141

(186 replies, posted in Westland New Post)

Zelfmoord van Paul Latinus lokt ondervragingen uit

In gerechtelijke kringen werd vernomen dat de tegenstrijdigheden rond de zelfmoord van Paul Latinus, de 34-jarige stichter van de Westland New Post, die 24 april verhangen werd aangetroffen in het Waals-Brabantse Court-St.-Etienne, zich opstapelen. Terwijl er nog altijd verhoren worden afgenomen, staat het vast dat de knieën van het slachtoffer de grond raakten wat belangrijk is omdat de vriendin van Paul Latinus altijd heeft staande gehouden dat hij met zijn voeten van de grond hing.

Beschermen

Voorts is nu ook met zekerheid vastgesteld dat Paul Latinus een alcoholgehalte in het bloed had dat met 12 glazen bier overeenstemt. Van Latinus is gezegd dat hij altijd het stilzwijgen heeft bewaard omtrent de verborgen top van de Westland New Post-militie.

Anderzijds bleef hij vrijuit gaan toen WNP-leden werden gearresteerd, eerst voor een diefstal van vertrouwelijke NAVO-documenten, nadien wegens verdenking van een dubbele moord te Anderlecht. Dit zou kunnen betekenen dat Latinus slecht enkele WNP-activiteiten onthulde met het doel andere en gewichtiger feiten van de Westland New Post te beschermen.

Bekend is wel dat het slachtoffer in bezit was van een belangrijk document over een zedenschandaal met minderjarigen in Waals-Brabant. Zijn vriendin, waarmee hij de jongste tijd overhoop lag, verklaarde evenwel dat ze de hand heeft kunnen leggen op dit dossier maar dat ze dit verbrandde.

Telefoondraden

Inmiddels ziet het er steeds meer naar uit dat de hogere leiding van Westland New Post niet is ontmaskerd. Men weet nog steeds niet wie de eigenlijke opdrachtgevers van Paul Latinus zijn geweest. In de WNP droeg Latinus de hoogste rang van maarschalk, doch men heeft sterke vermoedens dat hij dit deed in opdracht van derden. Gelet daarop menen sommige speurders dat Paul Latinus misschien door deze opdrachtgevers werd uitgeschakeld.

Overigen is geweten dat een bekend politicus uit de PSC-rangen Paul Latinus in het geheim heeft ontmoet met het verzoek bepaalde verklaringen die hij aan de politie aflegde, in te trekken.

Bij het parket van Nijvel trekt men alle sporen na en het dossier Latinus is zeker nog niet afgesloten. Officieel luidt de doodsoorzaak van de WNP-stichter nog altijd zelfmoord. Paul Latinus benam zich het leven door verhanging met telefoondraden. Vreemd, heel eigenaardig is echter dat men nooit het mes of de schaar heeft teruggevonden waarmee hij de telefoondraden zou hebben doorgeknipt.

Bron: Gazet van Antwerpen | 21 Juni 1984

142

(12 replies, posted in Bende Farcy)

Vienne: “Twee Fransen wilden me vermoorden”

Het zijn bittere woorden waarmee Joseph Vienne, een sleutelfiguur in de zaak-François, de Belgische autoriteiten bestookt. De 52-jarige drugkoerier uit Assebroek die op 2 november door de Pakistaans autoriteiten werd uitgeleverd nadat hij daar drie jaar zat opgesloten, heeft altijd beweerd dat hij werkte voor de rijkswacht.

Daarom ook heeft hij klacht ingediend tegen de Belgische autoriteiten, die zoals hij zegt “hem hebben laten vallen”. Volgens Vienne, die al meer dan één tip van de sluier heeft opgelicht van de zeer ingewikkelde zaak François heeft BOB-adjudant Goffinon hem altijd voorgehouden dat hij niets had te vrezen, indien hij zijn richtlijnen opvolgde.

Vienne kreeg ook instructies van de nog steeds spoorloze Albert Farcy, met wie hij overigens bevriend was. Maar Joseph Vienne heeft ook te verstaan gegeven dat er tussen Albert Farcy en Guy Goffinon een goede verstandhouding bestond, wat dan weer strijdig is met enkele gangbare meningen in Brusselse onderzoekskringen.

Brief

In zijn cel te Brussel geeft Vienne de indruk dat er bij hem genoeg opgekroptheid voorhanden is om enkele feiten te onthullen. Zo verklaart hij het geld, voor de drugsmokkel van heroïne uit Bangkok te hebben gekregen van een Chinees, die hij kende als Sam.

In Karachi liep Vienne immers, na een en ander bochtenwerk, tegen de lamp met 27 kilo heroïne. En het is tot dus ver niet geweten voor wie al die drugs bestemd waren, vermits Vienne de opdracht van Goffinon had gekregen om slechts 5 tot 6 kg. heroïne naar België te smokkelen.

De sleutelfiguur in de zaak-François heeft ook zwart op wit verklaard dat hij in zijn cel in Karachi, bezoek beeft gekregen van een commissaris van de gerechtelijke politie van Brugge, van priester Schuteysen van commandant François en ook van Nadine Leclercq. Dit is de schoonzuster va Albert Farcy.

