Bendedossier: Justitie wees snel naar SAC - piste werd afgeblokt door Fransen
Na de tweede golf van de Bende van Nijvel is er “in justitiële kringen het vermoeden geuit dat de Bende van Nijvel voor een deel uit buitenlanders bestaat, die geholpen door een of twee Belgen, paniek zaaien in het land”. “Nagegaan wordt of men mogelijk te maken heeft met een afsplitsing van de groep van de SAC.”
De service d'action civique (SAC) is een vereniging ten dienste van generaal De Gaulle en vervolgens zijn gaullistische opvolgers, opgericht in 1960 en ontbonden in juli 1981 na een reeks moorden, waaronder het bloedbad van Auriol.
De statuten vermelden dat het een “vereniging is die tot doel heeft de gedachten en daden van generaal de Gaulle te verdedigen en bekend te maken”. De SAC is afkomstig van de veiligheidsdienst van de Rally van het Franse Volk (RPF), die van 1947 tot 1955 gewelddadig tegen de communisten vocht.
De SAC, opgericht tijdens de Algerijnse oorlog en de daarmee gepaard gaande onrust op het vasteland van Frankrijk (FLN- en vervolgens OAS-aanvallen), wordt gekenmerkt door deze oorspronkelijke sfeer van geweld.
Pierre Debizet, voormalig lid van Free France (netwerk Libération-Nord en BCRA), was de eerste en laatste secretaris-generaal. Hij werd eerst voor een korte periode gekozen - van januari tot februari 1960 en verliet vervolgens de SAC vanwege gezondheidsproblemen en onenigheid met het Algerijnse beleid van generaal de Gaulle, dat nu gericht was op de zelfbeschikking van dit land.
Na zijn vertrek werd Paul Comiti gecoöpteerd als president van de SAC, die hij behield tot 1969, toen hij, te zeer opgegaan door zijn nieuwe taken als plaatsvervanger van de presidentiële veiligheid, zijn mandaat beëindigde.
Pierre Debizet keerde vervolgens terug naar het algemeen secretariaat van de Dienst, voor een periode van twaalf jaar waarin de SAC na 1968 investeerde in de strijd tegen de vakbond en politieke activisten.
De SAC wordt vaak voorgesteld als een “parallelle politie” of particuliere politie van het Gaullistische regime, maar heeft geen officiële functie en is vooral actief onder het presidentschap van Valéry Giscard d'Estaing. Verschillende leden zijn betrokken bij gevallen van electoraal en ander geweld.
De SAC wordt soms verward met de "barbouzes", een groep van 200 tot 300 personen die vanaf 1961 door Lucien Bitterlin en Pierre Lemarchand werden gerekruteerd om tegen de OAS in Algerije te vechten. De SAC was nooit betrokken bij de strijd tegen de 'OAS'.
Bron: Thierry Debels | 3 November 2024 | p-magazine.com
Het artikel bevat naast bovenstaande tekst ook een uittreksel over een PV ivm Simone Menin, Patrick Haemers, de SAC in Belgie etc. ... en een schema (voor de mensen die geen abonnement hebben op P-magazine, je kan 1 maal per week een artikel gratis lezen door je email in te vullen).
Wat de SAC betreft is geweten dat een klein deel van deze organisatie, na het ontbinden van de organisatie in Frankrijk , gerecupereerd werd in Belgie en volgens sommigen voor de SDRA werkte.
Over het SAC in de bendecommissie:
"Een zekere Bougriart was de chef van de SAC. De penningmeester was Facet, die later zelfmoord heeft gepleegd. Facenta onderhield contacten met graaf de Dandelot. Graaf de Dandelot bezat twee grootwarenhuizen in Brussel. De zaak SAC is aan het licht gekomen naar aanleiding van de slachtpartij in Auriol. De heer Raes werd verplicht het onderzoek naar die zaak stop te zetten. Toen hij dat weigerde te doen heeft onderzoeksrechter De Brabander de majoor gevraagd om tussen te komen. Onder bedreiging van een mutatie naar Aarlen heeft de getuige het onderzoek stopgezet."
De archieven van het SAC werden trouwens vernietigd:
L’exercice n’est pas simple. Car « les archives du SAC ont disparu », déplore Audigier. « Une partie de celles portant sur les années 1960 aurait été emportée par le secrétaire général René Tiné en 1969, lorsqu’il fut mis à l’écart par la nouvelle direction » et une autre partie – « l’essentiel des archives du SAC », assure l’auteur – fut carrément détruite la même année par « les services de la Préfecture de police » sur ordre de Jacques Foccart – l’éminence grise de Gaulle –, au lendemain de la défaite de ce dernier au référendum d’avril.
Bron » www.lemonde.fr
Eind jaren 60 werd het aantal SAC leden op ongeveer 3.000 geschat. De bekendste naam wat ons betreft is Calmette, chauffeur en bodyguard van commissaris Smets ... toch raar niet?