You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Posts by dim
Ik kan niet spreken voor ghozzt, maar de binnenlandse invloeden die hij schetst zijn niet los te zien van de buitenlandse context. Als imposimato het bv. heeft over documenten die wijzen naar Bilderberg, dan lijkt me dat zo onwaarschijnlijk nog niet. niet bilderberg als absolute nucleus van het kwaad, maar als één van de vele plaatsen waar zij die er baat bij hebben kunnen keuvelen over de steeds weer opduikende Strategie van de Spanning.
Ik weet niet zeker of ik alle genoemde details kan plaatsen, maar zover ik tussen de regels door kan lezen, meen ik dat ik je visie voor een groot deel wel zou durven onderschrijven. Hoewel ik de rol van stay behind (maar dan "in dienst van", eerder dan doel op zich) toch niet te zeer zou minimaliseren.
Voor wat het waard is, maar inderdaad goed om in het achterhoofd te houden, Merovinger.
De gelijkenis met de foto's is zeker niet slecht, maar dat is het geval voor zoveel van de verdachten.
In de zomer van 1985 was hij blijkbaar te zoeken in verre oorden (welke en waarom?), maar in oktober-december was hij in Luxemburg of omringende landen.
Carlo Klein a également exposé les recoupements réalisés par les enquêteurs entre les dates des attentats et les prélèvements effectués – au Luxembourg et à l'étranger – sur la Visa de Ben Geiben. "Deux choses sautent aux yeux", relève l'enquêteur. Ben Geiben a effectué des paiements au Luxembourg à la date du 19 octobre 1985 (NDLR: attentat sur le Palais de justice) et du 1er décembre, juste entre l'attentat de Heisdorf, le 30 novembre, et celui du Kirchberg, le 2 décembre. Carlo Klein note qu'au vu de ce relevé, Geiben était bien présent sur le territoire à ces dates. Pour les jours des autres attentats, on ne peut pas exclure "sa présence au Luxembourg" mais rien ne permet de le confirmer. À cela s'ajoute le fait qu'il n'y a pas eu d'attentats entre le 27 juillet 1985 et le 28 août 1985 et que Ben Geiben, comme le démontrent les relevés de sa carte Visa, se trouvait dans des destinations lointaines entre le 29 juillet et 24 août. Par ailleurs, au moins deux témoins assurent avoir aperçu Ben Geiben dans un café de la capitale, régulièrement aux dates des attentats.
Het zouden trouwens de loden jaren niet zijn, mocht er weer geen "roze" chantage aan te pas komen:
La défense a tout particulièrement insisté hier pour connaître les raisons exactes pour lesquelles Ben Geiben avait subitement démissionné de la gendarmerie en 1984 alors qu'il était promis à une carrière au sein de l'OTAN. Selon Carlo Klein, au-delà de sa proximité avec le ministre, son homosexualité devait poser problème pour le commandement de la gendarmerie. Une thèse que conteste toutefois la défense. Selon Me Gaston Vogel, sa démission serait le résultat d'un «deal» conclu avec le procureur d'État Jean-Marie Hary dont il était un proche: Ben Geiben aurait été impliqué dans une affaire de pédophilie. Le "deal" aurait ainsi consisté à étouffer l'affaire s'il démissionnait de la gendarmerie. Carlo Klein a pour sa part estimé que la relation évoquée par la défense ne relevait pas de la pédophilie. La personne en question aurait en effet été âgée de 18 ans en 1983 lorsque cette liaison, qui dure d'ailleurs toujours, a débuté. La défense reste sceptique sur les dates avancées et demande à ce que l'on vérifie la date à laquelle Ben Geiben s'est réellement séparé de sa femme.
De anticommunistische terreurstrategie in Italië lijkt in 1947 definitief van start te zijn gegaan, toen tijdens de viering van één mei aan de Portella della Ginestra in de Siciliaanse gemeente Piana degli Albanesi een aanslag werd gepleegd met machinegeweren vanaf de omringende heuvels en door mannen te paard. Er vielen elf doden, waaronder vier kinderen. De aanslag kwam twaalf dagen na de overwinning van het linkse "Blocco del popolo" en werd uitgevoerd door de bende van Salvatore Giuliano, een bandiet die ook bekend stond als voorvechter van de omvorming van Sicilië tot een nieuwe staat van de Verenigde Staten. Er werd door Mario Scelba, de minster van Binnenlandse Zaken, gehamerd op het feit dat het bandieten betrof en dat er geen politieke achtergrond mee gemoeid was.
