2,781

(382 replies, posted in Hypotheses)

Volgens Pint droegen de daders in Aalst commandoboots. Die bijl en die gordel met granaten en het grote mes lijken mij vooral te dienen om de mensen echt bang te maken. Gewone gangsters die enkel uit zijn op de buit (geld) doen dit niet. En die zorgen ook voor zo weinig mogelijk collateral damage. Als aan professionelen de opdracht is gegeven om terreur te zaaien en de mensen bang te maken, dan past dit wel in het plaatje en zou ik zeggen dat die profs in hun opzet geslaagd waren.

2,782

(382 replies, posted in Hypotheses)

Heel goed opgemerkt Stelvio. Dat van die cowboyboots staat inderdaad op pag 15-16 in zijn boek. Zie » Forum. De ene droeg volgens David cowboyboots en een andere gangster droeg veiligheidsschoenen met versterkte tip.

En hier het citaat van de frituuruitbater in Machelen: "Het eerste wat Johnny deed toen hij binnenkwam, langs de zijdeur, was naar de schuifdeuren aan de voorkant van mijn frituur stappen om te testen hoe het slot werkte en of de deuren opengingen. Zodra hij de deuren open en dicht kreeg, leek hij wat meer op zijn gemak en werden er frieten besteld. Johnny voerde het hoge woord; de rest zei amper iets, behalve een oudere man die ik later herkende als Léon De Staerke, zijn oudere broer. Léon was gekleed in een leren jekker en hij droeg halfhoge cowboylaarzen die helemaal onder de modder zaten."

2,783

(1,283 replies, posted in 1985)

Enkele citaten uit het boek van David Van de Steen over het schoeisel van de gangsters (pag. 15-16):

Ik lig ongemakkelijk, met mijn hoofd tegen het glas, en zie in het sas de voeten van een gangster naderen. Hij schopt een vrouw die op de grond ligt. Keihard, met zijn zware cowboyboots tegen haar hoofd en in haar buik. De gangster trekt de vrouw bij de kraag omhoog, gooit haar weer op de grond, en begint weer op haar te schoppen. De vrouw roept en huilt. Wat doen die mannen toch? Die zijn zot! Dat is echt martelen!

Wat verder in het boek beschrijft David een tweede dader:

Een van de gangsters, die met zwartepietenpruik, is opvallend groot. Zijn kleren zijn smerig - alsof hij zijn 'vuile kleren' heeft aangetrokken voor een klusje. Hij draagt een lange, donkere vest, waarvan de mouwen zijn afgescheurd, en veiligheidsschoenen met een versterkte top - bijna dezelfde als die van mijn vader op zijn werk.

En zoals altijd, als het over de Bende van Nijvel gaat, zegt Arsene Pint in een interview dan weer iets anders:

Was uw vrees alleen ingegeven door de kogels die in Aalst teruggevonden werden? Er zijn toch ook gangsters die zware wapens gebruiken?
"(...) En vooral hun schoenen interesseerden mij. Een linkse terrorist loopt op sportschoenen. Lichte spullen waar je snel mee uit de voeten kan. Maar een goede rechtse jongen, een macho, heeft altijd van die legerschoenen, commandoboots aan. Die kerels in Aalst droegen commandoboots."

Welke schoenen waren het nu?

In de reportage van 'De laatste 30 uren van de Bende van Nijvel' draagt geen enkele dader cowboyboots.

2,784

(123 replies, posted in Westland New Post)

Die info over de band tussen Calmette en Lekeu is voor mij ook nieuw.

In de bovenstaande passage wordt er ook geschreven dat Calmette de chauffeur van Smets zou geweest zijn. Was hij nu de chauffeur of de lijfwacht van Smets of geen van beide? Heeft er iemand daar meer info over?

2,785

(382 replies, posted in Hypotheses)

Stelvio wrote:

bij de overval in Aalst getuigt David Van De Steen dat één van de overvallers cowboylaarzen droeg. Wij draagt er nu cowboylaarzen als de kans bestaat dat je snel moet weglopen op een gladde winkelvloer ?

Waar en wanneer heeft David Van De Steen het over die cowboylaarzen gehad? Ik vind het niet onmiddellijk terug.

2,786

(26 replies, posted in Roze Balletten)

Peter, het lijkt of jij meer weet? Heb je in dat milieu vertoefd? Je bijdragen zijn cryptisch omschreven maar altijd heel affirmatief. Kan je ons meer en completere info geven (bijvoorbeeld eigen topic aanmaken in de rubriek Hypothesen)?

2,787

(934 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

geronimo wrote:

Dag Peter, bedoel je Spaggiari? Heb daar een aantal maanden geleden een reportage over gezien, en moest ook onmiddellijk denken aan Bouhouche.

dim, kan je even kort die feiten in Nice samenvatten? Ik weet niet waarover het gaat.