Verder heeft de vrouw van voornoemde Franse caïd, met name Claudine Leclercq hem een brief geschreven. Omdat duidelijkheid van groot belang is, heeft Vlenne ook verklapt dat op zekere dag wee Fransen naar zijn cel in Karachi zijn gekomen. “Ze hadden de opdracht me te vermoorden. Gelukkig voor mij bevond ik me toen in een ziekenkamertje van de Pakistaanse hoofdgevangenis”.

Zigeunerkamp

Vienne heeft nog meer aan het klokzeel gehangen. Zo berichtte hij dat, vooraleer hij naar Bangkok ging voor wat men noemde de "operatie Vienne" er verscheidene drugzendingen langs Zaventem zijn binnengekomen. Die werden, aldus Vienne, door BOB-adjudant Goffinon gededoeaneerd.

Veel van die verdovende middelen werden verkocht aan een portier van een dancing in de Koninginnengalerij, in een café van de Wetstraat en in een klein restaurant te Brussel.

Andere drugs werden verstopt in jerrycans en reservewielen, ondergebracht in een motel ten zuiden van Brussel. Er waren ook drugs verborgen in een hoeve te Rebecq-Rognon. Nog andere gesmokkelde drugs, alsmede wapens, werden verstopt in een caravan die op een zigeunerkamp stond aan de Van Praetbrug te Brussel. Die caravan, aldus steeds Joseph Vienne, behoorde toe aan een van de broers Farcy.

Veel belang hecht Vienne eveneens aan een agenda van Albert Farcy, waarin namen zouden hebben gestaan van smokkelaars en die zich in de schouw van Farcy's bar te Elsene bevond. Er wordt beweerd dat die agenda niet eens bestond. Maar onder de vensterbank op de tweede verdieping van een woning te Watermaal-Bosvoorde, bevond zich een telefoonnummer van een belangrijke Amsterdams trafikant.

Eigenmachtig

Zoiets druist regelrecht in tegen het feit dat commandant François indertijd aan de BOB zou hebben verboden in Albert Farcy’s Candy's bar naar die agenda te gaan zoeken. Valt nu toch wel te bezien of Joseph Vienne de waarheid spreekt. Of hij nu zijn huid niet wil redden door de bal naar het andere kamp te kaatsen. Men stelt zich ook de vraag of hem dit alles niet werd “ingefluisterd”.

Het proces-François, dat op 18 januari begint en circa drie maanden zal duren, is immers een berg geworden waar weinigen nog over kunnen en slechts enkelen nog klaar in zien.

Er wordt meer en meer verteld dat Vienne bij hoog en laag beweert de instructies van BOB-adjudant Guy Goffinon te hebben opgevolgd. Maar kon die speurder zo eigenmachtig optreden?

Het minste wat daarop kan worden geantwoord is dat Goffinon toch de toelating moet hebben gehad van hogerhand. Zonder bij voorbaat schande te roepen, past het toch er aan te herinneren dat de betichte commandant Leon François altijd heeft gezegd dat zijn hiërarchische oversten op de hoogte waren van zijn doen en laten.

Die klap en ook de klacht van Joseph Vienne is in sommige kringen harder aangekomen dan schokschouderende rijkswachtofficieren willen laten voorkomen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 3 December 1981

143

(5 replies, posted in Slachtoffers)

https://i25.servimg.com/u/f25/11/22/12/24/luc_be10.jpg

Laatste slachtoffer van Overijse begraven

Zaterdag werd te Overijse Luc Bennekens, het laatste van de acht slachtoffers van de bloedige overvallen op de Delhaize-warenhuis van Eigenbrakel en Overijse, ten grave gedragen.

Luc Bennekens (31), vader van drie kindjes, werd door de niets ontziende bandieten, koelbloedig vermoord toen hij samen met enkele andere militanten, CVP-affiches aan een muur van het Delhaize-gebouw te Overijse aanbracht.

De uitvaartplechtigheid werd bijgewoond door een in Overijse nooit geziene massa. Men schatte het aantal aanwezigen op 2.000. Om alle bloemen en kransen te kunnen vervoeren waren er vier lijkwagens nodig.

Onder de CVP-prominenten die hun militant naar zijn laatst rustplaats begeleidden, bevonden zich onder meer voorzitter Swaelen, minister Jean-Luc Dehaene, staatssecretaris Paul De Keersmaeker en de gebroeders Van Rompaey.

Prior Wijnants van de abdij van Averbode, een oom van de aflijvige, zei in de homilie dat Luc Bennekens hield van het leven en van de mensen. De prior vroeg de gelovigen zich te bezinnen over de vraag “of de maatschappij waarin wij leven zulk zinloos, brutaal geweld, als de Delhaize-moorden, misschien heeft mogelijk gemaakt? Of wij niet een klimaat hebben gecreëerd waarin zinloos doden mogelijk wordt?”

Bron: Gazet van Antwerpen | 7 Oktober 1985

144

(0 replies, posted in 1980-1989)

Samenvatting

  • Wat? Nachtelijke overval op een bejaarde vrouw.

  • Wanneer? In de nacht van 29 op 30 september 1982

  • Waar? Provinciebaan Slijpe-Sint-Pietersskapelle, Middelkerke

  • Wie? Er waren vier daders:
    - Jean Vandenabeele
    - Freddy G.
    - Marcel D.
    - Albert B.