Hoogstens werd verwezen naar de maffia. Maar vele elementen doen vermoeden dat hoge politieke kringen wel degelijk aan de basis lagen van de aanslag, mogelijk zelfs Scelba in eigen persoon. Zo wordt melding gemaakt van een samenzwering van april 1947 met deelname van baron La Motta, de burgemeester van Palermo Lucio Tasca, de advocaat Concetto Gallo en kolonel Charles Poletti die toen Amerikaanse proconsul in Rome was. Deze laatste zou de wapens hebben geleverd terwijl de twee eersten instonden voor financiële tegemoetkomingen. Hoe dan ook, Giuliano werd vermoord in juli 1950, officieel door een groep van politie en rijkswachters hoewel ook geopperd wordt dat zijn luitenant Gaspare Pisciotta de dader was. Deze laatste werd vier jaar later in de gevangenis vermoord door een kop vergiftigde koffie, nadat hij zijn bereidheid bekend had gemaakt om alle details rond de aanslag te geven.
Hij noemde eerder al Bernardo Mattarella, de monarchist Tommaso Marchesano en prins Gianfranco Alliata, met Giacomo Cusumano Geloso als tussenpersoon. Ook had hij verwezen naar wapens afkomstig van de Amerikanen, volgens sommige bronnen via Frank Gigliotti en met goedkeuring van William Donovan. Er wordt zelfs gesteld dat de bende van Giuliano tijdens de aanslag werd bijgestaan door personen die gerecruteerd waren door de OSS. Deze laatste had in juli 1947 zijn goedkeuring voor het gebruik van terreur door Giuliano laten blijken tijdens een onderhoud met Giuseppe Saragat.
Gladio in Italië vind zijn oorsprong in de onderlinge historische banden tussen Amerikaanse, Britse en Italiaanse vrijmetselaarloges, vaak in nauwe samenwerking de maffia. De basis hiertoe werd reeds gelegd bij de OSS-operaties die zorgden voor de landing van de Amerikanen in Sicilië tijdens WOII. Na de oorlog werd deze occulte samenwerking verdergezet in de strijd tegen het communisme. Via vrijmetselaarloges beheersten de Amerikanen het Italiaanse politieke landschap, wat culmineerde in de activiteiten van de P2-loge. In een document van de Amerikaanse inlichtingendiensten uit 1945 staat reeds dat generaal Roberto Bencivenga een nieuwe loge had geopend "om de contacten met het Verenigd Koninkrijk te vergemakkelijken".
Tot deze loge behoorden ondermeer de twee eerste presidenten (Enrico De Nicola en Luigi Einaudi) en enkele andere politieke kopstukken zoals Vittorio Emanuele Orlando. Ook de Amerikaanse president Harry Truman, zelf een vrijmetselaar van de 33ste graad en grootmeester van de Missouri-loge, zorgde voor de uitbouw van de Italiaanse vrijmetselarij met de bedoeling deze te doordringen van anticommunisme. Dit moet gezien worden als aanvulling op de vergelijkbare banden met het Vaticaan, waar zich trouwens ook een bepaalde vorm van vrijmetselarij ontwikkelde, tegen de wetten van de Roomse kerk in. In 1947 stuurde Truman de vrijmetselaar Frank Gigliotti naar Rome, mogelijk op vraag van de Cosa Nostra. Gigliotti was lid van de door de maffia geïnfiltreerde Garibaldi-loge uit New York, maakte deel uit van de American Labour Council en beheerde de contacten tussen Italiaanse anticommunisten en Amerikaanse maffiosi.
Hij werkte voor het "Italiaanse team" van de OSS onder James Angleton (samen met Earl Brennan, Vincent Scamporino, Victor Anfuso en Max Corvo) en sinds 1947 voor de CIA. De masonische invloed vertaalde zich al snel in een greep op de Italiaanse politek. In 1947 bezocht De Gasperi de Verenigde Staten, samen met Donato Menichella en Guido Carli van de Banca d'Italia, op aanraden van Walter Dowling van het US State Department. De Gasperi schikte zich volledig naar de wensen van Truman in ruil voor politieke steun en beloofde de communisten uit de regering te houden. Gigliotti zou hierbij ook gestuurd hebben om de sociaaldemocratische vrijmetselaar Giuseppe Saragat, die in 1947 voor de door de Amerikanen gewenste breuk in de socialistische PSI zorgde, in de regering te krijgen, een strategie waarmee ook Ivan Matteo Lombardo akkoord was. Gigliotti vertrouwde in 1947 aan Saragat ook toe akkoord te gaan met het gebruik van terreur in de strijd tegen communisten, ondermeer door de bandietenbende van Giuliano.
