You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Posts by Tiens
Wel, het is jij die de inhoud van het artikel in twijfel stelt waarbij je ook kon lezen:”De auteur schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.”
Deze tekst is overigens veel recenter dan de enigste bron die je daar tegenover stelt, iets wat je ook hekelt…
…vervolgens doe je dus blijkbaar een oproep -enkel hier dan?- aan de auteur om zich -hier dan- te verantwoorden daarvoor?
Uit een artikel van Apache dus anno 2014. Niet dat ik een Depretre-fan ben maar Depretre zelf was al overleden in 2012 en kon zich dus niet meer verdedigen. En waar haalt Apache dan die informatie vandaan? En hoe betrouwbaar is die informatie?
Een doorgewinterde forumgebruiker zoals jij weet de auteur van het artikel daartoe wel te contacteren…
Dat kan je o.a. hier lezen;
"Wanneer Jean Deprêtre, de procureur des Konings van Nijvel, aankomt op de parking (van de Colruyt te Nijvel) begint hij uit "woede en onmacht" tegen hulzen - toch belangrijk bewijsmateriaal - te schoppen."
Dat kan ele9. Art. 12. is de relevante wettekst daartoe, je vindt dit o.a. op » etaamb.openjustice.be
Uiteraard wel volgens de principes van Montesquieu en de drie machten in België, zoals je weet » www.belgium.be
Maar laat het ons daarop houden, of dit topic krijgt een andere invulling. 
De Nederlanders in de Immerzeeldreef waren handlangers van ZC, deze banden zijn aangetoond. Je kan met wat ervaring en kennis de steentjes op de grond volgen tot waar ze bestrooit zijn . Enkel heeft men jaren de andere kant opgekeken. De reden waarom: omdat hun grootste investeerders de hoogste machten waren die hun kapitalen zo verdiend hebben, en net dit mag niet uitkomen. Ik dacht jaren geleden dat Van Rossem een zot was, ik had het mis en hij had gelijk … toch voor 80%.
Halfweg de jaren ‘80 was deze bende gestopt met het plegen van geweldige hold-ups en overgeschakeld naar drugshandel, specifiek met de invoer van hash uit Marokko en de distributie hiervan in België, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. De leiders van deze bende bestond uit ongeveer 5 personen, sommigen van hen werkten in de horeca-sector.
Met hen waren er ongeveer 10 medestanders die hen hielpen met allerlei klussen, vooral het vervoer en verbergen van hasj. Hiervoor werkten en kochten ze zich in bij vervoersfirma’s met een slechte financiële toestand. Zeer opvallend is dat deze bende doelgericht aan observatie van de politiediensten deed. Allicht gebruikten de bendeleiders deze techniek nog steeds omdat het hen ten tijde van hun brute hold-ups aanzienlijk voordeel gaf, te weten of de politie hen op het spoor was en hoe hun eventuele blokkades te omzeilen.
Op een lange buffetkast staat de foto van zijn overleden dochter Claire-Anne. Ze was drugsverslaagde. Rijkswachters die het drugprobleem van zijn dochter aankaartten, begon hij te haten. Hij wou niet ingrijpen en op een dag lag ze dood in bed als gevolg van een overdosis heroïne, wat de procureur halsstarrig voor de buitenwereld verborgen hield. In zijn ogen was ze overleden aan Leukemie.
Idem dito tussen een rijkswachter uit Aalst en diens zoon…
"Luister, twee rijkswachters van de cel van Jumet hebben me eens gezegd: 'Meneer Deprêtre, we zijn misschien heel ver gaan zoeken wat in feite heel dicht bij ons was."
Ze deden het toch niet allemaal zo slecht in Jumet. Helaas is het toen dus bij die quote gebleven.
patrick111: idem dito met oa. de betrokkenheid van Paul Latinus met al dan niet de betrokkenheid van de WNP, Bultot en de zelfmoord van een jongen uit het home te Sint-Genesius-Rode, de brand bij Pour omwille van de zogenaamde bekendmaking van de Roze Balletten (Pour had overigens die primeur zelfs niet!), de betaling van enkele leden van de Staatsveiligheid aan 3 journalisten om baron de Bonvoisin in dit verhaal te betrekken, de door enkele leden van de GP gelanceerde piste dat Stay Behind achter 'de Bende van Nijvel' zat, etc etc.
Voorwoord
Als hoofdcommissaris van Maubeuge was ik misschien wel voorbestemd om het voorwoord van dit boek te schrijven. Want de afschuwelijke slachting die wordt toegeschreven aan de Bende van Nijvel begon in de nacht van 13 op 14 augustus 1982 in 'de stad van het maanlicht'. Als het team van vredeshandhavers dat reageerde op een gewone inbraak in de kruidenierszaak Piot op het Volkerenplein die nacht in staat was geweest om het team criminelen te neutraliseren, zou er nooit sprake zijn geweest van de "Bende van Nijvel" en zouden achtentwintig moorden zijn voorkomen.
