1,101

(177 replies, posted in Organisaties)

Van het leger naar de rijkswacht

Je moet geen grote ogen trekken, als je dezer dagen onverwacht door de commandant van de plaatselijke rijkswachtbrigade voor een persoonlijk onderhoud wordt uitgenodigd, en als daar gevraagd wordt of je deel wil uitmaken van … de rijkswachtreserve. Bij de rijkswacht?! Een wettelijke, maar toch ongewone manier van doen.

De rijkswacht is namelijk volop bezig haar reserve-effectieven aan te vullen, en mogelijke kandidaten worden door de brigadecommandanten zorgvuldig uitgekozen. Eerste vereiste is natuurlijk een smetteloos strafregister.

Verder mag je niet te klein zijn en geen lid van de “subversieve verenigingen”, waarvan jaarlijks door de rijkswacht zelf een lijst wordt opgesteld.

De rijkswachtreserve werd opgericht bij wet van 2 december 1957. Die stelt dat deze reserve “onder de wapens kan worden geroepen wanneer de omstandigheden het vereisen. Zij wordt gevormd door militairen met onbepaald verlof.” De getalsterkte van deze reserve wordt vastgesteld door het Koninklijk Besluit van 3 november 1970: maximum 4.000 man.

Voor welke taken deze reserve wordt aangewend, staat nergens omschreven, maar de Generale Staf denkt in de praktijk vooral aan inzetten bij betogingen en aan bewakingsopdrachten.

“Wettelijk, maar bedenkelijk”, zo luidt het oordeel van kamerlid Hugo Coveliers. “Wie heeft, buiten de Generale Staf, trouwens enige controle op dit reserveleger? Waarom wordt ook de naam van de burger, die toetreding weigert, aan de Generale Staf doorgegeven? De rijkswacht heeft geen reserve nodig … Hieruit blijkt nog maar eens, dat de rijkswacht meer belang hecht aan het zogeheten handhaven van de orde, dan aan haar specifieke politietaken.”

“Ik herinner me een verklaring van Karel De Lombaerde, de denker van de extreem-rechtse Westland New Post. Hij vertelde mij dat de “gezelfmoorde” Paul Latinus over lijsten beschikte, met namen van lieden op wie, bij gewapend conflict, een beroep kon worden gedaan … Ging het hier misschien ook over de lijsten van de rijkswachtreserve?”

Bron: Gazet van Antwerpen | 29 Augustus 1989

1,102

(34 replies, posted in Bewijsstukken)

Kogelvrije vest van Eric Lammers komt niet van diefstal in Temse

In gerechtelijke kringen, vooral te Nijvel, heeft men vreemd opgekeken, toen links en rechts werd gewag gemaakt van een nieuwe ontwikkeling in het onderzoek naar de Bende van Nijvel.

Zo werd gesproken over een kogelvrije vest die tijdens een huiszoeking bij Eric Lammers, een voormalig lid van de Westland New Post, werd aangetroffen. Deze gewezen leerling van de militaire school, zit momenteel een straf van 6 jaar uit wegens zijn betrokkenheid bij een diefstal van 8 Ensor-schilderijen en van een vrachtwagen met sigaretten.

Over het kogelvrije vest werd gezegd dat ze wellicht afkomstig was van een diefstal, op 9 september 1983, van 7 kogelvrije vesten bij een firma in Temse. Die gewapende overval wordt toegeschreven aan de Bende van Nijvel, want in Temse gingen de daders ook op een weerzinwekkende manier te keer. Ze schoten daar de huisbewaarder zonder het minste medelijden dood.

Naar verluidt heeft men bij de rechtstreeks betrokken kringen in Temse klaar en duidelijk aangetoond dat de kogelvrije vest die bij Eric Lammers te Brussel werd aangetroffen niet van het bedrijf Wittock-Van Landegem afkomstig is. Dat wil ook zeggen dat ze er evenmin werd gestolen.

Overigens werd in kringen van het parket van Nijvel bevestigd dat het kogelvrije vest van Eric Lammers niet uit Temse komt. Dit werd reeds maanden geleden nagegaan en toen wist men reeds dat er geen verband was met de diefstal in Temse. Overigens ziet men niet goed in dat de nog altijd niet ontmaskerde bandieten, nieuwe kogelvrije vesten zou verkopen. Eric Lammers had immers te verstaan gegeven dat hij zijn exemplaar voor 10.000 fr. gekocht had. (...)

Bron: Gazet van Antwerpen | 23 December 1985

Meer informatie over de overval in Temse vind je hier » Forum

1,103

(31 replies, posted in 1980-1989)

Schoot Barbier KGB-agent dood?

Een woordvoerder van het Brusselse parket maakte gisteren bekend dat er thans vier zaken aanhangig zijn bij het gerecht waarbij telkens Marcel Barbier (25) is betrokken. Al bij al een troebele heksenketel want het gaat om spionage, moord en een geheime organisatie. Zo is er het gerucht als zou een van de dodelijke slachtoffers van Barbier een Russische KGB-agent geweest zijn.

In augustus werd Barbier aangehouden nadat hij in Vorst op een Noordafrikaan had geschoten. Toen zijn huis werd doorzocht vond de politie uiterst geheime NAVO-documenten die waren gestolen op de Generale Staf te Evere.

Barbier zei dat hij de documenten had gekregen van Michel Libert (24), die tot september 1982 kwartiermeester was bij de Zeemacht. Libert werd daarna eveneens gearresteerd en nog twee andere militairen, aldus de woordvoerder van het parket, te weten het echtpaar Jean Peche en Francine Vandenborre. Een andere persoon, zoals Michel Libert een voormalig militair, met name Frederic S. (1) werd in beschuldiging gesteld, doch niet in de gevangenis opgesloten.

Gisteren werd ook een zesde persoon, nl. een geheimzinnige Saoediër, door de onderzoeksrechter te Brussel ondervraagd. (2) Bovendien werd een vrouw, Françoise D. (3), in beschuldiging gesteld wegens heling, doch niet gearresteerd.

Voorts werden in deze zaak van gestolen NAVO-documenten ook enkele leden van de Staatsveilgheid verhoord zonder evenwel in beschuldiging te worden gesteld. Bij dit alles komt ook nog het lidmaatschap van een privé-militie, de Westland New Post, dat hoofdzakelijk Marcel Barbier en zijn kompaan en vriend Paul Latinus wordt aangewreven. In de woonplaats van Barbier werden tijdens een huiszoeking, behalve de gestolen NAVO-topgeheimen, ook Duitse helmen, voorzien van hakenkruisen, boeken over gevechtsmethodes in oorlogstijd, documenten i.v.m. de Orde van Teutonische Ridders en exemplaren van het uiterst rechtse tijdschrift Althig, dat door Barbier en Latinus wordt uitgegeven.

Dubbele moord

De vierde zaak, waarmede Marcel Barbier werkelijk in geen al te goede papieren zit, heeft te maken met de dubbele moord die op 18 februari te Anderlecht werd gepleegd. Toen werden Alfons Van Der Meulen (31) en zijn vriendin Francesca Arcoulin (44) om het leven gebracht. Eerst gewurgd en nadien afgemaakt. Francesca kreeg drie kogels in het hoofd, haar vriend twee kogels. Marcel Barbier heeft toegegeven dat hij samen met Eric Lammers (22) verantwoordelijk is voor die moord.

