1,411

(118 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Bon, ik heb héél lang getwijfeld om onderstaande reactie te schrijven. Na veel gepieker en getob heb ik uiteindelijk dan toch maar besloten om het te doen. Ik kan er nl. absoluut niet tegen dat mensen een rad voor de ogen gedraaid worden en er gesold wordt met de slachtoffers en de nabestaanden.

Ik herneem eerst even wat er recent over het Bende-onderzoek gezegd wordt:

  • In de krant La Dernière Heure van 18 juli 2016 werd het volgende geschreven over het onderzoek met citaat van De Valkeneer: Les magistrats en charge du dossier des tueries du Brabant ont décidé de rencontrer les familles des victimes le 4 octobre prochain à Charleroi. La précédente réunion datait de 2014. Pour le procureur général De Valkeneer, “cette réunion pour faire le point s’impose”. Sur les recherches, Christian De Valkeneer concède: “Nous n’évoluons plus énormément. Il n’y a pas d’avancée spectaculaire.

  • Op de samenkomst van 4 oktober 2016 hebben de magistraten herhaalt dat er geen echte sporen meer zijn die kunnen onderzocht worden: Selon la cellule d’enquête du Brabant Wallon, qui a rencontré hier les familles des victimes à Charleroi, les investigations n’ont pas connu d’avancées significatives.

Als er op 4 oktober 2016 aan de slachtoffers verteld werd dat er geen belangrijke sporen meer zijn, dan werd ofwel niet de waarheid verteld ofwel blijkt hieruit dat de magistraten hun dossier onvoldoende kennen. Ik heb nl. in het voorjaar 2016, geheel toevallig, een belangrijke ontdekking gedaan waar ik toch wel even perplex van stond. Een informatie waar iedereen al dertig jaar over heeft gekeken en nog perspectieven biedt voor verder onderzoek en wie weet naar een mogelijk begin van oplossing van het enigma van de Bende van Nijvel kan leiden.

Het is door bepaalde openbare informatie over het Bendedossier te verzamelen en met elkaar te kruisen dat ik plots een detail opgemerkt heb. Van zodra ik mijn ontdekking vastgesteld heb, heb ik meteen mijn informatie overgemaakt en toegelicht aan de Cel Waals Brabant. De speurders waren bijzonder geïnteresseerd in mijn informatie en waren even verbaasd als ik over mijn gedane vaststelling. Er werd dan ook meteen nagegaan of de informatie reeds gekend of opgenomen is in het dossier, wat volledig negatief is gebleken. De vaststelling die ik gemaakt heb, is dus gedurende meer dan dertig jaar door niemand opgemerkt geweest, noch door de speurders, noch door de profilers, noch door de magistraten, noch door de medewerkers aan de Bendecommissies. Nochtans kon hetgeen ik ontdekt heb al in een heel vroeg stadium van het onderzoek gevonden worden. De info lag er nl. van in het begin voor het grijpen maar niemand heeft het gezien.

Ik kan hier natuurlijk jammer genoeg (nog) niet toelichten wat ik precies opgemerkt heb (de vijand leest immers mee) maar ik kan wel meegeven dat het om een interessant gegeven gaat. Het kan nl. een aanwijzing vormen tussen een Bendefeit en welbepaalde reeds in het dossier geciteerde potentiële daders. Het kan natuurlijk altijd puur om een toeval gaan doch met de informatie die ondertussen voorhanden is over deze potentiële daders, heb ik het gevoel dat het wel degelijk iets kan betekenen.

Ik heb mijn tip begin mei 2016 overgemaakt aan de Cel Waals Brabant. Begin juli 2016 - en dus vóór het artikel van DH van 18 juli 2016 - werd mijn tip opgenomen in het onderzoeksdossier en overgemaakt aan de magistratuur. Nu aan de slachtoffers komen verklaren dat er geen stof meer is voor verder onderzoek en er geen concrete sporen meer kunnen gevolgd worden, is dus niet correct. Om mijn aanwijzing verder na te trekken hoeft er zelfs geen put worden gegraven maar moeten er wel een aantal mensen aangesproken en ondervraagd worden. De taal kan daarbij zeker geen probleem zijn vermits het om Franstaligen gaat.

Sinds mijn ontdekking zit ik met een serieuze blok in mijn maag. Ik zit dan ook met een zeker schuldgevoel over mijn laattijdige ontdekking. Indien ik het gegeven vroeger ontdekt zou gehad hebben was het onderzoek misschien niet in zulk slop geraakt. De speurders reageerden hierop door te zeggen dat ik zeker niet zo mag denken. Ze zeiden dat uiteindelijk niemand gedurende al die jaren het gegeven heeft opgemerkt en dat het net hún taak, als politieman, was om zulke zaken te zien en te vinden en dat justitie dit niet van een gewone burger kan verwachten.