2,788

(1,170 replies, posted in 1983)

Kan er iemand een tekening maken om de situatie van dat kruisvuur te verduidelijken? Een tekening met hoe het volgens het boekje had moeten zijn en een tekening van hoe het aan de Diable zou kunnen uitgevoerd zijn (met de weinige gegevens die daarover bekend zijn).

2,789

(759 replies, posted in 1982)

patrick111 wrote:

Uit het boek van H. Geens:

"Vandeuren vertelde me uitgebreid wat er bij Dekaise gebeurd was. Hij had een vriend leren kennen in een jeugdinstelling. Die vriend was zot, zei hij, hij had op een goeie dag een jonge vrouw vermoord in de buurt van het Hilton-hotel. Vandeuren had de overval op de wapenhandel samen met hem gedaan."

Toevallig las ik vandaag de volgende passage in het boek Het gevaar Demol:

ln 1980 is Calmette betrokken bij de stichting van Delta Security, een firma die zich zal specialiseren in VIP-bescherming. Hij had daar reeds ervaring mee omdat hij in het verleden af en toe gevraagd was zulke bewakingsopdrachten uit te voeren waarbij hij steevast een beroep deed op zijn extreem-rechtse clubgenoten en zelfs rijkswachters die hij getraind had. Ooit had hij zo ingestaan voor de veiligheid van een aantal neo-fascistische prominenten tijdens een politiek congres op Europees niveau van de belangrijkste extreem-rechtse partijen. Dat was in de zomer van 1979 in Hotel Métropole in Brussel. Calmette (in gezelschap van rijkswachter Martial Lekeu) moest er ondermeer instaan voor de veiligheid van Giorgio Almirante, de toenmalige voorzitter van de Italiaanse neofascistische MSI.

In Delta Security waren ook rijkswachters van het SIE betrokken, die op die manier een stuiver konden bijverdienen. Delta Security verkreeg zelfs een veiligheidscontract met het prestigieuze Hilton hotel, maar na verschillende brutale en gewelddadige optredens van Calmette en Cie werd dit contract verbroken.

Toeval? Is die 'zot' waarnaar Vandeuren verwijst iemand uit het clubje rond Calmette?

2,790

(123 replies, posted in Westland New Post)

Een aantal letterlijke en opmerkelijke passages uit het boek Het gevaar Demol over Calmette en zijn band met Johan Demol.

De naam Ferrari-Calmette loopt zeker als een rode draad doorheen de eerste periode van Johan Demol. Bij zijn vertrek verklaarde Demol dat zijn nieuwe job erin zou bestaan in een maatschappij in oprichting te werken die zich zou bezig houden met de beveiliging van personaliteiten. De verantwoordelijke van die firma was Ferrari-Calmette, een intieme vriend van wijlen 'Paul Latinus', de leider van Westland New Post.

'Ik kreeg karateles van Ferrari-Calmette, die ook privé-milities trainde. Ik kende Francis Dossogne van het Front de la Jeunesse en ik was een tijdlang abonnee van het rechtse tijdschrift Nouvel Europe Magazine.' Met deze woorden ontkende Johan Demol in 1996 ooit lid geweest te zijn van een extreem-rechtse organisatie. Zijn contacten met Francis Calmette achtte hij rijp voor de publieke opinie.

Nochtans is Ferrari-Calmette niet de eerste de beste karateleraar. Dat was ook de onderzoekers Bihay, Balfroid en Dussart,  BoB'ers van Waver, opgevallen tijdens hun onderzoek. In hun rapport dat heft geleid tot hun ruzie met procureur Deprêtre en de leiding van de Rijkswacht en uiteindelijk tot hun verwijdering uit de rangen van de Rijkswacht, schrijven zij onder de titel ‘Infiltratie van extreme-rechts in de diensten van de Rijkswacht”: 'Binnen WNP werd een interne politiedienst opgericht waarvan de structuur overeenstemde met die van de nazipolitie tijdens de Tweede Wereldoorlog. De fysieke training van die mensen werd verzorgd door Francis Calmette, leraar gevechtssporten, die nauwe banden had met rijkswachters van het SIE, ex-leden van het Front de la Jeunesse.

Jean-Francis Ferrari-Calmette is niet zomaar een Franse ex-militair maar was ooit instructeur bij het beruchte ex- treem-rechtse OAS (Organisation de I'Armée Secrète). Het OAS zat vol met vreemdelingenhaters (zoals Jean-Marie Le Pen) die zich tijdens de bevrijdingsstrijd van het Algerijnse volk vooral bekwaamden in het plegen van bomaanslagen en het martelen van Algerijnse onafhankelijkheidsstrijders.  

