1,061

(4 replies, posted in Speurders)

Over de getuigenis van Guy Dussart voor de Eerste Bendecommissie:

Onderzoek in moord op Latinus gemuilkorfd

De thans gepensioneerde adjunct-chef van de BOB van Waver, de h. Dussart heeft maandag voor de Commissie voor Banditisme en Terrorisme getuigd dat de staf van de rijkswacht en sommige gerechtelijke autoriteiten het onderzoek inzake de dood van Paul Latinus hebben gemuilkorfd.

Dussart werkte mee aan het onderzoek dat onmiddellijk na de dood van Latinus werd verricht. Hij getuigde dat hij herhaaldelijk onderzoeksrechter Schlicker op de hoogte bracht over de samenstelling van het dossier, onder andere over enkele elementen erin die hij niet normaal beschouwde.

Bepaalde sporen werden volgens Dussart echter nooit nagetrokken. Hij kreeg ook geen toelating om een huiszoeking te verrichten bij Christian Smets van de Staatsveiligheid die was geïnfiltreerd in Westland New Post, een organisatie die helemaal door Latinus werd gecontroleerd.

De h. Dussart stelde dat het onderzoek naar het banditisme in het algemeen vrij stuntelig en zeer onvolmaakt verliep. Het was bovendien weinig overzichtelijk en de h. Dussart deelt dan ook de mening van gewezen procureur des konings Poelman in Brussel. Die had vroeger voor de commissie getuigd dat er binnen het onderzoek “verraad werd gepleegd”.

Opus Dei

Ten slotte verklaarde de h. Dussart dat hij tijdens het onderzoek door twee personen van zeer hoge adelijke rang werd benaderd. De ene nam met hem contact op in december 1985 en de tweede in maart 1986. Beiden beweerden lid te zijn van Opus Dei en deel uit te maken van een vereniging die een actie voorbereidde om het land te destabiliseren en een sterk regime in België te vestigen.

De Commissie voor Banditisme en Terrorisme hoorde maandag nog een tweede getuige. Substituut Godbille gaf een overzicht van de werking van de financiële afdeling van de gerechtelijke instanties. Onderzoeken naar financiële aspecten kunnen belangrijke informatie opleveren met betrekking tot bepaalde misdrijven.

Bron: Gazet van Antwerpen | 7 November 1989

1,062

(9 replies, posted in Organisaties)

Een artikel over de geheime rapporten en nota’s die gemaakt werden door het BCI.

Bende van Nijvel dient gezocht in gevangenis

Bij de Criminele Informatie lekt druppelsgewijs meer uit over geheime rapporten en nota’s die van in de Gulden Vlieslaan te Brussel, aan politie, rijkswacht en justitie werden toevertrouwd maar waar niet wordt op ingegaan.

Het Bestuur voor Criminele Informatie, dat in 1971 uit de grond werd gestampt zet zich sedert lang in om informatie over de Bende van Nijvel te verzamelen om die dan door te spelen aan het parket en politiediensten van Brussel.

Geweldenaar

Zo kwam de Criminele Informatie te weten dat een man die in de gevangenis zit, in aanmerking kan komen voor één of meer van de waanzinnige misdaden van de Bende van Nijvel.

Het zou niet gaan over Michel Cocu die te Nijvel achter slot en grendel zit, noch over de Bende de Staerke die door het parket van Dendermonde werd gearresteerd.

Neen, in een andere Belgische strafinrichting vertoeft momenteel een reus van een kerel, die voor autodiefstal werd opgepakt, doch van wie het BKI achterhaalde dat hij misschien een en ander heeft te maken met de moordcommando’s van de Bende van Nijvel. De kerel in kwestie is gekend als een geweldenaar, die secuur met wapens kan omgaan.

Opspraak

Omdat blijkt dat de verdacht, van wie sprake, niet aan de tand wordt gevoeld omtrent de moorddadige hold-ups van de bende stelt zich de vraag of ook die tip van de Criminele Informatie niet ernstig wordt genomen en in de vergeethoek terechtkwam.

Bron: Gazet van Antwerpen | 18 Augustus 1986

Dezelfde informatie, uit een ander artikel:

(...) In gerechtelijke kringen bestaat weer hoop om de Bende van Nijvel te kunnen oprollen. Zo zijn de voorbije dagen nieuwe elementen gevonden die het onderzoek in de juiste richting kunnen sturen.

Wat die nieuwe feiten zijn, raakte zondag niet bekend. Men weet wel dat de Criminele Informatie de politie en rijkswacht tipte over een kerel die in de gevangenis zit opgesloten wegens autodiefstal. Die man is gekend als een geweldenaar en … hij is geen onbekende van de gewezen BOB’er Madani Bouhouche, die sinds januari aangehouden is op verdenking van medeplichtigheid bij de moord op Juan Mendez, een topambtenaar van FN te Herstal.