Maar het lot besliste anders en al dertig jaar werken de Belgische justitie en politie hard om het mysterie van deze bende te ontrafelen, de daders te identificeren en hun motieven te begrijpen, tot op heden zonder veel succes, ondanks het niet aflatende werk van een onderzoekseenheid die zich al twintig jaar met deze onderzoeken bezighoudt, en twee parlementaire onderzoekscommissies.
Alle wegen lijken echter te zijn bewandeld: gefrustreerde criminelen uit de Borinage , psychopathische moordenaars, pogingen tot afpersing, extreemrechts, de Franse onderwereld, de Libanese christelijke falangisten, de Bulgaarse geheime dienst, de Stasi, Opus Dei, het Gladio-netwerk, samenzweerders van de rijkswacht of Belgische paracommando's...
De lijst is niet uitputtend en laat veel ruimte voor allerlei samenzweringstheorieën, hoe fantasievol ook. Zijn ze 'onderzocht' of alleen maar overgeslagen? Wie het dossier leest, krijgt immers een ontluisterende indruk van inefficiëntie.
Het onderzoek naar de grootste strafzaak uit de Belgische geschiedenis is een aaneenschakeling van verdwenen pv's, niet gehoorde getuigen, vergeten onderzoeksdocumenten, mislukte forensische onderzoeken door notoir incompetente specialisten, gevangenen die massaal ontsnappen tijdens een staking van de gevangenisbewakers, politiewapens die vastlopen, radioapparatuur die het begeeft en rijkswachters die achtervolgingen inzetten in onhandige Renault 4L's.
Dit alles speelt zich af tegen een achtergrond van politieoorlogen, meerdere onderzoeksrechters die niet met elkaar overweg kunnen, overpolitisering van de politie en burgemeesters die hun gemeentelijke politiebudgetten niet willen verhogen. De auteurs spreken, volgens mij terecht, van "een ware gerechtelijke Hiroshima waarvan België nooit volledig zal herstellen". Er was een Belg voor nodig om dat te durven schrijven.
Het is waar dat de legitimiteit van een staat wordt afgemeten aan zijn vermogen om zijn soevereine taken effectief uit te voeren. Maar de laatste dertig jaar is de gerechtelijke geschiedenis van België de ene mislukking na de andere. Van de zaak van de Bende van Nijvel tot de lange jacht op terroristen van de C.C.C. tot de laatste tragedie van Dutroux, het onvermogen van de ordehandhavers en het gerechtelijk apparaat in het 'vlakke land' om hun taken naar behoren te vervullen is absoluut ontstellend.
De Bende van Nijvel heeft niet alleen achtentwintig onschuldige slachtoffers vermoord, ze hebben ook deelgenomen aan de rooftocht van de Belgische staat. Ja, soms vervaagt de grens tussen de "politie van straatmadeliefjes, dieven en lantaarnpalen" en de "hoge politie" waarvan Joseph Fouché, de minister van Napoleon, beweerde dat ze zo waterdicht was, en wordt het nieuws een fundamenteel element in het lot van een natie.
De afschaffing van de Koninklijke Rijkswacht in 2001 was een fundamentele stap in de transformatie van België in een federale staat: het was ongetwijfeld een van de gevolgen van het gerechtelijke fiasco van het onderzoek naar de Bende van Nijvel.
De Fransen zouden zich echter vergissen als ze zouden denken dat dit falen van de staat alleen voorbehouden is aan onze Belgische buren en vrienden, want de veiligheidskwestie staat al enkele decennia centraal in de debatten en is een van de constituerende elementen van de malaise die door de Franse samenleving waart.
De publieke opinie kan begrijpen dat de staat in een geglobaliseerde economie niet in staat is om volledige werkgelegenheid te garanderen, maar ze zal nooit accepteren dat de staat niet zorgt voor de veiligheid van mensen en eigendommen en de verdediging van democratische instellingen. Deze vereiste wordt vaak genegeerd, maar is van vitaal belang omdat, wanneer de orde niet langer heerst, het de nederigste mensen zijn die worden vermoord.
Wie waren de doelwitten van de "Bende van Nijvel"? Gezinnen die in het weekend boodschappen doen in supermarkten, caissières, beveiligers, taxichauffeurs of winkeliers. Als deze kleine mensen zich bedreigd voelen en er, terecht of onterecht, van overtuigd raken dat de staat niet langer in staat is om hen te verdedigen, wenden ze zich tot andere beschermers: op Sicilië noemen ze zichzelf de "maffia", in Napels de "Camorra", terwijl in andere landen de gedesillusioneerden kiezen voor etnische terugtrekking of oproepen tot de instelling van een autoritair regime. Zonder dergelijke extremen te bereiken, breekt in alle gevallen het principe van het sociaal contract zelf.
