Laat ons hierover even verderbomen. Stel dat het een geplande bedoeling was om het land te destabiliseren. Een reeks gewelddadige overvallen in Waals-Brabant. Vlaanderen lag er niet wakker van (uitgezonderd Temse, in de pers).
Stel dat het een op militaire wijze geplande actie was. Waar het in mijn ogen op uit draait. Dan is er eind '82, begin '83 een debriefing gebeurt bij de "Bende". Een debriefing houd in: Evaluatie van de acties, evaluatie van de resultaten, evaluatie van de deelnemers (wie niet meer wil, wordt verwijdert). En evaluatie van de reacties van de tegenpartij (politiediensten, gerecht). De tegenpartij reageerde niet zoals gewenst (geen noodtoestand, geen avondklok).
Stel nu dat de CCC- aanslagen de verdere plannen bemoeilijken (teveel politie op straat) en een publieke opinie die zich focust op communistische activiteiten. De koude oorlog is nog niet voorbij.
Dit past niet in het plan van de opdrachtgevers van de "Bende", ze zien de aandacht van de bevolking afschuiven naar het " Rode Gevaar", en de opdrachtgevers besluiten om drastischer op te treden. Op te treden aan beide zijden van de taalgrens. Meer dodelijke slachtoffers te maken en de beide bevolkingsgroepen spectaculair in het drama te betrekken (Overijse/Aalst).
Wat zijn de resultaten van dit alles? Wie had er nut bij?