De bindingen tussen Alfons Van Der Meulen en Marcel Barbier zijn gemakkelijk verklaarbaar. De wettige echtgenote van Van Der Meulen en ook de moeder van zijn kinderen had de jongste tijd haar intrek genomen bij Marcel Barbier. Maar er is toch wel meer. Een gerucht, dat we vrijdag in de wandelgangen van het Brusselse gerechtsgebouw opvingen, zinspeelt op het feit dat de 31-jarige Van Der Meulen te Brussel werkte voor de KGB, de Russische geheime dienst en dat hij eigenlijk om die reden uit de weg werd geruimd.

Over dit onthullend feit, dat helemaal niet is bewezen, werd op het parket met geen woord gerept. En ook niet veel over de niet meer jonge Arabier uit Brussel, die niet alleen contacten had met Paul Latinus, de stichter van Westland New Post, verder met de adjunct van de hoofdcommissaris van de Staatsveiligheid.

Merkwaardig genoeg duikt in het ganse verhaal de naam van die Arabier op, want hij was de bezitter van de auto waarmee eind oktober 1981 naar Hekelgem werd gereden om daar lt.-kolonel Vernaillen en zijn echtgenote met zware kogels te bestoken. Hij werd echter vrijdag buiten elke vervolging gesteld.

Toeval

De Arabier, die zich uitgeeft als perscorrespondent, zorgde echter voor een sluitend alibi. Hij bevond zich in september 1981, toen zijn lichtbruine Mazda 626 werd gestolen, in Parijs. Men heeft nooit achterhaald wie met die Mazda is weggereden, doch er zijn wel aanwijzingen dat de geheimzinnige Saoediër de rechtse organisatie Westland New Post gedeeltelijk financierde via Paul Lafinus, de stichter, die overigens de Arabier heeft geholpen bij een recente verhuis.

Niets wijst er op dat de Arabier iets met de aanslag op de rijkswachtofficier heeft te maken. Het kan allemaal toevallig zijn. Zo bv. ook dat een weekje voor de schietpartij te Hekelgem in Sint-Martens-Latem vier Duitse terroristen werden aangehouden.

De zestigjarige Arabier die in het Brusselse leeft met een Saoedisch paspoort, betaalde Larinus, een gewezen medewerker van staatssecretaris Goor, voor diverse karweien, ondermeer het vergaren van inlichtingen met betrekking tot anti-Arabisch terrorisme.

Het is in elk geval nodig dat er klare wijn wordt geschonken in dit toch wel zeer vreemd dossier, want uit de verklaringen van gisteren van het Brusselse parket, lijkt het erop dat men alle schuld in de schoenen wil schuiven van Marcel Barbier, weliswaar van geen klein geruchtje vervaard, doch eigenlijk maar een figurant.

De speurders stellen zich de vraag of geen enkel agent van de Staatsveiligheid die tot de Westland New Post behoorde, wist of vermoedde wie de moordenaars van Alfons Van Der Meulen waren. Vier agenten van de Staatsveiligheid maakten immers sedert twee jaar deel uit van die WNP en de adjunct van de hoofdcommissaris heeft er zelfs met een masker over het gelaat, les gegeven in spionage- en opsporingstechnieken. (4)

De ganse affaire kwam slechts aan de oppervlakte door de onverdroten inzet van de groep anti-banditisme van de gerechtelijke politie, die met commissaris Georges Marnette, zich in een gevaarlijk wespennest heeft begeven. Alles wijst er evenwel op dat de gerechtelijke machine niet meer is tegen te houden.

Bron: Gazet van Antwerpen |  15 Oktober 1983

(1) Frederi Saucez
(2) Faez Al-Ajjaz
(3) Françoise Durvin
(4) Christian Smets

Dubbele moord te Anderlecht intrigeert politie

Terwijl de staatsveiligheid in het buitenland meer tracht te vernemen over de bestaande relaties tussen Westland New Post en andere extra-rechtse groeperingen, blijft Eric Lammers loochenen betrokken te zijn geweest bij de dubbele moord in februari van vorig jaar te Anderlecht.

Daar werden toen een zogeheten Belgische “KGB-agent” en een vrouw die bij hem inwoonde, uit de weg geruimd. Die moord neemt Marcel Barbier voor zijn rekening, een jonge Brusselaar die deel uitmaakt van Westland New Post. De vereniging ontstond na het opdoeken van het Front de la Jeunesse.

Marcel Barbier werd aangehouden naar aanleiding van de zaak rond de vertrouwelijke NAVO-documenten te Evere, die in onze krant van 20 september aan het licht werd gebracht. Ook de gewezen matroos Libert werd om dezelfde reden aangehouden samen met nog een paar actieve militairen.

Voorts werden nog andere personen in beschuldiging gesteld. De zaak werd nog erger omdat ook de Staatsveiligheid, meer bepaald een commissaris daarvan (1), in opspraak werd gebracht. In Westland New Post was die commissaris een goede bekende, kreeg er zelfs een lidkaart en werd door de WNP-militanten als kolonel aangesproken.

Maarschalk

Inmiddels is er nog altijd het mysterie omtrent de dubbele moord te Anderlecht. Dat is voor de gerechtelijke politie van Brussel een heet hangijzer, omdat het vermoeden bestaat dat Barbier zijn vriend Lammers als mededader beschuldigt om een andere persoon, wellicht zijn chef te beschermen. Wie zou die chef kunnen zijn?

Namen worden genoemd, bewijzen blijven echter uit. Niettemin wordt verondersteld dat al de tot dusver aangehouden en beschuldigden slechts vrij bescheiden functies hadden in het WNP-raderwerk.

Paul Latinus, de WNP’er die het ganse schandaal deed uitlekken, had bij de Westland New Post de hoogste graad, die van maarschalk. Hij verleende tevens hand-en spandiensten aan de Staatsveiligheid. Meer dan eens werd hij reeds door inspecteurs van commissaris Marnette aan de tand gevoeld, doch hij mocht steeds als een vrije vogel huiswaarts keren.

Zaïrees

Is alles uiteindelijk een doorgestoken kaart, een complot om de bestaande en ernstige meningsverschillen in de Staatsveiligheid naar de top te brengen en koppen te doen rollen? De onthulling van zo veel onwaarschijnlijke feiten, zoals de verdenking van racistische moorden, die men het WNP aanwrijft (er werd een tijdje geleden een Zaïrese student in duistere omstandigheden dood aangetroffen), is toch wel vrij merkwaardig.

Daarbij is er ook nog de onthullende diefstal van wapens bij de anti-terreurgroep Diane van de rijkswacht en de nog altijd niet opgeloste aanslag op rijkswachtkolonel (toen majoor) Vernaillen.

Gelet daarop kunnen sommige speurders het idee niet van zich afzetten dat de sleutel van de ganse affaire moet worden gezocht bij de Staatsveiligheid te Brussel. Zoals de zaken er nu voorstaan heeft de faam van de Staatsveiligheid een lelijke deuk gekregen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 19 November 1983

(1) Christian Smets

Begin augustus 1983 drongen dieven het ministerie van Buitenlandse Zaken in Brussel binnen.

  • Buit: 80.000 fr. en twee moderne bandopnemers

  • Status: onopgelost

De onderzoekers sluiten niet uit dat de 80.000 fr. werd gestolen om een belangrijkere diefstal te camoufleren.

Dieven drongen “geheim” bureau binnen

Op het parket van Brussel werd woensdag niets meegedeeld over een diefstal, die de afgelopen dagen in het ministerie van Buitenlandse Zaken te Brussel werd gepleegd.

