Ben, kan je aan de getuige vragen waarom hij deze conclusie maakt? Welk voordeel zouden de daders gehad hebben door wel te weten dat er een tweede toegang was? Wil de getuige daarmee zeggen dat de daders op een makkelijkere of minder risicovolle manier zich naar de vesten hadden kunnen begeven?

Het zou ook heel tof en leerrijk zijn moest de getuige ons een grondplan kunnen bezorgen van de indeling van de fabriek samen met de locatie waar de vesten lagen en de leefruimtes van de conciergerie.

Claude Haulotte was een paar dagen of weken voor de overval op Dekaise al slachtoffer geworden van een verkeersagressie:

L’agent Haulotte venait de reprendre [onleesbaar] repos : il avait déjà été victime de la vindicte d’un automobiliste qui, à Louvain-la Neuve, l’avait rouée de coups. L’affaire doit passer dans les prochaines semaines devant le tribunal correctionnel, ou l’automobiliste aura à répondre aussi de vol de voiture.

Bron: Le Soir | Jean Vandendriessche | 2 oktober 1982

La voiture des tueurs de Wavre en forêt de Soignes: aucune autre piste que celle d’Anthemus et Royen

A la gendarmerie de Wavre, dans la nuit de vendredi à samedi, on n’a noté aucun événement manquant relatif à l’enquête sur la fameuse tuerie de jeudi matin. Samedi, des neuf heures, une réunion de travail réunissant les responsables de l’enquête devait permettre de faire le point. Par ailleurs, certains indices – peu précis il est vrai – incitent les enquêteurs à envisager l’hypothèse d’un coup monté par les deux évadés de Lantin non encore repris, Michel Anthemus et Francis Royen. Enfin, sur la base de plusieurs témoignages, la gendarmerie a fait un portrait-robot de l’homme qui, dans la voiture en fuite, occupait la place du convoyeur.

Les enquêteurs ont noté particulièrement le fait que les gangsters, comme on l’a écrit déjà dans les éditions précédentes, ont utilisé une véhicule ‘copie conforme’ d’un autre. C’était donc bien un coup de professionnels, puisque les bandits avaient copié une plaque régulièrement attribuée et avaient poussé la minutie jusqu’à voler un véhicule du même type et de même couleur que la voiture correspondant à cette plaque. Le propriétaire de la vraie plaque a été identifié et interrogé: sa VW Santana était dans son garage, intacte, avec ses plaques.

Dans la foret de Soignes, on a trouvé auprès du véhicule incendié, Drève des Tumulis, quelques débris calcinés. Rien apparemment ne pourrait orienter l’enquête à partir de cette carcasse tordue dont même les numéros de châssis avaient été limés!

Vendredi matin, les gendarmes de Wavre et ceux de Bruxelles ont rassemblé tous leurs indices, au cours d’une réunion rue de Louvain.

La manière d’agir, le remplacement des plaques françaises par des plaques belges ingénieusement imitées, d’autre détails encore font penser à Michel Anthemus, l’évadé de Lantin depuis août 1980 que certains témoins de Wavre auraient reconnu dans les albums de portraits de suspects qui leur ont été soumis. De même, des témoins ont désigné aussi Francis Royen, autre évadé de Lantin qui, comme Anthemus, est en cavale depuis plus de deux ans. Leurs signalements ont été diffusés à toutes les forces de police et de gendarmerie jeudi soir, tandis que certains quartiers bruxellois fréquentés autrefois par les deux hommes étaient surveillés.

L’état-major de la gendarmerie a fait diffuser par le commissariat général de la PJ, le portrait-robot de l’un des trois braqueurs de Wavre: celui qui occupait la place du convoyeur à bord de la voiture en fuite.

Tant à Wavre qu’à Hoeilaert, les gangsters ont tiré des balles de calibres 9 mm et 7,65 mm, ainsi que des cartouches de chasse.

La BSR de Wavre a également terminé vendredi après–midi l’inventaire des armes manquantes chez l’armurier. Il manque une vingtaine d’armes de poing. Avec de l’argent, ce serait le butin emmené par les bandits, pour autant que les registres de l’armurerie aient été tenus à jour.

Voici (à gauche) le portrait-robot diffusé jeudi soir: l’homme a de 25 à 30 ans, est de corpulence moyenne à forte, a les cheveux noirs, mesure entre 1,70 et 1,75 mètre. Vaguement soupçonnés, Michel Anthemus, 28 ans (au centre) et Francis Royen, 27 ans (à droite).

Bron: Le Soir | René Haquin | 2 oktober 1982

Walter De Bock over de Westland New Post

Als na een ordinaire vechtpartij in augustus van het jaar 1983 tijdens een huiszoeking ultra-geheime NATO-documenten worden aangetroffen, is bovenaan de sneeuwberg een keitje losgeraakt. Na korte tijd werd het een dikke, vette sneeuwbal die zich onweerstaanbaar door het Belgische politieke landschap wurmde, maar de lawine is tot op heden uitgebleven. De NATO-documenten zijn op het transmissiecentrum van de generale staf van de Landmacht in Evere gestolen, door een aantal tewerkgestelde militairen die deel uitmaken van een nieuwe fascistische groep, de Westland New Post. [Meer info over de diefstallen vind je hier » Forum]

Vreemd is alleszins dat de leider van de groep dit alles zelf bekendmaakt. Ook maakt hij bekend aan het dagblad Le Soir dat leden van de staatsveiligheid actief meewerkten in zijn groep. Door onthullingen van Latinus wordt duidelijk dat bijvoorbeeld de commissaris van de Staatsveiligheid Smets oefeningen aan WNP-militanten doceerde met betrekking tot het schaduwen van mensen, het infiltreren van linkse groepen. Een dergelijke oefening zou er volgens Latinus toe geleid hebben, dat er een dubbele moord gepleegd werd in 1982 in Anderlecht.

