar nu, nu neem ik mijn pen ter hand om je eindelijk eens te vertellen hoe het hier daadwerkelijk zit.

Wist je al dat je een hipster avant la lettre was? Nu voeren mannen met hippe baarden opnieuw de boventoon in het straatbeeld. De ene al wat knapper dan de andere. Niet dat ik jou in een van hen herken, want ik weet dat jij in de hemel bent, een stralende ster aan het firmament.

Over een ster gesproken. Weet je wie hier dit jaar de show stal? De zogenaamde Reus van de Bende van Nietsnutten. Ontmaskerd maar zo dood als een pier en dat spijt me niet. Als je hem daar ziet, verkoop hem dan een peer op zijn smoel. En is die worstendraaier daar ook? Geef die dan ook een uppercut zodat ie voor eeuwig naar de hel wordt gekatapulteerd. Niet dat ik in de hel geloof. Die bestaat alleen op aarde.

Want wist je dat het onderzoek naar je moordenaars een stinkende beerput is geworden? Het duurt nu al 32 jaar, een mensenleven, jouw korte leven. Hoe cynisch is dat? Ze hebben de waarheid verdoezeld, in een grote pot met dovemansoren. Allerlei hypotheses moesten wij aanhoren: de ene keer werd er gewag gemaakt van Roze Balletten, dan weer waren het malafide wapenhandelaars of ook nog een andere bende ellendelingen uit de Borinage maar bovenal rijkswachtende (ex-)superflikken behept met excessief misdadig gedrag. Ze waanden zich machtig. En jij was hun gijzelaar, dat vind ik vreselijk naar.

Respect voor ieders leven, dat moeten deze heren hoognodig leren. Misschien met Kerstmis? Dan word jij weer erg gemist aan de feestdis. Want jij was een goed mens, papa. Daarom uit ik hier de wens dat er een mea maxima culpa komt, dat iemand spijt betuigt en zegt: “Ik ben die verdomse kloot die jullie vader aan flarden schoot, ik ben de lafaard, de vos in het hogepietenpak (lees: kostuum) die het bevel gaf, ik ben de extreemrechtse hypocriet die riep ‘eigen volk eerst’ en… het dan afknallen liet.”

Jouw dood heeft een krater geslagen, in mijn hart, in mijn ziel… dat heeft niemand ooit echt gezien. Want ik ben sterk geweest, papa. Bij momenten hysterisch en totaal in paniek, vaak dapper vechtend tegen angst, leegte, eenzaamheid en verdriet. Niets krijgt me echter klein, geen enkel rot venijn. Daar mag je zeker van zijn, papa.

Over venijn gesproken. Wist je al dat de politiestaat nu eigenlijk wel bestaat? Niet dat de Bende van Nietsnutten daarvoor met de pluimen mag gaan lopen, als het dat was wat ze beoogden. Andere terroristen hebben dat gedaan, met bommen, niet ver van mij vandaan. Vandaar dat er nu vaak soldaten op mijn weg patrouilleren. Wederom zijn ze de allerkleinsten vergeten. Zij zouden zorgeloos moeten kunnen leven, spelen en plezier beleven, zonder mannen met (grote) geweren.

Dat was jouw droom, papa, kinderen een fijne tijd gunnen door een mooie speeltuin aan te leggen. Wel, weet je wat: niet alle dromen zijn bedrog, die van jou werd een prachtige speelhof (lees: het Meiveld in Overijse). Fantastisch toch?

Dikke zoen van je kleine kapoen,

Vira

PS: ik had je nog graag een liefdevolle knuffel gegeven.

Bron » De Morgen | Vira Bennekens