Cabooter, je merkt op dat één agent op de vluchtende auto schiet (agent Nevens) en dat er drie stonden te lanterfanten. OK. Een agent mag niet vuren op een wegvluchtende persoon. Iemand die wegvlucht is geen bedreiging meer. Agent Nevens ging in de fout omdat hij reageerde zoals iedereen zou gedaan hebben. Zijn drie collega's niet. Als er een lijk werd gevonden met zijn kogels in zou ik niet in zijn schoenen willen staan! En Justitie zou er onmiddellijk zaak van maken.

Daarbij gaat het in dit forum niet om de werking van de politiediensten onder het vergrootglas te houden, maar om het gedrag van een moordenaarsbende met 28 slachtoffers te ontleden. Wat ik nu ga schrijven wou ik privé houden, maar je dwingt er me toe!

Mijn vader was rijkswachter en verklaarde me één en ander. Na beraadslaging met mezelf nam ik de beslissing om niet in zijn sporen te treden. Anders lag het bij mijn kinderen, enkelen besloten om toch in politie-dienst te treden. Wat ik steunde aan de hand van hun opvoeding. Ze hebben er beiden zo ongeveer 15 jaar dienst opzitten nu. Wat ik me nog herinner was de morgen dat mijn zoon (reeds getrouwd toen) aankwam bij mij thuis met tranen in de ogen: Hij was geconfronteerd met zijn eerste dode als 20-jarige agent. Idem met mijn dochter na de vaststelling van een weken-oude zelfmoord. Mijn vrouw verbood om op Kerst- Nieuwjaars- of verjaardagfeestjes nog over "ons werk" te spreken.

Neem gerust aan van mij, Mr. Cabooter, dat je Hooligan-gebazel me op de zenuwen werkt!

Cabooter, wat het schieten op het reclamebord betreft: dat is een aangeleerd reflex! Een onbekend geluid uit een onverwachte hoek vereist een snelle reactie want het kan levensbedreigend zijn. Een politieman bv. dient eerst de overweging te maken of het levensbedreigend is of niet. Hierbij gaan belangrijke seconden verloren. Een moordenaar stoort zich hier niet aan, hij reageert in zijn voordeel.

Paniek vergemakkelijkt de aftocht van de overvallers. Iedereen is bezig met zichzelf of zijn naasten en let niet meer op details. Dit resulteert in verschillende getuigenverklaringen over de daders. Zeker voor een ongetrainde toeschouwer. Wat op zijn beurt dan weer nefast is voor de onderzoekers. Als je plat op je buik op de grond ligt wordt iedereen een "reus". Als je in een door adrenaline vervormt gelaat kijkt, wordt iedereen een "oude". Met een wapperende jas wordt je een "dikke".

Daarom vindt ik het goed dat bv. zoals in sommige tankstations aan de binnenkant van de inkomdeur, een hoogtegraduatie is aangebracht. De camera registreert en naderhand kan men tot op de centimeter na vaststellen hoe groot de agressor was. Ik zou iedereen willen aanraden om op details te letten, niet op het geheel. Het geheel komt tot ontwikkeling door het samenvoegen van betrouwbare details (sorry voor de betutteling).

Een rennend persoon, van ver of kort, bewust in de knie schieten? Dit grenst aan het onmogelijke! Het zal wel een toevalstreffer geweest zijn, bedoeld om hem op de vlucht te houden. En een vluchtende persoon is geen potentieel gevaar meer.