Beste Werner, ik en Van Doorserear hebben beiden in 2010 het scenario van onze voorbereiding geherstructureerd op papier, op de basis van ons geheugen. 1978 is een eind terug, dus op komma's en punten, gedeeltelijke informatie van de contacten met Blume hebben we geprobeerd stapsgewijze onze betrokkenheid en voorbereiding terug in beeld te brengen.

De foto's zijn mogelijk afwijkend van "enkele" situaties ter plaatse en zelf beschik ik niet over foto's met effectieve seconden, voor de enige reden dat wij geen fotoapparaten mochten meenemen (in tegendeel van enkele officieren die dit bevel hebben genegeerd, en foto's hebben gemaakt binnen de OPS Red Bean van zeer vervelende beelden die bewijs leverden dat ook niet alles verlopen is zoals het binnen het boekje moest gaan). Er is zelfs een luitenant van de paracommando's die daar een boek over geschreven heeft. Nu goed, ik heb de foto's geplaatst om een idee te geven van het materiaal dat we ter beschikking hadden, dus a.u.b.. laat ons niet bekvechten om de "bekende" vetes tussen beide CIE of haatdragende situaties binnen de ABL. 

Ik ben blij dat U de tekst van JP hebt ingedragen, dat deel bewijst en bevestigd dan ook mijn schrijven hier, en ik weet dat verschillende getuigenissen rond de voorbereiding UDA op de tarmac in handen zijn van JP (oa die van mij). JP is een man met de vorm van, en zoals het hoort, historicus van de UDA-VVE Air-Commandos en zal zeker, om het blazoen te laten blinken van zijn "fiere" eenheid binnen afzienbare tijd al deze naar voor brengen in  zijn verschillende websites die hij maakt rondom onze eenheid, maar insiders weten dat JP een periode heeft moeten afhaken wegens gezondheidsproblemen en we wachten allemaal dat nu hij herstelt is hij ook zijn werk zal verder zetten.

Dat je als "specialist" in de materie hebt gezien dat de foto's van de recce jeep en de verzameling van de legionairs (wat ik weet ook een "gevoelig" punt was tijdens de OPS Red Bean wegens hun "speciaal optreden" en de onjuiste verwarring die is ontstaan binnen de commando's over de eerlijkheid van het verloop, ben ik ook van op de hoogte). Ik vond geen ideale foto van de recce jeeps, dus wel een zeer benaderend "praktisch" kopie van de voorstelling. De vulcan heeft bewezen wat voor "uitzonderlijk" wapen het was en nog is.

In ieder geval was geweten dat "deze vuurspuwende "draken" goed waren om enkele 100'en rebellen psychologisch voor het leven te schaden, dus op de loop zouden gaan. Er was inderdaad bijstand van de UDA in Kamina. Nu was het niet zeker dat ze ons zouden bijstaan, en de vraag was in wording door de Generale staf bleek het probleem dat de Franse minister ons "verbod" oplegde over Frankrijk te vliegen. Eer, geweten, en politiek is de beslissing geweest dat de UDA niet is afgevlogen op voorhand, Blume kent duidelijk het verhaal. Er bestaat een Engels boek, geschreven door een Amerikaans specialist met alle details rond de politieke kwestie en touwgetrek rond de Red Bean OPS.   

Ik heb ooit een foto gezien van het laden van de generale staf in een Sabena-vliegtuig dat voor ons stond, en ik stond op dat moment binnen de hangar aan de linker zijde, spijts alles vond ik geen enkele bruikbare foto om dit uit te leggen in mijn verhaal, maar of dat nu een schande is, denk ik niet.

Of het twee of 4 palletten waren is ook weer iets dat binnen d 48 uren regelmatig werd vermeld, het regende binnenkomde informatie, steeds wisselende herbriefing en organisatie was een mooie 48 uren stress zonder einde. Dus een meer of minder is geen "leugen" of onwaarheid daar ik zeg, er gingen 100en dingen door het hoofd en de gedachten waren naar de taak die ons werd voorbereid.

In ieder geval bedankt, ook voor mij is deze informatie weer een stap dichter naar de kleine afgeronde "interne" debatten. Ik zoek zelden naar teksten of geschreven werken omtrent Red Bean, maar het blijft leuk te horen dat er wel wat word rond "gebaggerd".