Aangezien ik slechts een gewone burger ben, zijn mijn onderzoeksmogelijkheden beperkt. Ik heb de zaak eerst zelfstandig zover mogelijk uitgespit als ik ik kon en gecontroleerd met andere informatie. Maar ik kan niet verder. Het is nu voer voor politiemensen. Dat is dan ook de reden waarom ik de info doorgegeven heb aan de cel. Want, zoals reeds gezegd, zijn er nog onderzoeksmogelijkheden over die nieuwe informatie. De tijd dringt echter omdat hetgeen ik opgemerkt heb, te maken heeft met een ondertussen hoogbejaarde persoon. Indien deze persoon komt te overlijden verkleint onherroepelijk de kans op meer informatie over mijn gedane vaststelling. Natuurlijk kan mijn aanwijzing ook tot niets leiden maar vooraleer dit te kunnen concluderen moet het tenminste grondig onderzocht worden. Je weet nl. maar nooit.

Maar is er ondertussen al iets gedaan met mijn info? De sterk geïnteresseerde speurders hebben de onderzoekscel ondertussen al enige tijd verlaten. Ik heb vervolgens eerst de samenkomst van 4 oktober 2016 tussen de magistratuur en de slachtoffers afgewacht om hier te reageren in de hoop dat er aan de slachtoffers tenminste iets over mijn info ging verteld worden. Blijkbaar is dat niet geval geweest. Ik vind het dan ook bijzonder vreemd om in de media te vernemen dat er op de samenkomst gezegd werd dat er geen nieuwe ontwikkelingen zijn en er niets meer te onderzoeken valt.

Omdat ik sinds mijn ontdekking mijn kop breek over de mogelijke aanwijzing die ik gevonden heb, wil ik weten of er effectief verder onderzoek naar is gedaan. Het lange wachten begint mij echter steeds zwaarder te wegen. Daarom heb ik vorige week dan maar zelf de proef op de som genomen. Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en heb iemand uit de entourage waarop mijn info betrekking heeft aangesproken. De conclusie is wat ik vreesde: tot op heden is niets ondernomen met mijn info. Niemand is de betrokkene komen bevragen. Ondertussen tikt de tijd maar verder …

Vanop de bühne zit de magistratuur maar te roepen dat de enige (valse) hoop voor dit dossier, een wetgeving rond een spijtoptantenregeling is. De Valkeneer zegt duidelijk dat het enige wat nog zou kunnen helpen, het feit zou zijn dat er iemand ooit uit de biecht zou klappen. Ik word kwaad als ik zulke uitspraken hoor! Naar mijn mening is het veel interessanter en veel makkelijker om eerst mijn aangereikte vaststelling verder te onderzoeken. Pas als dat niets oplevert zal men misschien moeten concluderen dat er niets meer te onderzoeken valt maar niet eerder.

Ik heb nu gezegd wat ik te zeggen heb. Tenzij nieuwe ontwikkelingen zal ik voorlopig geen bijkomende informatie posten over mijn gedane vaststelling. Als ik de komende weken en maanden een aantal zaken zou posten op het forum of zou reageren op topics van anderen hoeft het zeker niet te betekenen dat het in de richting is van wat ik heb vastgesteld. Ik hou nl. mijn vizier op het dossier zo breed mogelijk open. Ondertussen probeer ik zelf nog het een en ander verder uit te spitten.

1,412

(44 replies, posted in Andere Personen)

Bloedige carnavalsnacht in Leuvens stadscentrum – Politie schiet gangster door – Boeven rijden 18-jarige dood

De nacht van het studentencarnaval te Leuven werd woensdagmorgen plots omgetoverd in een verschrikking. Vier gangsters werden betrapt bij een inbraak in een sportwinkel. De Leuvense politie was er bijzonder snel bij.

Het dramatische vervolg lijkt zo weggeknipt uit een ‘serie noire’-film. Een beruchte gangster, Daniël Van Cutsem, stierf ter plekke onder de politiekogels. Zijn vluchtende trawant liet zijn lijk pas kilometers verder achter te Heverlee. Een 18-jarig meisje uit Kalmthout, dat in de stad was om haar tante in de boetiek te helpen en ’s avonds carnaval vierde, werd door de weggierende gangsterauto doodgereden. Ten slotte is er nog een spoorloze misdadiger die ongetwijfeld een zware schotwonde heeft opgelopen. Dat zijn elementen van een nauwelijks te vatten drama in de smalle Parijsstraat, in het studentenhart van de universiteitsstad.

