Bakerstreet 221B wrote:U schrijft dat het aan uw kritische geest zal liggen dat u het breder wil open trekken en poneert de stelling dat u een patroon van stilstand en verwarring ontwaart. Interessant. De vraag is op welke manier men hier kan controleren welke informatie als ruis moet worden gelezen en welke informatie als feit moeten worden gelezen. Het antwoord is heel duidelijk: dat kan u eenvoudigweg niet weten als u de waarheid niet kent.
U zweert blijkbaar bij een werkwijze waarbij men geen theorie mag spinnen rond potentiële desinformatie. U verwijst naar het scheermes van Ockham. Excuseert u mij, u doet de scheermes-van-Ockham-aanpak geweld aan! Die werkwijze zegt helemaal niet dat je geen aannames mag doen bij het opstellen van een theorie om een verschijnsel te verklaren. Deze lex parsimoniae–aanpak zegt wél dat de theorie waarbij de minste aannames worden gedaan moet verkozen worden boven andere theorieën. Dat is een hemelsbreed verschil. De aanbeveling om zuinig te zijn met aannames is iets totaal anders dan een verbod uitvaardigen op het gebruik van aannames. Indirecte aanwijzingen gebruiken is niet enkel toegelaten, het kan dikwijls niet anders. Daar ben ik uiterst stellig in.
Ik geef twee voorbeelden uit de meest analytische tak van onze kennisberg omdat het oh zo belangrijk is om de wet op het zuinig omspringen met aannames tot de juiste proporties te herleiden.
Heeft u ooit al een proton gezien? Een elektron? Een neutron? Wees getroost, dat heeft nog niemand gezien. Maar toch is het atoommodel dat wij al meer dan 100 jaar gebruiken in heel veel gevallen perfect betrouwbaar. U voelt waar ik naartoe wil. Dat zeer betrouwbare model is integraal opgesteld aan de hand van indirecte aanwijzingen (Rutherford).
Albert Einstein, toch iemand die we er moeilijk van kunnen verdenken tot de groep van de intellectueel minst gecapaciteerden te behoren, heeft ooit de uiterst gedurfde aanname gedaan dat de zwaartekracht die het gevolg is van het veranderen van snelheid perfect equivalent is aan de zwaartekracht die het gevolg van de nabijheid van massa. Rond deze uiterst revolutionaire en gedurfde aanname heeft hij zijn algemeen relativiteitsbeginsel gesponnen, een theorie die na 100 jaar en na miljarden toetsingen met de praktijk nog niet het minste barstje vertoont. (Elk gps-gebruik is een test van die theorie.) The proof of the pudding is in the eating (not in the way of cooking). Een aanname doen op buikgevoel en rond die aanname een theorie spinnen is uiterst degelijke en ook dagelijkse praktijk in de wetenschappelijke wereld. De vraag hoe waterdicht de aanname(s) en de daarrond gesponnen theorie zijn, hangt af van de mate waarin de theorie de herhaalde toets met de praktijk doorstaat.
Toegepast op het onderzoek naar de bende: uw voorstel om alles waarover verwarring bestaat links te laten liggen als aanname om er een theorie rond te spinnen is niets minder dan de kar voor het paard spannen. Stel bijvoorbeeld dat er twee geruchten in tegenstrijd zijn, dan zorgen die geruchten zeker voor verwarring. Maar dat is zéker géén reden om ze links te laten liggen. Stel eens dat één van die twee geruchten wél waar zijn, dan laat u een pracht van een kans liggen om een theorie te spinnen rond een aanname die volledig waar is (terwijl u dat op dat moment inderdaad nog niet weet, maar precies daartoe dient de latere toets met de praktijk).
Ik geloof dat ik iets te kort door de bocht ben gegaan en niet alles even duidelijk heb vermeld of uit de doeken gedaan heb. De gedachtengang is dubbel. De bedoeling was om aan te geven dat het goed is om een denkpiste open te houden die heel rotsvast op feiten is gebaseerd en dat men daarnaast inderdaad aannames, motieven voor gemanipuleerde info of daden, desinformatie etc. moet aanwenden om een verfijnder beeld te vormen van wat er echt aan de hand zou kunnen zijn. Vroeg of laat kom je uit op contradicties, onmogelijkheden, waarschijnlijkheden die u toestaan om de theorie te vatten.
