De ontwikkelingen tijdens en na WOII hebben in (het kleine) België talrijke sporen nagelaten. Eén ervan was de koningskwestie. De regering bevond zich in het buitenland en de koning in asiel in Duitsland en Oostenrijk (tijdens de oorlog) en in Zwitserland (na de oorlog). Uiteindelijk werd hij in 1950-51 opgevolgd door zijn zoon, Boudewijn.
Een tweede pijnpunt is ontstaan door de ingevingen van Paul Van Zeeland die in 1946 een offshoremaatschappij oprichtte in Panama. Van Zeeland, katholiek, was misschien niet de eerste, maar wel voorganger van oa Vanden Boeynants. Een derde punt is misschien wel de rol geweest die de Verenigde Staten hadden voorzien voor ons land als een strategisch punt in het kader van de "Koude Oorlog". Ons land was in West-Europa goed gelegen en dichtbij West-Duitsland (zie diverse kazernes aldaar na WOII), militair strategisch (zee, havens,...). Een verenigd Europa stond op de steigers en hierin speelde België een centrale rol (zie oa Benelux, centrum van de NAVO) en VDB en Charly De Pauw maken van Brussel in 1958 een centrale hoofdstad.
De strijd tussen Oost en West nam stilaan ongekende dimensies aan: de oorlog in Korea, de neergehaalde U2, de Cuba-crisis, de oorlog in Vietnam, de onlusten in Congo (Zaïre). Talrijke initiatieven en verbonden (Gladio) werden gemaakt om het oprukkende communisme halt toe te roepen. Ons land was na WOII niet alleen taalkundig verdeeld maar ook politiek (Walen koning buiten, Vlamingen koning binnen) mekaars tegengestelde. In het leger en RW waren de leidinggevenden hoofdzakelijk Franstalig en in de privé was dat niet anders. Koning Boudewijn werd aan het wankelen gebracht door enerzijds zijn kinderloos huwelijk, maar ook door zijn losbandige broer Albert, die buiten een buitenechtelijk kind, ook tal van twijfelachtige vrienden had en hierdoor ook werd gebruikt (zie Eurohospital Systems) en misbruikt (Roze Baletten).
Chantage op het koningshuis en een daaropvolgende staatsgreep was misschien niet helemaal een verzinsel en is daarom allicht beter te verstaan uit de onenigheden die zich hebben voorgedaan tussen VDB en Albert Raes, of de ongerustheid rond de persoon van Bougerol (hij deed wat gevraagd werd, maar was niet te stoppen en deed meer dan voorzien of opgedragen). Net zoals de infiltratie van Smets in WNP. Geld en macht waren en zijn nog steeds belangrijke wapens. En in welk milieu je je ook begeeft, er zijn vrienden en er zijn vijanden. Iedereen kent er iedereen en de speelterreinen zijn gekend; maak je een overtreding, dan wordt je gestraft (sic).