Elke communistische vooruitgang moest de kop in gedrukt worden. In het document "The position of the United States with respect to Italy" (NSC 1/1) van 14 november 1947 had de National Security Council zelfs goedkeuring gegeven voor militaire tussenkomt in geval van een communistische omwenteling na de verkiezingen van april 1948. De greep van de vrijmetselaars op het politieke gebeuren bleef zich verstevigen. In 1960 slaagt Gigliotti erin om de historische zetel in het palazzo Giustiniani terug te schenken aan het Italiaanse Groot-Oosten (eerder geconfisqueerd door Mussolini), waarvoor reeds in 1948 door Truman werd geijverd. Hij kon voor dit project ook rekenen op de hulp van ondermeer de joodse vrijmetselaar James Zellerbach, de ambassadeur in Rome. In ruil werd CIA-pion Giordano Gamberini er in 1961 geïnstalleerd als Grootmeester, werd het anticlericalisme van de loge teruggeschroefd en het anticommunisme gestimuleerd, en moesten Amerikaanse loges op Italiaans grondgebied worden toegelaten tegen de masonische regels in.
Zo werd de "Colosseum"-loge in Rome opgericht bij de ambassade, de "George Washington"-loge en de "Verona American Lodge" in de NATO-basissen van Vicenza en Verona, de "Benjamin Franklin"-loge in Livorno, enz. Ook het samensmelten van het Grootoosten en de ALAM-grootloge van de Sicliaanse prins Giovanni Alliata di Montereale in 1960 moet als een eis van de Amerikanen gezien worden. Alliata wordt vernoemd in verschillende Gladio-dossiers en zou ook lid worden van de P2-loge. De beruchtste vrijmetselaar was uiteraard Licio Gelli, die tot het Grootoosten toetrad in 1959 en door grootmeester Gamberini werd opgedragen om Gigliotti op te volgen als schakel met de Amerikanen. Gelli zou in 1970 de P2-loge in handen nemen, volgens sommige bronnen in persoonlijke opdracht van Gigliotti, en deze uitbouwen tot een anticommunistische en maffieuze schaduwregering met steun van de CIA. Gigliotti onderhield trouwens ook banden met P2-lid Michele Sindona
Voor degene die nog niet helemaal mee zijn: "Titi" is een sudist en één van de vijf namen genoemd door Deprêtre als Bende-leden. Wat betreft La Cala aangehaald door K&: camping waarover de politie een tip binnenkreeg (Bende zou zich er na Nijvel gaan verschuilen). Bovendien: een heel dicht familielid van "Titi" hield er de cafétaria open en sommige kerels die er min of meer woonachtig waren lieten uitschijnen dat ze van de Bende wel iets afwisten (helaas liggen ze nu onder de zoden).
Een diepere analyse en de oorspronkelijke artikels vind je hier » anneesdeplomb.topdiscussion.com
Securitas zou een contract gehad hebben voor de bewaking van de VW-fabriek van Vorst, de VAG's in Erps kwerps, Rue du mail, Waterloo. Securitas zou moeten gezien worden, net als Wackenhut overigens, als een bedrijf dat gestuurd werd door de CIA.
Zie ook de Sudisten die voor deze firma werkten, en café 421 waar securitaspersoneel kwam. Zie ook André Moyen die er directeur was. Zie ook het ex-hoofd van Group4 Securitas, Sven Carlsson, die regelmatig Benoît de Bonvoisin ontmoette, ondermeer in de Brusselse Hilton. In 1981 was er een ontmoeting in de Boulevard Saint-Michel in aanwezigheid van PDG-beheerder Jean-Marie Detournay, waarbij een aantal honderdduizenden franken aan PDG werd gestort. Officieel betrof het headhunter-contracten waarbij PDG een verkoper en verkoopsdirecteur zou leveren, maar deze personen zouden nooit in dienst treden bij Securitas.
Volgens de Bonvoisin hield de storting verband met VdB die geld nodig had voor een verkiezingscampagne. In 1982 stelde de Bonvoisin aan Securitas voor om een nieuw filiaal op te starten (Secury-Press), waarbij "Europe Magazine" aangebracht werd als klant. De marktstudie werd gedaan door een para die helikopterpiloot geworden was in Koksijde, die hiervoor betaald werd! Op 1/10/1985 vond men "Way-Up" van Karel Delombaerde op de klantenlijst van Secury-Press. Ook advocaat José Saels werd bij de financiering betrokken.
Dat is toch wel straf, dus vermoedelijk:
ofwel heeft die Grandjean er iets mee te maken;
ofwel wil men een dwaalspoor leggen naar die persoon.
In beide gevallen, verder onderzoek waard.
Bende van Nijvel → Posts by dim
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.