De slanke en atletisch gebouwde Calmette heeft nooit zijn extreme-rechtste sympathieën onder stoelen of banken gestoken en heeft zijn vreemdelingenhaat kunnen uitleven in allerlei fascistische organisaties. Gezocht door de ordediensten in Frankrijk belandt hij in Brussel waar hij instructeur wordt bij het Front de la Jeunesse. Door zijn opleiding is hij gespecialiseerd in 'Counter terrorist driving course' en in allerlei commandotechnieken. Hij heeft een voorliefde voor Japanse gevechtssporten waardoor hij ook als instructeur werd aangeworven door allerlei karatescholen in het Brusselse. Hij is echter niet alleen bedreven in het handen- en voetenwerk, maar kan tevens meer dan goed omgaan met messen en vuurwapens.

Via zijn activiteiten in allerlei karatescholen leert hij een aantal rijkswachters kennen met dezelfde extreem-rechtse sympathieen. Hij wil per se de rijkswacht of de Staatsveiligheid penetreren en wanneer kolonel René Mayerus aan het hoofd komt van het Speciaal Interventie Eskadron in 1974 krijgt hij eindelijk die kans. Mayerus, zelf bekend om zijn extreem-rechtse opvattingen, lanceert Calmette als instructeur voor zijn Dyane-troepen.

Op die manier ontmoet Calmette enkele bekenden uit het extreem-rechtse rijkswachtmilieu, maar na klachten over gewelddadidgheden bij het lesgeven moet hij opkrassen. Hij ontmoet bij het SIE ook Johan Demol terug die reeds karateles volgde in zijn sportclub in Brussel. Het lukt hem zelfs de Staatsveiligheid binnen te dringen, want hij wordt chauffeur van de omstreden commissaris Christian Smets bijgenaamd Le Canard. Smets wordt later beschuldigd van lidmaatschap van Westland New Post waarin hij zelfs de titel van kolonel droeg. Hij beweerde echter alleen geïnfiltreerdt e zijn in de organisatie om ze zo beter te kunnen schaduwen. Zijn superieuren wisten echter van niets. Feit blijft dat Smets indertijd training heft gegeven in schaduwtechnieken aan leden van WNP en dat de chauffeur die hem naar de trainingen bracht inderdaad Ferrari-Calmette was.

Calmette blijft de troepen van Dossogne en Latinus verder trainen en probeert intussen voet aan wal te krijgen bij de sector van de privé-beveiligingsfirma's. Zo wordt hij instructeur bij Wackenhut waar hij de verantwoordelijkheid krijgt voor de bewaking van City 2, een winkelcomplex in hartje Brussel. De bewakingsfirma wordt geleid door voormalige agenten van CIA en FBI, en zal later in opsraak komen wanneer duidelijk wordt dat 'bewaking' slechts de façade is voor allerlei anti-communistische en anti-linkse activiteiten. Het aantrekken van Calmette is dan ook geen toeval, maar een bewuste stap in de strategie van Wackenhut.

Via zijn contacten met Paul Latinus, de leider van WNP, lanceert Calmette allerlei extreem-rechtse figuren in het Amerikaanse bedrijf. Zo vinden we er onder meer Marcel Barbier en Beatrice Bosquet terug, voor Johan Demol zeker geen onbekenden. Het zijn enkele van zijn extreem-rechtse vrienden uit de Bunker. In City 2 moeten ze vooral heibel zoeken met jonge migranten, zodat Calmette zijn ordedienst de nodige klappen kan uitdelen. Op die manier wordt het imago van migranten als potentiële criminelen opgefokt en verspreid. Als je uitgesloten minderheden maar lang sart en pest dan krijg je uiteindelijk wat je wenst.

ln 1980 is Calmette betrokken bij de stichting van Delta Security, een firma die zich zal specialiseren in VIP-bescherming. Hij had daar reeds ervaring mee omdat hij in het verleden af en toe gevraagd was zulke bewakingsopdrachten uit te voeren waarbij hij steevast een beroep deed op zijn extreem-rechtse clubgenoten en zelfs rijkswachters die hij getraind had. Ooit had hij zo ingestaan voor de veiligheid van een aantal neo-fascistische prominenten tijdens een politiek congres op Europees niveau van de belangrijkste extreem-rechtse partijen. Dat was in de zomer van 1979 in Hotel Métropole in Brussel. Calmette (in gezelschap van rijkswachter Martial Lekeu) moest er onder meer instaan voor de veiligheid van Giorgio Almirante, de toenmalige voorzitter van de Italiaanse neofascistische MSI.

Ook bij verkiezingsmeetings van Paul Vanden Boeynants zorgde hij soms voor de veiligheid, geflankeerd door zijn kompanen van het van het FJ en betaald door het CEPIC. In Delta Security waren ook rijkswachters van het SIE betrokken, die op die manier een stuiver konden bijverdienen. Delta Security verkreeg zelfs een veiligheidscontract met het prestigieuze Hilton hotel, maar na verschillende brutale en gewelddadige optredens van Calmette en Cie werd dit contract verbroken.