Ongeveer 80.000 fr. werd gestolen van de huisbewaarder en er verdwenen ook zeer moderne bandopnemers uit het talenlabo voor diplomaten. Die zijn elk 40.000 fr. waard.

De daders zijn nog niet gevonden. Er heerst een zekere ongerustheid, omdat de dieven ook zijn binnengedrongen in het bureau waar de documenten bewaard worden betreffende het overvliegen van vreemde landen door Belgische militaire vliegtuigen en passagierstoestellen. Niemand kon ons gisteren meedelen of van die belangrijke documenten zijn verdwenen.

Het onderzoek wordt in het grootste geheim gevoerd en men sluit niet uit dat de 80.000 fr. werd gestolen om een belangrijkere diefstal te camoufleren. Voorst bestaat niet de minste twijfel dat de inbrekers gemakkelijk hun weg vonden in de doolhof van het ministerie van Buitenlandse Zaken en bijvoorbeeld sommige moeilijk te vinden lokalen bezochten.

Bron: Gazet van Antwerpen | 18 Augustus 1983

1,105

(0 replies, posted in Bende Farcy)

In maart 1986 werd een bende trafikanten in heroïne en cocaïne veroordeeld door de correctionele rechtbank te Brussel. Via koeriers lieten de bendeleiders harddrugs in Amsterdam en Rotterdam aankopen. Koeriers brachten vervolgens de drugs over naar België en ook naar Frankrijk of Zwitserland wat telkens aanzienlijke winsten opleverde. Veel van de beklaagden zagen we al terug komen binnen de bende Farcy.

De straffen waren:

  • Elias Shiber (37): 20 jaar cel en 6 miljoen frank boete

  • Hassan Hejli (29) - 20 jaar cel en 6 miljoen frank boete

  • Marcel Castris (35): 12 jaar cel en 1,8 miljoen fr. boete

  • Francis Meert (30): 7 jaar cel en 60.000 fr. boete

  • Constant Horemans (32): 7 jaar cel

  • Joël Hottart (29): 6 jaar cel en 180.000 fr. boete

  • Vissilios Macrides (34): 6 jaar cel en 300.000 fr. boete

  • Dominique L'Hoir (23): 5 jaar cel

  • André Gerardy (34): 5 jaar cel en 600.000 fr. boete

  • Tania Michiels (26): 3 jaar cel

  • Cantal Nemee (23): 3 jaar cel

  • Patrick Moïse (33): 3 jaar cel en 60.000 fr. boete

De correctionele rechtbank te Brussel veroordeelde woensdag de kopstukken van een bende trafikanten in heroïne en cocaïne. Via koeriers lieten de bendeleiders harddrugs in Amsterdam en Rotterdam aankopen. Koeriers brachten vervolgens de drugs over naar België en ook naar Frankrijk of Zwitserland wat telkens aanzienlijke winsten opleverde.

In verband met deze handel werden op 12 januari 1984 nabij een grenspost in Noord-Frankrijk twee Belgische koeriers betrapt. Het betrof twee meisjes, de 26-jarige Tania Michiels en de 23-jarige Dominique L’Hoir, vriendinnen van de 35-jarige drugtrafikant Marcel Castris.

Verscheidene politiekorpsen, met inbegrip van gerechtelijke van de gerechtelijke politie te Brussel, verleenden toen hun medewerking, wat toeliet het hele netwerk op te rollen. In ieder land bleken de aankopen te gebeuren bij Noord-Afrikanen en een Libanees. In België bevonden zich de eerste verkooppunten. Een deel van de drugs werd van daaruit naar Frankrijk en Zwitserland overgebracht.

De zwaarste straffen werden toegekend aan de 37-jarige Jordaniër Elias Shiber en de 29-jarig Marokkaan Hassan Hejli die elk 20 jaar cel en 6 miljoen frank boete kregen. De 35-jarige Marcel Castris kreeg 12 jaar cel en 1,8 miljoen fr. boete.

Minder zwaar werden gestraft de 30-jarige Francis Meert uit Brussel, en de 32-jarige Constant Horemans die elk 7 jaar cel kregen, de eerste met een boete van 60.000 fr. boete. De 29-jarige Joël Hottart uit Sint-Joost-ten-Node en de 34-jarige Vissilios Macrides uit Koekelberg kregen elk zes jaar cel, de eerste met 180.000 fr. boete, de tweede met 300.000 fr. boete.

De 23-jarige Dominiqie L’Hoir uit Brussel en de 34-jarige André Gerard uit Elsene kregen elk vijf jaar cel. Gerardy liep bijkomend 600.000 fr. boete op. De 26-jarige Tania Michiels uit Sint-Pieters-Leeuw en de 26-jarige Chantal Nemee uit Sint-Jans-Molenbeek, samen met de 33-jarige Patrick Moïse uit Ukkel kregen elk 3 jaar cel. Moïse liep bovendien 60.000 fr. boete op.

Ten slotte kregen vier beklaagden een vrijspraak.

Bron: Gazet van Antwerpen | 13 Maart 1986

Strafvermindering voor drugtrafikanten

Verscheidene drugtrafikanten kregen donderdag een kleinere straf van het Hof van Beroep te Brussel, het betreft een bende die koeriers naar Nederland stuurde om drugs aan te kopen bestemd voor België, Frankrijk en Zwitserland.

De zaak kwam aan het licht toen in januari 1984 twee jonge vrouwen die voor de bende werkten, door de Franse douanediensten bij smokkel in drugs werden betrapt.

Aan de straffen tegen de vier kopstukken van de bende, werd niet gewijzigd. Aldus bleef de straf voor de 37-jarige Jordaniër Elias Sjibber en de 29-jarige Marokkaan Hassan Hesjli tot 20 jaren cel gehandhaafd. Ook de 32-jarige Michel Castris en de 47-jarige Victor Van Obbergh zullen, zoals voorheen, 12 en 10 jaar cel moeten uitzitten.

De strafvermindering slaat op 5 andere leden van de bende. Het gaat om de 32-jarige Constant Horemans, die in plaats van 7 jaar in eerste instantie 6 jaar zal moeten brommen en ook 180.000 fr. boete zal moeten betalen.

De 30-jarige François Meert, die eveneens 7 jaar cel en 60.000 fr. boete kreeg, werd in beroep veroordeeld tot 5 jaar cel en 60.000 fr. boete en de 34-jarige André Gerardy zal 3 jaar cel waarvan 2 jaar met uitstel moeten uitzitten en 300.000 fr. boete betalen i.p.v. 5 jaar cel in eerste instantie.

De 23-jarige Dominique L’Hoir zal i.p.v. 5 jaar cel nu 2,5 jaar cel waarvan de helft met uitstel moeten uitzitten. Ten slotte werd de 33-jarige Patrick Moïse vrijgesproken. Hij was in eerste instantie veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 Juni 1986

1,106

(0 replies, posted in 1990-1999)

Samenvatting

  • Wat? Een schietpartij tussen vier gangsters en twee politieagenten.

  • Wanneer? Maandag 29 augustus 1994 rond 10u 's ochtends.

  • Waar? Op de oprit van een buitenverblijf, op de hoek van de A. Goossensstraat en De Limburg Stirumlaan in Huldenberg » Google Maps

  • Wie? Frédéric Hilger; hij geraakte gewond en werd onmiddellijk gearresteerd. De drie anderen waren: Claude Hilger, Claude Silverans en Pascal Silverans.

