Dat is idd het publieke profiel dat door de echte auteur aan zijn pseudoniem wordt toegekend. Dat staat ook op de achterkant van het boek. Daar geloof ik nu es geen snars van.

Dat profiel moet net zoals de cover, de website, en de YouTube video, de sensatie omtrent het boek mee opwekken (vermelden van de stay-behind netwerken), en moet ook laten geloven dat de auteur daardoor ook die piste zeer sterk bestudeerd heeft. Dat is allemaal marketing mambo jambo van de publisher, die de neutrale criminologische studie van de auteur zelf in een verkoopsjasje wikkelt.

Ik ben nu ook ongeveer halverwege en kan dit alleen maar onderschrijven. Vooral de rijkheid van detail in beschrijving van de feiten valt mij op.Ook analyse van alternatieve versies en motieven komt rijkelijk aan bod. Zo wordt expliciet vermeld:

• In Maubeuge en bij Dekaise werden ook de telefoondraden uitgetrokken. Het vernietigen van telefoons gebeurde niet enkel bij de hold-ups van wapen overvallen.

• Piot in Maubeuge is geen gewone kruidenier, maar een speciaalzaak in alcohol met vooral wijnen en sterke dranken. De buit was zeer groot en boven de 100.000 frank in waarde. Daarvoor rij je idd de grens over.

• Hoeveel keer Dekaise en de klanten de achterkant van het afgezaagd jachtgeweer van dader 2 tegen hun hoofd gekregen hebben... tot bloedens en breuken toe.

• Het witte Toyota HiAce truckje voor Dekaise is blijkbaar beschoten doorheen het raam om de politie man aan de andere kant van het busje te raken.

• Hoe 2 daders elk langs een andere kant van het busje gaan om de politie man in te sluiten, te treffen, en af te maken.

• Waarom een misgelopen deal tussen Dekaise en de bestellers van het gemodificeerde Ingram wapen niet de oorzaak kan zijn.

En dit alles is zeer rijkelijk gemotiveerd met criminologische kennis.

De website is zeer slordig. Er staat zelfs nog een place holder paragraaf met mambo jambo "adaslkadsae" op een bepaalde plaats.
Ook omtrent Soignes en Soignies halen op de website dingen door elkaar. De website is gemaakt door de publisher volgens mij, niet door de auteur. Pure marketing website, net zoals de YouTube-video die erbij hoort.

Ik heb net het volledige boek gekocht waardoor mij iets opviel:

De auteur refereert in zijn boek op wetenschappelijke, academische wijze (via genummerde referenties bij een zin naar een bibliografie achteraan). Bij de claim die hij bv. maakt over slechts 5% efficiëntie van DNA-onderzoek in cold cases in zijn tekst verwijst hij naar volgend wetenschappelijk artikel in een erkentelijke journal in de criminologie » onlinelibrary.wiley.com

De structuur van zijn referentie achteraan in de bibliografie is zoals in wetenschappelijke publicaties. Dit suggereert toch dat het een Franstalig academisch onderzoeker is in de criminologie. Hij refereert ook naar Dupont en Ponsaers, Hilde Geens' Beetgenomen, etc. Hij kent dus de Nederlandstalige boeken wel.

Nog een interessant iets: Een post op dit forum van Merovinger wordt gerefereerd in dit boek: post nr 1558. De auteur wou geen paywall van La Derniere Heure betalen?

Mijn korte eerste indruk van het boek: Don't judge a book by it's cover.

Ik had bij het zoeken in Amazon op "Nijvel" dit boek een paar keer zien passeren en dacht op basis van de cover: "Goh kijk, een of andere Brit of Amerikaan heeft het horen donderen over de Brabant Killers, en gaat er es een sensationeel boekske over schrijven..."

Niets blijkt minder waar. Het is een boek dat je kan vergelijken met Dupont en Ponsaers: het is een criminologische studie op basis van de feiten. Met vooral een focus op het bewijsmateriaal van de feiten zelf. Maar ook op basis van vele interviews die de auteur zelf gedaan heeft blijbkaar. Ze beperken zich tot een studie van de feiten en het bewijsmateriaal van de feiten zeggen zelf, maar gaan later toch dieper. Het is ook zeer rijkelijk gestaafd in de tekst zelf met heel veel referenties naar het bron materiaal. Dat apprecieer ik ten zeerste.

De auteur is zoals Ponsaers: een academisch onderzoeker in de criminologie, hoogstwaarschijnlijk met een doctoraat in de criminologie. De taal is in het Engels, ook typisch voor een academisch onderzoeker, en zeer neutraal. De moedertaal van de auteur is Frans. Dat merk je ook aan de vele Franse referenties op het einde van het boek. Hij verkiest bv. de Franse versie van de officiële CWB site te refereren niet de Nederlandstalige versie. Hij verkiest ook "Ixelles" boven "Elsene".

Is dit niet een van de uitgangen van het vroegere garagebox complex "Beau Site"? Bruno Vandeuren is daar mee verbonden, met box 234. En ook een zekere Vietnamees? Die vietnamees is ook een kennis van Beijer. Aan de andere kant was er ook een uitgang in de Rue de Beau Site (welgelegen straat). Ook een zijstraat van de Louisalaan.

Daar heeft Goffinon toch op een haar na de wapens van de Bende van Nijvel mislopen in 1 van de garageboxen van Bouhouche (nr 179 aka box Louise)? Stak daar geen Toyota HiAce camionette in die garagebox? Net zoals op de plannetjes van Chronos staat? Volgens Beijer was dat "de jackpot".

Bron: Beetgenomen

Het blok met garageboxen Beau Site lag temidden in het blok omgeven door de volgende straten: Louisalaan, Rue de Beau Site (Welgelegenheidstraat), Rue de la Vanne, Rue Paul Spaak. In verschillende van die straten waren uitgangen. Deze garagepoort lijkt mij er zo ene als ik kijk vanboven op Google Maps (zie link hierboven van Ben).

Uit Beetgenomen, van Hilde Geens, ivm Beau Site:

De andere box, nummer 179 ‘Louise’, bevond zich in parkeergarage Beau Site en Bouhouche huurde hem al zes jaar, dus al op het moment dat de politie van de stad Brussel op de avond van de overval op wapenhandelaar Dekaise in Waver daar Bruno Vandeuren had betrapt met een gestolen motorfiets. Over diezelfde parkeergarage had Bruno later gezegd dat hij er de auto met de wapens van Dekaise had geparkeerd. Volgens zijn proces-verbaal van 23 december 1987 was Goffinon er op 6 november ’s avonds in geslaagd box ‘Louise’ te lokaliseren. De adjudant was op bezoek gegaan bij Beijer in diens cel - op 7 november volgens de bezoekerslijst in
Vorst - en Beijer had de box omschreven als de ‘jackpot’.

Goffinon en Vandyck hadden thuis een ladder gehaald. De box was voorzien van drie sloten, een in het midden en twee opzij. Door een spleet boven de poort zagen ze er een witte Toyota HiAce-bestelwagen staan zoals er een paar jaar eerder een gestolen was van de parfumerieketen Paris XL. De inhoud van de Toyota, kartons schoonheidsproducten en make-up, werd na de diefstal teruggevonden in de Tumulidreef in Watermaal-Bosvoorde op twintig meter van de plek waar een jaar later de Santana die gebruikt werd bij Dekaise, werd ontdekt.