  • Buit: 10.000 fr. en wat juwelen

  • Status: Opgelost

Overval op bejaarde vrouw te Middelkerke opgehelderd

De overval in de nacht van 29 op 30 september langs de Provinciebaan Slijpe-Sint-Pietersskapelle door twee gemaskerden werd gepleegd op Irma Lagrou (77), is opgehelderd. De rijkswacht kon overgaan tot de aanhouding van de vier betrokkenen. Twee uit Blankenberge en twee uit Oostende.

Het vrouwtje, dat doof is, stond ’s nachts plots voor twee jonge kerels, die zich met pruiken vermomd hadden om niet te worden herkend. Ze duwden haar een wapen onder de neus en wisten haar aldus 10.000 fr. en wat juwelen af te persen. Zaterdag is men de daders op het spoor gekomen: Jean V.D.A. (22) (*) en Freddy G. (20), beiden uit Oostende. Marcel D. uit Blankenberge, die voor vervoer zorgde, is eveneens aangehouden. De vierde aangehoudene is Albert B. uit Blankenberge, die het overvalsplan op de moeder van zijn vriend beraamde en bij wie trouwens een deel van de buit is teruggevonden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 4 Oktober 1982

(*) Jean Vandenabeele, later nog verdacht van de moord op Bruno Vandeuren.

145

(9 replies, posted in Organisaties)

Bureau voor Criminele Informatie een wereldje apart

Het Bureau voor Criminele Informatie was eigenlijk geen klassieke politiedienst, maar een dienst die informatie over misdadigers en over misdadige activiteiten verzamelde, en deze doorspeelde aan de parketten. De dienst maakte daarbij gebruik van allerlei infiltratietechnieken, en om in het milieu niet door de mand te vallen, werden soms valse namen aangenomen. "Bij het soort werk, dat van mijn dienst werd verwacht, schoten klassieke politiemethodes dikwijls te kort", verklaarde Claude Debrulle, de gewezen directeur van het inmiddels opgedoekte BCI gisteren voor de parlementaire onderzoekscommissie naar het banditisme.

Debrulle ontkende de aantijgingen, dat hij geen gevolg zou hebben gegeven aan ontvangen informatie over CCC-terreur, en over de bomaanslag in het Justitiepaleis te Luik. "Het bleef ons ontbreken aan nauwkeurige gegevens", verklaarde Debrulle. "Ik raad de commissie aan, bij Justitie de betrokken dossiers op te vragen. Dan zal zij zelf kunnen oordelen of ik goed of slecht heb gehandeld ... "

Debrulle stipte aan, dat informanten bepaalde principes moesten respecteren, of dat ze op een "zwarte lijst" werden geplaatst. "Dat deze lieden mij dan hier zijn komen belasteren, wel, tot daar toe dan maar", zei Debrulle. Wat aan commissielid Coveliers de bedenking ontlokte, of de BCI eigenlijk ooit serieus had kunnen functioneren. "Iedereen moest blijkbaar iedereen in het oog houden, en iedereen wou blijkbaar met iedereen
afrekenen ..."

Debrulle zei verder nog, dat er in België geen algemeen crimineel politiebeleid bestaat, maar dat iedere dienst een wereld je op zichzelf is, en werkt volgens eigen methodes.

146

(2 replies, posted in 1990-1999)

Nog een aantal artikels over de drievoudige slachtpartij van Francis Gilot:

"Ik weet niet wat mij bezielde"

De Luikse rijkswachtddjudant Francis Gilot (39) die bekende zijn twee collega's in Spa te hebben doodgeschoten, kon zijn ondervragers geen motief noemen. “Ik weet niet waarom ik het gedaan heb”, zo zei hij.

De raadkamer vergaderde uitzonderlijk in de nacht van dinsdag op woensdag, kort na middernacht. Ze besloot de plaatselijke onderzoeksrechter Claude Vieillevoye te ontlasten van de zaak en de militaire rechtsmach in te schakelen. Het is nu aan het krijgsauditoraat om een beslissing te nemen over de eventuele aanhouding van Gilot.

Depressief

Na de dag in 1985 dat hij in Luik door een vermeend lid van de terreurgroep CCC werd neergekogeld, werd Gilot depressief en had hij last van slapeloosheid. Tot dan was hij een bijzonder actief en uitmuntend speurder. Regelmatig dwaalde hij s’ nachts door Luik. In de nacht van op 4 juni bevond hij zich op de Place de l'Yser. Hij zag daar hoe de Joegoslaaf Lubija Kjun, die zijn slachtoffer zou worden, op de deur van zijn huis klopte om zijn broer te wekken. De man had zijn sleutels vergeten.

Volgens Gilot werd de Joegoslaaf woedend en toen hij zag dat de rijkswachter hem bekeek, stapte hij op hem af en begon hij Gilot te beledigen. Steeds volgens de adjudant trok hij zijn wapen en schoot hij omdat Kjun zichtbaar bedreigend werd. De Joegoslaaf kreeg een kogel in het hoofd en Gilot sloeg op de vlucht.