Bron: Het Laatste Nieuws | 13 februari 1986

Caroline stierf door verdwaalde kogel

De ouders van Caroline De Vos kregen woensdag een telefoontje dat hun dochter zwaargewond in het Universitair Ziekenhuis Gasthuisberg te Leuven lag. Bij hun aankomst was Caroline reeds overleden. Toen vernamen zij ook dat hun dochter door een kogel dodelijk was getroffen. Bij de politie was men van dit alles niet op de hoogte. De heer De Vos vernam dat de politie zes kogels heeft afgevuurd. Volgens de eerste vaststellingen schoten de gangsters niet. Maar is dat wel zo?

De 18-jarige Caroline De vos, uit Kalmthout, die woensdag tijdens het bloedige treffen tussen de Leuvense politie en betrapte gangsters om het leven kwam werd gedood door een verdwaalde kogel. Zij overleed dus niet ten gevolge van een aanrijding door de weggierende Porsche van de bandieten. Al snel na de opname va het slachtoffer in het ziekenhuis werd immers vastgesteld dat Caroline een verwonding aan het achterhoofd vertoonde die veroorzaakt kon zijn door een kogel. Vandaag, vrijdag, zal een lijkschouwing wellicht daarover zekerheid brengen. De vraag blijft wie het dodelijk schot loste: de politie of de vluchtende gangsters.

Bron: Het Laatste Nieuws | 14 februari 1986

1,413

(42 replies, posted in Andere)

Voor "F." denk ik eerder aan Maurice Florizoone, die na het vertrek van Marc Vanden Eynde in diens woning is ingetrokken.

1,414

(118 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Django68 wrote:

Het ziet er weinig hoopvol uit. Een artikel uit de Soir mag van deze week (te lezen op het Franstalige forum) geeft te verstaan dat de speurders het zowat opgegeven hebben. Misschien dat het recent gevonden DNA-profiel of een spijtoptant nog uitkomst brengt.

Er is geen recent DNA-profiel gevonden. Het profiel waarnaar Gilbert Dupont in zijn artikel van 17 september 2016 naar verwijst is het DNA-profiel dat in 2012 gevonden werd. Geen nieuw nieuws dus.

patrick111 wrote:

Van mij mogen ze het onderzoek morgen stopzetten. Meer dan 30 jaar na datum nog ergens een put gaan graven in de hoop bezwarend bewijsmateriaal te vinden: who are we kidding? Ze hebben ons lang genoeg aan het lijntje gehouden, maar ik blijf ervan overtuigd dat in de zee aan informatie die in de loop der decennia is opgedoken ergens een antwoord zit.

Django68 wrote:

Volgens wat ik uit het artikel uit de Soir mag kan opmaken geeft Martine Michel er ook de brui aan, zonder de daders gevonden te hebben.

Dat laatste zou ik nuanceren: niet alles is gedaan om uit te maken of een aantal verdachten en potentiële daders er effectief wel of niet mee te maken hebben, en daar hoeft zelfs geen put voor gegraven te worden. Als er aanwijzingen zijn naar bepaalde verdachten - en die zijn er - dan moet daar verder onderzoek naar gebeuren en kan het niet zijn dat Justitie dat niet doet en dan zegt dat men de daders niet gevonden heeft.

De slachtoffers mogen daar absoluut niet mee akkoord gaan.Wat is anders heel dat gedoe rond de verlening van de verjaringstermijn waard geweest. Dan had de overheid en de politiek zich heel die wetgevende rompslomp kunnen uitgespaard hebben. De verlenging van de verjaring is nu een wettelijk feit. Dan moet de boel nu niet gesloten worden. Diegene die er voor gezorgd heeft dat het dossier verlengd werd, in casu De Valkeneer, moet dan maar op de blaren zitten, de klappen maar opvangen en nu niet komen klagen.

Vooraleer het onderzoek op een laag pitje te zetten (slapend dossier tot nieuwe info of bekentenis) of zelfs volledig te sluiten (wat in de praktijk zal gebeuren maar wat nooit officieel zal gezegd of toegeven worden), dient de magistratuur op zijn minst aan de slachtoffers uit te leggen - en dit voor elke piste of dadergroep - wat er allemaal gedurende al die jaren onderzocht is geweest, tot waar men geraakt is, wie men in het vizier had en het waarom ze het niet hard hebben kunnen maken. Met minder zou ik als slachtoffer niet tevreden naar huis gaan.

Als Justitie zegt dat er niets meer te onderzoeken valt dan moet ze dat ook aantonen. Maar dat is lastig want dan komen er een aantal zaken eindelijk in beeld en gaan de poppen vermoedelijk aan het dansen. Er zijn nl. nog elementen die verder kunnen en moeten uitgespit worden. En dan heb ik het niet over die kluchten van Tinck en Lhost maar wel over concrete en materiële feiten.