  • Wapens: 2 UZI's, een halfautomatische riotgun en een machinepistool.

Gangsters vurend uit schuilplaats

Een treffen tussen twee politieagenten van Huldenberg en vier gangsters is door een defect aan één van de wapens van de gangsters niet in een bloedbad geëindigd. De feiten gebeurden maandag omstreeks 10u aan een buitenverblijf op de hoek van de A. Goossensstraat en De Limburg Stirumlaan in Huldenberg.

Dat huis hadden de gangsters uitgekozen als uitvalsbasis voor een zware slag in Huldenberg of omgeving. Dat blijkt alvast uit de kogelvrije vesten die ze droegen en de zware wapens, waaronder twee UZI’s, een halfautomatische riotgun en een machinepistool. Bovendien lag in hun auto inbrekersmateriaal, een zware hamer en een pakje Semtex-springstof waarmee een auto kan worden opgeblazen.

Een oplettende buurtbewoonster en de agenten hebben de plannen van de gangsters echter gedwarsboomd. In een vuurgevecht met de politie konden drie gangsters evenwel ontkomen. De vierde, Frédéric Hilger uit Antwerpen, werd gearresteerd.

Hilger had banden met de bende van Patrick Haemers. Na de gewelddadige ontsnapping van de ‘blonde reus’ op 13 augustus 1987 uit een celwagen in Heverlee (Leuven) vonden de speurders in de kamer van Frédéric’s broer, Claude Hilger, één van de twee gestolen rijkswachtwapens terug. Het tweede wapen lag in Antwerpen in een garagebox die Frédéric en Claude Hilger huurden.

Over de herkomst van de wapens moest Frédéric Hilger zich op het proces-Haemers komen verantwoorden. Hij weigerde echter te antwoorden en lokte zo een incident uit.

Bovendien heeft Frédéric Hilger destijds bekend dat hij, op vraag van bendelid Basri Bajrami die met hem in de gevangenis van Vorst zat, beloofde om mee te helpen aan Haemers’ ontsnapping. Hilger kon zijn belofte niet waarmaken omdat hij langer dan voorzien in de gevangenis moest blijven.

Zijn broer Claude Hilger werd gisterennamiddag voor ondervraging opgepakt, maar ontkent ook maar iets met de schietpartij in Huldenberg te maken te hebben.

Pittig detail. Gisterenochtend werd Frédéric Hilger door zijn kompanen aan de gevangenis van Sint-Gillis opgepikt. Hij genoot daar van een regime van halve vrijheid. Overdag was hij tewerkgesteld bij een traiteur. Gisteren had hij een dagje vrij gekregen …

Bron: Gazet van Antwerpen | 30 Augustus 1994

Oog in oog met zware gangsters

“Omdat ik zeker was dat de eigenaars niet op hun buitenverblijf waren, vond ik het vreemd er stemmen te horen. Daarom ging ik een kijkje nemen. Ik zag een man met een muts op en een wapen in de hand. In de De Limburg Stirumlaan stond een jeep. Ik dacht aan inbrekers en heb onmiddellijk de landelijke politie verwittigd.”

Dat vertelt een buurtbewoonster, die liever anoniem wil blijven. Haar oplettendheid en het snelle optreden van de landelijke politie van Huldenberg hebben voorkomen, dat een bende van vier gangsters, maandagmorgen omstreeks 10 uur een zware slag kon slaan in Huldenberg of omgeving.

De bende had het riante buitenverblijf van een echtpaar uit Brussel op de hoek van de A. Goossensstraat met De Limburg Stirumlaan in Huldenberg uitgekozen als uitvalsbasis of als tijdelijke schuilplaats na de slag.

Na het telefoontje van de buurtbewoonster waren agent Marc Dekerk en zijn collega Michel Renquin nagenoeg onmiddellijk ter plaatse. Toen ze de oprit naar het buitenverblijf wilden oprijden, reed de jeep van de gangster in volle vaart achteruit de A. Goossensstraat in.

Blijkbaar was de bestuurder de controle over de auto kwijt, want hij reed de berm op. De jeep maakte een buiteling, maar kwam opnieuw op zijn vier wielen terecht. Inmiddels was Michel Renquin uitgestapt. Hij liep naar de jeep, waaruit de gangster met een UZI-geweer tevoorschijn kwam. De agent aarzelde niet en schoot de gangster het wapen uit de hand. Daarop kon hij hem overmeesteren.

Bijstand

Nagenoeg gelijktijdig wilde Marc Dekerk zijn collega bijstand verlenen en reed zijn dienstauto achteruit van de oprit. Op dat ogenblik echter reden drie gangsters in een zware BMW naar beneden. Marc Dekerk reed de auto onderaan de oprit klem.

Daarop trokken de gangsters hun maskers over het hoofd. Dat was voor Marc Dekerk het sein om onder het dashboard te duiken. Hij had zich nog maar net in veiligheid gebracht of de gangsters openden met een halfautomatische riotgun en een UZI-geweer het vuur. Gelukkig voor Marc Dekerk blokkeerde de riotgun na het eerste schot.

Marc Dekerk beantwoordde het vuren van de gangsters met vier tot vijf schoten uit zijn dienstwapen. Daarop hielden de gangsters het voor bekeken en vluchtten te voet weg. De overmeesterde gangster bleek Frédéric Hilger te zijn.

Hilger werd gewond aan drie vingers. Onder zware bewaking bracht de hulpdienst van de brandweer van Overijse hem over naar het UZ Gasthuisberg in Leuven. Daar onderging hij een spoedoperatie.

“Ik heb de schoten horen afvuren. Eerst dacht ik dat het geluid afkomstig was van een slecht afgestelde motor”, verteld buurtbewoner F.B. “Ik heb nog net gezien hoe de gangster is gearresteerd. Hij lag op de grond en kreunde.”

De drie anderen vluchtten weg achter het buitenverblijf. Ze liepen langs een camping en belandden zo in een zijstraat van de Peuthystraat. Daar probeerden ze een 15 jaar oude BMW te stelen.

“Ik had net de kippen gevoederd, toen ik plotseling oog in oog stond met een man gekleed in een vaal witte overall en muts”, doet de eigenaar zijn verhaal. Ook hij heeft liever geen naam in de krant.

Sleutels

“‘De sleutels van de wagen’, herhaalde hij tientallen keren in het Duits. Ik zei hem dat ik ze niet had. Hij kwam met zijn vuurwapen op me af, maar ik duwde hem opzij. Hij liet niet af en sloeg zijn arm in een greep om me heen. Daarop pakte ik hem bij zijn pols, beet om hem het wapen afhandig te maken en duwde hem tegen de muur.”

De tweede gangster gebood de echtgenote van de man om rustig te blijven. Toen ze merkten dat ze de auto niet kregen, sloegen de drie opnieuw op de vlucht. In de De Peuthystraat hielden ze een automobilist tegen die in de richting van Huldenberg reed.

Met een wapen op hem gericht begreep de man wat er aan de hand was en gaf zonder slag of stoot zijn Audi 80 af. De gangsters vluchtten in de richting van Overijse. In de vooravond troffen rijkswachters de auto aan bij het station van Groenendaal in Hoeilaart. Met de brandblusser waren mogelijke sporen uitgewist.

Het parket in Leuven is er van overtuigd dat de vier een zware overval op een bank- of postkantoor of op een geldtransport beraamden. Of zij de daders zijn van bankovervallen waarbij gebruik werd gemaakt van een zware hamer, moet nog worden uitgemaakt. De vraag blijft ook of hun halfautomatische riotgun afkomstig is van de inbraak in de wapenwinkel in Edegem.

