You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Posts by bkv
Objectief gezien is er 1 % kans dat bovenstaande post juist is. Het forum trekt al jaren ziekelijke gekken aan die uit zijn op aandacht. Van alle voorspellingen die ik al op dit forum gelezen heb, is er nog nooit één uitgekomen. Het kan natuurlijk ook zijn van niet. 1 % kans.
Waarom trouwens niet meteen opgepakt? Waarom schaduwen? Om te zien welke soort chips ze het liefst eten?
Strategie van de Spanning/Gladio. Haemers wist niet in welk spel hij toen meespeelde, aldus Van Rossem.
Van Rossem: "In '85 ging het om de bende Haemers en De Staerke". Van der Steen blijkt nu naast Haemers ook De Staerke herkend te hebben. + Alles wat hier al is neergeschreven. Voor mij is er nog weinig twijfel hoor.
Inderdaad. Ik vind alle info zowel in de pers als hier, tav. Tinck enorm zwak eigenlijk. Er zal wel nog 'iets' zijn, dat we nog niet weten, maar of dat voldoende is? En zo net voor de verkiezingen & verjaringstermijn? Hij komt niet voor in de dossiers, en herkennen op de robotfoto? Toen dat bekend werd, niemand wist over welke robotfoto het ging, zo 'herkenbaar' is hij dus.
Ik heb Van Rossem nog gesproken, hij beweert te weten hoe alles zit, maar weigert iets te lossen omdat hij zijn vertrouwen in het gerecht toch kwijt is, zegt wel: aparte cel landsverdediging in '83, De Staerke + Haemers in '85.
De "derde weg" is een zeer ruime omschrijving, dat vaak door extreem-rechts over de ganse wereld wordt gebruikt » en.wikipedia.org | librairiefrancaise.fr
Gabriele Adinolfi is een aantal jaren geleden naar Vlaanderen gekomen voor een lezing:
L'auteur nous explique pourquoi et comment la "stratégie de la tension" entre les deux extrêmes a été organisé par l'Etat italien, lui-même étant manipulé par la CIA et la loge maçonnique P2. Il explique comment l'Etat italien a poussé toute une jeunesse à prendre les armes les uns contre les autres dans le but d'asseoir son autorité et sa légitimité. Il explique comment des groupes dits "nationalistes" peuvent être manipulés par les services secrets pour commettre des attentats et ainsi discréditer tout le mouvement national aux yeux de la population. Il explique enfin, avec quelle férocité les juges et les procureurs démocrates persécutèrent les militants nationalistes innocents dont le seul crime était d'être "fascistes".
Hogere machten hebben hem en zijn extreemrechtse kameraden gebruikt om aanslagen te plegen. De opdrachtgevers willen uiteraard een zondebok, en gezien het feit dat journalisten meestal links zijn is extreemrechts daar ideaal voor.
Van Rossem zegt dat het een poging van legerofficieren was om het land onder harde hand van Vanden Boeynants te besturen. Om meer terreur op te wekken moesten er ook kinderen worden doodgeschoten, maar dat wilde geen van de militairen. dus werd er contact opgenomen met de bendes van De Staerke en Haemers om het vuile werk op te knappen. Dit werd volgens hem gefinancierd door landsverdediging via een speciale cel.
Hij is naar eigen zeggen herhaaldelijk ondervraagd over zijn bronnen maar men deed er niets mee, ook niet toen hij wist waar de VW's met gelaste schietstanden in de Ardennen kon vinden.
Jean-Pierre Van Rossem beweert dat hij weet wie achter de Bende van Nijvel zit. Volgens hem was het een aparte cel van Staatsveiligheid in 82-83 en werden de bendes Haemers en De Staerke ingezet voor de bloederige moorden (ook kinderen) in 85. Hij zegt dat hij toen wist waar de gelaste VW te vinden waren maar geen enkele onderzoeksrechter de stal durfde uit te mesten. Bovendien wees hij op bedreigingen.
Jean-Pierre Van Rossem is misschien een ongeloofwaardige, desalniettemin interessante bron.
Even geduld. Ik zweer u dat het zal rammelen.
Het zal juist niets. Ik lees al heel mijn leven dergelijke zaken op het internet. Het heeft nog nooit gerammeld.
Een tijdje geleden heb ik een lezing bijgewoond van Gabriele Adinolfi. Dit is een extreem-rechts Italiaans nationalist die in de jaren 70-80 wel het een en andere heeft uitgestoken » wikipedia.org
Hij heeft onder andere dit boek geschreven over zijn belevenissen van toen en ik vond dat er wel wat gelijkenissen met de Bende van Nijvel in zijn verhaal zaten » librairiefrancaise.fr
A travers son parcours personnel au sein du mouvement nationaliste-révolutionnaire "Terza Posizione", Gabriele Adinolfi nous témoigne de ce que furent en Italie les fameuses "années de plomb". Pour nous, Français, il faut bien dire que cette période de violences politiques ne nous est guère connue, voire complètement inconnue... Pourtant, durant près de vingt ans (1970-90), l'Italie a vécu dans un climat politique de guerre civile comme nulle part ailleurs en Europe.
Dans les années 70-80, tous les pays occidentaux ont plus ou moins connu la lutte armée comme mode d'expression politique de la part des groupes radicaux marxistes, mais en Italie, ces terroristes rouges ont trouvé face à eux des radicaux nationalistes qui ont répondu à la violence par la violence. Le camarade Adinolfi nous compte magnifiquement ce climat de tension qui existait alors et qui est difficilement concevable pour des militants français : à cette époque, quand de jeunes militants allaient coller des affiches le soir, ils ne savaient même pas s'ils allaient rentrer vivants de leur collage car les rouges (ou les barbouzes de l'Etat italien) n'hésitaient pas à purement et simplement abattre les simples colleurs d'affiches nationalistes... A cette époque, "tuer un fasciste n'était pas un crime"!
L'intérêt majeur du livre de Gabriele Adinolfi réside dans l'enseignement que celui-ci procure. L'auteur nous explique pourquoi et comment la "stratégie de la tension" entre les deux extrêmes a été organisé par l'Etat italien, lui-même étant manipulé par la CIA et la loge maçonnique P2. Il explique comment l'Etat italien a poussé toute une jeunesse à prendre les armes les uns contre les autres dans le but d'asseoir son autorité et sa légitimité. Il explique comment des groupes dits "nationalistes" peuvent être manipulés par les services secrets pour commettre des attentats et ainsi discréditer tout le mouvement national aux yeux de la population. Il explique enfin, avec quelle férocité les juges et les procureurs démocrates persécutèrent les militants nationalistes innocents dont le seul crime était d'être "fascistes".
Comme beaucoup de militants de sa génération Gabriele Adinolfi dut s'exiler pendant de nombreuses années pour éviter d'être enfermé dans les geôles de la démocratie italienne, mais aujourd'hui qu'il est rentré dans son pays, et fort de son expérience politique, il participe activement au renouveau nationaliste italien. Un livre à méditer pour tout militant politique.
In het dossier van de Bende van Nijvel zijn er heel wat verbanden met extreem-rechts te vinden. Het "spoor van extreemrechts" werkte bij de over het algemeen vrij linkse (onderzoeks)journalisten uiteraard als een rode lap op een stier. Volgens mij is het goed mogelijk dat de extreem-rechtse betrokkenen slechts pionnen waren. Als het daar kan, dan kan het hier ook.
Bende van Nijvel → Posts by bkv
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.