Van de opgesloten autodief wordt ook gezegd dat hij waarschijnlijk aan de bloedige overval op Delhaize te Aalst, op 9 november 1985, heeft deelgenomen. Daar zou hij zelf gewond zijn geweest nadat de stadspolitie met een riot gun naar de bandieten had gevuurd.

Te Brussel zou die kerel in het geheim de nodige zorgen hebben gekregen, waardoor hij, na verloop van enige tijd, opnieuw te been kwam.

Voorts loopt het gerucht dat die gangster zich in Zuid-Frankrijk heeft willen laten inlijven bij het vreemdelingenlegioen, maar dat ging niet door waardoor de verdachte van de Criminele Informatie, terug naar België kwam.

Na een autodiefstal belandde hij in de gevangenis, waar hij nog niet aan de tand zou zijn gevoeld voor de Bende van Nijvel.

Bron: Gazet van Antwerpen | 1 September 1986

1,063

(1,170 replies, posted in 1983)

De verklaringen van Philippe De Staerke:

Valse rijkswachters dwongen slachtoffers naar Nijvelse Colruyt

De slachtpartij aan de Colruyt in Nijvel in de nacht van 16 op 17 september 1983, waarbij Jacques Fourez en Elise Dewit werden doodgeschoten, was geen toeval maar een goed voorbereide executie. Daarbij waren valse rijkswachters betrokken, die Fourez en Dewit onder bedreiging van wapens naar de bewuste Colruyt dwongen. Het paar werd vermoord omdat het uiterst belangrijke documenten bij zich had. (...)

Lees hier het hele artikel » Nieuws

1,064

(22 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Pistool van Bende van Nijvel?

Een wapen uit de opslagplaats van ex-Rijkswachter Robert Beijer wordt momenteel onderzocht om uit te vissen of het werd gebruikt bij vijf aanslagen van de Bende van Nijvel. Het wapen, een .22 pistool, werd in oktober verleden jaar opgegraven. Rechter Pierre Hennuy, die zich in Charleroi met het Bende-dossier bezighoudt, beval een ballistisch onderzoek.

Tijdens het proces tegen Madani Bouhouche en Robert Beijer vertelde deze laatste dat hij een opslagplaats kende waarvan verschillende “hete” wapens deel uitmaakten. Hij stelde het assisenhof voor om die wapens te gaan zoeken.

Lees hier het hele artikel » Nieuws

1,065

(301 replies, posted in Andere Personen)

Na zijn proces bleef hij uiteindelijk 5 dagen effectief in de cel en werd toen vrijgelaten. Hij verspeelde wel voor 10 jaar zijn burgerrechten. Na zijn vrijlating bood Bultot, die als licentiaat-criminologie geen job kon vinden, zich aan bij het OCMW van Schaarbeek. Daar kon hij 3 maanden aan de slag als bewaker van het gemeentelijk kerkhof.

Na deze periode vond de ex-gevangenisdirecteur werk als chauffeur bij een koerierbedrijf. “De eerste avond al belde één van de klanten van het bedrijf de directeur op”, aldus Bultot. “Hij besloeg er zich over dat de firma zulke louche kerels als ik in dienst had. Ik werd onmiddellijk ontslagen.”

Vervolgens ging hij aan de slag als taxichauffeur. “In amper enkele uren tijd werd ik, met een onschuldige klant vanachter in de auto, tweemaal door een dozijn tot de tanden gewapende politiemensen klemgereden. Diezelfde dag betekende dat ook daar mijn ontslag.” Een volgende job, weer als koerierschauffeur, liep uit op dezelfde sisser.

Lees hier het hele artikel » Nieuws

1,066

(1 replies, posted in Andere Personen)

Samenvatting:

  • Woonde in Anderlecht

  • Verdacht van negen aanrandingen op geneesheren tijdens de periode december 1981 - januari 1983.

  • Woensdag 23 December 1981 - Koekelberg: Overval op een huisarts te Koekelberg. De arts wordt vanop korte afstand neergeschoten met een kogel in de borst.

  • Tijdens de kerstweek van 1981 heeft hij nog twee andere geneesheren in het Brusselse bedreigd, zonder dat hij daarbij heeft geschoten.

  • Vrijdag 24 December 1982 - Elsene: Overval op de dokter Henri Taca. De arts wordt neergeschoten met drie kogels. De arts werd geraakt in de hals en de borst. Hij overlijdt later aan zijn verwondingen.