We werden opgeroepen om de vlieghaven in Kolwezi "rebellen" vrij te maken, landingsbaan controletoren, generators te vrijwaren, een voorbereiding, planning, strategie, die maximum (zo ik me nog kan herinneren max.) 74 uur mocht in beslag nemen, en wachtende om het bevel om te vertrekken vooruit alle andere commando's "op de tarmac" die wachten op het startsein nadien gedropt te worden. Zoals ik schreef, enige seconden voor de generale start, vliegtuig en grotendeels lading stond voor ons klaar, naast de C130 van de para's en legioen, wachtende op Recce-jeeps  werden we "teruggehouden" door de beslissing van de Franse minister. Dus geen Kolwezi voor ons, spijtig genoeg. Maar de aanwezigheid, voorbereidingen en alles vergeet je niet zo maar.

Ik sta niet op de foto, maar ben op dat moment in voorbereiding rechts de eerste c130 met 20 collega's

SECRET
17 mei 1978 - 0100Hr
Operation "Red Bean"
1. Situation
a. Ennemi (rebelles):
Aérodrome Kolwezi occupé – Tour de contrôle détruite – Possibilité de
mines – Vieille ville de KOLWEZI et nouvelle ville occupées.
b. Ami:
(1) Ressortissants belges et agents GÉCAMINES:
± 2.000 personnes dans KOLWEZI;
Des civils ont été assassinés par les rebelles.
(2) Forces armées zaïroises:
NZILO était toujours aux mains des de l’Armée zaïroise le 171730Z
Mai.
Un noyau est encerclé dans KOLWEZI.
c. Renforcements:

1. France: ?

2. États-Unis: Demande de 100 T/j de fuel à KAMINA;

3. Pas encore de réponse.

2. Mission
a. S’emparer de l’aérodrome de KOLWEZI et le tenir 72 heures.
b. Assurer la protection des ressortissants belges et étrangers et les escorter jusqu’à l’aérodrome de KOLWEZI.
c. Évacuer les ressortissants belges sur l’aérodrome de LUSAKA ou NDOLA.
Generale Staf
JS3/Ops
3. Exécution
a. Idée de manoeoeoeoeuvre:
(1) Si les États-Unis créent le dépôt Fuel à KAMINA:
(a) Assurer le transport

• du personnel par avion SABENA vers KAMINA

• du matériel par C-130 vers KAMINA, aérodrome de rassemblement;

(b) Dropper le Régiment sur KOLWEZI en trois lifts;
(c) Evacuer les ressortissants belges et étrangers par C130 vers l’aérodrome de transfert (LUSAKA ou NDOLA) où sera déployée une antenne chirurgicale.
(d) Rapatrier les ressortissants et les Para-Cdo par avions SABENA.
(2) Si le dépôt polycarburant de KAMINA N’EST PAS CRÉÉ, les C130 (transport matériel) et les avions SABENA feront une escale supplémentaire à KINSHASA AVANT de rejoindre KAMINA.
b. Moyens à mettre en oeoeoeoeuvre:

1. Force terrestre : Régiment Para-Cdo soit 1.180 hommes, 18 jeeps radio, 12 remorques, 2 Unimog, 10 jeeps blindées, 26 AS24;

2. Force aérienne: 8 C130 (dont 3 venant du MALI);

3. Sabena: 8 DC10 ou BOEING 707;

4. Service Médical: une antenne chirurgicale (± 10 hommes).

c. Délais d’intervention:

1. Planning: Entre l’ordre d’exécution et le dropping sur KOLWEZI : 4 jours; (Clearance : 48 heures – Temps de vol : 25 heures – opérations sur aérodrome KINSHASA/KAMINA).

2. Hypothèse la plus favorable. Si la décision le 172000Z Mai. Possibilité de départ des C130 le 181700Z (clearance); Arrivée C130 le 191800Z Mai; Parachutages: le 200400Z Mai à KOLWEZI.

3. Administration et Logistique. Autonomie de CINQ jours pour troupes engagées.

4. Commandement et Transmissions

a. Commandement :

1. de l’ensemble : Cabinet Ministère de la Défense nationale État-major Général (JS3) en coordination avec les État-major des Forces.

2. des opérations Force aérienne au ZAÏRE : Commandant 15e Wing Tpt.

3. des opérations Force terrestre au ZAÏRE : Commandant Régiment.

b. Transmissions :

1. depuis l’État-major Général jusqu’au ZAÏRE : via 15e Wing.

