271

(1,157 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Op deze manier konden ze het beeld voor de speurders ook nog verder vertroebelen. Vb. Maubeuge en Dinant: je hoeft voor deze feiten zelfs niet de opdrachtgever te zijn, je moet gewoon het wapen zien te bemachtigen en mee in de zak steken. Zo'n 'warm' wapen kon je wellicht wel voor een prijsje kopen, dader was waarschijnlijk blij dat ie er vanaf was. En we weten intussen ook allemaal dat Bouhouche lange vingers had en over heel wat inlichtingen beschikte als rijkswachter en later met zijn detectivebureau.

Twee mogelijke bedoelingen:

De speurders op een dwaalspoor brengen: misschien zelfs misdaden aan het dossier toevoegen die reeds voor de start van de operatie waren gebeurd, terwijl opdrachtgevers en/of uitvoerders nog in het buitenland of in de gevangenis verbleven.

Ofwel ervoor zorgen dat je het wapen kon bemachtigen van iemand die teveel wist. Door het wapen of ander bewijsmateriaal mee in de zakken te stoppen kon men deze compromitteren en zou deze wellicht verder wel zwijgen (denk ook aan de spullen die naar Bultot verwezen).

Geen wonder dat de puzzel van de feiten op het eerste zicht zo complex lijkt.

272

(1,157 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Zou het niet kunnen dat de opdrachtgevers met de speciale samenstelling van de zakken een totaal andere bedoeling hadden, namelijk een duidelijke boodschap uit te sturen naar alle mensen die bij de reeks misdaden betrokken waren.

Ik verklaar me nader: alle auxilieres en/of contractanten die eenmalig of enkele keren bij de bendemisdaden betrokken waren, worden door de vondst van deze zakken meteen gelinkt aan alle andere misdaden die door de opdrachtgevers werden georganiseerd. Dit geldt niet alleen voor mensen die wapens gehanteerd hebben, maar voor iedereen van dicht of ver, logistiek of anders bij een van de misdaden betrokken was.

Zou wou men volgende boodschappen geven aan de contractanten/auxilieres:

  1. Als je ooit praat tegen speurders, of je wordt ooit in verband gebracht met een van de wapens in de zakken en/of aanverwante feiten, wordt je automatisch hoofdverdachte van bijna alle bendemisdaden. Reken dan maar alvast op enkele jaren voorarrest, een oneindige reeks ondervragingen over alle andere feiten en - indien harde bewijzen worden gevonden of bekentenissen worden afgelegd - een straf die in verhouding zal staan met wat de publieke opinie eist. Met andere woorden, de occasionele mededader zal moeten opdraaien voor voor de hele reeks misdaden. Het gevangenisleven zal er voor de betrokkene beslist niet aangenamer op worden als medegevangenen menen dat deze 'onschuldigen' neerschoot in supermarkten - zelfs al heeft hij misschien maar een relatieve kleine rol gespeeld voor de opdrachtgevers.

  2. De opdrachtgevers maken - op het eind van hun reeks opdrachten - duidelijk aan alle mededaders hoe omvangrijk en machtig hun organisatie is. Ze maken duidelijk dat ze hier niet te maken hebben met enkele losse misdaden uit het milieu, maar dat de hele reeks misdaden gelieerd aan de bewijsstukken in de zakken tot hun verantwoordelijkheid behoort. Bovendien maken ze kort daarna met de moord op Mendez duidelijk dat ze weinig sympathie kunnen opbrengen voor mensen die nerveus of loslippig worden, of omwille van persoonlijke vete's (diefstal wapencollectie) naar speurders toestappen.

Wat was immers de hoofdbekommernis van de hele operatie op dit punt? Het wissen van alle mogelijke sporen die naar de opdrachtgevers kunnen leiden. De zwakste schakel hierin zijn uiteraard de mensen die als uitvoerders gefungeerd hebben. Voor de vondst van de wapens lijkt het me best mogelijk dat niet iedere uitvoerder wist dat al deze feiten gelinkt konden worden aan 1 organisatie. Ik kan me voorstellen bijvoorbeeld dat bv. de uitvoerder van de moord op Angelou, of iemand die een autodiefstal deed, niet wist dat deze opdracht iets te maken had met de warenhuisovervallen en hij dus meer dan gewoonlijk voorzichtig moest zijn met bezwarende informatie.

Ik kan me voorstellen dat op deze manier de druk zo groot was bij de uitvoerder/daders dat ze hun lippen stijf op mekaar hielden. Zo groot was de druk zelfs dat na het linken van al deze feiten na de vondst in Ronquieres veel getuigen jarenlang uit vrees zwegen. Je zal maar toevallig de verhuurder van een garagebox, de leverancier van een wapen, de preparateur van wagens of kogels geweest zijn of zo. Op zich geen zware misdaden, maar wel indien gekoppeld aan de hele reeks misdaden dit dossier en zijn machtige opdrachtgevers.

