Aan mijn verhaal hiervoor, wil ik nog toevoegen dat ik mij kan voorstellen dat de vader van David Van de Steen, tot het moment dat hij zou zijn gebeld met de mededeling 'dat hij anders zal eindigen als Vernaillen', hij zich niet bezig had gehouden met de zaak-Vernaillen, in het licht van de Bende-zaak of de zaak-Aalst, omdat er toen (naar het zich laat aanzien) geen reden was om beide zaken met elkaar in verband te brengen. Na dat telefoontje zal dat natuurlijk anders zijn geweest.

Onder andere de later manifest geworden betrokkenheid van Bouhouche bij de aanslag op Vernaillen, in 1981, de (feitelijke) herkenning van Bouhouche door de uitbater van café 't Christoffelken in Aalst ten tijde van de overval op de Delhaize aldaar en de door een getuige waargenomen Heckler & Koch MP5SD bij één van de overvallers in Aalst, terwijl Bouhouche medebetrokken was bij de diefstal van tien van die (toen zeldzame) wapens, begin 1982, wijzen op de betrokkenheid van Bouhouche bij de (activiteiten van de) Bende van Nijvel. Een bij herhaling door Bouhouche gebruikt mantra was: 'ik heb het niet gedaan', totdat later duidelijk werd dat hij het wel had gedaan.

Juridisch gezien had Bouhouche kunnen worden veroordeeld voor (in)directe betrokkenheid bij de Bende van Nijvel, zeker als gebruik zou zijn gemaakt van schakelbewijs. Nu weet ik niet of het gebruik van schakelbewijs in België was of is toegestaan. In Nederland mag door de rechter schakelbewijs worden gebruikt om tot een veroordeling van een verdachte te kunnen komen, zoals ook is gebeurd in de zaak-Brech (https://www.1limburg.nl/brech-beroep-ni … heb-gedaan).

Die cartoon vat het mooi samen. Verdere uitleg is overbodig.

Voor wat het waard is: de echtgenote van Juan Mendez, Danièle Daniels, heeft verklaard dat hij in de ochtend van 07-01-1986 van huis is vertrokken, waarna hij weer terug naar huis is gekeerd ‘omdat hij iets vergeten was’, waarna hij weer van huis is vertrokken, om even later te worden vermoord. In hoeverre de lezing van Daniels (uiteindelijk) een bevestiging vormt of kan vormen van de hiervoor door mij gememoreerde verklaringen, die een vader en zijn zoon hebben afgelegd ten overstaan van een verzekeringsinspecteur, die was ingeschakeld door voornoemde Daniels, weet ik (nog) niet.

Dat Daniels, zo is gebleken, niet altijd even eerlijk is geweest, is weliswaar zeer menselijk - tijdens mijn werk kom ik om in de leugens -, maar dat maakt haar voor mij wel een getuige om nogmaals door politie (of justitie onder ede) te worden gehoord. Ook Anne Quittner, de toenmalige echtgenote van Madani Bouhouche, had op 07-01-1986 boter op haar hoofd, maar ja, wat wilde je met zo’n type aan je zijde? Gaandeweg het huwelijk met hem, zullen haar de schellen wel van de ogen zijn gevallen, om nog maar te zwijgen over de gebakken peren. Enfin, Quittner heeft verklaard haar man, Madani Bouhouche, te hebben verdacht van de moorden op Sabina-veiligheidsman Francis Zwarts én Juan Mendez en dat terwijl diezelfde Quittner haar man, Bouhouche, een alibi bezorgde dat hem vrijpleitte van de moord op Juan Mendez in de ochtend van 07-01-1986. Het een verdraagt zich niet met het ander, mevrouw Quittner! Quittner zou die ochtend met haar man in bed hebben gelegen en wel op een tijdstip dat maakte dat Bouhouche niet de moord op Mendez, op de oprit bij Rosières kon hebben gepleegd.

Enfin, ik begrijp de broer van Juan Mendez, José Mendez, en zijn frustratie over de gang van zaken tijdens het (mijns inziens) vanuit justitie knullig gevoerde assisenproces in verband met (o.a.) de moord op zijn broer, meer en meer.

Tot slot merk ik op dat het mij nog steeds als onbegrijpelijk voortkomt dat de bij Bouhouche thuis gevonden GP 9 MM dat volgens ballistisch onderzoeker Claude Dery en het Franse (ballistisch onderzoeksbureau) C.A.R.M.E, zou zijn gebruikt als wapen waarmee de moord op Juan Mendez is gepleegd, niet opnieuw, maar dan volgens de modernste onderzoekstechnieken, onder de loep wordt gelegd en wel onder de vlag van het onderzoek naar de Bende van Nijvel, welk onderzoek meer dan verlegen zit om creatieve, niet afgestompte geesten, met het hart op de juiste plaats.

Het is laat (voor mij). Ik bedoelde te schrijven: dat wapen, die GP 9 mm van Bouhouche, moet opnieuw, maar dan op op basis van de modernste onderzoekstechnieken, onder de loep worden gelegd.

Beste HIPA, heeft deze of gene, zijnde een (potentiële) rechthebbende op schadevergoeding van de Belgische staat, nooit overwogen om (bijvoorbeeld in de zaak-Aalst) de burgerlijke rechter te verzoeken een verhoor van een x-aantal getuigen te gelasten, teneinde op die basis een eventuele (klaarblijkelijk nog niet verjaarde) (buiten)gerechtelijke schadeclaim neer te kunnen leggen tegen (bijvoorbeeld) de Belgische staat, zijnde de publiekrechtelijke rechtspersoon waaronder, om maar een dwarsstraat te noemen, de toenmalige Rijkswacht viel? Op basis van het (bij het publiek bekende) dossier dat thans voorligt, is er meer dan een reden te bedenken waarom de Belgische staat jegens de Bende-slachtoffers schadeplichtig is, zeker (ook) als duidelijk is dat (politie)ambtenaren destijds buiten de door de wet aan hen toegekende bevoegdheden hebben gewerkt, wat (blijkens het dossier) volop is gebeurd. Weet uit ervaring dat een voorlopig getuigenverhoor voor de slachtoffers van ongevallen/misdrijven kan leiden tot meer duidelijkheid en een daaraan gekoppelde schadevergoeding. Op die manier ‘passeer’ je ook een onderzoekscel, die een andere of verkeerde kant op gaat. Bovendien kunnen de uitkomsten van een voorlopig getuigenverhoor de onderzoekscel en haar onderzoek ook verder helpen. Als je in Nederland had gewoond, had ik je gratis mijn diensten aangeboden, voor zover je überhaupt op diensten zit te wachten, want wie ben ik nou helemaal?, maar helaas liggen de kaarten niet zo. Een voorlopig getuigenverhoor is in Nederland gemakkelijk op te zetten, als maar duidelijk is dat er sprake is van een (processueel) belang dat door het horen van bepaalde getuigen kan worden gediend. Als daarvan sprake is, moeten die getuigen bij de rechter komen. Komen ze niet, worden ze van hun bed gelicht en naar de rechtszaal gebracht, om daar (onder ede) te worden gehoord. Liegen ze of blijkt dat ze hebben gelogen, dan wacht hen (in Nederland) normaal gesproken drie maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Maar goed, ik dwaal af. Veel succes met jouw speurtocht naar de waarheid.