1,415

(118 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Ik hoop dat de slachtoffers en de nabestaanden volgende week eens heel hard aan de boom gaan schudden en zich niet meer gaan laten indommelen met sussende en herkauwde verhalen van de magistratuur. De klepel in dit dossier is volgens mij al lang gevonden doch opzij gelegd. Hoog tijd nu om die klepel op te nemen en er de klokken mee te laten luiden. Anders vrees ik dat de boeken definitief toe zullen gaan, de waarheid nooit naar boven zal komen en de daders voor de rest van hun leven frivool vrij zullen rondlopen. En dat mag niet gebeuren. Die laatste kans om te reageren mogen de slachtoffers dus zeker en vast niet missen. Ik wens de slachtoffers dan ook veel strijdlust, moed en succes toe voor de samenkomst volgende week. Ga ervoor!

1,416

(171 replies, posted in 1983)

Merovinger wrote:
Ben wrote:

Onderstaand verhaal verscheen in het weekblad Humo enkele weken na de bloedige overval in Beersel. Het is absoluut niet bewezen dat onderstaande feiten gelinkt kunnen worden aan de bende die enkele uren later het Delhaize-warenhuis van Beersel zal overvallen:

Vrijdag 7 oktober, om 16u00: een Renault met Franse nummerplaat en een zwarte Volkswagen Golf met drie inzittenden, betwisten elkaar een parkeerplaats ter hoogte van het nummer 25 van de Frankrijklei [in Antwerpen]. Eén van de inzittenden van de zwarte Golf stapt uit en slaat prompt de voorruit van de Renault aan diggelen. Daarna slaat de Golf op de vlucht. Een kwartier later merkt een bediende in de ondergrondse parkeergarage van het Crest-hotel diezelfde zwarte Golf. In de wagen zitten twee personen. Een derde persoon prutst aan een Cadillac. "Is dat uw wagen?" vraagt de bediende.

De man bij de Cadillac knikt van ja. Toch blijft de bediende argwaan koesteren. Hij noteert de nummerplaat van de Golf. Onmiddellijk wordt hij op een vuistslag in volle gelaat getrakteerd. De bediende ontkomt en roept een collega te hulp. Wanneer zij terug naar de zwarte Golf lopen, worden zij op vuurschoten onthaald. De Golf giert weg.

De Golf wordt door de politie geseind. Niet ver van het Crest-hotel hebben de gangsters ondertussen een bruine Alfa Romeo gekraakt. De twee auto's rijden naar de GB-vesting, aan de Prins Boudewijnlaan, in Edegem. Daar wordt de Golf achtergelaten en de reis wordt met de Alfa in de richting van Brussel verder gezet. De politie vindt de Golf, binnenin werd een brandblusser leeggespoten. Controle wijst uit dat de Golf op de luchthaven van Zaventem werd gestolen.

Omstreeks 18u30 loopt het bericht binnen dat er in Rumst een poging werd ondernomen om met geweld een wagen te stelen. Getuigen zagen daar eveneens een bruine Alfa Romeo wegrijden. Even later duikt de bruine Alfa op aan de Makro-parking te Machelen-Vilvoorde, dicht bij de E10 (momenteel de E19, red). Een automobilist wordt er met een mes bedreigd: men heeft het op zijn auto gemunt. De overval mislukt en de gangsters vluchten.

Bron: Humo | 27 oktober 1983

Aanvullend aan bovenstaand artikel van 27 oktober 1983 uit de Humo zijn hieronder nog twee artikels uit het Nieuwsblad van 8 en 10 oktober 1983.

Klungelende autodieven ontsnappen aan speraktie

Vrijdagnamiddag [7 oktober 1983] zorgden drie onbekende autodieven er op nog geen twintig minuten tijd voor, dat de Antwerpse politie de handen meer dan vol had. Toen in de vroege vooravond het alarm werd afgeblazen, doordat de gezochten – vermoedelijk Arabieren – ontkomen waren in de richting van Brussel, viel de balans nog mee: een stukgeslagen autoruit en enkele schoten, die voor de nodige deining hadden gezorgd, maar niemand verwondden.

Het politiealarm ging van start omstreeks 16u20 toen één van de drie een ruit insloeg van een personenwagen, geparkeerd op de Frankrijklei, zonder zich veel aan te trekken van het op dat moment zeer drukke verkeer op de Leien. Het bleef echter bij het inslaan van de ruit, want de man sprong in een zwarte Volkswagen Golf GTI, die er vandoor ging.

Enkele minuten later werden de inzittenden van de Golf bemerkt op de parking van het Crest Hotel, aan de Gérard Le Grellelaan, waar ze enkele auto’s aan het beschadigen waren. Toen de drie bemerkten dat ze betrapt waren, loste één van hen enkele schoten, vermoedelijk met een alarmpistool, waarop de zwarte Golf GTI weer wegstoof.

Het vreemde drietal moet dan bijzonder snel in de richting van het Middelheimziekenhuis gereden hebben, want zeer korte tijd nadien zag men daar aan de Middelheimlaan hoe één van de inzittenden van de zwarte Volkswagen daar aan het slot van een Mercedes stond te prutsen. Weerom vluchtten de drie.