Op de dool

In de nacht van 6 op 7 juni was Gilot opnieuw op de dool. Hij besloot zonder duidelijke reden naar de Rijkswachtkazerne van Spa te gaan, waar hij een tijdlang werkte. Adjudant Alphonse Ponsard deed de deur open en liet hem binnen. Hun collega Joseph Sonveau sliep op een veldbed. Kort daarop dutte Ponsard, die aan zijn bureau zat, in. Gilot, die zegt niet te weten wat hem bezielde, trok zijn wapen en doodde zij twee collega's. Vervolgens verliet hij het ge bouw. Hij nam het dienstwapen van Ponsard, dat deze op zijn bureau had laten liggen, mee en wierp het pistool an 9 mm in het water aan l'Ile Monsin in Luik.

Na de feiten die zich in 1985 in Luik afspeelden, werd Gilot overgeplaatst naar Spa en vervolgens naar Lierneux, waar hij brigadecommandant werd. In de kazerne daar schoot hij op zeker ogenblik, in een bui van neerslachtigheid, met zijn dienstwapen in de zoldering. Na dit incident diende hij zijn pistool af te geven en werd hij gemuteerd naar de brigade van Neufchâteau, waar hij kantoorwerk moest doen. Daar stal hij midden december 1992 het wapen van een collega. Met dat pistool werden de misdaden in Luik en Spa gepleegd, zo leerde hiet ballistisch onderzoek dat leidde tot de arrestatie van Francis Gilot.

In dezelfde periode verdween de 16-jarige zoon van Gilot. Het feit werd in het hele land gesignaleerd als een ontvoering. De tiener werd 's anderendaags teruggevonden. Intussen had de vader, die zelf ’s nachts op zoek was gegaan naar zijn zoon, echter het wapen in Neufchâtea ontvreemd. Men had het zijn immers afgepakt en hij vreesde het slachtoffer te zullen worden van een daad van agressie.

Het is niet geweten waar het moordwapen na de gebeurtenissen in Luik en Spa gebleven is.

Bron: Gazet van Antwerpen | 19 Augustus 1993

Adjudant gebruikte politie als alibi

Werd in het onderzoek naar de moord op de twee rijkswachters in Spa de aandacht van de speurders niet te snel afgeleid van adjudant Francis? Zoals men zich herinnert werd adjudant Gilot al de dag na de dubbele moord in Spa als hoofdverdachte aan de tand gevoeld. Gilot haalde toen een alibi boven: een politiepatrouille had hem in de bewuste nacht van 6 op 7 juni om 3u15 in Luik opgemerkt. Het was dit alibi dat sommige onderzoekers als stevig genoeg beschouwden om Gilot nog diezelfde dag als een vrij man terug naar huis te sturen.

Het moordwapen werd nog niet teruggevonden. Gisteren zochten duikers in de Maas nabij het Monsin-eiland in Jupille ook naar het dienstwapen van Ponsard, dat Gilot na de moord had meegenomen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 Augustus 1993

Rit naar Luik duurt 40 minuten

Toen het alibi van Francis Gilot toch terug onder de loep werd genomen, ontdekten de speurder van Verviers dat een rit van de kazerne van Spa naar de woonplaat van de adjudant in de Rue sur Ie Joncs in Luik 40 minuten duurde.

De af tand bedraagt slechts 30 kilometer, maar de weg zit vol bochten en bovendien reed Gilot met een oude Wartburg. Omdat aangenomen werd dat de rijkswachters ten laatste om 2u30 vermoord werden, rekenden de speurders uit dat Gilot dan toch om 3u15 terug in Luik kon arriveren.

Hoe kon men het ballistisch verband leggen tussen het in 1992 bij de rijkswacht in Neufchâteau gestolen pistool, de moord op de op 4 juni vermoorde Joegoslaaf en de slachtpartij in Spa? Officieel houden de betrokken diensten daarover de lippen stijf op mekaar. Officieus vernamen we dat vlug kon worden uitgemaakt dat de kogel waarmee de Joegoslaaf en de rijkswachters werden doodgeschoten met hetzelfde wapen waren afgevuurd, een pistool GP 9 mm.

Titanenwerk

Omdat dit type wapen het dienstwapen is van de rijkswacht, Gilot terug als hoofdverdachte fungeerde en hij in Neufchâteau dienst deed toen daar een GP 9 mm verdween, werd besloten tot een titanenwerk: ontelbare hulzen afkomstig van een daar in 1992 gehouden schietwedstrijd zouden door ballistische experten worden onderzocht. Ook het laboratorium van het Bundes Kriminalamt in Wiesaden werd daarbij ingeschakeld.

Er was geen andere keuze, want in ons land worden de ballistische karakteristieken van een wapen dat nog niet bij een confrontatie werd gebruikt niet opgeslagen. Toch bestond de mogelijkheid dat het hele onderzoek met een sisser zou uitdraaien: wapenspecialisten kunnen immers door welbepaalde onderdelen van een wapen te veranderen voor heel andere ballistisch eigenschappen zorgen.

Het geluk zat de speurder mee: op hulzen van Neufchâteau troffen zij dezelfde sporen aan aIs op die van Luik en Spa. Het ging dus om één en hetzelfde rjjkswachtwapen.

