jameir1972, u stelt: ‘bronnen doen er niet toe’, terwijl u poneert de stelling: “Nee Achten was GEEN doelwit.”. Dat valt moeilijk met elkaar te rijmen.

Bent u dan geen bron die ertoe doet, ondanks uw uitdrukkelijke stellingnames - u noemt man en paard - en uw, naar het zich vooralsnog laat aanzien, meer dan algemene kennis van zaken? Hoe moet ik dit zien als lezer?

Het boek ‘De laatste leugen’, waarin Robert Beijer zichzelf openlijk wegzet als zware crimineel, bevat een schat aan (in)directe informatie over zijn wedervaren en dat van Madani Bouhouche, mede in relatie tot ‘het raadsel Bende van Nijvel’. De melding van Patrick Verdin, dat er sprake was contact tussen Xavier Sliman en een ex-gendarme zou, in het geval Verdin deze stelling nader zou concretiseren (in zijn nog uit te geven boek), van wezenlijke betekenis kunnen zijn voor het oplossen van voormeld raadsel, mede indachtig de aanwezigheid van een foto van Thierry Sliman bij het (politiële) opsporingsbericht van 04-10-1982 over de overval op wapenhandelaar Daniel Dekaise in Waver, op 30-09-1982, als we ex-BOB’er Jean-Pierre Adam mogen geloven (bron: https://www.pressreader.com/belgium/het … 57999337).

Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Robert Beijer in zijn boek De laatste leugen, meermaals balanceert op de grens tussen enerzijds zijn in dat boek afgestoken verhaal en anderzijds het verhaal over de wereld van de Bende van Nijvel, hoewel dat laatste verhaal naar mijn mening wel (deels) op een min of meer verkapte wijze door Beijer in zijn boek lijkt te worden verteld. Zijn lezing over de voorbereidingshandelingen voor het afpersen van de directie van de GB-supermarkten en het in dat kader opblazen (vermoorden!) van (volwassen en jeugdige(!)) GB-supermarktbezoekers (1984), de dodelijke roofoverval op Zaventem op 26-10-1982,  de diefstal van gesofisticeerde wapens bij het SIE/Groep Diane (begin 1982), verraden de kunst om (zeer) complexe situaties met succes het hoofd te kunnen bieden, zónder daarbij sporen van wezenlijke betekenis achter te laten of zelf aan opruiming van achtergelaten sporen te doen. De kunst om wel voorbereid (zeer) complexe situaties met succes het hoofd te kunnen bieden, zónder daarbij sporen van wezenlijke betekenis achter te laten of zelf aan opruiming van achtergelaten sporen te doen, past uitstekend in het plaatje van de Bende van Nijvel.

Dat (zeer) complexe situaties door Bouhouche, Beijer en anderen het hoofd konden worden geboden, zal ongetwijfeld mede te maken hebben gehad met een bepaalde kennisvoorsprong die zij hebben opgebouwd tijdens hun werkzaamheden voor en tegen(!) de politiedienst, tot hun ontslag daaruit, in 1983.

Correctie: (…) omdat Jean-Pierre Adam toch echt degene is geweest die heeft beweerd dat er foto van Xavier Sliman was gevoegd bij het opsporingsbericht (…)”

Patrick Verdin schreef mij onlangs het volgende: “Ik was ongeveer 30 jaar bevriend met Thierry Sliman, waarvan 25 jaar heel close. Het is goed om de waarheid te vertellen. Jean-Pierre Adam (ex-BOB’er; Asjemenou) liegt. ik heb niet het recht om Jean-Pierre Adam zijn leugens te laten vertellen en ik heb Thierry beloofd om de journalisten te vertellen dat hij geen gek was.”  Dat laat onverlet dat Verdin mij eerder liet weten: “Ik weet zeker Thierry Sliman de moordenaar is. Dat heeft hij me verteld, ik leg in mijn boek uit hoe hij het tegen me zei en vele andere dingen”

Ik wil dat boek wel lezen, ook omdat Jean-Pierre Adam toch echt degene is geweest die heeft beweerd dat er een foto van Thierry Sliman was gevoegd bij het opsporingsbericht met betrekking tot de overval op wapenhandelaar Daniel Dekaise in Waver, op 30-09-1982 (bron: https://www.pressreader.com/belgium/het … 57999337), waarbij Dekaise op basis van een fotoconfrontatie Thierry Sliman als een van de daders zou hebben erkend.