Bron: Gazet van Antwerpen | 30 Augustus 1994

Huldenbergse bende reeds achter de tralies

Speurders van de 23ste brigade van de gerechtelijke politie in Brussel hebben al maandagavond de drie voortvluchtige gangsters van de schietpartij met de Huldenbergse politie gevat. Daarmee zit de bende die maandagmorgen een gewapende overval op een geldtransport in Huldenberg heeft willen plegen, voltallig achter de tralies.

De drie zijn Claude Hilger, de broer van de eerder gearresteerde en bij het treffen met de Huldenbergse politie gewond geraakte Frédéric Hilger, en de gebroeders Claude en Pascal Silverans. Het drietal staat bij het gerecht bekend als vermoedelijke daders van verscheidene overvallen.

Maandagavond verrasten de speurders hen in een pand in de Van Souststraat in Anderlecht. Ze waren in het gezelschap van twee vrouwen. Geen van de drie was op dat ogenblik gewapend. Onder zware bewaking zijn de drie dinsdagvoormiddag naar de rijkswachtkazerne van Leuven overgebracht. Na een langdurige ondervraging werden zij door onderzoeksrechter Debrie dinsdagavond aangehouden. Frédéric Hilger was al eerder op de dag aangehouden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Augustus 1994

Gangsters gestoord in voorbereiding

Voor de gerechtelijke diensten staat het vast. De vier gangsters beraamden een overval op een geldtransport in Huldenberg. Dat moest maandagmorgen tussen 10u en 10u30 vanuit het centrum van Huldenberg door De Limburg Stirumlaan rijden.

Om de overval te plegen hadden de vier gangsters het riante buitenverblijf op de hoek van de A. Goossenstraat met De Limburg Stirumlaan als uitvalsbasis gekozen. Tegenlijk hadden ze zich voorzien van zware wapens, zoals twee UZI-geweren, een halfautomatische riotgun en een machinepistool, en hadden ze bivakmutsen en kogelvrije vesten. In een van de koffers van de twee auto’s waarmee ze zich verplaatsten, lag bovendien een pakje Semtex-springtof, dat al was klaargemaakt voor gebruik.

De gangsters troffen wellicht hun laatste voorbereidingen, toen een buurtbewoonster hun verdacht gedrag opmerkte en de landelijke politie van Huldenberg verwittigde. Een patrouille van twee agenten rukte uit en raakte in een vuurgevecht verwikkeld met de gangsters.

Een agent schakelde zoals bekend Frédéric Hilger uit, terwijl de drie anderen konden ontkomen. Nog dezelfde avond rekenden speurders van de 23ste brigade van de Brusselse gerechtelijke politie de drie vermoedelijke en voortvluchtige gangsters in, in een pand in de Van Souststraat in Anderlecht. De drie -Claude Hilger en de gebroeders Claude en Pascal Silverans - waren niet gewapend en boden geen weerstand bij hun arrestatie.

Bij het treffen met de Huldenbergse agenten geraakte Frédéric Hilger gewond aan de hand. Zijn ondervraging in het Leuvense ziekenhuis verliep moeilijk. Volgens de ongeschreven wetten van het milieu wilde hij niet zeggen met wie en waarom hij zich op de plaats van de schietpartij bevond. Onderzoeksrechter Paul Debrie hield hem dinsdagmorgen aan.

Onder zware bewaking brachten rijkswachters van de brigade Leuven Frédéric Hilger dinsdagnamiddag van het ziekenhuis over naar de ziekenafdeling van de gevangenis van Sint-Gillis. Hij moest daar een gevangenisstraf van 42 maanden voor een overval uitzitten, maar genoot een systeem van halve vrijheid. Dat betekent dat hij alleen ’s nachts in de gevangenis moest zijn en overdag aan het werk kon.

Na hun arrestatie zijn de drie andere gangsters ook naar Leuven overgebracht. De hele dag zijn ze ondervraagd. In de loop van de dag vond er ook een confrontatie met verscheidene getuigen plaats, onder meer met de chauffeur van wie ze de auto hadden gestolen. Voor minstens een van hen was de confrontatie bezwarend, vandaar dat onderzoeksrechter Debrie de drie in de loop van dinsdagavond eveneens heeft aangehouden.

De speurders die bij het onderzoek zijn betrokken, tonen zich optimistisch. Het is nog niet dikwijls gebeurd in de gerechtelijke geschiedenis dat een overval wordt verijdeld en dat de gangsters worden ingerekend.

Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Augustus 1994

Huldenbergse gangster liet haar kleuren

Er zijn meer details bekend geraakt over de arrestatie van drie van de vier gangsters, die maandagochtend een overval beraamden op een geldtransport in Huldenberg. Zoals bekend deed zich daar in De Limburg Stirumlaan een vuurgevecht voor tussen vier gangsters en twee politieagenten van Huldenberg.

Daarbij werd Frédéric Hilger gewond. Een agent kon hem overmeesteren. De drie overige gangsters konden na een vuurgevecht met de tweede agent ontkomen. Vrijwel onmiddellijk startten leden van de 23ste brigade van de gerechtelijke politie in Brussel een grootscheepse speuractie. Die kende nog dezelfde avond succes.

Zo verrichtten speurders huiszoekingen op verschillende adressen in Anderlecht. In een pand in de Van Souststraat troffen ze de broer van de gewonde Frédéric Hilger aan. Het ging om Claude Hilger. De gebroeders Pascal en Claude Silverans waren in zijn gezelschap.

Claude Silverans kon ontkomen, maar werd later in de buurt ingerekend. Tot verbazing van de speurders vertoonde Claude Silverans een schotwonde aan de schouder. Uit het onderzoek blijkt dat het alibi dat hij verschafte over zijn tijdsgebruik van maandagmorgen niet klopte.

Ook was duidelijk dat hij nog dezelfde dag zijn haar had laten kleuren. ’s Morgens was hij blond, ’s avonds had hij zwart haar. Bovendien had hij ook zijn kleren laten wassen. Dat waren de bezwarende elementen die de Leuvense onderzoeksrechter toelieten om niet alleen hem, maar ook de twee anderen aan te houden. De vier zijn aangehouden onder betichting van onder meer poging tot doodslag. Of alle daders van de schietpartij in Hulgenberg achter de tralies zitten, moet het verdere onderzoek uitwijzen.

Inmiddels doet het parket in Leuven een oproep tot getuigen van het vuurgevecht in Huldenberg en getuigen die aan het station van Groenendaal in Hoeilaart verdachte personen hebben opgemerkt. Ze kunnen contact opnemen met de BOB van Leuven.

Bron: Gazet van Antwerpen | 1 September 1994

Nieuwe arrestatie in zaak-Huldenberg

De Leuvense onderzoeksrechter Bernard Puissant heeft gisteren een persoon aangehouden. De man, een zekere L.C. die in Brussel ingerekend is, wordt ervan verdacht onlangs betrokken geweest te zijn bij de plannen van een Brusselse bende om in de Goossensstraat in Huldenberg een geldtransport te overvallen.