Echter, en daar zitten we waarschijnlijk fundamenteel naast mekaar, ik blijf er bij dat enkel éénzijdige en soms inconsistente info uit één bron - zoals die van Libert -met heel veel wantrouwen moet worden aanzien en een heel grote waarschijnlijkheid van onechtheid, onvolledigheid of onwetendheid bevat, tenzij dat het door andere werkelijk bewijsbare onafhankelijke bronnen wordt bevestigd.
U vergelijkt desinformatie met ruis, maar dat klopt niet helemaal. Ruis kan u onmogelijk correleren aan informatie. Desinformatie is informatie. Alleen het testen tegenover andere informatie kan u inzicht geven over de waarschijnlijkheid dat de desinformatie precies dàt is. En dan is het wel mogelijk om een tabel te maken met beweringen en ernaast een waarschijnlijkheidsscore ivm correctheid te zetten.
Het zou een zeer mooie oefening zijn om een soort multidimensionele matrix op te zetten die personen, feiten, data, tijdslijnen, events, connecties etc. bevat en daarmee, door er bepaalde geoorloofde bewerkingen op los te laten, tot meer inzicht te komen over waarschijnlijkheden ivm correctheid van elk van de constituenten.
Analogie met een eenvoudig fenomeen uit de fysica in verband met uw uitspraak over ruis en informatie: U krijgt een signaal binnen, met 99,9999% positieve pulsen op verschillende tijdstippen van mekaar die patronen vormen en een pak analoge ruis, positief en negatief. Plots vind u in die pulstrein een brede negatieve uitschieter. Verder weet je niks. Je kan dus eenvoudigweg de ruis eruit filteren omdat die stochastisch is en met grote zekerheid beweren dat die negatieve puls desinformatie, storing, is. Alleen kan die desinformatie in de mensenwereld beter gecamoufleerd zijn.
Als fysicus/wiskundige/ingenieur volg ik uw redenering ivm Einstein zeer goed. Al zou nooit iemand mogen beweren dat deze theorie DE juiste is. We hebben eenvoudigweg de geschikte middelen vandaag niet om experiment exact te vergelijken met theorie en bovendien kennen we het fundamentele natuurkundige mechanisme niet dat er achter steekt.
Dus de theorie is een model dat zich gedraagt zoals de vermeende realiteit maar zegt niks over de fundamentele onderliggende principes. Anders was zwaartekracht al lang ontmaskerd. Richard Feynman heeft over dergelijke zaken mooie lectures gegeven.
De huidige theorie ziet er wel goed uit en dat kan velen overtuigen.
Maar de singulariteiten in zwarte gaten zouden enkel kunnen worden opgelost door een andere theorie, namelijk die van kwantuminformatie over de event-horizon heen. Een Nederlandse slimme onderzoeker is daarmee vandaag bezig en oogst trouwens enig succes. Dus omgekeerd, na veel studie, zou in de toekomst kunnen blijken dat zijn model meer omvattend is dan het model van Einstein. Dat zegt iets over de geldigheid van een theorie, ook die in verband met Libert.
Tenslotte misschien nog iets over Libert want daar gaat het hier eigenlijk om. In onderstaand interview voor de Franstalige televisie komt twee keer de vraag van de journaliste over de inmenging van "de Amerikanen" in WNP of bij sommige leden, eventueel via Paul Latinus. De eerste keer wordt hij vakkundig en onopvallend de mond gesnoerd door iemand in het panel. De journaliste komt daar nadien op terug en de reactie van minstens twee andere panelleden is virulent om de conversatie een andere kant op te duwen. De persoon van Libert komt op dat moment gefrustreerd over en krijgt de kans niet om uit te wijden.
Ik interpreteer dat die discussie, namelijk die van de Amerikanen, door bepaalde mensen wil vermeden worden. Wat zegt ons dat? Mag ze niet publiek gevoerd worden omdat ze een spoor betreft en men discreet wil zijn? Is het een discussie waar uberhaupt niemand aan wil beginnen omdat ze deel uit maakt van de realiteit?
De link » YouTube
Dus opgepast met assisen als middel om een theorie als waarheid door te drukken. De regels rond assisen zijn er niet voor niets. Machiavellisme en democratie kunnen zelfs niet door slimme redeneringen met elkaar worden verward. Hoewel sommige advocaten daar soms wel op willen aansturen door de grond van de zaak te omzeilen. Die noemen ze dan gewiekst.