Inmiddels was de Antwerpse politie gestart met een speraktie. Omstreeks 17u vond een patrouillewagen van de Mobiele Brigade de zwarte Golf, die was achtergelaten, op de parking van de GB-supermarkt aan de Prins Boudewijnlaan in Edegem. De drie inzittenden waren volgens een vrouwelijke ooggetuige overgestapt in een bruine Ford met een vinyl-lederen dak, die wegscheurde in de richting van de E10-autoweg van Antwerpen naar Brussel.

In de achtergelaten Golf, die bleek te zijn gestolen van een Brusselaar op de luchthaven van Zaventem, hadden de klungelende autodieven een brandblusapparaat gedeeltelijk leeggespoten. Later op de avond kwam de technische dienst van het Antwerpse parket naar de parkeerplaats om te zoeken naar eventuele vingerafdrukken.

Bron: Het Nieuwsblad | 8 oktober 1983

Waren de doders van Beersel de autodieven van Antwerpen?

Of de autodieven, die vrijdagavond aan de Antwerpse politie ontsnapten, uitstaans hebben met de Waals-Brabantse moordbende, is niet zeker, maar wordt evenmin uitgesloten. Vast staat dat de drie, die naar Antwerpen gereden waren met een in Zaventem gestolen, zwarte Volkswagen Golf GTI, er niet voor terugdeinsden om op klaarlichte dag tot in het stadscentrum van Antwerpen doldriest te werk te gaan, in hun poging een auto van zwaar kaliber (Cadillac, Mercedes, Alfa Romeo) te roven. Mogelijk betrof het een bende die zich liet inspireren door de beruchte Bende.

De eerste maal dat ze van zich lieten spreken, was om 16u op de Frankrijklei aan het nummer 25, een op dat tijdstip van de dag zeer drukke verkeersader in het volle centrum. Daar kregen de drie inzittenden van de zwarte Golf het aan de stok met een Borgerhoutenaar met een Renault, meer bepaald een betwisting over een parkeerplaatsje. Na enige discussie sloeg één van de drie zonder meer de achterruit van de Renault in, waarop de Golf wegscheurde.

Een kwartier later zag een bediende van het Crest Hotel aan de Le Grellelaan in de – ondergrondse – hotelparking diezelfde Golf met nummerplaat 5.T.778 staan. Er zaten twee mannen in, een deur stond open. De derde man stond te prutsen aan een geparkeerde Cadillac. Toen de hotelbediende vroeg of de Cadillac hem toebehoorde, werd hij met een "ja" afgesnauwd. De bediende werd achterdochtig, en noteerde zichtbaar de nummerplaat van de Golf. Toen de onbekende dat zag, sloeg hij de hotelbediende in zijn gezicht. De man vluchtte, en kwam terug met een collega. Prompt werden beiden vanuit de Golf onder vuur genomen, en zochten dekking. Toen de Golf pijlsnel uit de garage weggereden was na een tweede schot, bleken er echter geen hulzen of kogelinslagen te vinden zijn. Vermoed wordt dat er geschoten werd met een alarmpistool.

Weerom een kwartier later werd de Golf gesignaleerd aan de Middelheimlaan, waar de inzittenden trachtten een Mercedes en een Alfa Romeo open te breken. De Alfa, eigendom van een Schotenaar, kregen ze open. Dan moeten de drie onbekenden 'gesplitst' zijn, want zowel de zwarte Golf als de bruine Alfa werden omstreeks 17u samen gezien op de parkeerplaats aan de GB aan de Prins Boudewijnlaan in Edegem, waar de drie in de Alfa plaatsnamen, en wegreden naar de E10. De Golf lieten ze in de brand.

Even vóór 18u vrijdagavond werden de drie gesignaleerd op de parking van het grootwarenhuis Makro aan de Woluwelaan in Machelen, vlakbij de E10. Daar bedreigden ze een autobestuurder met een mes om zijn auto te kunnen roven, maar het opzet mislukte. Daarna nam de bruine Alfa verder de vlucht over de E10 in de richting van Brussel.

Indien het opzet van de drie drieste autodieven was om een extra auto te roven in het Antwerpse, dan is dat mislukt. Politie en Rjikswacht vinden het alleszins zeer vreemd dat het trio zich weinig aantrok van de speraktie die op gang was gekomen na de schoten in het Crest Hotel, en quasi ongestoord verder snelle personenwagens trachtte te stelen.

Zondagavond was nog niet geweten of de vingerafdrukken aan de in Edegem achtergelaten Golf GTI het Antwerpse parket enige duidelijkheid verschaften over de identiteit van de drie personen, van wie weinig meer is geweten dan dat ze van het 'Arabische' type zouden zijn.

