1,001

(0 replies, posted in 1980-1989)

Samenvatting:

  • Wat? Moord op Gaby Van Eetvelde, de vrouw van een juwelier

  • Wanneer? Woensdag 27 juli 1988, rond 22u30

  • Waar? Brusselsestraat 3 in Tervuren » Google Maps

  • Hoe? De vrouw werd doodgeslagen met een stomp voorwerp en beroofd van haar juwelen.

  • Status? Onopgelost

De man van de juwelier is lange tijd de hoofdverdachte geweest voor deze moord. Hij zat bijna één jaar in voorhechtenis. Enkele dagen na zijn vrijlating en exact één jaar na de moord, pleegde de man zelfmoord.

Vrouw van juwelier vermoord

In Tervuren ontdekte juwelier Maurice Schoukens woensdagavond het lijk van zijn vrouw Gaby Van Eetvelde in de garage. De vrouw was doodgeslagen en bestolen van de enkele juwelen die ze droeg. Uit de juwelierszaak werd niets gestolen. De dader en he motief van de moord zijn nog niet bekend.

Het echtpaar Schoukens-Van Eetvelde heeft een grote juwelierszaak in de Brusselsestraat 3 in Tervuren. Het gezin heeft drie kinderen die buitenshuis wonen. De vrouw was woensdagavond een bezoek gaan brengen aan kennissen in het Leuvense. Maurice Schoukens had bij hem thuis bezoek van vrienden.

De juwelier zou omstreeks 22u naar Leuven gebeld hebben om te vragen of zijn vrouw al op weg naar huis was. Hij zou ongerust zijn geweest over het lange wegblijven van zijn echtgenote. Aan de telefoon werd hem echter verzekerd dat zijn vrouw net naar Tervuren was vertrokken.

De vrouw reed met een snelle VW Golf. De reis van Leuven naar Tervuren duurt normaal niet langer dan 15 à 20 minuten. Maurice Schoukens is ongeveer een half uur later, samen met een vriend, naar de garage gegaan die via de tuin te bereiken is. Daar trof hij zijn vrouw aan achter haar auto. Zij lag in een grote plas bloed. De man heeft nog een dokter gebeld, maar de vrouw was reeds overleden.

Een lijkschouwing heeft uitgewezen dat de 54-jarige vrouw is doodgeslagen met een stomp voorwerp. Er was sprake van een hamer, maar dit bericht kan niet worden bevestigd door het parket van Leuven. De vrouw werd wel zwaar toegetakeld. De bloedvlekken zaten tot op de auto. De dader nam ook enkele juwelen mee die de vrouw droeg. Een halsketting werd achtergelaten.

Het parket van Leuven onder leiding van onderzoeksrechter Decoux doet het onderzoek. Men tast nog volledig in het duister wat de identiteit en het motief van de moord betreft.

Men sluit uiteraard niet uit dat het om een roofmoord gaat. In de juwelierszaak is al verscheidene keren ingebroken. Deze week was de zaak echter gesloten wegens vakantie. De moord moet in ieder geval zeer snel gebeurd zijn, gezien het tijdsverschil tussen het vertrek uit Leuven van de vrouw en haar dood, nauwelijks een half uurtje later.

Bron: Gazet van Antwerpen | 29 Juli 1988

Leuvens parket zoekt getuigen van moord in Tervuren

Onderzoeksrechter Decoux bij het parket in Leuven doet een oproep tot getuigen in verband met de moord op Gaby Van Eetvelde op 27 juli in Tervuren. Zoals bekend werd de vrouw woensdagavond omstreeks 22u30 dood aangetroffen in de garage door haar echtgenoot, juwelier Maurice Schoukens. De vrouw was doodgeslagen en bestolen van haar juwelen.

Mensen die op woensdagnamiddag of -avond 27 juli verdachte personen hebben opgemerkt aan de juwelierszaak van Maurice Schoukens in de Brusselsestraat 3 of aan de garage op de Leuvensesteenweg 2, worden verzocht zicht te melden. Ook personen die het slachtoffer Gaby Van Eetvelde die avond omstreeks 22u hebben gezien, kunnen contact opnemen met de politie van Tervuren. (…)

Bron: Gazet van Antwerpen | 2 Augustus 1988

Moord in Tervuren blijft nog onopgelost

De moord op de echtgenote van een juwelier in Tervuren blijft nog steeds onopgelost. De speurders hebben momenteel geen enkel spoor. Ondervragingen van kennissen van de familie Schoukens leverden niets op. De vrouw van juwelier Maurice Schoukens werd op woensdag 27 juli omstreeks 22u30 levenloos aangetroffen in de garage. De vrouw was doodgeslagen en beroofd van haar juwelen. De zaak van juwelier Schoukens is gelegen in de Brusselsestraat 3 in Tervuren.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 Augustus 1988

Man van vermoorde juweliersvrouw aangehouden

In verband met de moord op Gaby Van Eetvelde uit Tervuren op woensdag 27 juli heeft het parket van Leuven een verdachte onder aanhoudingsmandaat geplaatst. Het betreft juwelier Maurice Schoukens, echtgenoot van het slachtoffer.