  • Vrijdag 14 Januari 1983 - Vorst: Mislukte overval op een arts in Vorst. De vrouw van de arts herkent de man op basis van een robotfoto en verwittigt de politie. Er komen twee agenten maar die worden gegijzeld door de man. Tijdens de vlucht slaagt één agent erin te ontsnappen. Samen met de andere agent vlucht hij in een café. Daar schiet hij een cafégast dood. Op dat moment slaagt de agent erin de man te overmeesteren en wordt hij gearresteerd.

  • In Januari 1984 wordt beslist om de dader - Michel Honoré - te interneren.

  • Gebruikt wapen: Smith & Wesson-trommelrevolver 22

Dokter neergeschoten te Koekelberg

In zijn dokterskabinet aan de Basilieklaan 371 te Koekelberg werd de 45-jarige geneesheer Jean Bourgeois, woensdagavond omstreeks 19u neergeschoten, door een man die zich voordeed als een patiënt.

De dader is voortvluchtig. Hij had voordien een hele tijd zijn beurt afgewacht in de wachtkamer, net zoals de andere patiënten. Toen het eindelijk zijn beurt was haalde hij een revolver tevoorschijn en schoot vanop korte afstand een kogel af in de borst van de geneesheer.

De kerel sloeg op de vlucht in de richting van de basiliek van Koekelberg. Het ziet er naar uit dat de dader voor de eerste maal een bezoek bracht aan de arts. Het slachtoffer, dat in Meise woont, diende naar het hospitaal overgebracht.

Uit een eerste onderzoek blijkt dat geen enkel vitaal orgaan werd geraakt zodat er ook geen levensgevaar bestaat.

Bron: Gazet van Antwerpen | 26 December 1981

Psychopaat schoot al eerder op een geneesheer

De kerel die op kerstavond omstreeks 18u30 de 67-jarige geneesheer Henri Taca in zijn kabinet aan de Marnixlaan 19a te Elsene ging neerschieten, was niet aan zijn proefstuk. Thans blijkt dat dezelfde man, met hetzelfde wapen (een pistool 22) op 23 december 1981 ook de 45-jarige geneesheer dr. Jean Bourgeois uit Meise in diens kabinet aan de Basilieklaan 371 te Koekelberg heeft neergeschoten.

In beide gevallen veinsde de dader ziek te zijn, zodat hij zonder veel argwaan werd binnengelaten. Eenmaal in het kabinet van de geneesheer haalde hij in beide gevallen zijn wapen te voorschijn, en vuurde hij verscheidene kogels af op zijn verrast slachtoffer. Onmiddellijk na het schieten sloeg de onbekende telkens op de vlucht zonder blijkbaar iets te hebben gestolen.

Wat Dr. Taca betreft, deze werd door drie kogels geraakt aan de hals en de borst. Eén van de projectielen, dat zich bij de wervelkolom nestelde, moet nog verwijderd worden door een heelkundig ingrijpen. Het slachtoffer kon nog niet worden ondervraagd, ook bestaat er geen onmiddellijk levensgevaar.

Betreffende de dader kon nog worden vernomen dat hij tijdens de kerstweek van 1981 nog twee andere geneesheren in het Brusselse ging bedreigen, zonder dat hij daarbij heeft geschoten. Het gaat om een Franssprekende kerel, groot van gestalte, 30 à 40 jaar oud, van het Europese type. Uit zijn manier van optreden zou blijken dat het gaat om een gevaarlijke psychopaat die telkens rond kerstmis een slachtoffer gaat opzoeken, niet met de bedoeling een diefstal te plegen, maar eenvoudig om een geneesheer uit de weg te ruimen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 28 December 1982

Aanrander van dokters overmeesterd te Vorst

De man die sinds ruim een jaar in het Brusselse negen geneesheren aanrandde om ze te bestelen, en twee van hen neerschoot, kon vrijdagavond worden gegrepen door de politie van Vorst.

Dit gebeurde echter eerst nadat de dader twee politiecommissarissen had gegijzeld en in een café een Spanjaard had doodgeschoten. De dader is de 27-jarige mecanicien Michel Honoré, een vrijgezel die te Anderlecht woont.

De dader bood zich vrijdag omstreeks 19u aan in het dertien verdiepingen hoge flatgebouw aan de Monte Carlolaan 102 te Vorst. Op de benedenverdieping betrekt dokter Timmermans een groot appartement, dat gedeeltelijk is omgevormd tot kabinet.

Toen de man via de parlofoon in de hal had gezegd dat hij door de geneesheer wenste ontvangen te worden, omdat hij pijn in de buik had, kwam de doktersvrouw naar de hal. Ze kwam er te staan tegenover een man met een aktetas, die net als bij vorige aanrandingen op dokters een pruik droeg.

