Maubeuge: Dat is Frankrijk. De taakverdeling tussen de verschillende ordediensten lag daar anders verdeeld dan in België toen der tijd.

Waver: De agent (Claude Haulotte) was niet toegesneld door de binnenkomende oproep maar was eigenlijk een toevallige passant.

Aalst: De oproep kwam binnen bij zowel de Rijkswacht als de Gemeentepolitie en beide korpsen waren ongeveer gelijktijdig aanwezig.

in Nijvel bijvoorbeeld was het wel de Rijkswacht die als eerste ter plaatse kwam.

En zo is er plots een mirakel gebeurd en is het totale bendedossier ineens opgelost.
De daders waren uit op een confrontatie met de ordediensten. Boeken toe. Case closed. Ben kan het forum sluiten want we hebben de oplossing eindelijk gevonden na al die jaren.

Ok, neen, terug naar de realiteit: wat confrontatie met de ordediensten betreft is Aalst volgens mij vergelijkbaar met Nijvel qua denkwijze (wel in andere omstandigheden en (misschien/wellicht) andere betrokkenen)): "als er een confrontatie met de ordediensten komt, dan zijn we er klaar voor, dus laat maar komen"

Als ze als doel hadden om de ordediensten zo hard mogelijk te treffen en te kakken te zetten, dan hadden ze veel "beter" resultaat kunnen maken. Dan hadden ze moeten toeslaan op de moment dat er bewaking was door ordediensten op de parking.
Een R4'ke of combi met 2 of 3 Rijkswachters in die een statische observatie uitvoerden of een patrouille deden op de parking van Aalst (of eender waar):  als de daders deze tijdens de start van hun overval eerst omver zouden leggen (wat piece of cake had geweest, want 't zouden "vogels voor de kat" geweest zijn), dan pas hadden ze een 10x heftiger signaal gegeven t.o.v. de maatschappij i.v.m. het gevoel dat de ordediensten de mensen niet meer kon beschermen.

Dus: confrontatie met de ordediensten bewust uitlokken, ordediensten belachelijk maken, strategie van de spanning, onaantastbaarheidgevoel benadrukken,.... enz...  dat hadden ze op relatief eenvoudige manier een pak heftiger kunnen maken.

Ik denk dat die reactie van De Staerke eerder moet gezien worden als een manier van "grote mond op zetten" en dat hij zelfs in intimiderende situaties niet al te rap uit zijn lood is te slaan.

Wat de zaak Clottemans betreft ligt dit wel veel anders. Vermassen heeft eigenlijk aangetoond dat de theorie van onze wetgeving ook in praktijk kan omgezet worden wat bewijswaarde betreft. Het is verkeerd om te stellen dat Clottemans op basis van vermoedens veroordeeld is geweest. Ze is veroordeeld geweest op basis van bewijs. Dat is niet zo eenvoudig uit te leggen uiteraard. Daar zou je een ganse boek over kunnen schrijven om dat allemaal te verklaren (en dat is dan ook gebeurd, boeken over geschreven ).

Cocu: en weet je wat ie toen zei ?
agent: nee...
Cocu: ce sont des prédateurs hahaha

Michel Cocu, de moppentapper van dienst aan Delhaize van Genval.