De onderzoeksrechter ondervroeg gisteren ook een tweede verdachte, maar die is na ondervraging weer vrij gelaten. Eerder zijn in deze zaak al vier personen na een schietpartij met de Huldenbergse politie aangehouden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 8 September 1994

Gerecht zoekt hele dag naar wapens en lijken

De BOB van Brussel beschikt sinds twee weken over informatie dat er in een oude fabrieksloods in Buizingen een lijk van een man verborgen ligt. Leden van de Civiele Bescherming en van de Cel Verdwijningen van de rijkswacht doorzochten vrijdag het hele gebouw. Een braakliggend stuk grond werd afgegraven. De speurders dregden ook in de vlakbij gelegen Zenne.

Het onderzoek kadert in het dossier van de Joegoslavische bendeleider Radovan Ivanovic (35), die op 2 mei verdween toen hij zich naar een afspraak op de Alsembergsesteenweg in Buizingen begaf. Ivanovic is geen onbekende voor het gerecht. Hij wordt aanzien als het brein van een internationale bende die zich toelegt op overvallen op geldtransporten en hold-ups. De speurders vermoeden nu dat hij uit de weg werd geruimd door de broers Hilger.

Begin september kliste de Brusselse BOB in Antwerpen de beruchte gangsters Frédéric (33) en Claude (31) Hilger. Het duo was de voorbije jaren betrokken bij talrijke, zware misdrijven. Eind augustus 1994 leverden ze in Huldenberg een vuurgevecht met de politie. Samen met twee trawanten stonden de broers Hilger op het punt om de gepantserde deuren van een geldwagen op te blazen. In hun auto werd een grote hoeveelheid springstof aangetroffen. Van Claude Hilger is geweten dat hij tussen 1987 en 1990 aan het hoofd stond van een bende die bij overvallen ruim dertig miljoen frank buit maakte. Frédéric werd verdacht van lidmaatschap van de bende Haemers. In zijn schuilplaats ontdekte de politie het wapen dat tijdens de laatste ontsnapping van Patrick Haemers op 13 augustus 1987 ontfutseld werd van een rijkswachter.

Ontvoering

De Brusselse BOB verdenkt het broederpaar ervan de hand te hebben in de ontvoering en moord op Ivanovic. De broers Hilger kunnen ook de ontvoering van Ivan Poels op hun geweten hebben. Poels zou een belangrijke hasjhandelaar uit het hoofdstedelijk milieu verklikt hebben. Ook hij is al een tijdje vermist.

Dat het gerecht vrijdagmorgen in Buizingen afstapte, heeft te maken met nieuwe informatie, verkregen van een tot dusver onbekende tipgever. Het terrein dat onderzocht werd, bevindt zich tussen de Zenne en het kanaal Brussel-Charleroi. Al vroeg op de morgen kreeg een echtpaar in de Porseleinstraat de BOB over de vloer.

Op het terrein staan een viertal huizen. Zij werden oppervlakkig gecontroleerd. Nadien werden de grote middelen ingezet. Naast de rijkswacht en Civiele Bescherming namen ook leden van de Afvalstoffenmaatschappij OVAM aan de zoekactie deel.

Rond negen uur werden ook twee lijken- en twee explosievenhonden gebracht. Er werd niet alleen naar lijken en wapens gezocht maar ook naar geld. Een informant zou de speurders hebben ingelicht dat er grote sommen geld, afkomstig van de overvallen, onder de grond verborgen liggen. Ook de bodem van de nabijgelegen Zenne werd onderzocht. Gisterenavond werd de actie beëindigd zonder noemenswaardig resultaat.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 September 1997

Dossier Huldenbergse schietpartij naar Bergen

Het dossier van de gangsters, die in augustus betrokken waren in de schietpartij met de Huldenbergse politie, maakt het Leuvense parket over aan het parket van Bergen. De gangsters worden daar verdacht van een reeks overvallen. Ook in het Brusselse zouden ze zich schuldig hebben gemaakt aan heel wat zware feiten.

De zaken worden nu in Bergen gecentraliseerd. De schietpartij in Huldenberg is het enige gekende strafbare feit dat de gangsters in het arrondissement Leuven hebben gepleegd. In het totaal zou de bende van Frédérique Hilger - een trawant van wijlen Patrick Haemers - en zijn kompanen minstens tien overvallen hebben gepleegd.

Het dossier van Huldenberg, waaraan de Leuvense BOB en de 23ste Brigade van de gerechtelijke politie werkten, is volledig afgerond. Inmiddels zitten zes bendeleden nog steeds achter de tralies. Een zevende verdachte is vrijgelaten.

Bron: Gazet van Antwerpen | 25 Oktober 1994

1,107

(3 replies, posted in 1980-1989)

Het is wat ik dacht. Niet op maar onder de autosnelweg:

https://i25.servimg.com/u/f25/11/22/12/24/schiet10.jpg

1,108

(3 replies, posted in 1980-1989)

Voor zover ik de uitleg begrijp, reed de man niet op de autosnelweg:

(...) Maandagavond meldde een man uit Scherpenheuvel bij de rijkswachtbrigade van Aarschot dat hij omstreeks 22u45 op de afrit van de E5-autosnelweg te Leuven onder de brug van de autosnelweg twee voertuigen - een BMW en een Peugeot - opgemerkt had. In en rond de auto’s telde hij 6 tot 8 personen.

Voor de rest ben ik ook vrij sceptisch. Een vervolg-artikel - met bv. het resultaat van het bloedonderzoek - heb ik nog niet gevonden.

1,109

(0 replies, posted in 1980-1989)

Samenvatting

  • Wat? Overval op een 83-jarige vrouw.

  • Wanneer? 30 Januari 1985, rond 19u.

  • Waar? Gentse Steenweg 21 te Lokeren » Google Maps

  • Hoe? Er werd bij het slachtoffer thuis aangebeld. Toen de vrouw open deed werd ze brutaal de gang in geduwd en bedreigd met een long rille. Ze kreeg een paar rake klappen met de kolf van het wapen. Na de vrouw een paar schoppen in de maagstreek te hebben toegediend, de telefoondraden te hebben afgerukt en de vrouw met de dood te hebben bedreigd zo ze de politie zou verwittigen, lieten ze de vrouw achter.

  • Wie? Vier daders, ze werden 45 minuten na de overval in een café gearresteerd.

  • Buit: 10.000 frank, twee kostbare ringen, een paar uurwerken en enkele sierraden

  • Status: Opgelost

De daders:

  • Luc Duprez (21) uit Lokeren

  • Patrick De Schepper (27), verscheen reeds achtmaal voor de rechter, eveneens voor gelijkaardige feiten.

  • Marcel Van Daele (24) uit Antwerpen, was in september 1984 vrijgekomen en werd reeds dertien maal veroordeeld voor zware diefstallen.

  • René Bellens (33) uit Lokeren, kwam voor de 21ste keer voor de rechtbank en had zich voorheen al schuldig gemaakt aan gelijkaardige overvallen op een 92-jarige man en 94-jarige vrouw en was pas in december 1984 uit de gevangenis gekomen.

Viertal zwaar gestraft voor laffe overval op bejaarde

De vier mannen die op 30 januari 1985 de 83-jarige Maria Sonneville in haar woning aan de Gentse Steenweg 21 te Lokeren overvielen moesten zich gisteren voor de Correctionele Rechtbank van Dendermonde voor hun daden verantwoorden.

De dag van de feiten werd omstreeks 19 uur bij Maria Sonneville aangebeld. Toen de vrouw opendeed werd ze brutaal de gang ingeduwd en bedreigd met een longrifle. De 21-jarige Luc Duprez uit Lokeren diende de vrouw een paar rake klappen toe met de kolf van het wapen en wou zelfs op de vrouw schieten. De drie anderen wisten zich daartegen te verzetten. Ze verklaarden achteraf alleen gekomen te zijn om hun boemelpartij verder te zetten.