Bron: Het Nieuwsblad | 10 oktober 1983

Links op de foto de achtergelaten Golf op de parking van de GB in Edegem waarvan sprake in bovenstaande artikels. De drie daders werden nooit gevonden.

http://nsm08.casimages.com/img/2016/09/28//16092802311714738714521890.jpg

1,417

(1,170 replies, posted in 1983)

dolorean wrote:

Klopt het dat de bende voor de schietpartij met de rijkswachtpatrouille reeds een pistool met 7.65 munitie bij zich had?

Ja dat klopt. Jacques Fourez kreeg een 7.65 kogel in het hoofd die niet afkomstig was uit één van de 7.65 pistolen van de rijkswachtpatrouille. De Bende van Nijvel gebruikte ook al een 7.65 pistool in Maubeuge in augustus 1982 en in Waver in september 1982. Uit onderzoek blijkt het om hetzelfde wapen te gaan als het wapen gebruikt voor het neerschieten van Fourez. Dat pistool is tot op heden nog altijd niet gevonden. De 7.65 opgevist in Ronquières was nl. het in Nijvel gestolen wapen van Lacroix.

1,418

(651 replies, posted in 1983)

Voor de onderzoekers van de Delta-cel, en in elk geval voor Sack, was dit verhaal in Humo een duidelijk voorbeeld van de desinformatie waarmee het onderzoek van de Bende van Nijvel voortdurend te maken heeft gehad. Tegenover de Onderzoekscommissie verklaarde hij:

"Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het ganse dossier van de Bende van Nijvel doorspekt is van een desinformatiebeweging. Ik verklaar mij nader. Er zijn een aantal informaties die onbewust en bewust de wereld zijn ingestuurd volgens ons, om het dossier op een verkeerde piste te brengen. En het probleem is dat die informatie zo spectaculair is, dat men precies daardoor niet meer aan bronnenkritiek gaat doen, zich niet meer gaat afvragen wat de essentie is van die informatie, maar dat ze onmiddellijk aanvaard wordt als zijnde waar. Dus hoe spectaculairder, hoe beter."

"Wat de onbewuste informatie betreft zou ik willen verwijzen naar het verhaal dat gepubliceerd werd over de medewerking van de rijkswacht bij de ontwikkeling van kogelvrije vesten in Temse voor de feiten in Temse in 1983. Wij hebben in de periode dat wij het onderzoek voerden het ganse milieu dat in aanmerking kwam voor de ontwikkeling van kogelvrije vesten in Temse volledig doorgelicht. Wij hebben nooit ofte nooit een link kunnen vinden tussen de rijkswacht en de ontwikkeling van die kogelvrije vesten in Temse. Het zou mij zeer sterk verwonderen dat het onderzoek dat achteraf werd gevoerd naar een dergelijke link door het Comité P, denk ik, naar aanleiding van het verhaal verschenen in de pers, enig uitsluitsel of enige aanwijzing zou geven dat er inderdaad betrokkenheid was. Nochtans is het de wereld ingestuurd als zijnde de waarheid."

Deze verwachting van Sack is metterdaad uitgekomen. Het bijzonder minutieuze onderzoek van Verdurmen heeft aan het licht gebracht dat - waar het gaat om de contacten tussen de rijkswacht en de firma Wittock-Van Landeghem vóór 10 september 1983 in verband met kogelvrije vesten - het verhaal in Huma nagenoeg volledig uit de lucht is gegrepen:

"Uit het door ons gevoerde onderzoek blijkt dat in de artikelenreeks gepubliceerd in het weekblad Humo, een aantal onjuistheden staan; dat de journalisten slecht werden ingelicht of zich vergist hebben aangaande de periode tijdens de welke de kogelvrije vesten voor de rijkswacht bij de firma Wittock-Van Landeghem werden getest, en uiteindelijk in productie gingen."

"Daar waar door de rijkswacht echter wordt beweerd dat zij geen enkel contact hadden met de firma voor de diefstal in september 1983, wordt door het administratief onderzoek gevoerd door de algemene inspectie van de rijkswacht (brief 21/03/1981) aangetoond dat er wel degelijk contacten waren."

"Het verdere onderzoek, door ons uitgevoerd, toont aan dat dit contact "eenmalig" is en zich beperkt tot een presentatie van de prototypes en een demonstratie ervan in 1981, aan kolonel Van Laethem, (Hdo-Dorg) mogelijks vergezeld van kolonel Heinen van de Aankoopdienst."

"Om tot deze pertinente conclusie tekomen - die natuurlijk ook niet veel heel laat van de suggestie in Humo dat "hierom" de kans groot is dat de tipgever van de overvallers in kringen van de rijkswacht moet worden gezocht - ontplooide Verdurmen een hele reeks onderzoeksactiviteiten." (...)