De vrouw was er niet gerust in, temeer omdat de wachtende man een grote gelijkenis vertoonde met een robotfoto, die slechts een paar dagen voordien in een tijdschrift voor geneesheren was verschenen.

Alhoewel haar echtgenoot thuis was, liet de vrouw geloven dat hij op ziekenbezoek was en dat hij vermoedelijk pas een kwartier later zou thuiskomen. De man was bereid in de hal te blijven wachten.

Revolver

Ondertussen ging de doktersvrouw naar haar appartement vanwaar ze, na ruggespraak met haar man de 906 belde. Een paar minuten nadien reed een politiewagen de parking voor het gebouw op. Aan het stuur zat een agent en achterin twee adjunct-commissarissen in burgerpak, Emmanuel Herman en Robert Baelus. Terwijl de agent aan het stuur bleef zitten, gingen de adjunct-commissarissen de hal binnen, waar de kerel nog wachtte.

Michel Honoré had erg vlug begrepen dat hij met politiemannen te maken had. Hij haalde prompt een Smith & Wesson-trommelrevolver 22 te voorschijn, waarmee hij begon te dreigen. Hij ontman de politiemannen hun portefeuille, zette de loop van het wapen tegen het hoofd van adjunct-commissaris Baelus en verplichtte dan de politiemannen naar buiten te gaan.

De agent aan het stuur van de politiewagen had ondertussen gezien wat er gebeurde. Hij reed dadelijk achteruit en verwittigde via zijn radio het commissariaat. Honoré vuurde toen een paar kogels af naar die politiewagen, zonder echter zijn doel te raken. Ondertussen kwamen vanuit verschillende richtingen politiewagens van Vorst aangereden, zodat de hele wijk weldra volkomen was afgezet.

Schoten

De dader met de twee gegijzelde politiemannen had op dat ogenblik reeds een honderdtal meters afgelegd tot bij de verkeerslichten van de Van Volxemlaan. Daar stond een wagen stil voor het rode licht. Honoré bedreigde de bestuurder van het voertuig blijkbaar om met de twee gegijzelden in die wagen weg te rijden. Maar de bedreigde chauffeur reed vlug door het rode licht en verdween.

Adjunct-commissaris Herman maakte van de verwarring gebruikt om zich onder een geparkeerde wagen te laten vallen. Honoré vuurde wel een paar kogels af, zonder evenwel de politieman te raken. Andere politiemannen van Vorst, die vanop een afstand de gijzeling volgden, vuurden toen op hun beurt, eveneens zonder resultaat.

Herberg

Met de nog steeds gegijzelde adjunct-commissaris Baelus, ging Honoré toen de enkele tientallen meters verder gelegen herberg Bon Coin, op de hoek van de Van Volxemlaan en de Brusselsesteenweg, binnen. Er waren daar veel klanten aanwezig en een van hen, de sterkgebouwde, in Marokko geboren Spanjaard Mathias Rasero-Carillo, stond recht en kwam op Honoré af. Deze aarzelde geen ogenblik en schoot met twee kogels, een in de borst, en een tweede in de hals, de Spanjaard dood.

Toen slaagde adjunct-commissaris Baelus erin de dader te ontwapenen en te overmeesteren daarbij geholpen door andere verbruikers in de herberg. De klanten waren zodanig opgewonden, dat de adjunct-commissaris de dader diende te beschermen om te voorkomen dat hij zou worden gelyncht.

Op dat ogenblik was reeds de aktetas, die de dader tijdens de gijzeling op straat had laten vallen, teruggevonden. Die bleek 300 patronen te bevatten, samen met een competitiepistool, een springmes, een valse snor en een product om haren te verven. Honoré droeg een zwarte pruik en toen die werd afgenomen, bleek hij blond haar te hebben. Hij droeg ook een bril.

Het parket stapte later onder leiding van onderzoeksrechter mevrouw Voorspoels, ter plaatse af. Honoré werd onder arrest geplaatst wegens doodslag, poging tot doodslag, poging tot moord en gijzeling.

De dader werd zaterdag langdurig ondervraagd door de gerechtelijke politie en de onderzoeksrechter. Hij werd eveneens verzocht uitleg te verstrekken over het neerschieten van dokter Bourgeois op 23 december 1981 te Koekelberg en op 24 december 1982 van dokter Tacat aan de Marnixlaan te Elsene, evenals over zeven andere aanrandingen op dokters, waarbij hij telkens onder de bedreiging van een vuurwapen geld eiste.

Bron: Gazet van Antwerpen | 17 Januari 1983

Aanrander van artsen is geestelijk gestoord

De 27-jarige Michel Honoré, mecanicien uit Anderlecht, die vrijdagavond de 52-jarige Spanjaard Mathias Rasero Carillo doodschoot in een café te Vorst, na twee adjunct-commissarissen te hebben gegijzeld, weigerde tot nog toe enige bekentenis af te leggen nopens negen aanrandingen op artsen gepleegd in het Brusselse, sinds eind december 1981.