Zinsverbijstering

Dat de gerechtelijke politie van Luik en niet die van Verviers adjudant Francis Gilot al op dinsdagochtend om 5u. thuis gingen oppikken, wordt door de betrokken diensten als "taakverdeling” omschreven. Hoe dan ook, de Luikse GP voerde het onderzoek naar de moord op de Joegoslaaf Lubija Kljun (29), die in de Rue de Bavière woonde, en op 4 Juni 1993 ’s ochtends dood werd aangetroffen op de Place d 'Yser met een kogel in de slaap. Toen de speurders Gilot die moord hadden doen bekennen, konden zij dankzij de ballistische relatie overgaan naar de dubbele moord in Spa.

Gilot zou aan de GP verklaard hebben dat de moord op de Joegoslaaf zuiver toeval was: hij kon niet slapen, was op nachtelijke wandeltocht getrokken, en was de man die hij niet eens kende op het lijf gelopen toen die een deur stond te bonken. Hij zou zijn sleutel hebben vergeten en wou daarom zijn broer wekken. Gilot zou de man hebben aangemaand het wat kalmer aan te doen en zou hem daarop in een dispuut een kogel door de slaap hebben geschoten ...

Drie nachten later zou Gilot tijdens een al even slapeloze nacht naar de kazerne in Spa zijn getrokken, daar hebben aangebeld, en door Ponsard zijn binnengelaten. Wanneer Ponsard dan even later indutte, zou Gilot hem en zijn collega hebben afgeslacht. Toen hij verdween nam hij Ponsard's pistool mee, en ook zijn portefeuille - beide zijn nog niet teruggevonden - dit om het allemaal een beetje op een “roofmoord” te doen lijken.

Pillen

Adjudant Francis Gilot was naar de rijkswacht van Neufchâteau overgeplaatst in mei 1991 en bleef er tot april 1993. Collega’s daar zeggen hem omzeggens niet te kennen omdat hij er hooguit enkele weken effectief gewerkt heeft en voor de rest met ziekteverlof was. Op 15 april jongstleden begon voor hem een periode van ziekteverlof waarvan de duur op 36 maanden was voorzien.

In Neufchâteau deed Gilot, die geen wapen mocht dragen wegens onverantwoord wapengebruik tijdens zijn periode als Brigadecommandant in Lierneux, administratief werk. Hij was 38, gescheiden, en had officieel een woonst in het rijkswachtgebouw. Maar daar was hij nooit: hij verbleef in de rue Sur Les Joncs in Luik. "Een in zichzelf gekeerd man, die met niemand contact had, en veel pillen slikte, is alles wat de collega’s van Neufchâteau over hem kwijt kunnen.

De twee belangrijkste vakbonden van de Belgische rijkswacht hebbben naar aanleiding van de bekendmaking van de identiteit en de antecedenten van de vermoedelijke dader van de dubbele moord in de rijkswachtkazerne van Spa, een mededeling verstrekt.

Zowel de Vakbondsfederatie van de Belgische Rijkswacht als het Nationaal Syndicaat van het personeel van de Rijkswacht betreuren het dat dat het rijkswachtkorps vooral nog niet over een sociale dienst beschikt om personeelsleden met problemen medische en psychisch op te vangen en te begeleiden.

Anderzijds zijn de betrokken vakbondsverenigingen blij en opgelucht dat de dader kon worden gevat. Tevens is hiermee tegen alle tendenzen van defaitisme en in - de doeltreffendheid van het gerecht bewezen, aldus nog de twee rijkswachtvakbonden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 Augustus 1993

“Ik weet niet waarom ik mijn twee collega's heb doodgeschoten"

Het militair gerecht in Luik is van zins Francis Gilot, de rijkswachtadjudant die begin juni drie mensen doodschoot, onder wie twee collega’s, wat op adem te laten komen in de gevangenis van Lantin.

Na zijn bekentenissen werd Gilot andermaal zwaar aan de tand gevoeld. maar hij bleef bij zijn versie die hij tijdens zijn bekentenissen opbiechtte: "Ik weet niet waarom ik dat heb gedaan. Ik ging ze een goede dag gaan zeggen". Diverse keren reeds vertelde hij datzelfde, wat volgens sommige onderzoekers een nogal gemakkelijke uitleg is.

Intussen zal de dader ook aan een grondig neuro-psychiatrisch onderzoek worden onderworpen. Dat moet aan het licht brengen of Gilot mentaal ziek is of niet. Meer dan eens reeds verklaarde hij aan zijn ondervragers dat hij in 1985 een onderzoek deed naar de CCC, de Strijdende Communistische Cellen en dat hij als gevolg daarvan onder vuur werd genomen. Daar voegde Gilot aan toe dat de rijkswacht hem toen niet daadwerkelijk steunde in zijn enquête.

De drievoudige moordenaar heeft ook gezegd waar hij de twee wapens, gestolen bij de rijkswacht in Neufchàteau en meegenomen van bij een van zijn slachtoffers, heeft weggegooid. Maar de ingezette kikvorsmannen vonden niets. De opzoekingen naar die wapens werden stopgezet.

Met de gerechtelijke politie van Verviers en van Luik en met de rijkswacht van Spa spant het Luikse krijgsauditoraat zich in om zo spoedig mogelijk de hele waarheid omtrent het drama te vernemen.