Een van de directieleden verklaarde trouwens dat hij de journalisten op een aantal onjuistheden had gewezen, maar hij vond hiervan "echter geen woord" terug in de artikelenreeks. Hij omschrijft het artikel als 'sensatie'.

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie

De conclusie is dus dat je zeker niet alles zomaar moet geloven wat er geschreven of gezegd is over de Bende van Nijvel. Het is niet omdat iets gepubliceerd werd in één of ander boek, krant, tijdschrift of zelfs op deze website of het forum, dat die informatie daarom per definitie correct is en de waarheid reflecteert. Kritisch zijn en blijven is de boodschap.

1,419

(45 replies, posted in Speurders)

Voor de onderzoekers van de Delta-cel, en in elk geval voor Sack, was dit verhaal in Humo een duidelijk voorbeeld van de desinformatie waarmee het onderzoek van de bende van Nijvel voortdurend te maken heeft gehad. Tegenover de Onderzoekscommissie verklaarde hij:

"Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het ganse dossier van de Bende van Nijvel doorspekt is van een desinformatiebeweging. Ik verklaar mij nader. Er zijn een aantal informaties die onbewust en bewust de wereld zijn ingestuurd volgens ons, om het dossier op een verkeerde piste te brengen. En het probleem is dat die informatie zo spectaculair is, dat men precies daardoor niet meer aan bronnenkritiek gaat doen, zich niet meer gaat afvragen wat de essentie is van die informatie, maar dat ze onmiddellijk aanvaard wordt als zijnde waar. Dus hoe spectaculairder, hoe beter."

"Wat de onbewuste informatie betreft zou ik willen verwijzen naar het verhaal dat gepubliceerd werd (*) over de medewerking van de rijkswacht bij de ontwikkeling van kogelvrije vesten in Temse voor de feiten in Temse in 1983. Wij hebben in de periode dat wij het onderzoek voerden het ganse milieu dat in aanmerking kwam voor de ontwikkeling van kogelvrije vesten in Temse volledig doorgelicht. Wij hebben nooit ofte nooit een link kunnen vinden tussen de rijkswacht en de ontwikkeling van die kogelvrije vesten in Temse. Het zou mij zeer sterk verwonderen dat het onderzoek dat achteraf werd gevoerd naar een dergelijke link door het Comité P, denk ik, naar aanleiding van het verhaal verschenen in de pers, enig uitsluitsel of enige aanwijzing zou geven dat er inderdaad betrokkenheid was. Nochtans is het de wereld ingestuurd als zijnde de waarheid."

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie

(*) Sack verwijst hier naar de reeks artikelen die verschenen zijn in Humo waarin formeel gesteld werd dat de Rijkswacht contacten had met Wittock-Van Landeghem en betrokken waren bij de productie van de kogelvrije vesten (zie website » Onderzoek).

1,420

(651 replies, posted in 1983)

Merovinger wrote:
eenhoorn wrote:

Is raar dat als je op de hoogte bent van de aanwezigheid van geheime vesten maar niet van de situatie ter plaatsen.

eenhoorn wrote:

Merovinger, als op de hoogte ben van geheime vesten en weet waar ze zich bevinden op een groot fabrieksterrein, weet je ook wel hoe de toegang is geregeld.

Wel daar begin jij, en vele anderen, al met een vermoedelijk foutief gegeven. Bij mijn weten en voor zoverre ik het heb kunnen nagaan, hebben de onderzoekers (speurders, magistraten) die het Bendedossier onderzoeken nooit gezegd dat de gestolen vesten uit Temse geheime vesten of prototypes waren. Noch in de interviews van speurders, noch voor de bendecommissie is aangehaald geweest dat het om een zeer bijzondere buit ging. Het is de pers (begonnen met Dupont) die jarenlang beweert dat het effectief om geheime vesten ging. En dat gegeven is in de loop der jaren maar door iedereen herkauwd geweest zodat iedereen er nu van overtuigd is dat het om geheime vesten ging. Net zoals de schietkelder die in de fabriek aanwezig zou geweest en waar Raf jarenlang achter gezocht heeft doch nooit gevonden heeft.

In zijn uiteenzetting van 24 februari 1988 voor de Eerste Bendecommissie zegt de toenmalige minister van Justitie, Jean Gol, zelfs het volgende over de buit in Temse:

De daders ontvreemden 7 kogelvrije vesten zonder mouwen, kakikleur en blauw. Te noteren valt dat de firma Wittock, onder meer, kogelvrije vesten vervaardigt.