De kerel werd echter herkend dankzij een robotfoto die was verschenen in een tijdschrift voor geneesheren.

Honoré was zich vrijdagavond bij dokter Timmerman aan de Monte Carlolaan 102 te Vorst als patiënt komen aanmelden, maar werd aan de hand van de robotfoto door de doktersvrouw herkend zodat ze dadelijk de 906 opbelde, wat leidde tot de arrestatie van de dader.

Het is zo dat Honoré zwaar psychisch gestoord is, en als dusdanig des te gevaarlijker is. Er bestaat dan ook weinig kans dat hij ooit voor het hof van Assisen zal moeten terecht staan.

Bron: Gazet van Antwerpen | 18 Januari 1983

Wedersamenstelling aanrandingen artsen te Vorst

Te Vorst - Brussel had woensdag de wedersamenstelling plaats van de moord, die vrijdagavond 14 januari werd gepleegd door de 27-jarige Michel Honoré op de 52-jarige Spanjaard Mathias Rasero Carillo. Dit gebeurde nadat hij twee adjunct-commissarissen had gegijzeld.

Honoré is de man die van aanrandingen op negen artsen wordt verdacht. Op 14 januari bood Michel Honoré zich aan bij dokter Timmerman aan de Monte Carlo-laan te Vorst. De vrouw van de dokter had hem echter aan de hand van en robotfoto herkend, zodat ze dadelijk de 906 opbelde, wat tot de aanhouding leidde van de dader.

Er wordt aangenomen dat de aanrander geestelijk gestoord is en de wedersamenstelling van gisteren leverde weinig nieuwe gegevens op. Van bepaalde details herinnerde Michel Honoré zich niets meer.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 Maart 1983

Aanrander van geneesheren wordt geïnterneerd

De raadkamer te Brussel is ingegaan op het verzoek van het parket i.v.m. de internering van de 27-jarige Michel Honoré uit Anderlecht, vermoedelijke dader van verscheidene aanrandingen op Brusselse geneesheren. Een van de slachtoffers, de 67-jarige Dr. Taca is bovendien aan de gevolgen van zijn verwondingen overleden.

Bovendien had Michel Honoré de dag van zijn aanhouding op 14 januari 1983, een politieman gegijzeld en een verbruiker in een herberg te Vorst neergeschoten. Tot nog toe heeft Honoré enkel deze laatste feiten bekend. Voorts zegt hij niets te maken te hebben met de negen vorige aanrandingen op geneesheren.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 Januari 1984

Gevaarlijk trio genoot vijf uurtjes van vrijheid

Drie gevaarlijke gangsters, die donderdagvoormiddag ontsnapten uit de gevangenis van Doornik, konden in de loop van de namiddag weer worden ingerekend. Ze hadden zich verschanst in een maïsveld dat door zowat tachtig rijkswachters en politiemannen omsingeld werd en ze gaven zich omstreeks 15u30 over.

De drie mannen, Michel Honoré (35), Roland Wynants (36) en de 26-jarige Karim Didaoum, konden donderdag omstreeks 10u30 ontsnappen. Tijdens hun actie bedreigden ze een gevangenisbewaker met een 7.65 revolver. Michel Honoré was veroordeeld wegens moord op drie geneesheren. De andere twee werden veroordeeld wegens diefstal met geweldpleging.

Alle drie waren ze ondergebracht in paviljoen 16 van de Doornikse gevangenis. Dat is een paviljoen dat voorbehouden is voor gevaarlijke gevangenen. Onmiddellijk na de ontsnapping werd een beroep gedaan op de rijkswacht, die een helikopter inzetten. De plaats waar de mannen zich schuil hielden kon dan ook vlug gevonden worden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Augustus 1990

1,067

(0 replies, posted in Onderzoekspistes)

Van 1965 tot 1981 werden in België ongeveer 20.000 blanco identiteitskaarten gestolen uit gemeentehuizen. Piekjaren waren daarbij de jaren 1976 en 1979.

In de eerste 6 maanden van 1981 werden in zes gemeenten - Kasteelbrakel, Boortmeerbeek, Namen, Haaltert, Habay en Villers-la-Ville - reeds 240 identiteitskaarten gestolen. De belangrijkste inbraak gebeurde op 20 mei in het gemeentehuis van Kasteelbrakel. Die kraak leverde de dieven in één klap 150 blanco documenten op.

Blanco identiteitskaarten zijn essentieel voor criminelen om een nieuwe identiteit te kunnen aannemen.