Het Luikse gerecht zit ook nog met een hele reeks onopgeloste moorden en het is logisch dat de speurders daarvoor ook aan Gilot denken. Maar het blijft voorlopig maar bij veronderstellingen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 24 Augustus 1993

Dubbele moord op rijkswachter in Luik overgedaan

Het krijgsauditoraat van Luik heeft maandagnacht de wedersamenstelling gedaan van de dubbele moord op de rijkswachters Alphonse Ponsard en José Sonveau in hun kazerne tijdens de nacht van 6 op 7 juni. Eén van de collega 's van de slachtoffers, Francis Gilot, heeft op 18 augustus bekend de dader van de dubbele moord te zijn.

De wedersamenstelling begon in Luik, het vertrekpunt van Gilot in de bewuste nacht. De speurders en de beschuldigde kwamen in gesloten rijkswachtvrachtwagens omstreeks 1u30 aan bij de rijkswachtkazerne van Spa. Ter plekke was een indrukwekkende ordedienst aanwezig om de nieuwsgierigen op afstand te houden.

Een deel van de wedersamentelling vond buiten plaats. Gilot toonde waar hij zijn wagen bij zijn aankomst parkeerde en hoe hij het aan boord gelegd had om door één van zijn slachtoffers te worden binnengelaten. Hij werkte tijdens de procedure blijkbaar goed mee.

Over het gedeelte van de wedersamenstelling dat zich in de kazerne afspeelde, gaf de krijgsauditeur geen enkele toelichting. Om 4 uur 's ochtends was de wedersamenstelling ten einde. De aanwezigen konden in de groep speurders de door de krijgsauditeur aangeduide gerechtspsychiater opmerken. Het is eerder ongebruikelijk dat een dergelijke deskundige aan de wedersamenstelling van een moord deelneemt.

Bron: Gazet van Antwerpen | 1 September 1993

Rijkswachter doet nauwgezet en kalm moord over op Joegoslaaf in Luik

Het krijgsauditoraat van Luik hield woensdagochtend om 4u de reconstructie van de misdaad die in de nacht van 3 op 4 juni plaatshad op de place de l'Yser in Luik. Rijkswachtadjudant Francis Gilot schoot er toen de ex-Joegoslaaf Lubija KI jun dood. In de nacht van 6 op 7 juni doodde hij in de kazerne van Spa twee collega's.

Gezien het vroege uur waren er maar weinig kijklustigen bij de wedersamenstelling. Toch had de Luikse politie een flinke ordemacht op de been gebracht.

Omringd door leden van het auditoraat en de gerechtelijke politie van Luik toonde Gilot eerst hoe hij zijn auto in een nabijgelegen straat parkeerde en dan naar de place de l'Yser stapte. Hij legde uit hoe hij zijn toekomstige slachtoffer zag en hoorde.

Kljun bonkte op de deur van zijn eigen woning, een detail waar Gilot niet van op de hoogte was. De rijkswachter vond dat verdacht en kwam dichter. Vervolgens. steeds volgens zijn verklaringen, beledigde Kljun hem en stapte hij op de rijkswachter af. Gilot voelde zich bedreigd, wierp zijn slachtoffer op de grond en maakte hem af met een schot in het hoofd uit het rijkswacht pistool dat hij had gestolen in de rijkswachtkazerne van Neufchâteau.

Gilot was zeer kalm en ging zoals in Spa, drie nachten later, nauwgezet en precies te werk. De reconstructie liet de speurders toe klaarder te zien op enkele detailkwesties en leerde dat Gilot handelde conform de verklaringen die hij aflegde toen hij de misdaden bekende.

Bron: Gazet van Antwerpen | 9 September 1993

Riikswachtadjudant voor gewone rechter

Het dossier van Francis Gilot, beschuldigd van dubbele moord op twee rijkswachters in Spa, is naar het parket verwezen, zo werd vrijdag vernomen.

Adjudant Gilot bracht op 7 juni van vorig jaar Alphense Ponsard en José Sonveau in de rijkswachtkazerne van Spa om het leven. Sinds 18 augustus werd hij vastgehouden op basis van een beslissing van de gerechtelijke commissie van de Luikse krijgsraad.

Gilot werd daar vrijdag opnieuw voor aangehouden door onderzoeksrechter Vieillevoye. Gilot zal immers worden berecht door een gewone rechtbank. De rechter leverde ook een aanhoudingsbevel af wegens moord op de Joegoslavische VN-vluchteling Leopoldo Lubija Kljun in Luik op 4 juni '93, dus drie dagen vóór de andere feiten.

Bron: Gazet van Antwerpen | 2 Juli 1994

Aanhouding van ex-rijkswachter in moorden Spa bevestigd

De raadkamer van Verviers heeft dinsdag de aanhouding van Francis Gilot bevestigd. Deze oud-rijkswachter wordt beschuldigd van de moord op twee rijkswachters in de kazerne van Spa en op een Joegoslaaf uit Luik in juni 1993.

