Kan inderdaad interessant zijn om keer wat verder in het verleden van Aalst te duiken (of ook criminaliteit jaren nadien) - uit het milieu geraak je niet zomaar uit, dus moeilijk te geloven dat ze later brave huisvaders geworden zijn met 9to5-job. Er moet een reden zijn waarom men Aalst heeft uitgekozen. Iemand uit de entourage moet vertrouwd geweest zijn met de regio. Ik kan me moeilijk inbeelden dat ze alle Delhaize's van België zijn afgereden om te controleren waar ze het best weg kunnen (of plannen van ieder filiaal één voor één doorgenomen hebben). Er moet zeker en vast al een 'voorselectie' geweest zijn.
Die verzoekplaat op de radio lijkt me toch typische Aalsterse zwarte/droge humor, dat is een tekst dat binnen deze context door een Aalstenaar (of regio) moet opgesteld zijn. Het nacht/caféleven in de regio (daar reken ik ook de dancings in nabijgelegen gemeentes Affligem en Haaltert bij) zou wel eens de plaats kunnen geweest zijn waar de eerste wilde plannen gesmeed zijn.
Het Aalsterse nachtleven was toch vrij bekend in de regio. Dat was ook de eerste plaats in de wijde regio waar er al sprake was van drugs volgens mijn ouders. Tegenwoordig kan je drugs gemakkelijk kopen voor een appel en een ei, maar in die tijd kostte dat een fortuin en was dus niet weggelegd voor de modale Jan-met-de-Pet die 's weekends eens buitenkwam na een zware werkweek.
Het cliënteel zal dan ook vermoedelijk wel vooral rijkeluiszoontjes geweest zijn: de gewone man die verslaafd geraakte zit onmiddellijk in de schulden, aangezien als ik soortgelijke artikels lees een drugsverslaving op jaarbasis met gemak een miljoen BEF kostte (cocaïne, heroïne,...) En schulden moeten (net zoals bij gokken) op één of andere manier terugbetaald hebben, en het criminele milieu heeft zo wel zijn eigen werkwijzes.
Dan is er ook nog de homoscene in het Aalsterse - in die tijd was dat heel wat voor een provinciestadje en over zulke dingen werden in de volksmond gesproken. Een vooraanstaand persoon in een homobar in die tijdsgeest kunnen ook aanleiding zijn tot chantage.
Zoals ik eerder al een keer gezegd heb, heb ik ooit in Aalst aan stationsbuurt een zwaar beschonken man ontmoet die het ook had over vrienden die vermoord werden (alsof dat hij het zien aankomen had maar er niets aan gedaan heeft). Hij beweerde zelf een ex-voetballer te zijn (wel geen echte topper) die op de dool geraakt was door allerlei blessures, privé- en relationele omstandigheden.
Ik was toen nog vrij jong en was nog niet echt op de hoogte over de Bende van Nijvel en heb dan ook de link niet gelegd. In die periode kwam ik af en toe wel eens in de Aalsterse cafés in de stationsbuurt (van daar uit spraken we soms af met vrienden) en moet zeggen dat sommige Aalstenaars een duister randje hebben.
Ik heb ook een collega gekend die bekend was met één van de slachtoffers en die kon zich enorm in opjagen als mensen over de Bende van Nijvel begonnen als het voor de zoveelste maal in het nieuws was. Ze is altijd blijven volhouden dat de politie de betrokken families al jaren geleden (ik vermoed zelfs kort na de feiten) gezegd zou hebben dat de daders inmiddels allemaal al dood waren. Meer wilde ze er niet over kwijt. Een andere collega die dit nogal weg lachte kreeg een snauw, alhoewel die persoon zich anders nooit opjaagde.
Soms heb ik de indruk dat de Bende van Nijvel voor Aalstenaars een publiek geheim is en dat er veel mensen zijn die meer weten, maar ze worden natuurlijk allemaal een dagje ouder en sommigen zijn er al niet meer.