2. entente opérations à terre et avions du 15e Wing : Régiment.

c. Contrôle aérien:
Du personnel de contrôle aérien belge doit être prévu à KAMINA.
Ampliation
(sé)
KOLOT
LtCol
JS3/Ops

Ik wou dit er nog even toevoegen:

Tijdens mijn ganse periode als informant heb ik zo weinig als mogelijk "schriftelijk" mijn bewijzen, namen datums enz meegedragen. Niet op de plaats waar ik verbleef, niet in hotels, niet in de wagen enz. "alles in het geheugen" buiten enkele uitnamen. Waarom zeg ik jullie dat, om even te laten kijken in de "geleden" situatie die ik meegemaakt heb.

Als je zeer interessante dossiers behandeld, met grote namen, word je automatisch het doel van personen of "corrupte" diensten die willen weten wat je eigenlijk allemaal bewerkt, en of je "hun" naam of collega's niet ergens vermeld, dat later opspraak kan maken. Of om juist maar te weten dat bepaalde politieke mensen niet vermeld worden of ergens bewijslevering zou tegen hun worden ingebracht. Misschien wel nog erger, kijken of je niet op de lijst kan gezet worden wegens "verrader" of "uitvegen".

Je word dan ook als "top" informant door deze diensten bespioneerd. Zelfs zo, dat ze de wetten gaan links laten liggen en zoals het bij mij "een" maal is overkomen, hebben ze ongetwijfeld naar informatie gezocht door 2 x in een week mijn wagen te doorzoeken. De eerste keer is dat voor de "heren" flagrant misgelopen, daar de bijzitterzijde de venster werd ingeslagen in de Appelmansstraat, en het alarm is afgegaan. dus eerste poging zonder vervolg. Ik heb de ruit laten herstellen bij Rover Mechelen dezelfde dag. Daar ik in de diamant sector ben, en niet nogmaals dit wou meemaken heb ik via een vriendin, een parkeerkaart gekregen waar de diamantairs hun peperdure wagens onder camera toezicht parkeren.

Alles bij alles werd in dezelfde week, de wagen een tweede keer de ruit aan diggelen geslagen, en deze keer hebben ze "volgens Rover" het alarm op voorhand elektronisch afgezet. Dus, het gaat hier om professionelen! Nog beter, direct heb ik "persoonlijk" want ik heb direct de politie verwittigd, die dan ook met het parket ter plaatse zijn gekomen om vingerafdrukken te nemen, ik de tapes gevraagd die aan de camera's verbonden waren. Die schenen dus "verdwenen te zijn".

Dus, mij twee attaché koffers werden zorgvuldig uit de koffer gehaald, god weet hoe ze daarin zijn terecht gekomen zonder sleutels of afstandsbediening. De twee ingebouwde telefoons werden niet aangeraakt. Een koffer met kleding werd ongeroerd aangetroffen op de plaats waar ik hem had gezet. Geen sporen, geen film, wel het volgend. In 2009, bij het bezoek van het Comité P schijnt nu ineens interesse te zijn naar deze "bijzondere" inbraak. De PVs worden doorgegeven en enkele tijd later word, waar ik de klacht en onderzoek had ingedragen, een spectaculaire inval gedaan "wat nog nooit eerder was gebeurd" in de kantoren op de Quinten Mathijslei (stond in de krant). In het onderzoek naar de corruptie intern bij de politie die dan ook in de volgende maanden werd bewezen en waar nu 4 agenten "hun job niet meer mogen uitvoeren" (kan je lezen in alle kranten onder M. De Schutter).

Verder geen nieuws, buiten het feit dat insiders bij de politie praktisch 100% zeker zijn dat het vandaar is "bestelt".

Dus geen informatie, buiten 2 van mijn oprichting dossiers rond twee buitenlandse bedrijven waarvan een in de Domrep, en een in de USA, en voor 500.000 $ aandelen aan toonder "verschwunden, in Nichts aufgelöst". Ook deze werden nooit aangeboden om ze te innen. Wat ook weer voor beruchte dieven een peulenschil was en vele vragen stelt ( heeft in alle kranten gestaan in het Antwerpse).

Ik had deze vraag verwacht. De openbaring van mijn werk is en heeft een doel, het beroep van informant wat meer aandacht te bezorgen in de huidige politieke vooruitgang en ten alle juistheid, en onjuistheid, van algemeen crimineel onderzoek en samenwerkingen binnen politie-justitie.

