De volledige reportage van Terzake vind je hier terug » YouTube

Nog recenter zelfs Ben. Volgens mijn info werden alle vijvers twee jaar geleden - dus 2015 - al eens afgedoken zonder resultaat. Het verhaal en de tip zou zelfs al van 1986 of 1987 gekend zijn, dus veel langer dan wat in de recente berichtgeving hierover gezegd wordt. Waarom er dan nu toch nog eens gedoken wordt is niet duidelijk. Vermoedelijk om deze onderzoekspiste definitief te sluiten.

Over deze mislukte infiltratie werd volgende parlementaire vraag aan de minister van Justitie gesteld in 1997.

Vraag nr. 726 van de heer Anciaux d.d. 19 december 1997 (N.): Onderzoek naar de bende van Nijvel. Moord op een informant.

Om de exacte toedracht te begrijpen van de parlementaire vragen die ik hierna zal stellen verwijs ik naar het parlementair stuk van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (14 oktober 1997) nr. 573/9 - 1995/1996, blz. 135 en 136, waar men de volgende paragraaf aantreft:

"VI.1.1.2. Het onderzoek betreffende de moord op mogelijke tipgevers (...) Een persoon, die hier echter steevast buiten valt, maar naar het oordeel van de betrokken rijkswachters zeker in dit rijtje thuishoort, is een tipgever die onder hun hoede in november 1985 binnendrong in een bepaalde bende zeer gewelddadige overvallers deze bende dus infiltreerde maar deze actie volgens hen met de dood moest bekopen in een vooropgezet verkeersongeval (zie ook voetnoot 418). Na zijn dood werd deze infiltratie-actie kennelijk stopgezet. Of, en, zo ja, in hoeverre die bende aan verder onderzoek werd onderworpen, melden de stukken niet. De informant/infiltrant was er evenwel van overtuigd dat deze bende de bende van Nijvel was."

Hieruit blijkt duidelijk dat deze informant, waarvan de naam in mijn bezit is, kennis had van een aantal feiten die de enquêteurs van de rijkswacht, die belast waren met het ophelderen van de moorden begaan door de bende van Nijvel, konden helpen en dat hij deze enquêteurs heeft gecontacteerd.

Deze laatsten hebben hem ontmoet, hebben naar zijn verklaringen geluisterd en hebben, zoals ze verplicht zijn, de inlichtingen die door hem aan hen werden gecommuniceerd aan een betrouwbaarheidsevaluatie onderworpen.

Deze analyse bleek positief te zijn en een plan tot infiltratie van een criminele bende werd overwogen en werd uiteindelijk uitgevoerd onder de permanente controle en bescherming van de rijkswacht.

Het blijkt eveneens dat in het begin van de infiltratieoperatie er een dodelijk ongeluk heeft plaats gehad dat als een "vooropgezet verkeersongeval" (dus moord met voorbedachte rade) kan beschouwd worden.

Anderzijds werd het onderzoek hierdoor stopgezet. De agenten, die de bewuste informant dienden te beschermen moeten nochtans geweten hebben naar waar hij zich begaf, welke zijn contact of contacten waren die hij poogde op poten te zetten.

Ten gevolge van het overlijden van deze informant is er geen risico dat zowel de parlementaire vragen als de ad hoc antwoorden een gevaar zullen inhouden, zodat deze laatste waarheidsgetrouw moeten zijn.

Van de geachte minister had ik dan ook graag op de volgende vragen een duidelijk en ondubbelzinnig antwoord verkregen:

1. De informant heeft een wagen gebruikt om zich naar een afspraak te begeven die reeds van tevoren was vastgelegd en dus ook noodzakelijk gekend was door de rijkswacht. Naar welke plaats begaf de informant zich? Wie ging hij ontmoeten?

2. Van wie was deze auto? In de hypothese dat dit voertuig eigendom was of gehuurd werd door een officiële politiedienst, welke was de dienst die instond voor het onderhoud van de wagen?

3. Waar heeft het ongeluk plaatsgehad die het leven heeft gekost aan de informant? Op welke datum en om welk uur?

4. Wat was het automerk van dit voertuig?

5. Het ongeluk kende een criminele oorzaak.

5.1. Is er een expertise geweest van dit voertuig?
5.2. Wie heeft het bevolen?
5.3. Door wie werd het gerealiseerd?
5.4. Wat waren de resultaten?

6. De informant werkte onder bescherming van de rijkswacht.

6.1. Welke dienst heeft deze bescherming uitgedacht en op poten gezet?
6.2. Welke waren de modaliteiten van deze bescherming?
6.3. Waar bevond zich op het ogenblik van het ongeluk de politieagent(en) die verantwoordelijk waren voor de bescherming van de informant?