Latinus voegt er meteen zijn motivatie aan toe, om dit alles uit te pakken. Met zijn 'actie' heeft hij willen aantonen dat de Belgische staatsveiligheid geïnfiltreerd is door KGB-agenten. Het bewijs hiervoor meent Latinus te zien in het feit dat de Staatsveiligheid niet gereageerd heeft op de publikatie van de gestolen NATO-documenten in het WNP-tijdschrift Althing.

WNP blijkt te bestaan uit ex-leden van de Front de la Jeunesse, die enkele jaren terug als privé-militie verboden werd. WNP zou opgebouwd zijn uit kleine cellen, namelijk volwaardige militair getrainde commandoeenheden, die de naam CODI dragen. Deze CODI beschikken over militaire technische richtlijnen, die volgens experten zo deskundig opgesteld zijn dat dit enkel het werk kan geweest zijn van één of meer hogere leger- of rijkswachtofficieren.

Tot daar enkele gegevens betreffende het dossier Westland New Post.

Walter De Bock

Tijdens zijn voordracht op 25 januari jongstleden had de journalist van De Morgen, Walter De Bock, die heel het dossier minutieus heeft gevolgd, gezegd dat hij van mening was veranderd ten aanzien van de genoemde commissaris Smets. Volgens hem hadden de journalisten voorzichtiger moeten zijn met informatie die hen door de fascisten als Latinus was overhandigd. De bedoeling met die informatie was volgens hem tweeledig. Enerzijds binnen Staatsveiligheid een aantal mensen die bedreigend waren voor extreem-rechts ‘politiek af te maken’, en anderzijds situeerde De Bock de strategie van WNP in een algemene tendens waarbij de Verenigde Staten en hun inlichtingendiensten steeds driester optreden in binnenlandse aangelegenheden zoals bijvoorbeeld in Grenada, Libanon, Nicaragua.

In 1979 werd binnen de Staatsveiligheid een commissie opgericht die extreem-rechts in dit land zou aanpakken. Een eerste publiek resultaat van deze groep, die functioneerde onder leiding van Smets, was de getuigenis voor de parlementaire onderzoekscommissie Wijninckx in 1980. Deze was opgericht binnen de senaat met ruime bevoegdheid om de toepassing van de wetgeving inzake privé-milities t.o.v. extreem-rechts en het algemeen beleid inzake ordehandhaving te onderzoeken.

In een nota aan die onderzoekscommissie, opgesteld door Smets zelf, werd sterk bezwarend bewijsmateriaal aangevoerd, voor feitelijke connecties tussen extreem-rechts en de CEPIC, een belangrijke groep binnen de PSC, de Waalse christelijke volkspartij.

Het was het begin van een reeks onthullingen over figuren als Baron de Bonvoisin, enz … Een figuur die in dat dossier genoemd werd, met name Bernard Mercier, blijkt nu binnen Westland New Post een hoge kaderfunctie te  bekleden. Van het ogenblik dat Smets een serieuze nota indient over de WNP bij zijn chefs in de Staatsveiligheid, in februari 1983 (*), verschijnt kort daarna in het extreem-rechtse weekblad Europe Magazine, een groot artikel waar onthullingen in dit verband worden aangekondigd.

Internationale connecties

Wat Latinus en co nu hebben willen doen is simpelweg als eerste hun informatie voor de publieke opinie gooien, vooraleer die groep binnen de Staatsveiligheid dat zou hebben gedaan. Want met deze tactiek heeft de WNP kunnen bereiken, dat feitelijk alle ogen gericht zijn op het feit dat leden binnen de Staatsveiligheid actief meewerkten in een fascistische groep en anderzijds een gebrekkige werking vertonen bij bijvoorbeeld de diefstal van de NATO-documenten, wat ongemoeid is kunnen gebeuren.

Ook had De Bock het over de internationale connecties in deze zaak. Latinus verklaarde zelf te werken voor een ‘vreemde Westerse mogendheid’, en achteraf bleek dat hij op de loonlijst staat van een Saoediër Faez El Ajjaz die in diverse Westerse landen inlichtingendiensten heeft opgezet. Feitelijk betekent bijvoorbeeld de onthulling over de militaire inlichtingendienst, de SDRA, die deze diefstallen zomaar heeft laten gebeuren, dat deze dienst enorm gediscrediteerd geworden is binnen de NATO. Dit kan enkel leiden tot een grotere invloed van de NATO in ons land.

De Bock zag in deze zaak dan ook een symptoom dat de grootmachten, waaronder de Verenigde Staten, alsmaar driester ingrijpen in binnenlandse aangelegenheden. De Bock situeerde deze aanval van extreem-rechts op delen binnen de Staatsveiligheid die voor hen bedreigend was, binnen een globale context van tegenwerking die zich binnen de Staatsveiligheid manifesteerde tegen Smets. Wie heeft ervoor gezorgd dat Smets is overgeplaatst naar Charleroi in 1981? De Bock betreurde in zekere zin dat hij met zijn eerste artikels over deze materie in feite had meegewerkt aan deze fascistische strategie. Hij verklaarde dan ook niet te zullen rusten voor hij de ware fascisten binnen Staatsveiligheid had te pakken gekregen.

Bron: VETO | 16 februari 1984

(*) Ondertussen is geweten dat Smets zijn nota’s over het WNP pas in het najaar van 1983 door heeft opgemaakt en dat hij de nota’s daarbij geantidateerd heeft. Het zijn Kausse, Estiévenart en Massart die in februari 1983 een nota opstellen waarin voor het eerst het bestaan van WNP gerapporteerd werd.