De echtgenote van de juwelier werd op woensdagavond dood aangetroffen in de garage. De vrouw was bewerkt met een stomp voorwerp. Uit het onderzoek van de speurders bleek dat juwelier Schoukens er vreemde hobby’s op nahield. Zo hield hij zich bezig met hypnose en met een soort van psychische therapie met aardstralen.

De man zou van deze kennis misbruik hebben gemaakt en verscheidene personen hebben misleid. Zo zouden er uit die praktijken bepaalde relaties zijn ontstaan en er is zelfs sprake van liefdesverhoudingen.

Volgens de speurders zou precies daar in het motief van de moord kunnen te zoeken zijn. De juwelier ontkent elke betrokkenheid in de zaak. Inmiddels werd zijn aanhouding door de raadkamer bevestigd.

Er wordt nog verder onderzocht of er ook nog een tweede persoon bij de zaak is betrokken. Het parket in Leuven weigert ook maar enige uitleg te geven over de hele zaak.

Bron: Gazet van Antwerpen | 23 Augustus 1988

Lijk vermoorde Tervuurse juweliersvrouw opgegraven

Vorige week donderdag is het lijk van Gaby Van Eetvelde, de juweliersvrouw die op 27 juli om het leven gebracht is, op de begraafplaats van Tervuren opnieuw opgegraven.

Dat gebeurde op last van onderzoeksrechter Decoux bij het parket van Leuven. Eén en ander geraakte tijdens het voorbije weekend bekend.

Onderzoeksrechter Decoux had opdracht tot het opgraven van het lijk gegeven, omdat uit het onderzoek gebleken was dat men een tijd voor Gaby Van Eetvelde vermoord werd, al gepoogd zou hebben haar door vergiftiging om het leven te brengen.

In verband met een eventuele poging tot vergiftiging werd een huiszoeking verricht in de woning van het juweliersechtpaar Schoukens-Van Eetvelde aan de Brusselsesteenweg 3 in Tervuren. In de woning werd een hoeveelheid vergif aangetroffen.

Zoals bekend is in verband met de moord juwelier Maurice Schoukens, de echtgenoot van Gaby Van Eetvelde, gearresteerd. De juwelier werd voorgeleid nadat uit het onderzoek gebleken was dat de juwelier er vreemde hobby’s op nahield. Zo zou hij zich bezighouden met hypnose en met een soort van psychische therapie met aardstralen. De man zou bovendien van deze kennis misbruik gemaakt hebben om verscheidene personen te misleiden. Zo zouden uit die praktijken bepaalde relaties ontstaan zijn en is er zelfs sprake van liefdesverhoudingen. Volgens de onderzoekers zou precies daarin het motief tot de moord op Gaby Van Eetvelde te zoeken zijn.

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 September 1988

Tervurense juwelier vrij

Bijna een jaar na de feiten heeft de Kamer van Inbeschuldigingstelling in Brussel juwelier Maurice Schoukens uit Tervuren opnieuw in vrijheid gesteld. In augustus van vorig jaar was hij door onderzoeksrechter Decoux bij het parket in Leuven onder aanhoudingsmandaat geplaatst. De Leuvense onderzoeksrechter verdacht hem van moord op zijn echtgenote Gaby Van Eetvelde.

Op de avond van 27 juli 1988 meldde juwelier Schoukens aan de politie van Tervuren dat hij zijn 54-jarige echtgenote dood in de garage van hun woning aangetroffen had. De vrouw lag in een plas bloed achter haar auto. Ze was erg toegetakeld en van haar juwelen beroofd.

Van bij het begin van het onderzoek tastten de gerechtelijke politie bij het parket in Leuven en onderzoeksrechter Decoux in het duister over de dader en het motief van de moord.