7. Betreffende het ongeluk:

7.1. Door wie zijn de bevoegde autoriteiten verwittigd geweest?
7.2. Welke is de bevoegde autoriteit die is tussenbeide gekomen?
7.3. Was de informant op het ogenblik van hun tussenkomst nog in leven of was hij reeds overleden?
7.4. Naar welke plaats werd hij getransporteerd?

8. Werd er een dokter opgevorderd op de plaats van het ongeluk? Is er, rekening houdende met de verdachte omstandigheden waarin het ongeluk is gebeurd, een autopsie uitgevoerd? Indien neen: waarom niet?

9. Is er een overlijdensakte opgesteld geweest? Door wie? In welke gemeente?

10. Welk was de laatste verblijfplaats (penitentiair of andere) van de informant voor zijn overlijden?

11. Rekening houdende met de verdachte omstandigheden van dit ongeluk:

11.1. Hebben de personen die de bescherming van de informant moesten verzekeren het parket van het bevoegde gerechtelijk arrondissement tijdig verwittigd?

11.2. Is het verwittigde parket ter plaatse gekomen?

12. Wie heeft de begrafenis van de informant georganiseerd en betaald?

13. Is de begrafenis gerealiseerd in overeenstemming met de Belgische wetten?

14. Waar is de informant begraven?

15. Waar is eventueel de asse van de informant verstrooid?

16. Waarom is het onderzoek dat gebaseerd was op de verklaringen van de informant stopgezet ten gevolge van zijn "vooropgezet verkeersongeval" dat hem fataal werd? Het feit dat deze informant op brutale wijze geëlimineerd is maakt zijn beweringen meer dan geloofwaardig. Nochtans is het onderzoek gestopt. Dit lijkt onbegrijpelijk.

Antwoord van minister van Justitie:

Op grond van de inlichtingen die de rechterlijke autoriteiten mij hebben bezorgd, kan ik het geachte lid volgende gegevens meedelen.

Het parket van Brugge heeft in verband met het verkeersongeval waarvan de informant op wie de vraag betrekking heeft, op 21 november 1985 slachtoffer is geworden, een onderzoek ingesteld.

Zonder, in het belang van het onderzoek, hierop nader te kunnen ingaan kan ik alleen meedelen dat het betreffende spoor het onderzoek betreffende de bende van Nijvel weliswaar niet heeft doen vorderen maar dat het toch verder wordt opgevolgd.

Uit het verslag van de Tweede Bendecommissie:

Verschillende auteurs wijzen op de zeer moeilijke verhouding tussen de procureur des Konings van Nijvel, Deprêtre, en de onderzoeksrechters in dit gerechtelijk arrondissement. Deprêtre wordt beschreven als een uiterst autoritair procureur, die de controle over de gerechtelijke onderzoeken naar zich toe trok. Dit wordt met betrekking tot onderzoeksrechter Wezel bijvoorbeeld geïllustreerd met de samenstelling van het onderzoeksteam, dat volgens Deprêtre niet uit rijkswachters doch wel uit leden van de gerechtelijke politie moest bestaan, en met het gezag over de leden van de gerechtelijke politie nadat een gemengd onderzoeksteam op initiatief van de Minister van Justitie was opgericht.

Wat onderzoeksrechter Schlicker betreft wordt verwezen naar diens verklaring afgelegd voor de eerste parlementaire onderzoekscommissie, in verband met de reactie van Deprêtre op zijn interesse voor het spoor naar extreem-rechts (305): "De procureur vertelde dat mijn joodse origine aan de basis lag van mijn belangstelling voor een mogelijke extreem-rechtse piste."

Voetnoot (305):

WS, 24; Co2, 114. Coveliers merkt bij zijn bespreking van het verslag van de eerste parlementaire onderzoekscommissie in dit verband ook op dat einde 1987 – begin 1988 sprake was van een "deal" tussen Bouhouche en het parket van Nijvel, welke werd toegegeven door procureur des Konings Deprêtre:

"Eind 1987, begin 1988 verneemt de hoofdinspecteur bij de Gerechtelijke Politie van Nijvel via Anne Bouhouche dat haar man hem zou willen spreken. De hoofdinspecteur weet niet goed hoe hij hierop moet reageren en vraagt raad aan onderzoeksrechter Schlicker, die hem verwijst naar de procureur des Konings Deprêtre. Deze zegt dat het gesprek kan doorgaan. Bouhouche stelt de hoofdinspecteur inlichtingen voor onder twee voorwaarden:
1. Anne Bouhouche moet vrijgelaten worden;
2. Alle wapens die bij Bouhouche in beslag genomen werden moeten terugbezorgd worden.
Op 21 december 1987 worden de wapens aan familieleden teruggegeven en komt Mevrouw Bouhouche vrij. Bouhouche houdt zich aan de afspraak. Hij onthult waar de wapens, gestolen bij het speciaal interventie-eskadron van de Rijkswacht, zich bevinden en verklaart dat hij op verzoek van de Staatsveiligheid lid is geworden van de extreem-rechtse paramilitaire organisatie Westland New Post. Hij verstrekt bovendien inlichtingen over Robert Beijer, zodat deze kan worden aangehouden. Van de bijeenkomsten van de heer Bouhouche met de hoofdcommissaris van de Gerechtelijke Politie van Nijvel in aanwezigheid van een substituut, werd nooit een proces-verbaal opgesteld. Wel werden er een tiental confidentiële rapporten opgemaakt. Pas in juni 1988 werden deze rapporten bij het dossier gevoegd."

Coveliers noteert hierbij: "Er gebeuren dus belangrijke zaken tijdens een onderzoek zonder dat er een proces-verbaal van wordt opgesteld. De rechten van de verdediging worden hier zeer duidelijk geschonden. Sterker, er blijken dealtjes mogelijk te zijn.” Deze toestand, die door de auteur wordt aangehaald in het kader van het optreden en de rol van procureur des Konings Deprêtre, kadert echter klaarblijkelijk wel in het onderzoek naar de misdrijven tenlastegelegd onder meer aan Bouhouche, en niet in het onderzoek in de strikte zin naar de Bende van Nijvel. Op te merken is dat in zijn getuigenis voor de eerste parlementaire onderzoekscommissie procureur des Konings Deprêtre ontkende dat er sprake is geweest van onderhandelingen met de echtgenote van Bouhouche (p OC3B, 379).

Over deze deal beschreven in voetnoot 305 werd ooit een parlementaire vraag gesteld aan de minister van Justitie. De minister heeft hierop nooit geantwoord.

Vraag nr. 727 van de heer Anciaux d.d. 19 december 1997 (N.): Bende van Nijvel. Teruggave van in beslag genomen wapens.

1. Om de exacte toedracht te begrijpen van de parlementaire vragen die ik hierna zal stellen verwijs ik naar het parlementair stuk van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (14 oktober 1997) nr. 573/8 - 95/96, blz. 97 en meer bepaald voetnoot 305.

2. Het is begrijpelijk dat bepaalde deals gesloten kunnen worden tussen criminelen en parketten. In dit geval echter, werd de betrokkene veroordeeld voor moord met voorbedachten rade en voor verschillende andere misdaden en overtredingen. Toch is er een "wapenruil" geweest tussen het parket van de procureur des Konings en de familie van de betrokkene. Dit is onbegrijpelijk. In feite is het zo dat deze "ruil" van wapens een aantal criminele zaken kan verbergen waaraan men medeplichtig is.

Graag zou ik van de geachte minister op de volgende vragen een duidelijk en ondubbelzinnig antwoord verkrijgen:

1. Maakten de wapens die teruggegeven werden aan de familieleden van de betrokkene deel uit van een in beslagname in regel door de bevoegde overheid?

2. Met andere woorden, werden deze wapens op een precieze wijze geïdentificeerd tijdens hun in beslagname?

3. Werden deze in beslag genomen wapens toevertrouwd aan de griffie van de bevoegde rechtbank?

4. Indien ja, waar bevinden zich de bewijs- en wettelijke stukken die aan de procureur des Konings van Nijvel toelaten dat deze wapens worden teruggegeven aan personen die hem niet bekend zijn en die geen enkel eigendomsrecht hebben op deze wapens?

5. Werd er door het parket van Nijvel ten aanzien van de personen aan wie de wapens werden teruggegeven een moraliteitsonderzoek uitgevoerd?

6. Werden al de wapens die werden teruggegeven aan de familie van de betrokkene onderworpen aan een ballistisch onderzoek in verband met de feiten die beschouwd worden gelinkt te zijn aan de Bende van Nijvel of al de andere activiteiten die worden verondersteld verbonden te zijn met deze moorddadige feiten?

7. Zijn ze ballistisch vergeleken, in elk van hun componenten (cilinderkop, slagpin, loop van het vuurwapen) met de gegevens verworven door de verschillende experten die door de diverse parketten opgevorderd werden in het kader van de Bende van Nijvel?

8. In het geval dat zij niet het voorwerp hebben uitgemaakt van een ballistisch vergelijkend onderzoek (zie vorige vraag), hoe kan de procureur des Konings van Nijvel dan zijn houding rechtvaardigen?

9. Waar bevinden zich op dit ogenblik de wapens, die in ieder geval illegaal verkregen zijn door de huidige bezitters?