Maria Sonneville werd verplicht haar brieventas te overhandigen. Naast de zowat 10.000 fr. aan geld gapten de overvallers ook twee kostbare ringen, een paar uurwerken en enkele sierraden mee. Na de vrouw een paar schoppen in de maagstreek te hebben toegediend, de telefoondraden te hebben afgerukt en de vrouw met de dood te hebben bedreigd zo ze de politie zou verwittigen, lieten ze de vrouw in deerlijke toestand achter.

Het slachtoffer kon haar buurvrouw verwittigen die op haar beurt de politie van de feiten in kennis stelde. Het viertal was ondertussen opnieuw aan de boemel gegaan en in café ’t Staakje werd de buit verdeeld waarna ze zich naar een andere herberg in Zele lieten voeren waar ze achteraf door toedoen van een taxichauffeur konden worden ingerekend.

Uit de ondervragingen en het onderzoek bleek dat de overval werd opgezet toen de vier beklaagden elkaar in de herberg ontmoetten omstreeks 14u30 in de namiddag. Het viertal ging uit elkaar toen vernoemde Duprez en de bij hem inwonende 27-jarige Patrick De Schepper moesten gaan stempelen. Omstreeks 18u30 stapte het viertal op naar de woning van de vrouw.

Luc Duprez die door het slachtoffer werd herkend was een van de huurders van haar woningen. Er waren vroeger moeilijkheden geweest omdat hij weigerde zijn huurgeld te betalen. Ook zou de vrouw hem geweigerd hebben zijn hond in de woning te nemen. Dit heeft hem aangezet om wraak te nemen op de vrouw. In plaats van de huur te gaan betalen zou men het geld gaan halen en gebeurde dan met de volledige medewerking van Patrick De Schepper, de 24-jarige Marcel Van Daele uit Antwerpen en de 33-jarige René Bellens uit Lokeren. De daders werden amper driekwart uur na de overval reeds opgepakt en aangehouden.

Procureur Acke haalde scherp uit naar het viertal en noemde deze diefstal met geweld een laffe daad. Het is niet moeilijk een alleenwonende vrouw op dergelijke laffe manier te overvallen en te mishandelen om aan geld te komen voor een kroegentocht. Voor mannen van dit slag zijn alle middelen goed om aan geld te komen.

De procureur van dienst vroeg dan ook strenge toepassing van de strafwet en citeerde dat o.a. René Bellens voor de 21ste keer voor de rechtbank versteen en zich voorheen al had schuldig gemaakt aan gelijkaardige overvallen op een 92-jarige man en 94-jarige vrouw en pas in december 1984 uit de gevangenis was gekomen. Ook Patrick De Schepper verscheen reeds achtmaal voor de rechter, eveneens voor gelijkaardige feiten.

Marcel Van Daele was slechts in september 1984 vrijgekomen en werd reeds dertien maal veroordeeld voor zware diefstallen. Alleen voor Luc Duprez betrof het een eerste zwaar misdrijf, aldus de procureur die beklemtoonde dat hier van verzachtende omstandigheden geen sprake kon zijn. Hij vorderde dan ook straffen van 3 tot 5 jaar.

Mr. Van Hende poogde in zijn pleidooi de verantwoordelijkheid van zijn cliënt Marcel Van Daele af te zwakken door diens geesteszwakheid centraal te stellen, terwijl Mr. Van Avermaet, die de verdediging van René Bellens en Patrick De Schepper op zich had genomen beklemtoonde dat huurder Luc Duprez zowel de aanleiding als de leidende figuur was geweest omdat deze in de eerste plaats wraak wou nemen op zijn huisbazin. Mr. Van Driessche ten slotte, vroeg een straf met uitstel voor zijn cliënt Luc Duprez. De weigering om een hond in huis te mogen houden, zou diens agressiviteit naar een climax geleid hebben.

De rechtbank was van oordeel dat de vier allen evenzeer bij de voorbereiding als bij de uitvoering aandeel hadden en dat geestesgesteldheid niet als verzachtende omstandigheid kon worden ingeroepen. Zij veroordeelde Patrick De Schepper tot vier jaar gevangenisstraf en 12.000 fr. boete, Luc Duprez tot drie jaar gevangenisstraf en 12.000 fr. boete. René Bellens die zich bevond in staat van wettelijke herhaling werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en 12.000 fr. boete. Marcel Van Daele eveneens in staat van wettelijke herhaling kreeg vier jaar cel.

Bron: Gazet van Antwerpen | 2 April 1985

1,110

(0 replies, posted in Andere Personen)

Alfred 'Freddy' Vandeputte was een crimineel uit de jaren '70. Hij is voor zover ik weet geen verdachte in het onderzoek naar de Bende van Nijvel maar hij heeft wel een aantal personen gekend die genoemd worden als verdachte in dit dossier.

Een tijdlijn:

  • Hij is directeur geweest van een eigen taxibedrijf in Doornik.

  • Hij werd op 6 november 1975 door het Assisenhof van Henegouwen tot levenslang veroordeeld omdat hij mededader was bij een diefstal met slagen en verwondingen die de dood tot gevolg hadden van één van zijn klanten.

  • Op 7 september 1976 ontsnapte hij uit de gevangenis van Leuven samen met drie andere gedetineerden, onder wie de beruchte Michel Ghassoul.

  • Een paar dagen later kwam het tot een schietpartij met de rijkswacht in Thulin in de buurt van Bergen.

  • Op 23 maart 1977 werd Freddy Vandeputte, zonder slag of stoot, te Doornik aangehouden.

  • Hij ontsnapte op 12 februari 1979 samen met Robert Van Oirbeek en Michel Anthemus uit de gevangenis van Namen.

  • Hij werd in 1983 gearresteerd in Togo wegens autodiefstallen en nadien uitgeleverd aan België.

https://i25.servimg.com/u/f25/11/22/12/24/freddy10.jpg

Freddy Vandeputte aangehouden in Togo

Gisteren liep in Brussel het bericht binnen dat in het Afrikaanse Togo de internationaal gezochte gangster Freddy Vandeputte, werd aangehouden. Vandeputte is de man die op 12 februari 1979 samen met Robert Van Oirbeeck (aangehouden en veroordeeld) en Michel Anthemus (nog steeds voortvluchtig) ontsnapte uit de gevangenis van Namen.

Freddy Vandeputte, ex-baas van een taxibedrijf in Doornik, werd op 6 november 1975 door het Assisenhof van Henegouwen tot levenslange hechtenis veroordeeld omdat hij mededader was bij een diefstal met slagen en verwondingen die de dood tot gevolg hadden van één van zijn cliënten, een toen 44-jarige cafébaas uit Doornik.

De arrestatie van Vandeputte dagtekent echter niet van vandaag. Wegens diefstal van auto’s zit immers al enkele weken een genaamde François Dalencon opgesloten in een gevangenis in Togo, maar de Togolese autoriteiten zonden toch de vingerafdrukken van de aangehoudene, die volgens zijn persoonsbewijs van Franse nationaliteit was, op naar Interpol te Parijs. Daar stelde men vast dat François Dalencon eigenlijk de Belg Freddy Vandeputte was.

Naar verluidt werd Vandeputte tot 5 maanden gevangenisstraf veroordeeld in Togo en men zegt er bij dat hij ook reeds in Ivoorkust achter slot en grendel zat wegens autodiefstal.