Identiteitskaarten: te veel diefstallen

Voortaan zal het Staatsblad de nummers meedelen van Belgische identiteitskaarten die in gemeentehuizen ontvreemd werden.

Volgens minister van Binnenlandse zaken Philippe Busquin neemt het aantal diefstallen immers verontrustende afmetingen aan. Sinds 1965 werden in ons land ongeveer 20.000 blanco kaarten uit gemeentehuizen gestolen. Piekjaren waren daarbij de jaren 1976 en 1979.

Ondanks verscherpte veiligheidsvoorschriften ging de reeks diefstallen ook dit jaar onverminderd verder. In zes gemeenten - Kasteelbrakel, Boortmeerbeek, Namen, Haaltert, Habay en Villers-la-Ville - verdwenen in 1981 reeds 240 identiteitskaarten. De belangrijkste inbraak gebeurde op 20 mei in het gemeentehuis van Kasteelbrakel. Die kraak leverde de dieven in één klap 150 blanco documenten op.

De nummers van de in 1981 ontvreemde identiteitskaarten verschenen inmiddels in het Staatsblad. In hetzelfde bericht kondigt minister Busquin verder aan dat weldra de nummers van de tussen 1965 en 1981 gestolen kaarten in het Staatsblad zullen verschijnen. Het is immers duidelijk dat deze documenten ontvreemd werden voor misdadige doeleinden.

De gepubliceerde nummers zullen nooit meer door de gemeentebesturen in omloop gebracht mogen worden, indien zij eventueel terug in het bezit van de ontvreemde kaarten zouden gesteld worden. Overigens moeten die kaarten dadelijk vernietigd worden.

Ten slotte moet aangestipt worden dat het hier slechts blanco documenten betreft. Identiteitskaarten die bij particulieren gestolen werden of gewoon als verloren aangegeven werden, zullen niet in het Staatsblad vermeld worden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 28 Augustus 1981

1,068

(24 replies, posted in Organisaties)

Begin 1981 stond in Brussel een bende internationale drugssmokkelaars terecht. Na de aanhoudingen van de heroïnesmokkelaars te Zaventem werd een Belg in Spaans Baskenland vermoord. Over die moord heb ik geen extra informatie gevonden. Ik weet ook niet zeker of er een link is tussen beide feiten.

In de pers zou in die periode ook gezegd zijn dat de ETA betrokken was in deze drugssmokkel.

Drugsproces te Brussel steekt vol vraagtekens

Met meer dan twintig waren ze, de drugsmokkelaars die gisteren voor de 20e kamer van de Correctionele rechtbank van Brussel verschenen. Omdat er zoveel betichten waren had de zitting in het militaire gerechtshof plaats. Niet al te groot die zaal, maar toch groot genoeg. Weinig journalisten, maar veel advocaten en rechercheurs, zowel van de gerechtelijke politie als van de rijkswacht. De publieke belangstelling voor deze geruchtmakende affaire was niet groot.

Een Spaans echtpaar had met de auto de verre verplaatsing uit het moederland naar het Poelaertplein ondernomen, om zijn zoon, een van de beklaagden te zien. Opvallend was de slechte akoestiek en er was bovendien nogal geroezemoes achteraan in de zaal. Enkele betichten deden niet meer dan fezelen. Gelukkig sprak de tolk met vaste en heldere stem. In het Nederlands, want het proces wordt in deze taal gevoerd, omdat de aanhoudingen in het Vlaamse landsgedeelte, nl. in Zaventem gebeurden.

De betichten worden vervolgd voor heroïnezwendel. Ze zorgden op 15 september 1980 voor een primeur in België. De zuivere en dure heroïne, die ze in Bangkok ophaalden of overhandigd kregen, verstopte ze in hun ingewanden. Op Zaventem werden de drugsectie van de gerechtelijke politie en de rijkswacht echter niet verschalkt. Het gevolg was een 25-tal arrestaties en 4,3 kg. heroïne voor een waarden van 86 miljoen fr.

Levensgevaarlijk

Onder de betichten, enkele Spaanse meisjes, bleek en broos als porselein, en jonge kerels met gitzwart haar, openstaand hemd en leren vest. Spanjaarden, Portugezen, Braziliaanse broers, een Argentijn, een Marokkaan, een Parijzenaar, een verpleegster uit Bern. Trekpaarden en meelopers.

Hun beroepen: mecanicien, chauffeur, industrieel, werkman, handelaar, licentiaat in de letteren. De meeste zijn vooraan in de twintig. Sommige komen uit San Sebastian, in Spaans Baskenland. En juist daarom rijzen er zoveel vraagtekens omtrent deze heroïnesmokkel.

Dit gevaarlijk spul, verstopt in plastieken zakjes in de ingewanden, zou bij het minste scheurtje de dood voor gevolg hebben gehad. Waarom namen de jonge smokkelaars, of zijn het doodgewone koeriers, zulke grote risico’s?

Een Spanjaard, die zich vlot en met een zekere elegantie in dit gevaarlijk milieu beweegt, vertelde ons dat verscheidene betichten toxicomanen zijn. Andere smokkelden de heroïne voor het geld. Of de ETA, de Baskische bevrijdingsorganisatie, soms een vinger in de pap had? “Wel neen”, merkte hij op. “Die heeft er helemaal geen uitstaans mee. Het zijn de kranten die zulks suggereren.“

De man opende zijn aktetas en haalde knipsels boven waarmede hij ons probeerde plat te slaan. Knipsels uit Spaanse kranten en weekbladen. “Het zijn valse aantijgingen en de Spanjaarden hebben zich geïnspireerd op wat hier in de Belgische kranten werd geschreven. Waar halen ze dit toch?”

De Belgische recherche houdt nochtans rekening met vele mogelijkheden. Vreemd is in elk geval dat na de aanhoudingen van de heroïnesmokkelaars te Zaventem een Belg in Spaans Baskenland werd vermoord.

Stierenkweker

Men durft momenteel niet het verband leggen tussen de heroïnezwendel, die op het vliegveld van Zaventem werd ontdekt, en de moord op de Belg. Spaanse rechercheurs kwamen al naar België en uit ons land werd aan Spanje om meer informatie gevraagd. Men wacht nog altijd op antwoord. Betekent dit misschien dat sommige Spaanse kringen de “brand” zo gauw mogelijk willen blussen?

Anderzijds is geweten dat met de verkoop van heroïne veel geld te verdienen is. Geld dat achteraf kan dienen om iets anders aan te kopen. En heroïne wordt ook soms omgeruild.

Hoe dan ook, na de eerste zitting van dit drugproces te Brussel, met tact en geduld geleid voorzitter De Smedt, is men er niet veel wijzer op geworden. Nu reeds kan worden voorspeld dat er na het vonnis nog veel vragen onbeantwoord zullen blijven. Want tijdens het verhoor verwezen de betichten nogal vaak naar onbekenden. Sommigen hadden het geld gekregen om in Bangkok heroïne te kopen, van een andere betichte, die het op zijn beurt nog van iemand anders had ontvangen.

Meer dan eens werd de naam van een zekere Montero genoemd. Dit zou een welvarende Baskische stierenkweker zijn, die zwemt in het geld. Naar verluidt werd hij reeds in Spanje wegens drugzwendel aangehouden, doch kwam achteraf mits betaling van een enorme borgsom weer vrij. Voor welke doeleinden die Montero de drugs nodig had, heeft de Belgische recherche niet kunnen achterhalen. Ook niet of hij eventueel bindingen zou hebben met terreur- of andere organisaties.

Schuldeiser

Sommige van de 25 betichten vertrokken naar Bangkok in het bezit van 15.000 of 22.000 dollar. Anderen die vanuit Parijs via Zaventem naar Bangkok afreisden, hadden 10.000, 30.000 of 50.000 Franse fr. bij. Anderen nog vertrokken vanuit Spanje in het bezit van 50.000 of 100.000 peseta’s.

De meesten van hen waren aan hun tweede of derde reis toe. Een 50-jarige Spaanse moeder die op Zaventem werd aangetroffen met 75 gram heroïne in de dubbele bodem van haar reiskoffer, verklaarde niet te hebben geweten dat ze drugs vervoerde. Volgens haar verklaringen meende ze dat er kleine diamanten in haar reiskoffer staken. Ze was trouwens de enige betichte die het opzettelijk smokkelen van heroïne formeel ontkende.

Een Spanjaard en een Portugees met heroïne in hun ingewanden wisten aan de douane van Zaventem te ontsnappen, maar werden later door de rijkswacht gegrepen in de trein Brussel-Parijs. Sommige betichten beweerden te hebben gesmokkeld om hun schuldeiser te kunnen betalen. Slechts enkelen hadden het over de aankoop van heroïne voor eigen gebruik.

Veel wordt nog in twijfel getrokken en er zijn nog diverse geschilpunten in dit proces, dat wellicht geen volledige klaarheid zal brengen. Toch werd gisteren in het gerechtshof gehoord dat de betichten op geen mildheid moeten rekenen. Zo zou bv. bendevorming worden weerhouden.

Intussen kosten de betichten 3.000 fr. per dag aan het “gevangenisbudget” van het ministerie van Justitie. Daarom ook wordt beweerd dat ze na hun veroordeling vlug zullen worden uitgeleverd.