Het dossier werd vorige week overgemaakt aan het parket van Verviers na het van kracht worden van een nieuwe wet die het gerecht de bevoegdheid geeft over de dossiers van overtredingen van rijkswachters. Tot nu was het krijgsauditoraat hiervoor bevoegd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 6 Juli 1994

147

(0 replies, posted in 1980-1989)

Samenvatting

  • Wat? Roofmoord op René Heyvaert, hij betaalde de lonen van de nachtploeg van een fabriek

  • Wanneer? 22 Mei 1986, rond 5u30

  • Waar? Aan de Rozendreef in Aalst » Google Maps

  • Wie? Omar Ben Saïb, hij werd in 1990 in Marokko tot 15 jaar cel veroordeeld. Het parket van Dendermonde is er echter altijd vanuit gegaan dat de daders met twee waren.

  • Buit: 800.000 fr.

  • Status: Deels opgelost

De veroordeelde moordenaar Omar Ben Saïb:

https://i25.servimg.com/u/f25/11/22/12/24/saih_o10.jpg

Man achter stuur doodgeschoten te Aalst

Donderdagochtend vroeg werd een man in zijn wagen doodgeschoten niet ver van zijn huis te Aalst. Buren hoorden een wagen wegrijden, maar meer sporen zijn er niet. Het vermoeden bestaat dat het om een roofmoord gaat.

’s Ochtends even over vijf vertrok Herman Heyvaert (41) van zijn huis aan het Hoogveld 6 te Aalst naar zijn werk in de firma De Saedeleir Dam NV aan het Hoogveld 90 te Dendermonde. In de firma van naaldvilt en tufting was hij bediende met een leidende functie en belast met het uitbetalen van de lonen aan de nachtploeg.

Op amper twintig meter van zijn huis, ter hoogte van de Rozenlaan, vuurden onbekenden een drietal schoten op de man achter het stuur af. Twee kogels troffen hem dodelijk in de borst. Vermoed wordt dat Heyvaert een belangrijke som geld in zijn wagen had. Er is sprake van een paar honderdduizenden. De autosleutel zat nog in het contact.

Zijn vrouw getuigde dat hij vroeg was opgestaan om rond half zes in Dendermonde te zijn voor de uitbetaling en dat hij vermoord moet zijn enkele minuten nadat hij de deur uit was.

Heyvaert werkte al een vijftiental jaren bij De Saedeleir Dam NV en stond er zeer goed aangeschreven. Het parket van Dendermonde onder leiding van onderzoeksrechter Brasseur met wetsdokter Lauwaert en wapendeskundige Bliki, en de gerechtelijke politie van Aalst kwamen ter plaatse. Uit het eerste onderzoek blijkt dat een drietal schoten, vermoedelijk uit een revolver, werden afgevuurd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 23 Mei 1986

Speurders zoeken "bekenden" van vermoorde te Aalst

Na de moord op Herman Heyvaert (41), die donderdagochtend vroeg in zijn wagen werd neergeschoten op enkele meters van zijn huis aan het Hoogveld te Aalst, zochten de speurders vrijdag verder in de richting van mensen die goed op de hoogte moeten geweest zijn van het doen en het laten van het slachtoffer.

Heyvaert was thuis vertrokken met het loon van de arbeiders van de nachtploeg in de Dendermondse firma De Saedeleir Dam NV, waar hij werkte en belast was met de uitbetaling. Het zwart lederen koffertje, waarin het geld stak, was uit zijn wagen verdwenen.

Getuigen die donderdagochtend vroeg omstreeks 5u in de buurt van het Hoogveld en de Rozendreef te Aalst iets gezien of gehoord hebben, worden verzocht dat zo snel mogelijk te melden aan de gerechtelijke politie te Aalst (tel. 053/21.04.01).

Bron: Gazet van Antwerpen | 24 Mei 1986

Dader roofmoord te Aalst een Marokkaan?

Het Parket te Dendermonde zoekt Saih Omar Ben Haddou (32), van Marokkaanse nationaliteit en wonende Korte Dijkstraat 12 te Dendermonde in verband met de roofmoord van donderdagochtend 22 mei 1986 op Herman Heyvaert aan het Hoogveld te Aalst.

De Marokkaan is 1m70 groot, normale lichaam bouw, rond aangezicht, waarschijnlijk gekleed met een blauw-grijze blouson-vest, een zwarte geribde fluwelen broek, een effen groene T-shirt en zwarte lage schoenen met veters. Hij rijdt met een beige personenwagen Mitsubishi Lancer met nummerplaat ASS630.

Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Mei 1986

Verdachte roofmoord te Aalst opgepakt in Marokko

De Marokkaan Omar ben Haddou Saih (32), die verdacht wordt van de moord op Herman Heyvaert (42) te Aalst, werd in zijn vaderland opgepakt. Het parket van Dendermonde heeft na ontvangst van het bericht donderdagmorgen met een onderzoekscommissie van de gerechtelijke politie naar Marokko gestuurd.

Herman Heyvaert, die aan de Hoogveldstraat te Aalst woonde, werd op 22 mei 1986 tussen 5u20 en 5u30 ’s morgens vermoord. Hij werd op enkele meters van zijn woning in zijn wagen doodgeschoten. Heyvaert was op dat ogenblik op weg naar Dendermonde waar hij de nachtploeg van het textielbedrijf Dam De Sadeleir zou uitbetalen. Het geId dat hij hiervoor bij zich had, zo'n 800.000 fr., bleek na de moord verdwenen.