Ik ben dus helemaal niet overtuigd dat de gestolen vesten geheime vesten waren. Wittock-Van Landeghem vervaardigde nl. reeds bijzonder textiel voor rijkswacht, leger en bewakingsfirma's, onder meer kogelwerende vesten. Bovendien heb ik vernomen, maar heb dit zelf nog niet kunnen nachecken, dat in de gouden gids uit de periode 1982-1983 de fabriek Wittock-Van Landeghem adverteerde met de vervaardiging van kogelwerende vesten. Als dat effectief het geval was en de daders dus gewoon de telefoonboek hebben opengeslagen op zoek naar fabrikanten van kogelwerende vesten, vervallen al die theorieën over de geheime of bijzondere buit van Temse. Dan zijn de daders gewoon naar Temse gereden om er - zonder meer - kogelwerende vesten te stelen, zonder dat ze daarbij wisten waar ze precies moesten zoeken.

Merovinger wrote:

Het verhaal van Humo is nooit bevestigd geraakt, ook niet door Freddy Troch. In dat artikel staat trouwens dat "Toen de Bende haar overval uitvoerde zouden de vesten net klaar zijn geweest om in productie te gaan. Er zou zelfs al reclame voor zijn gemaakt in gespecialiseerde tijdschriften." Dus als er al reclame voor werd gemaakt in tijdschriften (net zoals in de gouden gids), is de informatie over de kevlar-vesten niet meer geheim en hoeft de informatie niet meer door een tipgever gegeven geweest zijn. De Bende kan de informatie gewoon uit de advertentie gehaald hebben. De bendeleden lazen immers gespecialiseerde tijdschriften, zie de gevonden wapenmagazines. Meer moet er misschien niet achter gezocht worden.

Hierbij de bevestiging dat enerzijds de gestolen vesten in Temse géén unieke exemplaren noch prototypes waren en anderzijds dat velen, waaronder de bewakingsfirma’s, op de hoogte waren van de productie van die welbepaalde vesten door Wittock-Van Landeghem. De mythe rond die vesten is hiermee definitief ontkracht.

Het valt buiten het kader van dit rapport om gedetailleerd te beschrijven welke stap in het onderzoek van Verdurmen wat heeft opgeleverd. Het heeft trouwens ook weinig zin om dit te doen. Het resultaat was nagenoeg elke keer hetzelfde: vóór 10 september 1983 waren er geen geregelde contacten tussen de rijkswacht en de firma Wittock-Van Landeghem. Bestudering van het synthese-verhaal met bijlagen dat Verdurmen voor Hennuy heeft opgesteld, leidt inderdaad tot maar één conclusie: die welke hij heeft getrokken en die hiervoor volledig werd geciteerd.

Hiermee is natuurlijk nog niets gezegd over de bewering in Humo - die immers ook los van de eerdere beweringen kan worden gelezen - dat door Delta of een andere onderzoekscel nimmer een poging werd ondernomen - al dan niet los van enig onderzoek naar de mogelijke banden tussen de rijkswacht en de firma Wittock-Van Landeghem vóór 10 september 1983 - om te achterhalen of de overvallers wellicht niet waren getipt door een rijkswachter over de gang van zaken bij de genoemde firma. Wij waren niet meer in de gelegenheid om in de politiële documentatie van de Delta-cel na te gaan of er zulk onderzoek wel of niet heeft plaatsgevonden. Wel hebben wij de belangrijkste delen van het gerechtelijk dossier doorgenomen om zo goed mogelijk vast te stellen wat er aan onderzoek is gebeurd. Het resultaat hiervan was dat het geen twijfel lijdt dat op last van onderzoeksrechter Serrus reeds vanaf 13 september 1983 werd onderzocht « welke personen of firma's (ev. diensten) op de hoogte waren van de fabricatie (eventueel proefnemingen) van kogelvrije vesten door de fa. Wittock-Van Landeghem ».

Dit onderzoek - gevoerd aan de hand van een administratief onderzoek bij deze firma en door middel van verklaringen van een beperkt aantal medewerkers, en later, in 1986, nog eens uitgebreid met een schriftelijke enquête onder de afnemers van bedoelde vesten - , leverde geen enkele aanwijzing op dat ook de rijkswacht zakelijke relaties met de firma onderhield. Dit verklaart waarom er in de jaren tachtig geen onderzoek op de rijkswacht werd gestart.

Verder moet degene die ondanks alles wil onderzoeken of er toch geen rijkswachter « tussen heeft gezeten », beseffen dat de eventuele tipgever(s) ook héél goed uit een andere hoek heeft/hebben kunnen komen. Verdurmen heeft namelijk vastgesteld dat op het moment van de overval al 61 stuks van de betrokken kogelvrije vesten in België waren verkocht en dat toen reeds alle beveiligingsbedrijven in België op de hoogte waren van het feit dat de firma in kwestie die kogelvrije vesten produceerde. Bovendien waren er reeds 400 verkocht aan het Nederlandse leger en werd in 1980 gewerkt aan een bestelling voor de Franse gendarmerie.

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie