Bedankt Matt voor bovenstaande artikels. Ik heb er ook nog eentje gevonden:

Jonge rijkswachter in uniform op rooftocht – Antwerpse overval nieuwjaarsavond opgehelderd

De brutale overval op de Antwerpse juwelier Herman Duckaert (39), tijdens de voorbije nieuwjaarsnacht, heeft een opzienbarende oplossing gekregen. Er werd toen 10 miljoen ontvreemd.

De juwelier werd overvallen door drie mannen, o.m. één in rijkswachtuniform. Men vermoedde steeds met een valse rijkswachter te doen te hebben maar de werkelijkheid is anders. De 22-jarige medeplichtige Guy Ergo, uit Houtvenne, is wel degelijk rijkswachter. Op het ogenblik van de feiten was zijn opleiding bijna voltooid.

De hoofdfiguur in de overval is een oude bekende van het gerecht. De 34-jarige Alain Chick werd onlangs nog te Antwerpen veroordeeld tot 3 jaar celstraf, waarvan 1 voorwaardelijk, voor zijn aandeel in de ophefmakende gouddiefstal bij de Antwerpse advocaat Wijffels. De buit bestond toen (december 1977) uit ongeveer 30 kg goud in staven en een aantal diamanten.

De derde medeplichtige in de overval op de Antwerpse juwelier was de Italiaan Elio D’Allegrenza (34), een vriend van de juwelier. D’Allegrenza werd intussen in Nederland vermoord. Op 10 februari werd zijn lichaam, dat verscheidene messteken vertoonde opgehaald uit het Rijnschiekanaal, nabij Delft. Zijn moordenaars zijn nog voortvluchtig.

In Antwerpse gerechtelijke kringen kijkt men met belangstelling uit naar de vorderingen in het onderzoek in deze moordzaak. Uiteraard wordt nagegaan of rijkswachter Ergo of Alain Chick iets te maken hebben met de moord op hun medeplichtige, die wel eens een lastige getuige kon geworden zijn. Toch tilt men niet zwaar aan deze hypothese.

Het verhaal van de overval begint eigenlijk bij Alain Chick, die een gemakkelijke manier zocht om aan geld te geraken. Dat de man in slechte papieren zat kan vreemd klinken, de miljoenenbuit indachtig die Chick weghaalde bij advocaat Wijffels.

Bron: Het Laatste Nieuws | 26 februari 1980

Wat ik mij nu toch al enige tijd afvraag is waarom de laatste drie jaar alle (pers)communicatie over het bendeonderzoek door de procureur-generaal gevoerd wordt en waarom het de procureur is die de onderzoeksdaden bepaalt? De procureur vertegenwoordigt nl. het openbaar ministerie (dus de maatschappij in het algemeen) en is dus in feite een betrokken partij. Normaal is het toch de onderzoeksrechter die het onderzoek, à charge en à décharge, voert en niet de procureur. Het is pas wanneer het vooronderzoek is afgerond dat een procureur beslist wat er mee gedaan wordt. Waarom wordt Martine Michel dan de laatste jaren compleet weggecijferd en daagt ze zelfs niet op bij persconferenties noch op de laatste samenkomst van de slachtoffers en nabestaanden in oktober 2016?

Kan er iemand met een juridische achtergrond dit duiden of dit normaal is?

Op de volgende vraag antwoordt Michel Libert nogal ontwijkend. Nochtans kan je uit zijn antwoord opmaken dat hij ofwel weet dat Elnikoff heeft deelgenomen aan de moordpartij ofwel dat hij Elnikoff op zijn minst in staat acht de moorden gepleegd te hebben. Michel Libert begrijpt nl. helemaal niet waarom de vrijwillige bekentenis van Elnikoff niet serieus genomen is (ondanks het feit dat het leveren van valse bekentenissen een opgedragen toegepaste tactiek was van WNP-leden).

Deux membres du WNP ont été arrêtés dans le cadre du double meurtre de la Pastorale (Lammers et Barbier). L'un fut acquitté, l'autre condamné. Cela fait un de trop ou un de trop peu... Elnikoff aussi avait avoué...

L'Opération de la Pastorale faisait l'objet d'un ODM (ordre de mission) établi en bonne et due forme. Je ne me rappelle plus quels étaient l'originateur "premier" ni les autres destinataires. Toute opération était nécessairement "couverte" par des autorités officielles et, avec le recul sur cette affaire d'une envergure particulière, ce ne pouvait être autrement.

L'opération n'était point un exercice et réellement importante. Deux faits me confortent dans cette conclusion. Le premier, nos équipes n'étaient pas les seules sur le terrain. Le second était qu'en cas de problème (quelconque), il nous fallait prendre contact, selon le protocole traditionnellement d'application, avec une autorité qui se trouvait être à proximité des lieux.

Je ne reviendrai pas sur les détails des enquêtes et certainement pas du procès ni de ses conséquences, toutes les infos utiles se trouvant dans d'innombrables colonnes, blogs et bouquins. En parlant de la matière des aveux, tous nous avions ordre de suivre les instructions à la lettre. C'est donc en ce sens qu'il faudrait considérer les atermoiements des supposés coupables (aveux bidons, circonstances allégoriques, attente de nouvelles instructions, etc...

Quant à Elnikoff, je ne vois pas du tout ... mais du tout ... pourquoi son témoignage n'a pas été pris au sérieux. Encore une fois, les procédures d'enquêtes étaient fort particulières à l'époque et menaient unilatéralement à des "couacs" liés à la Sûreté nationale et des dossiers dans lesquels des "huiles" bien connues dans le cadre de l'Organisation se prélassaient.

Hierbij de rest van het artikel.

Topadvocaat Jef Vermassen windt er geen doekjes om. “Ja, ik denk dat ik weet wie achter de Bende van Nijvel schuilgaat. Hun namen zitten in het dossier, misschien zelfs hun foto’s. Het raadsel rond de Bende kon al lang opgelost zijn. De maatschappij heeft daar recht op. Het is dan ook spijtig dat wij op onze vragen geen antwoord krijgen van de mensen, die zeker weten wie het gedaan heeft.”

Lees hier het hele artikel » Nieuws