Dit zou eveneens een verklaring kunnen zijn van de nogal knullige manier om deze wapens te dumpen. Gladio middens wisten toch goed genoeg dat als je wapens begraaft op een afgelegen of bosrijke plaats, zelfs op openbaar toegankelijke plaatsen , ze hier - op enkele uitzonderingen na - tientallen jaren onopgemerkt bleven. Waarom dan wapens op zo'n plaats dumpen? Wellicht hadden ze niet verwacht dat het toch nog relatief lang zou duren voor ze effectief werden gevonden. Zouden de opdrachtgevers het toeval daar toch een handje hebben geholpen?

Het is binnen deze optiek ook helemaal niet uitgesloten dat enkele wapens zijn toegevoegd die niets met de de daden van de opdrachtgevers te maken hadden, want dat is meteen een vals spoor erbij en des te incriminerend voor de uitvoerders.

Mocht deze hypothese kloppen, dan is ze alvast zeer effectief geweest. Ik ben wellicht niet de eerste met deze hypothese, maar vond deze gedachtengang niet terug in dit topic. Benieuwd om jullie mening hierover te horen.

273

(33 replies, posted in Plaatsen)

The End schreef ivm artikel uit Der Spiegel (zie ook Vlaamse Militanten Orde):

Het gaat over een internationaal kamp in de Ardennen geleid door (Italiaanse) fascisten (Paladin Group) die hun basis hebben in Madrid. Een ader aspect gaat over de financiering waarbij men uitdrukkelijk verwijst naar België. FJ en VMO zijn behoorlijk met elkaar verbonden zie Pour, ook Vandeuren die naar een VMO café ging voor hij vermoord werd. vooral de link naar Madrid is belangrijk, Bultot had wapens verkocht aan Italiaanse fascisten die in Spanje verbleven, tevens is er ook nog Cooper die opleiding gaf aan de Italianen.

274

(33 replies, posted in Plaatsen)

dim wrote:

Tijdens een huiszoeking bij Simon Gevenois werden bandjes gevonden uit de jaren '80 van gesprekken met een tiental hoge Belgische legerofficieren en Gevenois over SDRA-8, alsook een videoband van een bijeenkomst in Spanje met Degrelle

Interessant, bestaat hier meer info over, wat is de bron?

275

(33 replies, posted in Plaatsen)

Uit Biografie Lekeu:

Ze kregen ook de onmiskenbare indruk dat Lekeu veel moeite had gedaan om voor die periode een sluitend alibi op te bouwen. Hij had namelijk op 13 september 1983 een ansichtkaart naar de kazerne gestuurd om de indruk te wekken dat hij twee weken met vakantie in Spanje zat. Lekeu had voordien nooit een ansichtkaart naar de rijkswachtkazerne gestuurd! En het was wel uitzonderlijk stom dat hij het uitgerekend die keer wel deed. Hij had zijn commandant namelijk niet gemeld dat hij naar Spanje zou gaan, anders toch een verplichting voor een rijkswachter.

Het volledige verhaal vind je op de website » Daders

276

(804 replies, posted in 1982)

Hallo, 2 ideetjes rondom het incident in Beersel :

Hypothese 1:

Vader VDE heeft flink wat gokschulden opgebouwd. De schuldeisers beslissen er een 'knokploegje' op af te sturen om hem tot betalen aan te zetten, maar VDE verdedigt zich wat tot een gevecht leidt. Hij wordt overmeesterd en vastgebonden. Ze leggen hem op de rooster en vragen hem intussen uit hoe ze van hem geld kunnen loskrijgen. Intussen wordt een en ander genuttigd uit de bar. Er stelt zich echter een probleem: na een tijdje zegt VDE een van de daders te (her)kennen (vaste klant zuid). De daders beslissen hem van kant te maken en gaan er vandoor.

Hypothese 2:

In zijn vertrouwelijke correspondentie met VDE openbaart Degrelle het plan van Bougerol vd schijnaanslagen in het kader van de Strategie van de Spanning - of wil hierover met zijn voormalig medestrijder/idealist in dialoog treden. Het lijkt logisch dat Degrelle - gezien zijn voorgeschiedenis - op de hoogte blijft over wat er gebeurt in selecte extreemrechtse kringen, zeker als het België betreft. Vader VDE is geschokt wanneer hij dit plan verneemt en wijst het resoluut af. Het strookt niet met de idealen waar hij zolang voor heeft gestreden. Intussen is VDE echter gecompromitteerd door zijn kennis van dit plan en is er een gevaar op een lek. Een van de WNP-cellen of SDRA8 wordt er naar toe gestuurd om - nadat ze zich van verzekerd hebben tijdens het martelen dat alle sporen (de brieven dus) vernietigd zijn - uit te schakelen. Er blijft echter de twijfel of vader VDE dit met zijn zoon (of Angelou?) heeft besproken: M. VDE is aangeschoten wild - hij weet hoe machtig de organisatie is - en neemt het hazenpad.