Vandaag komen de burgerlijke partij en het openbaar ministerie aan het woord.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 Februari 1981

Smokkelaars samen tot 85 jaar cel veroordeeld

De correctionele rechtbank te Brussel veroordeelde woensdag 25 vreemdelingen die heroïne smokkelden vanuit Bangkok naar Zaventem. Het oversmokkelen van de heroïne gebeurde hetzij via de dubbele bodem van een reiskoffer, hetzij gewikkeld in plastieken zakjes als zetpillen opgeborgen in de ingewanden.

Twee van deze drugkoeriers slaagden erin door de douane op Zaventem te geraken maar konden later door de rijkswacht worden gegrepen op de trein Brussel-Parijs.

De drugs die zij van Thailand naar Zaventem overbrachten, wogen in totaal 4.317 kg. Omgezet in Belgisch geld heeft dit goedje nl. zuivere heroïne, in de kleinhandel een waarden van nagenoeg 500 miljoen frank.

De drugsmokkelaars kwamen doorgaans in kleine groepjes op Zaventem aan. De heroïne, die zij smokkelden was telkens van zuivere kwaliteit.

Het feit dat ze telkens met hetzelfde soort drugs tussen september en november 1980 naar België overkwamen, deed de rechtbank besluiten dat ze allen tot eenzelfde bende behoren, ook al waren er onder hen reeds enkele gearresteerd op een ogenblik dat er steeds nieuwe drugs aankwamen.

Twee Spanjaarden uit San Sebastián, die als eersten in september 1980 op Zaventem landden met in hun reiskoffer ruim 1 kg zuivere heroïne, liepen de zwaarste straffen op. Het betreft de 28-jarige Marchesi Dominguez, impresario van beroep, die tot 6 jaar cel werd veroordeeld, zijn metgezel de 29-jarige Michel Othaitz Lahuerta, mecanicien van beroep, kreeg 5 jaar gevangenisstraf.

Vier andere betichten moeten elk voor 4 jaar in de nor. Het betreft de 28-jarige Spanjaard uit San Sebastián Alfonso Palacios Caro, de 29-jarige Argentijn Jorge Megeidin, de 27-jarige Portugees José Urdangarin Vallina en de 27-jarige Spanjaard Manuel Moreno-Cardenas.

Drie andere betichten kregen 3 jaar en 6 maanden opsluiting. De 16 overigen kwamen er met 3 jaar cel vanaf. Het gaat om Spanjaarden, Portugezen, Brazilianen, Argentijnen, een Zwitserse vrouw en een Marokkaan en twee Fransen. Een 49-jarige Spaanse vrouwelijke betichte uit San Sebastián viel voor de rechtbank in bezwijming toen ze hoorde dat ze tot 3 jaar gevangenis was veroordeeld.

Bij de toemeting van de straf hield de rechtbank rekening met de hoeveelheid heroïne, die per persoon werd vervoerd ofwel met de rol die elkeen in de bende speelde, nl. de rol van leider of van uitvoerder.

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 Maart 1981

1,069

(0 replies, posted in Organisaties)

Op 24 juli 1972 werd te Brussel Le Faisceau Belge opgericht door F. Vandersteen (pseudoniem), een veteraan van het Belgische fascisme en oudgediende van de Légion Nationale. De organisatie telde maar weinig leden en stopte na enige jaren haar werking.

Bron: De kreeft met de zwarte scharen - 50 jaar rechts en uiterst rechts in België | Frank Uytterhaegen, Etienne Verhoeyen

1,070

(0 replies, posted in Organisaties)

L'Union Nationale Socialiste Belge (UNSB) en de beweging National Paria zijn sinds enkele jaren actief in Brussel, waar zij zich vooral met anti-joodse propaganda bezighouden.

Bron: De kreeft met de zwarte scharen - 50 jaar rechts en uiterst rechts in België | Frank Uytterhaegen, Etienne Verhoeyen

Van het tueries-forum:

Début 1965, des personnes qui avaient des liens avec la World Union of National-Socialists (créée en 1962 à l’initiative de Lincoln Rockwell et de Colin Jordan), décidèrent de créer une section belge de la WUNS. Elle fut fondée à Anvers le 18 avril 1965, et comprenait trois branches fédérales: la Vlaams-Nationaal Socialistische Unie (VNSU), l’Union Nationale-Socialiste Wallone et la National-Sozialistische Volks Union. En mai 1965, le groupe essaya d’établir des contacts avec le groupe Debbaudt, mais il échoua. Le dirigeant national de l’UNSB était Roger (Rudiger) Van Sande, ex-NSKK et ex-membre de l’Europafront, qui avait déjà cessé toute activité fin 1965 (il est décédé il y a quelques années). C’est ainsi que vers la fin de cette année, seule la section flamande subsista.