Op de dag van de feiten was Gaby Van Eetvelde op bezoek gegaan bij een vriendin in Leuven. De juwelier zelf had vrienden op bezoek. Die avond zou hij omstreeks 22u naar de vriendin van zijn vrouw gebeld hebben, omdat hij zich over het lange wegblijven van zijn echtgenote ongerust maakte. Er werd hem verzekerd dat zijn vrouw toen al naar Tervuren vertrokken was. Toen zijn vrouw omstreeks 22u30 nog niet thuis was, ging hij met een vriend naar de achtergelegen garage waar ze Gaby Van Eetvelde aantroffen.

Hypnose

Op 16 augustus 1988 plaatste onderzoeksrechter Decoux Maurice Schoukens onder aanhoudingsmandaat. Uit het onderzoek was namelijk gebleken dat het tussen de juwelier en zijn echtgenote niet zo goed meer boterde. Ook zou de juwelier hypnose als hobby beoefenen en zou hij van een psychische therapie met behulp van aardstralen gebruik maken.

De juwelier zou van deze eigenschappen misbruik gemaakt hebben en zou een aantal personen misleid hebben. Uit die praktijken zouden ook enkele relaties ontstaan zijn, die tot een liefdesverhouding geleid hebben. Volgens de onderzoekers zou dit laatste een motief tot de moord kunnen geweest zijn. Ook zou de juwelier al eerder van plan geweest zijn om zijn echtgenote om te brengen.

Zo zou hij gepoogd hebben om zijn vrouw met arsenicum te vergiftigen. Vandaar dat het lijk van Gaby Van Eetvelde opnieuw voor een tweede autopsie ontgraven werd. De uitslag van die lijkschouwing zou negatief geweest zijn.

In de loop van het onderzoek zou een vriendin van de juwelier eveneens over de feiten verhoord zijn. Dat zou naar verluidt onder hypnose door een neuropsychiater gebeurd zijn.

Vanaf het ogenblik dat hij voorgeleid werd, ontkende de juwelier iets met de feiten te maken te hebben. De man tekende dan ook beroep aan tegen zijn aanhouding, die om de maand verlengd werd.

De KIB behandelde het beroep van de juwelier en stelde hem zonder voorwaarden op vrije voeten. Op het parket in Leuven is men niet gelukkig met de beslissing van de KIB.

Bron: Gazet van Antwerpen | 6 Juli 1989

Tervurense juwelier pleegt zelfmoord

Juwelier Maurice Schoukens uit de Brusselsestraat 3 in Tervuren heeft zelfmoord gepleegd. In een nagelaten brief staat dat hij er niet meer tegen kon dat de speurders hem bleven achtervolgen. De man werd veracht van doodslag op zijn echtgenote. Hij sloeg de hand aan zichzelf precies op de verjaardag van de moord, nu één jaar geleden.

Gaby Van Eetvelde, de echtgenote van de juwelier, werd woensdagavond 27 juli 1988 vermoord aangetroffen. De vrouw lag in de garage en bleek doodgeslagen met een stomp voorwerp.

Enkele weken later, op 16 augustus, werd de echtgenoot van het slachtoffer, Maurice Schoukens, voorgeleid. Hij werd verdacht van de moord, of van medeplichtigheid. Bij gebrek aan harde bewijzen werd de juwelier begin deze maand vrijgelaten.

Afgelopen woensdag werd Maurice Schoukens opnieuw ondervraagd door de gerechtelijke politie van Leuven. Hij moest zich de dag nadien om 16 uur weer aanbieden, maar kwam niet opdagen. Daarom kreeg de politie van Tervuren de opdracht om een kijkje te gaan nemen in de woning van de juwelier.

De agenten ontdekten er het lijk van Maurice Schoukens. Hij had zich opgehangen met een nylonkoord in de garage, precies boven de plaats waar men vorig jaar het lichaam van zijn vrouw vond.

Afscheidsbrieven

De juwelier had verscheidene afscheidsbrieven achtergelaten. Daarin schreef hij dat hij het slachtoffer was geworden van gerechtelijke dwalingen. En dat hij het niet meer aan kon dat de speurders hem op de hielen bleven zitten.

Volgens de gerechtelijke politie was de juwelier nog wel degelijk toerekeningsvatbaar. Naarmate het onderzoek vorderde, groeide de stelling dat ze hier te maken hadden met een huurmoord. Zo werd vorig weekend nog de dochter van de juwelier bedreigd.

De speurders vermoeden dat juwelier Schoukens zelfmoord heeft gepleegd, omdat ze steeds dichter bij de waarheid zijn gekomen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 29 Juli 1989

1,002

(37 replies, posted in Bewijsstukken)

In 1989 werd Madani Bouhouche geïnterviewd voor het RTBF-programma "Au nom de la loi". Tijdens dat interview gaat het onder andere over dit wapen:

(...) Over het beruchte wapen, dat bij hem thuis diepgevroren in de bolognaise-saus werd gevonden, zei Bouhouche alleen dat de wapendeskundigen het onderling niet eens zijn en dat het wapen gebruikt lijkt te zijn door de Bende van Nijvel, “maar niet in de staat waarin het onderzocht werd”.

