Het 'gooien van namen in de media' (zonder de relevante dossierstukken maar wel op basis daarvan) is al gebeurd en dat deze post hierboven staat toont ook aan wat er dan nadien gebeurd is.

Namelijk niks.

Danny Vanhamel getuigde bij Peter Boeckx over zijn ervaringen met de rijkswacht als bad guy. Nu kan je denken dat hij dat deed uit rancune omdat hij 'gepakt' is, maar de forumbeheerder heeft ondertussen een overname van een deel van het archief van de Gazet van Antwerpen al genoeg voorbeelden gepost die duiden dat wat Vanhamel zegt zeker niet uit de lucht gegrepen is:

Ik kreeg mijn handgranaten van de flikken. Alle soorten granaten die ik maar wilde. Ze leverden die gewoon. Ik kwam ook alles te weten over het lopende onderzoek of de opsporingen: wat ze gingen doen, wat ze wisten en niet wisten. Op de honderd flikken waren er altijd wel tien die corrupt waren, en dan nog eens tien die "mogelijk omkoopbaar" waren. Het mooiste was dat die mannen zichzelf spontaan aanboden. Ik heb nooit zelf iets moeten vragen. Ze deden dat niet alleen voor het geld, maar ook voor cadeautjes en hand- en spandiensten.

Dan zeiden ze bijvoorbeeld: "We hebben een probleem met persoon X, kan jij die eens een lesje leren?”. En dan gingen wij die gast afdreigen, zo deden wij dat. Dan was het rap gedaan.

Er waren ook flikken die na verloop van tijd volledig van kant wisselden. Zoals Danny Stiers die eerst in dienst was van de rijkswacht, dan steeds meer bij ons in de bende geraakte en uiteindelijk bij de rijkswacht is weggegaan. Er was ook iemand als Willy Van Mechelen, ooit een topflik bij de Antwerpse rijkswacht en chef van de sectie zware criminaliteit van de Bijzondere Opsporingsbrigade (BOB). Hij is later veroordeeld voor drugshandel. Hij heeft me nog ondervraagd, al deed toen al het gerucht de ronde dat hij corrupt zou zijn. Ze konden het op dat moment echter niet hard maken."

Er was een politieman die mij ondervroeg over de ontvoering von Anthony De Clerck. je zou denken dat zo iemand zegt: "Dat doe je toch niet, een kind ontvoeren!" Weet je wat die zei? "Allez Danny, je had toch andere dingen kunnen doen? Waarom geen afpersing bij een warenhuis of zo? Dat is toch veel makkelijker.

Zoiets moet je doen. Een ontvoering is te ingewikkeld, daar moet je afblijven. Een afpersing is makkelijker" Dat kwam dan van een politieman die mij moest ondervragen!

Maar waarom kenden we in de jaren tachtig zo bovenmatig veel aanslagen? Daar had mijns inziens het toenmalige fenomeen van de rijkswacht veel mee te maken. Vanhamel had tipgevers bij de rijkswacht. Hij kon wapens bestellen bij de rijkswacht. Wanneer hij door rijkswachters ondervraagd werd, vroegen die soms of zijzelf ook eens niet konden deelnemen aan een overval of suggereerden zij plaatsen waar geld te roven viel. Allemaal voor het geld. Ook bij Securitas waren veel mensen makkelijk omkoopbaar. Dat waren eenvoudige mensen met een modaal loontje. Wat wil je, als je een miljoen BEF kon bieden in ruil voor een tip? Bankbedienden, bedienden in postkantoren, cipiers: velen onder hen waren bereid om inside-informatie te geven in ruil voor geld.

Maar dat er destijds vooral bij de rijkswacht zovelen mensen waren met vuile handen, was toch opvallend. De naïeve burger dacht zwart-wit: de criminelen waren 'de slechten' en de politie waren 'de goeien'. Maar de realiteit en het verhaal van Danny Vanhamel leren ons dat er een soort van grijze zone was waarbij het niet duidelijk was wie nu eigenlijk ‘de goeien' of 'de slechten' waren. Ook de duidelijke betrokkenheid van de rijkswacht bij de Bende van Nijvel bewijst dit. Bij die bende ging het dan wel om politieke terreur, maar in de meeste gevallen raakten rijkswachters gewoon verleid door het makkelijke geldgewin.

Als je 20.000 of 30.000 BEF per maand verdiende en je kreeg door je contacten met de misdaadwereld plots zicht op miljoenen, wat doe je dan? Dan is de verleiding in ieder geval bijzonder groot...

Als je een serieus gesprek met degelijke onderbouwing met 'de Jef' zou willen voeren, dat voor hem een meerwaarde zou kunnen zijn, dan moet je dat niet liggen claimen op een (internet-)forum, maar dat is nogal wiedes.

Voorts en relevant hieraan:

Ooit zei Jef Vermassen in een interview dat computers niets voor hem waren. Hij had naar eigen zeggen nog nooit een e-mail verstuurd en was ook niet van plan dat te doen.

Is dat nog altijd zo?

"Ik héb een mailadres, maar ik heb ook vijf secretaresses die op digitaal gebied honderd keer beter zijn dan ik. Waarom zou ik mijn energie steken in iets te leren waarin ik nooit zo goed zal worden als zij? (lacht) Ik ben nog jong. Als strafpleiter blijf je jong door een brein dat dagelijks wordt getraind. Door dossiers te lezen en door daarbij gebruik te maken van de ervaring die je in eerdere zaken hebt opgebouwd. Door details op te merken die anderen niet zien en waarmee je een jury kunt overtuigen."

Is dat uw geheim?

"Absoluut. Dossiers goed lezen, aantekeningen maken, post-its plakken. Ik denk dat ik daar net iets meer tijd aan besteed dan veel van mijn confraters. Tegenwoordig krijg je de dossiers digitaal en moeten die dan op kantoor worden uitgeprint. Ik ben en blijf een man van het papier. Je moet álles gelezen hebben, álles in je hoofd hebben. Alleen op die manier kun je een jury overtuigen. En humor helpt ook, al moet je die in je slotpleidooi zorgvuldig doseren. Je moet de mensen mee kunnen nemen in je verhaal."