Nadat hij uit de gevangenis van Namen was gevlucht had Freddy Vandeputte reeds een ontsnapping op zijn actief. Op 7 september 1976 ontsnapte hij uit de gevangenis van Leuven samen met drie andere gedetineerden, onder wie de beruchte Michel Ghassoul. Nadien kwam het tot een schietpartij met de rijkswacht in Thulin in de buurt van Bergen. Op 23 maart 1977 werd Freddy Vandeputte, zonder slag of stoot, te Doornik aangehouden.

Tijdens het geruchtmakende proces van advocaat Michel Graindorge werd veel over Freddy Vandeputte en zijn ophefmakende ontsnappingen gesproken. De Brusselse advocaat was voor het Assisenhof van Henegouwen niet alleen de raadsman van Vandeputte geweest, maar na de ontsnapping uit Namen is er een en ander gebeurd dat nog niet is opgehelderd.

De vlucht uit Namen gebeurde aan boord van twee auto’s. In een van de gestolen wagens zaten Van Oirbeeck en Vandeputte, die achter het voertuig reed van Anthemus. Ze kwamen samen in een café te Waver of Overijse en van daaruit telefoneerde Freddy Vandeputte naar iemand, die Michel Cheval verwittigde en de gevluchte boeven kwam halen en ze in veiligheid bracht in Frankrijk. Ruime tijd werd gedacht dat Freddy Vandeputte op de bewuste dag naar advocaat Michel Graindorge heeft getelefoneerd, maar die heeft dit altijd ontkend.

Komt er nu ander nieuws omtrent de zaak Graindorge waarvan veel details in de openbaarheid zijn getreden? Dit is hoe dan ook zeer twijfelachtig want Freddy Vandeputte kent het klappen van de zweep en hij zal wellicht nooit onthullen naar wie hij heeft getelefoneerd op de dag van zijn ontsnapping uit Namen. En wat dit betreft kan het nog een hele tijd duren vooraleer hij door Togo aan België wordt uitgeleverd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Mei 1983

Togo levert volgende week gangster Vandeputte uit

De gerechtelijke politie krijgt werk aan de winkel: de West-Afrikaanse republiek Togo levert immers een van de meest gezochte Belgische misdadigers uit, namelijk Albert “Freddy” Vandeputte. Deze ex-baas van een taxibedrijf in Doornik werd op 6 november 1975 door het Assisenhof van Henegouwen tot levenslange hechtenis veroordeeld.

Als mededader was hij betrokken bij een moord op een van zijn taxicliënten, een toen 44-jarige cafébaas uit de vijf-torenstad. Zijn uitlevering gebeurt begin volgende week.

Freddy Vandeputte, pas 35 geworden, is de kerel die op 12 februari 1979 samen met Michel Anthemus (op 15 maart aangehouden te Parijs) en Robert Van Oirbeeck (tot zware celstraf veroordeeld te Luik) ontsnapte uit de gevangenis van Namen. Meer dan vier jaar was hij spoorloos tot hij in mei van dit jaar in Lome, de hoofdstad van Togo, tegen de lamp liep. Naar verluidt was hij daar bij een autodiefstal betrokken. Toch scheelde het geen haar of Freddy Vandeputte had nog eens de politie bij de neus genomen. Hij had immers een persoonsbewijs op zak op naam van François Delançon, van Franse nationaliteit.

Het strekt de Togolese politie tot eer dat ze de identiteit van de gearresteerde natrok. Bij Interpol in St.-Cloud werden de vingerafdrukken van die François Delançon gecontroleerd en toen bleek dat de politie van Togo een grote vangst had gedaan. De man die vier jaar uit het bereik van “de arm der wet” was gebleven, zat nu veilig opgesloten. Die arrestatie werd met slaande trom kond gedaan en vond ook in België een grote weerklank.

Vuurgevecht

In Togo (2,5 miljoen inwoners) werd de Doornikse misdadiger tot enkele maanden gevangenisstraf veroordeeld, doch België vroeg onmiddellijk zijn uitlevering. Daarover werd ook gesproken tijdens het bezoek van president Eyadema van Togo die van 23 tot 26 juni in ons land verbleef.

Naast de genoemde ontsnapping uit Namen had Freddy Vandeputte er nog één op zijn actief. Op 7 september 1976 liep hij weg uit de gevangenis van Leuven samen met drie andere gedetineerden onder wie de beruchte Michel Ghassoul.

Met de rijkswacht kwam het nadien tot een fel vuurgevecht in Thulin, nabij Bergen. Meer dan een half jaar bleef Vandeputte spoorloos. Toen werd hij in Doornik bij de kraag gevat. Zonder slag of stoot gaf hij zich over, in bezit van een namaakpistool.

In het 2.000 bladzijden tellend dossier tegen de Brusselse advocaat Michel Graindorge dat in december 1979 voor de correctionele rechtbank van Brussel werd behandeld, kwam de naam van Freddy Vandeputte meer dan eens voor. Michel Graindorge was voor het Assisenhof van Henegouwen niet alleen de raadsman van Freddy Vandeputte, doch na de vlucht uit de Naamse gevangenis is een en ander gebeurd dat nog niet is opgelost.

Eens buiten de gevangenispoort vluchtten Vandeputte, Van Oirbeeck en Anthemus aan boord van twee auto’s. In een van de gestolen wagens zaten Van Oirbeek en Vandeputte, die achter het voertuig van Anthemus reed. De boven kwamen samen in een café in Waals-Brabant en van daaruit telefoneerde Vandeputte naar iemand die Michel Cheval (een betichte in het Graindorge-proces) verwittigde en de ontsnapten kwam ophalen en hen in Frankrijk een dak boven het hoofd bezorgde.

“Mr. X”

Er zijn nog veel ontbrekende schakels maar de gerechtelijke politie heeft ruimte tijd gedacht dat Freddy Vandeputte op die bewuste dag naar zijn vroegere raadsman en vriend Michel Graindorge die ook de verdediger was van de Franse topgangster François Besse, ontkende. Het raadsel van die geheimzinnige “Mr. X” is nog altijd niet opgelost. Sommige speurders gaan er van uit dat die “Mr. X” misschien een vrouw is geweest.

Onlangs nog zorgde ook François Besse voor enige opschudding toen hij verklaarde dat hij Freddy Vandeputte in Frankrijk had ontmoet en dat deze indertijd een schuiloord had gevonden in het buitenverblijf van de Brusselse advocate Odette Haas, ergens in de Dordogne. Deze medewerkster van Mr. Graindorge heeft dit echter geloochend.

De vraag is nu of Freddy Vandeputte, eens terug in België, zal capituleren bij de ondervragingen van de gerechtelijke politie.

Omdat hij in Henegouwen werd veroordeeld wordt hij begin volgende week ter beschikking gesteld van de gerechtelijke autoriteiten van Bergen. Naderhand zal Freddy Vandeputte ook door commissaris Frans Reyniers, die te Brussel de leiding heeft van de GRB (Groep Repressie Banditisme) aan de tand worden gevoeld.

Freddy Vandeputte heeft zich tot dusver nooit laten verwurmen, daarom valt het te betwijfelen of de politie haar slag zal thuis halen. Maar als commissaris Frans Reyniers diep genoeg zal graven, zal hij wellicht stoten op de onderste lagen van de “ontsnappingsketen”, die tientallen criminelen naar veilige oorden bracht …

Bron: Gazet van Antwerpen | 22 Juli 1983