Het onderzoek, onder leiding van onderzoeksrechter Brasseur, spitste zich vooral toe op de kennissenkring van Heyvaert. De gerechtelijke politie was er namelijk van overtuigd dat de moordenaar heel goed wist wanneer de lonen in het textielbedrijf werden uitbetaald.

In dat kader ging men ook Omar ben Haddou Saih ondervragen die vroeger in het bedrijf De Sadeleir gewerkt had. De Marokkaan, die aan de Korte Dijkstraat te Sint-Gillis-Dendermonde woonde, was op het ogenblik van de feiten werkloos. Na de eerste ondervraging verdween hij met de noorderzon. Zelfs zijn vrouw beweerde dat ze niet wist waar haar man naartoe was.

Op 30 mei verspreidde het Parket van Dendermonde een internationaal signalement omdat men vermoedde dat de Marokkaan naar zijn vaderland was gevlucht. Op basis van dat signalement werd Omar ben Haddou Saih aangehouden in Marokko. Het parket weet echter niet of de man de feiten van 22 mei al heeft bekend. Vandaar ook dat een onderzoekscommissie naar Marokko werd gestuurd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 25 Juli 1986

Verdachte van moord op Aalsterse zakenman voor het gerecht in Marokko

Naar vernomen wordt bij het parket te Gent zal A(mar Ben Haddou) S(AYEH), verdacht van moord op de Aalsterse zakenman Herman Heyvaert, op 26 april voor de rechtbank verschijnen te Nador, in Marokko. Op 22 mei 1986 werd Herman Heyvaert te Aalst neergeschoten in zijn auto en berooid van zijn aktetas.

Het onderzoek verliep erg moeizaam. Wel werd A.S., van Marokkaanse nationaliteit, ondervraagd maar bij gebrek aan bewijsstukken weer op vrije voeten gesteld.

Toen uiteindelijk wel overtuigende bewijsstukken werden gevonden en men de verdachte wilde aanhouden, was de man reeds vertrokken naar Marokko, waar hij nu moet terecht staan op beschuldiging van moord.

Bron: Gazet van Antwerpen | 15 April 1989

Moordenaar van Aalsterse bediende in Marokko tot 15 jaar veroordeeld

De rechtbank van Nador in Marokko heeft Omar Ben Saïb veroordeeld tot 15 jaar celstraf. De man heeft de Aalsterse bediende Herman Heyvaert (42) vermoord.

Toen Herman Heyvaert, die toen een leidende job bij de firma Dam-De Saedeleer had, op 22 mei 1986 om 5u het Dendermondse bedrijf verliet om de werknemers van de nachtploeg hun loon te gaan betalen, werd hij ter hoogte van de Rozenlaan door twee kogels in het hart getroffen. De daders gingen er met een paar honderdduizenden franken vandoor.

Een paar dagen later kwam de recherche Omar Ben Habbu Saïb op het spoor. De man werkte bij de firma maar stempelde op dat ogenblik. Na een eerste ondervraging was de Marokkaan verdwenen. Op 30 mei '86 werd een internationaal opsporingsbevel uitgevaardigd. Dat leidde tot zijn aanhouding in Marokko.

Vorige week heeft de Marokkaanse rechter vonnis geveld in een dossier dat volledig door het Marokkaanse gerecht werd samengesteld. Het in Dendermonde opgesteld dossier werd immers nooit aan het Marokkaanse gerecht overgemaakt omdat men vermoedt dat de moord niet door één man is gepleegd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 29 December 1990

148

(1 replies, posted in Filière Boraine)

Zijn naam staat ook in bijlage 3 van het verslag van de Tweede Bendecommissie, onder de titel "F22 Onderzoek van criminele feiten".

Hij stond ook in contact met Julien De Staerke en Constant Leinbergen.

149

(1 replies, posted in Andere Personen)

https://i25.servimg.com/u/f25/11/22/12/24/paulo_10.jpg

150

(97 replies, posted in 1985)

pyrénéen wrote:

Een vraag: duurden de andere aanvallen zo lang?

Die vraag heb je al eens gesteld en die heb ik al eens beantwoord. wink

fenix wrote:

En duurde het echt zo lang om een blokje om te rijden? 17 à 20 minuten?

Dat lijkt te kloppen vermits ze 15 minuten aan het warenhuis moesten staan en 15 minuten moesten patrouilleren in de omgeving van het warenhuis. Hun exacte route die avond ken ik niet, ik weet ook niet wat de rijkswacht bedoelde met "patrouilleren in de omgeving van het warenhuis". Vermits ze in de Villalaan waren toen de oproep binnen kwam, lijkt het er op dat ze terug in de richting van het warenhuis aan het rijden waren.

Xenophon wrote:

De gemiddelde hold-up op een vrij grote winkel duurt 3 à 5 minuten. Dit is een eeuwigheid.

Ze hadden de gewoonte om hun auto vrij ver van de ingang te parkeren en onderweg een gijzelaar te nemen. Dat zijn allemaal zaken die extra tijd vragen. De tijd in het warenhuis was echter vrij kort en komt overeen met de 3 à 5 minuten die de gemiddelde hold-up duurt.

Daarover heb ik al een uitgebreide post gemaakt in dit topic » Forum