Bron: Gazet van Antwerpen | 9 Februari 1989

1,003

(7 replies, posted in Terrorisme)

Vlaams Blok-propagandist blijft aangehouden

Xavier Buisseret, de propagandaverantwoordelijke van het Vlaams Blok, blijft aangehouden. Dat besliste de Raadkamer te Antwerpen gisteren. Buisseret werd vorige week zaterdag opgepakt na een racistisch incident aan de Amerikalei. Twee Marokkaanse broers van 15 en 16 jaar oud, stonden aan een bushalte te wachten toen plots een bestelwagen stopte. Er sprong een zestal personen uit die hen met stokken bewerkte.

De oudste broer kon ontkomen, de jongste werd gewond. Bovendien werd zijn jas, waarin zijn portefeuille stak, gestolen. De jongeren konden de auto-nummerplaat van de bestelwagen noteren en dat leidde naar Buisseret. Die werd ’s anderendaags in zijn woning in Edegem opgepakt en onder aanhoudingsmandaat geplaatst. Buisseret beweert dat hij over een alibi beschikt voor de avond, maar de Antwerpse raadkamer heeft gisteren zijn aanhouding bevestigd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 2 Maart 1990

1,004

(2 replies, posted in Speurders)

(...) A la BSR de Bruxelles, les gendarmes ne comprennent plus ce qui se passe et la mauvaise humeur gronde. Le maréchal des logis-chef Maurice Salmon vient en effet de recevoir son ordre de mutation, signé par le général, qui l'envoie «en brigade» parce que c'est «dans l'intérêt du service». Cette mesure administrative (sans appel, hormis devant le Conseil d'Etat) est en fait une sanction prise contre le gendarme Salmon après l'évasion de Murat Kapllan. A la gendarmerie, on appelle cela «faire pull-mann» ou «prendre le train bleu», parce que l'on doit - après des années de service en civil - remettre l'uniforme bleu.

Si la mauvaise humeur gronde au district de Bruxelles, c'est parce que Salmon n'est pas le premier gendarme à faire ainsi l'objet d'une punition déguisée en mesure administrative. C'est aussi parce que l'on comprend mal pourquoi c'est justement cet homme «qui paye». L'enquête judiciaire qui avait été ouverte contre lui (dans le cadre d'une éventuelle complicité avec Kapllan) l'innocente complètement. De plus, c'est justement le maréchal des logis-chef Salmon qui a permis qu'on ré-arrête Kapllan, ce qui lui avait valu de recevoir les félicitations du comandant du groupe territorial du Brabant. Qu'il soit juste ou injuste, c'est en fait le procédé qui choque: pourquoi n'a-t-on pas attendu la fin de l'enquête judiciaire et la fin de l'enquête administrative avant (d'éventuellement) sanctionner cet homme, par une mesure qui cache son nom et qui est sans appel, comme on le faisait à la gendarmerie à une époque qu'on pouvait espérer révolue?

Bron: Le Soir | 9 November 1988

1,005

(143 replies, posted in Andere Personen)

Bende van Nijvel wilde een staatsgreep plegen

Een ex-rijkswachter zegt in een vraaggesprek met de Brusselse krant La Dernière Heure dat de bloedige acties van de Bende van Nijvel verband hielden met een plan tot het plegen van een staatsgreep.

De Franstalige krant liet het persbureau Belga donderdagavond weten dat haar speciale verslaggever, Gilbert Dupont, de 42-jarige Martial Lekeu opspoorde en met hem sprak.

La Dernière Heure maakt daarbij gewag van “nieuwe sporen” in het onderzoek naar de daden van de Bende van Nijvel.

Volgens de krant wordt de man, die wordt geïdentificeerd als een voormalig lid van de interventie-eenheid Diane en de BOB, gezocht door het Belgische gerecht, op basis van een van 6 januari daterend bevel van onderzoeksrechter Freddy Troch van Dendermonde.

Troch is belast met het onderzoek naar de moordpartij van Aalst (acht doden) en de diefstal van zeven kogelvrije vesten in Temse, waarbij, een week voor de moordpartij bij het warenhuis Colruyt in Nijvel, één dode en één gewonde viel.

Precies in verband met Aalst en Temse wil de magistraat Lekeu verhoren, aldus nog steeds La Dernière Heure. Tengevolge van het opsporingsbevel verliet de ex-rijkswachter onmiddellijk België en zocht soelaas in Florida, want hij “heeft schrik”, zegt de krant.

Tegenover de verslaggever van La Dernière Heure had Lekeu het over “het bestaan van een plan tot staatsgreep, waarmee de aanslagen van de Bende van Nijvel verband hielden”.

De man voegde eraan toe dat een “mysterieuze organisatie” achter dit plan zat. Die organisatie, “geschoeid op de leest van de Nazi-politie gedurende de Tweede Wereldoorlog, werd binnen de Belgische rijkswacht opgericht”, aldus Lekeu in het aan Belga aangekondigde interview dat vandaag op de voorpagina van La Dernière Heure staat. (*)

Bron: Gazet van Antwerpen | 3 Maart 1989

(*) Die organisatie was Groep G.

Zware jongen

Het verhaal van Martial Lekeu komt in een heel ander daglicht te staan, als men weet dat de Dendermondse onderzoeksrechter Troch hem van medeplichtigheid verdenkt bij de overval op de firma Wittock-Van Landeghem te Temse, en de daarmee gepaard gaande moord op de conciërge van het bedrijf. Op 6 januari 1989 stuurde de onderzoeksrechter dan ook een verzoek tot aanhouding van Lekeu uit. Op de koop toe wordt hij in een verslag van de Waverse BOB in één adem genoemd met andere extreem-rechtse kornuiten bij de rijkswacht. Zijn naam wordt rechtstreeks aan Bouhouche gekoppeld.

De BOB’ers die met de 42-jarige Martial Lekeu hebben samen gewerkt, bestempelen hem als een zware jongen, die van geen kleintje vervaard is. Op 16-jarige leeftijd werd zijn verzoek om bij het leger te gaan ingewilligd. Bij de paracommando’s ontpopte hij zich als een Jan zonder Vrees. Wegens wangedrag zou hij het elitekorps van de paracommando’s hebben moeten verlaten. Maar de Brusselse BOB kon hem wel gebruikten. Twee jaar heeft hij er gewerkt in de drugsectie.

Van Martial Lekeu is geweten dat hij heel goed bevriend is met iemand van de Staatsveiligheid, een zekere L. Met die man hing Lekeu ook vaak in de kroegen waar de toenmalige leden van het Nationaal Drugbureau en de Amerikaanse Drug Enforcement Administration, DEA, over de vloer kwamen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 4 Maart 1989

1,006

(27 replies, posted in Andere Personen)

Onbekende afgemaakt met zes kogels

Op het industrieterrein in Veurne, in het verlengde van de Albert I-laan, werd zaterdagochtend het lijk gevonden van een nog onbekende jongeman van ongeveer 25 jaar. Hij werd met zes kogels vermoord. Er zijn vermoedens dat het slachtoffer van Franse nationaliteit is en dat de brutale moord wellicht een afrekening is binnen het milieu.

Omstreeks 7u30 deed postbode Henri Vandaele de akeligste ontdekking van zijn leven. De postman was op weg naar landbouwer Willy D., toen hij op het bebloede lijk van een man stootte. Het slachtoffer lag op een voor het verkeer afgesloten weggedeelte, vlakbij een werfkeet, gebruikt door de NV Aswebo.

Het slachtoffer werd door zes kogels getroffen, één in de rug en vijf in het hoofd. Het moordwapen was vermoedelijk een automatisch 9mm-pistool. De jongeman had geen identiteitspapieren op zak en ook van zijn vingerafdrukken konden onze gerechtelijke diensten niets wijzer worden. Het is zeer goed mogelijk dat het slachtoffer, wellicht een Fransman, nooit in aanraking kwam met het Belgisch gerecht.

Er zijn nogal wat aanwijzingen dat het hier om een afrekening binnen het milieu gaat. De man zou eerst in de rug zijn geschoten en daarna nog vijf keer in het hoofd.

Landbouwer Willy D., die op een 300-tal meter van de vindplaats woont, had omstreeks 5u zaterdagmorgen schoten gehoord, eerst vier kort na elkaar en daarna nog een schot. Hij dacht dat er jagers op stap waren.

Wie is deze onbekende man?

Hij werd zaterdag in Veurne met vijf kogels in het hoofd aangetroffen. Het zou om een Fransman kunnen gaan, die een afrekening in het milieu met zijn leven betaalde.

Zondagmiddag werd op verzoek van onderzoeksrechter Vanmaele van Veurne en het commissariaat-generaal van de gerechtelijke politie een signalement van het slachtoffer verspreid.

Het gaat om een man van ongeveer 25 jaar oud, 1m85 groot, stevig gebouwd, met bruin haar, bruin-rosse snor, vooruitstekende boventanden, een lidteken van een appendix-operatie en een lidteken aan de binnenkant van de rechterknie.

Hij droeg een grijs-zwarte trainingsvest van het merk Footing met ritssluiting, een groene t-shirt met korte mouwen met op de borst de vermelding Tipp-Ex Team, een blauw-wit geruite slip van het merk Eminence met vermelding Made in France, witte sokken met zwarte boorden en witte pantoffels van het merk Adidas-Stansmith. (…)

Bron: Gazet van Antwerpen | 4 Juli 1988

1,007

(22 replies, posted in Organisaties)

BIOS was een farmaceutisch bedrijf dat gelegen was in Schaarbeek. De fabriek produceerde als enige in België cocaïne en morfine voor medisch gebruik. De Belgische politiediensten lieten in die periode hun in beslag genomen drugsvangsten bij BIOS onderzoeken.

Gegevens:

  • Volledige naam: Bios Coutelier NV

  • KBO-nummer: 0401.947.907

  • Gestart op: 1 januari 1968

  • Gestopt op: 31 mei 2001 (fusie door overneming)

  • Adres: Route de Lennik 437, in Anderlecht (sinds 3 april 1998)

(...) De BOB’er van Halle vertelde verder: "Daar was opeens een reden voor. Kort na de moord bij Jurion zei iemand dat we de daders in de omgeving van de clan [De Staerke] moesten zoeken. De getuige bracht de liquidatie van de nachtwaker in verband met een oude heroïne- en cocaïnesmokkel. De schoondochter van de vermoorde nachtwaker was getrouwd geweest met een zekere Fernand, een conciërge in het farmaceutische bedrijf BIOS in Schaarbeek, waar de politiediensten in die periode hun in beslag genomen drugsvangsten lieten onderzoeken. De schoondochter had daar zelf ook gewerkt."

De fabriek produceerde als enige in België cocaïne en morfine voor medisch gebruik. Het spul werd legaal uitgevoerd met certificaten van het ministerie van Volksgezondheid. De firma werkte nauw samen met het Nationaal Drugsbureau van de rijkswacht, dat er onder de leiding van rijkswachtcommandant Léon François mannetjes liet opleiden om te infiltreren in de labs van de Cosa Nostra.

Op een bepaald ogenblik waren er zowat 10 kilo morfine en 5 kilo zuivere cocaïne van BIOS gaan zwerven op de zwarte markt in Pakistan. Tienduizend comprimés werden in Karachi te koop aangeboden met het label van de Brusselse fabriek, die er sinds 1965 geen meer leverde aan dat land. Op verzoek van de Pakistanen belastte de Brusselse onderzoeksrechter Francine Lyna commissaris Frans Reyniers met een onderzoek.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

In 1976 werd bij BIOS 4kg cocaïne en 10 kg derivaten van morfine gestolen. De daders, waaronder Charles De Staerke - werden in 1977 veroordeeld:

Zware straffen voor drughandelaars te Brussel

De correctionele rechtbank te Brussel velde donderdag een vonnis tegen verschillende betichten, beschuldigd van handel in verdovende middelen.

Bij de NV Bios, de enige instelling in België, gemachtigd om drugs uit het buitenland in te voeren en ze na bewerking aan de farmaceutische industrie over te maken, werden in 1976 4kg cocaïne en 10 kg derivaten van morfine gestolen.

De hoofdbetichte in de zaak, de zigeuner Ch. D.S., van Sint-Pieters-Leeuw, die verstek liet gaan, lief vijf jaar cel op; de 25-jarige Fernand P., die bij de firma Bios als arbeider in het laboratorium werkte en er de drugs in kleine hoeveelheden wegnam, drie jaar; een andere betichte, de 24-jarige Jules M. van Evere, twee jaar; de 39-jarige Louis V.B., restaurantuitbater te Tervuren, in wiens instelling de onderhandelingen over de verkoop van het goedje werden gevoerd, twee jaar; de 33-jarige Walter E., van Sint-Jans-Molenbeek, ten huize van wie een grote hoeveelheid gestolen drugs werden teruggevonden, eveneens twee jaar.

Bron: Gazet van Antwerpen | 17 juni 1977

1,008

(4 replies, posted in Magistraten)

Een artikel over de getuigenis van Jean-Claude Lacroix voor de Eerste Bendecomissie:
“Misdaden van Bende uniek in Europa”

Onderzoeksrechter Lacroix en substituut Jonckheere, beiden van het parket van Charleroi, verschenen gisteren samen voor de parlementaire onderzoekscommissie naar het banditisme. Veel nieuws kwam er niet uit de bus. Beide magistraten schetsten een nauwgezet beeld van het werk, dat door de speciaal opgerichte cel te Charleroi, de zogeheten cel-Jumet (*), was verricht, toen Charleroi in januari 1987 het Bende-dossier van Nijvel had overgenomen.

Charleroi toonde nauwgezet de ballistische verbanden aan tussen alle aanslagen, die aan de Bende worden toegeschreven. Een exposé, dat eigenlijk verleden jaar al in detail tijdens het proces van de Borains te Bergen was aan bod gekomen. Zo hoorden de commissieleden gisteren bijvoorbeeld nog eens, hoe dezelfde wapens waren gebruikt, zowel te Temse als bij de andere moordpartijen van de Bende, tot in Aalst toe.

Beide magistraten vertelden ook, hoe het origineel dossier van de moord op taxichauffeur Angelou spoorloos verdween toen het van Nijvel naar Bergen werd gebracht, en dat het tot nu toe nog steeds niet werd teruggevonden.

De magistraten betreurden het, dat het Bende-onderzoek niet bij één enkel parket gecentraliseerd werd, en dat ook nu nog zowel Dendermonde als Charleroi zich ieder met een deel ervan bezighouden. “Het is best mogelijk dat het onderzoek bewust werd gemanipuleerd, en in een bepaalde richting werd gestuurd”, besloten Lacroix en Jonckheere. “Momenteel onderzoeken we of er een verband bestaat tussen de slachtoffers van de verschillende moordpartijen. Eén ding staat vast: de Bende van Nijvel toonde een professionalisme, dat uniek in de misdaadgeschiedenis van Europa is.”

Commissievoorzitter Bourgeois deelde ten slotte mee, dat de eerste dossiers voor inzage bij de procureur-generaal van Bergen zijn opgevraagd, en dat deze magistraat hiermee heeft ingestemd. Het betreft de dossiers over de dood van WNP-leider Latinus, over de moord op de conciërge van restaurant “Auberge du Chevalier” te Beersel, over de overval op wapenhandelaar Dekaise te Waver, en over de moord op de baas van restaurant “Aux Trois Canards” te Ohain. Ook heeft voorzitter Bourgeois inmiddels gevraagd de bestaansduur van de commissie te verlengen tot het einde van het jaar.

Bron: Gazet van Antwerpen | 16 Maart 1989

(*) Momenteel beter gekend onder de naam Cel Waals Brabant.

1,009

(6 replies, posted in Filière Boraine)

Over het proces-Derbuyn:

Het restantje van het Borinage-proces

Maandag werd voor het Hof van Assisen van Bergen de zaak behandeld van Josiane Debruyn. Zij was indertijd de zesde en enige vrouwelijke beklaagde in het geruchtmakende proces van de “Bende van de Borinage”. Deze beklaagden werden ervan verdacht deel uit te maken van de beruchte Bende van Nijvel. Michel Cocu, Michel Baudet, Adriano Vittorio en Jean-Claude Estiévenart werden echter in het voorjaar ’88 bij gebrek aan bewijs vrijgesproken voor de zwaarste hen ten laste gelegde feiten. De vijfde beklaagde, Kaçi Bouaroudj, werd over de ganse lijn vrijgesproken.

Josiane Debruyn viel indertijd uit de boot omdat haar dossier werd afgesplitst. Het Borinage-proces werd na een week geschorst en bij herneming kwam zij op de eerste procesdag te laat. Toen ze opdaagde weigerde voorzitter Vereecken de debatten te herbeginnen.

Uit de ellenlange akte werden maandag slechts die delen geciteerd die betrekking hadden op de beschuldigde en bovendien herinnerde advocaat-generaal Dessert bij het begin van de rechtszitting aan het feit dat de zwaarste feiten indertijd niet tot veroordelingen hebben geleid.

Theoretisch was de nieuwe jury niet gebonden door dit eerste verdict, maar de advocaat-generaal wees er op dat ook Debruyn billijkerwijze moest worden vrijgesproken voor deze feiten. Te weten de overval op de Delhaize van Genval, toen een persoon gekwetst werd, en de overval op de Colruyt van Nijvel, waarbij drie doden te betreuren waren.

De openbare aanklager beperkte in de praktijk zijn vordering tot een poging tot diefstal met geweld in Wasmes in 1983, een inbraak in een PMU-kantoor in Warquignies en het bezit van een Luger P38-pistool.

De verdediging kondigde van bij het begin aan dat zij ook deze “resterende” betichtingen aanvecht. Mr. Dumont betoogde dat zijn cliënte er stellig op rekent reeds dinsdag de verjaardag van haar dochtertje “in vrijheid” te kunnen vieren, temeer daar zij indertijd reeds vier maanden in voorhechtenis heeft gezeten.

Bron: Gazet van Antwerpen | 14 Februari 1989

1,010

(11 replies, posted in Andere Personen)

In september 1977 voerde de BOB van Waver een huiszoeking uit bij een zekere Guy Debackere. Hij woonde in Corroy-le-Grand, nabij Chaumont-Gistoux, en had een café in de Kernstraat in Brussel (*) en een antiekzaak in de Pijpelingstraat, eveneens in Brussel.

In zijn huis vonden de speurders niet alleen gestolen antiekstukken maar ook drugs ter waarde van 125 miljoen fr. (!). De man kon tijdens de huiszoeking ontsnappen op de meest idiote manier (zie artikels hieronder).

Enorme drugsvangst te Waver

De BOB van Waver heeft tijdens een speurtocht naar de buit van een in augustus jl. gepleegde antiekdiefstal in de verblijfplaats van een barhouder uit Elsene te Corroy-le-Grand 23 kg. heroïne aangetroffen. De handelswaarde van het goedje zou ruim 115 miljoen fr. bedragen.

De gendarmes hebben tevens zowel in de woning van de barhouder te Brussel als te Corroy-le-Grand de gestolen antieke voorwerpen teruggevonden. De barhouder zelf, wiens identiteit niet werd vrijgegeven is voortvluchtig.

Bron: Gazet van Antwerpen | 9 September 1977

Drugvangst te Corroy-le-Grand beloopt 125 miljoen

Zoals wij gisteren reeds meldden heeft de BOB van Waver tijdens een speurtocht naar de buit van een antiekdiefstal, die gepleegd werd in augustus, een enorme drugvangst gedaan. Deze grootste vangst in de Belgische geschiedenis gebeurde te Corroy-le-Grand.

De speurtocht van de BOB leidde naar de woning van Guy Debackere, uitbater van een bar in de Kernstraat te Brussel, en van een antikwiteitenzaak in de Pijpelingstraat van dezelfde stad. De woning, die Debackere tegen een zeer hoge prijs huurt te Corroy-le-Grand, was het doelwit van de BOB in een routine-onderzoek naar gestolen oudheden in het Waverse. In de woning van Debackere ontdekte de BOB een hoeveelheid antiquiteiten ter waarde van ongeveer vijf miljoen frank. Het betrof o.m. schilderijen, geldcollecties, oude meubels en beeldjes.

Onder het voorwendsel dat hij afscheid ging nemen van vrouw en kind, wist Debackere aan de BOB te ontkomen; hij is waarschijnlijk naar het buitenland gevlucht. Door deze overhaaste vlucht wist de BOB van Waver onmiddellijk dat ze met “groot wild” te maken had. Bij het onderzoek van het huis van Debackere vonden ze een verdachte kartonnen doos.

De doos bevatte maar eventjes 230.000 tabletten “Monoester”, een drug die gerangschikt wordt onder de morfine maar die eigenlijk het midden houdt tussen morfine en heroïne. De capsules worden gewoon ingenomen en geven aan de gebruiker, bijna even snel als een inspuiting in de aders, het gewenste effect. Naar alle waarschijnlijkheid zijn de capsules afkomstig uit een clandestien laboratorium in België, dat over een zeer goede uitrusting moet beschikken.

In de doos zaten 34,5 kg. van het spul wat een handelswaarde van ongeveer 125 miljoen fr. betekent.

De BOB heeft Interpol gevraagd om te helpen bij de opsporing van Guy Debackere. Een grootscheepse razzia in België, wat ten slotte voor de drughandelaars een paradijs is als doorvoerland, zou vele clandestiene laboratoria uit de weg kunnen ruimen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 September 1977

(*) Als je op dit forum zoekt op "Kernstraat" kom je twee interessante zaken tegen. Een zekeren Norbert Munten werd in een café in de Kernstraat neergestoken. Was dit het café van Guy Debackere?

In het topic over Albert Farcy is er sprake van een café in de Kernstraat dat eigendom zou geweest zijn van Léon De Staerke. Was dit dit café?

Zie ook dit artikel van Le Soir (achter een betaalmuur) » www.lesoir.be