Welke referentie of referenties liggen ten grondslag aan de door de Cel Waals-Brabant ingenomen stelling dat een van de deelnemers van de overval in Overijse, op 27 september 1985, 1,90 meter of mogelijk nog groter was?

Ik zou toch voorzichtig zijn met het innemen van dat soort stellingen, zeker als ik dit » Nieuws anno 2023 (en zeker niet anno 2017, kort na het ‘bekend worden van en/of de (90%/zo goed als zekere) ‘herkenning’ van ‘De Reus’ van de Bende van Nijvel) hoor en zie. Zo zegt deze getuige ‘dat hij tussen de wagens is gegaan en dat hij opeens voor hem stond op enkele meters’, wat mij - hoewel (ook) ik de verdere context onvoldoende ken - gelijk doet denken dat hij, zich bewust zijnd van het (levens)gevaar, zich (lopende) gedekt/gebukt/gebogen/gehurkt tussen de auto’s zou kunnen hebben opgehouden, wat maakt dat een hem tot dichtbij genaderde gewapende man, gekleed in een lange zwarte jas een letterlijke en figuurlijke imposante indruk op hem zou kunnen hebben gemaakt.

Hadden we zijn DNA of dat van een of meer van zijn bloedverwanten maar, dat zou waarschijnlijk op zijn minst tot op grote hoogte een pak gissingen en schattingen schelen.

Ik kon er gisteravond helaas niet bij zijn vanwege mijn werk, dus kan daar niets zinnigs over zeggen. Alhoewel, de sleutel van de deur, met daarachter een (gedeeltelijke) oplossing, is en blijft wat mij betreft een DNA-match, omdat die waarschijnlijk geen ruimte zal laten voor discussie over in welke hoek we (een deel van) de Bende van Nijvel moeten zoeken.

De stelling dat een getuigenis - m.a.w.: iedere getuigenis - in twijfel moet worden getrokken, betekent zoveel als dat een getuigenis moet worden getoetst aan de overige zaakelementen.

Daniel Dekaise heeft gewoon een verklaring afgelegd over iets waar ik niet bij was, dus wie ben ik om te weten welke delen daarvan (in welke context) niet kloppen? In de zaak-Dekaise kan de verklaring van Dekaise worden getoetst aan een of meer schakels van de keten van bewijsmiddelen, waarbij kan worden gezocht naar aanknopingspunten en overeenkomsten. Dat Daniel Dekaise de daders amper heeft gezien, kan ik niet plaatsen (zie (o.a.): https://youtu.be/eDiWFigPCHA, vanaf 2:00). Dekaise was, in zijn hoedanigheid van zaakvoerder, sleuteldrager et cetera, voor de overvallers het primaire aanspreekpunt, waarbij ik er gevoeglijk ervan uit ga dat die daders hem en zijn zaak op enigerlei wijze van te voren hebben gescreend.

Voor zover de discussie zou gaan over de status van bijvoorbeeld Thierry Sliman, alias “Sophie” - een belangrijk detail - en Xavier Sliman, dan heb ik er geen moeite mee om als verdachten in plaats van daders te beschouwen. Voor zover de term ‘verdachten’ deze of gene in het verkeerde keelgat schiet, wordt verwezen naar de elementen die wijzen of zouden kunnen wijzen op Thierry Sliman en Xavier Sliman als daders van de overval op Daniel Dekaise alsmede daders van de overval op mevrouw van Lidth de Jeugd, op 14-02-1983.

In ieder geval was ik het niet die Xavier Sliman als verdachte op 21-11-1982 aan de tand heeft gevoeld. Dat waren Belgische rijkswachters. Ook was ik het niet die de processen-verbaal in zijn zaak 18 jaar lang in de vergetelheid heeft laten verdwijnen, noch heb ik, in tegenstelling tot minister Koen Geens, daarvoor namens de België mijn excuses aangeboden. Verder heb ik in 2021 Frankrijk (FNAIG) niet gevraagd om vergelijkend DNA-onderzoek te laten verrichten naar de eventuele betrokkenheid van Thierry Sliman, Xavier Sliman, Pierre M., Edmond M. et cetera, bij de Bende van Nijvel. Dat was onderzoeksrechter Martine Michel.

De term ‘circumstantial evidence’, verdient nadere uitleg. Stel: het DNA in het bloed op het kogelvrije vest, dat op 06-11-1986 is gevonden in de zwaaikom bij Ronquières, is afkomstig van Thierry Sliman Dat is ‘circumstantial evidence’, dus weeg wat je schrijft.

De term ‘tunnelvisie’ moet niet verward worden met het volgen van een spoor, op basis van een hypothese of verdenking, die is gegrondvest op concrete feiten en omstandigheden, waaraan al gaandeweg meer of minder waarde aan kan worden toegedicht, in combinatie met eventueel opduikende nieuwe of andere feiten en omstandigheden. Aalsof ik bij machte ben alle pistes in dezen ten gronde te onderzoeken! Als je dat dan kwalificeert als “maar dat zie je wel vaker als je met mensen praat die zich vast pinnen op één piste en daarom het moeilijk hebben om objectief naar alle aspecten van een zaak te kijken, dan noem ik evenzeer een tunnelvisie of het kind met het badwater weggooien. Overigens had je ook kunnen lezen dat ik in dat kader de nodige nuanceringen heb aangebracht, ook in de zin van dat ik niet zonder meer overal de ‘Franse piste’ zie (bij gebrek aan ‘circumstantial evidence’. Wie praat nou met wie over wat, althans ik kan de Franse piste niet haar geheel volgen en wordt vervolgens weggezet als ‘iemand die het moeilijk vindt om naar alle aspecten van de zaak te kijken’, alsof jij dat wel zou kunnen!

Daar houdt het bij mij op en ik ga hier niet nog een keer uitleggen waarom ik waarde hecht aan de door Jean-Pierre Adam over het voetlicht gebrachte ‘circumstantial evidence’; zie daarvoor mijn eerdere postSliman

Op 30-09-1982 heeft Daniel Dekaise er bij wijze van spreken alles aan gedaan om oog in oog te blijven staan met de hem toesprekende overvaller(s) en bleef dat doen, totdat hij bewusteloos werd geslagen, maar zelfs dat was niet genoeg om hem als betrouwbare getuige aan te merken. Shame on you, Daniel!

Ik zou er toch de voorkeur aangeven hemzelf daarover te bevragen, mede omdat er redenen zijn om aan te nemen dat hij heden ten dage (ook) nog weet zou kunnen hebben welke relevante, eventueel nog verifieerbare feiten er zich vóór en ná de overval op zijn winkel hebben voltrokken.