Het boek van Patricia Finné en Michel Leurquin komt precies op het juiste moment. Natuurlijk zullen degenen die op zoek zijn naar het antwoord op het raadsel teleurgesteld zijn, aangezien het de motieven en de identiteit van de "Bende van Nijvel" niet onthult; maar in dit geval bevinden we ons nu ergens tussen hemel en aarde, aarzelend tussen het gerechtelijk onderzoek en het historisch onderzoek.
Het eerste loopt ten einde, want volgens de bepalingen van het Belgische Wetboek van Strafvordering verstrijkt de verjaringstermijn op 10 november 2025. Voor de families en geliefden van de slachtoffers, en voor de Belgische publieke opinie als geheel, is er dan nog één laatste redmiddel: de geschiedenis, "de wraak van het volk", zoals Chateaubriand het definieerde. Maar zal de geschiedenis slagen waar gerechtigheid heeft gefaald? Voorlopig weet niemand het. In ieder geval levert dit boek zijn bijdrage aan Clio's bouwwerk, door een grondige en objectieve beoordeling te geven van de situatie die op dit scharniermoment moest worden vastgesteld.
Of dit boek nu een evaluatie, een getuigenis of gewoon een deel van het dossier voor toekomstige historici is, één ding is zeker: het tragische mysterie van de Bende van Nijvel herinnert ons eraan hoe fragiel onze samenlevingen zijn en hoe noodzakelijk het is voor een democratische staat om zich uit te rusten met doeltreffende repressieve middelen, op straffe van af te glijden naar chaos. Stendhal voorzag dit toen hij schreef: "in Europa hebben mensen alleen de mate van vrijheid die hun durf overwint op angst".
Julien Sapori, voormalig hoofdcommissaris Maubeuge en historicus
Geen idee waarom hier weer geprobeerd wordt om te zeggen dat ik quotes uit haar context ruk.
Voor alle duidelijkheid, hier het letterlijke citaat:
Eddy Vos: "Ja, ik denk dat ze op voorhand allerlei dwaalsporen hebben gelegd met gewone criminaliteit: overvallen, afrekeningen en liquidaties. En klaarblijkelijk is dat ook gelukt. Want kun jij een link leggen tussen de martelmoord op José Vanden Eynde in het kasteel van Beersel en de Colruyt van Nijvel? Ik niet, maar die link is er wel, door de wapens en de voertuigen. Die liquidaties uit de eerste reeks hadden en passant ook wel een andere reden, hoor. Ik denk niet dat het toevallige slachtoffers waren. Ze werden uitgekozen, misschien om wie ze waren, of wat ze gezien hadden. Of omdat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren."
Lezen is duidelijk erg moeilijk. Vos spreekt over 'l-i-q-u-i-d-a-t-i-e-s'. Vos spreekt niet op "feiten die op liquidaties lijken", zoals jij ervan maakt.
Feiten die dus sowieso op een één op één liquidatie lijken.
Vos spreekt dus letterlijk over liquidaties, niet hetgeen jij ervan maakt.
meer bepaald over de feiten die zich hebben afgespeeld nog voor Nijvel.
Neen, fout. Inclusief de aanslag op de Colruyt Nijvel.
Eddy Vos: (...) "het kasteel van Beersel en de Colruyt van Nijvel (...)
bovenstaande quote uit haar context is gerukt.
hear, hear....
Ik probeer niks te suggereren, maar dat is inderdaad niet makkelijk. Want het gaat hem zoals ik ook tegen patrick eerder vandaag nog zei - niet over forumgebruikers. (De anderen of ik.) Het gaat om de inhoud van hun bijdragen.
Het onderzoek wordt - godzijdank - hier niet gevoerd. Maar als je foute inhoud telkens opnieuw weer hier gepost ziet worden, dan begin je je logischerwijs toch vragen te stellen over de motivatie daarvoor.
Nét dat is in het gerechtelijk onderzoek een bijzonder interessante piste. Wie heeft wanneer verkeerde informatie in het dossier binnen gebracht en was de beweegredenen daarvoor een flater of een bewuste manoeuvre? Nét zo'n gelijkend - historisch - onderzoek heeft er mee voor gezorgd dat de moord op Julien Lahaut opgelost geraakte. En dat is maar 1 opvallend voorbeeld, er zijn er meerdere.
Als je meent dat je voldoende onderbouwde expertise hebt om deze zaak te helpen oplossen, contacteer dan zeker de CWB. Als ze op hun beurt menen dat ze jouw expertise kunnen gebruiken, zullen ze jou zeker contacteren.
Bende van Nijvel → Posts by Tiens
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.