Vandaag de dag zijn informanten " wegwerpmateriaal" gemanipuleerde en gratis ten dienste van de staat. Ze hebben geen rechten, zijn onbestaand en doen wel het werk dat getrainde en opgeleide politieagenten niet kunnen of niet durven te doen. Een informant die dan jaren heeft gewerkt, bekomt geen pensioen, geen extra voor je belastingaangifte en geen echt statuut, dus kan je wel denken dat in 2013 dit nog steeds kan en mag.

Nog sterker, senatoren speciale commissies, wetsvoorstellen inzake informanten en beschermde getuigen zijn goedgekeurd. De mensenrechten organisaties brengen druk uit naar de politiek in dermate dat in 2004 het Europese parlement een wetgeving goedgekeurd heeft dat duidelijk verwijst naar de uit te voeren regels en de bewerking van justitie......allemaal gelul en zeer weinig bewijsbaar materiaal dat het ook "raar" toegepast word. Tevens, en ik ben het bewijs, dat elk land nog steeds werkt zonder enige vorm van deze Europese wetgeving, zelfs administratief.

Daarom moet er aan gewerkt worden dat een statuut voor dit beroep duidelijk word voor verschillende redenen. De eerste gaat om de controle op het uitvoeren, de aanwerving en vergoedingen, de strafbepalingen binnen dit systeem, de opvolgwaarheid van de informatie, het ondersteunen, de middelen, ... Zo bekomt men een aan banden gelegde situatie die de kansen zo klein maakt dat wat met mij gebeurd is "interne corruptie" en eigenbelang van agenten niet meer zo eenvoudig word in de toekomst. Dit uitsluitend ten goede van het onderzoek en het tegengaan naar wangedrag voor beide zijden.

Vandaag is het zo, eenmaal "uitgebloeid" word hij zo goed als mogelijk uitgeschakeld. Er zijn zelfs politiediensten die in het milieu doorgeven dat je als informant hebt gewerkt om er zo vanaf te komen, tenminste als je het gevraagde ook uitgevoerd hebt. Sterven doen we allemaal, tenminste in normale omstandigheden "die" dag weet je dat ook wanneer hij komt. In de wereld van informanten, militie, en criminele organisaties moet je jezelf pantseren en psychologisch - technisch, je auto-defens systeem beter uitbreiden.

Wegens verschillende opleidingen, die nodig zijn om je te verdedigen is het voor mij makkelijker "Allert" te zijn in vele omstandigheden. Mijn levenssituatie, woonsituatie is vanaf het begin duidelijk uitgezocht naar een bepaalde strategie rondom de bescherming van gezin ed. Een Franse rijkswachtbrigade die extra controle uitvoert op alle vreemde beweging binnen de zone. En nog enkele belangrijke voorzorgen worden uitgevoerd.

Een onregelmatige verplaatsing, en vele andere zaken georganiseerd rondom het "doel" maakt het ook zeer moeilijk om een "team" technisch zich voor te bereiden. Cameras, honden, ... zijn nogmaals een moeilijke basis om mee te rekenen of het voorbereiden bij eventueel aanval of bedreiging. De technische evolutie en eigen ervaring is een echt obstakel geworden om "foutloos" af te rekenen. Blijft dan ook nog ikzelf, die reeds 2 betaalde moordpogingen op mij heb kunnen verwerken. Natuurlijk weet ik dat openbaren ook risico's heeft, maar ik weet ook exact hoe deze werken, wat men moet weten, organiseren, ... En ik ben bewust dat iemand doden zeer eenvoudigst is. Je moet "trachten" meester blijven in de situatie.

Ik zie mij niet als een "verklikker", want dan zouden alle flikken verklikkers zijn. Natuurlijk is het moeilijk een "naam" te plakken op wat informanten doen, en waarom. Het moet en blijft een boeiende zaak, en interesse, zonder deze instelling ben je misschien een verklikker. De grote informanten massa zijn mensen die wegens haat of onmacht "verklikken", maar dat bestaat enkel in de kleine criminaliteit. Zij die echt als informant werken hebben of eigenbelang in belangrijke situaties en of voelen zich na bereikbare informatie verplicht samen te werken met justitie. Eigenlijk een roeping zoals paters maar met pistolen.

Die informanten die met weinig respect werken, en zoals ik zei in kleine criminele zaken werken op korte termijn en met kleine verwijzende informatie naar de interne bewerking of namen. Informanten die maanden lang, zeer scherp observeren, en in alle veiligheid moeten werken zijn meestal niet die sociale klasse zoals binnen kleine drugtrafieken of diefstallen van kleine criminele bendes... Natuurlijk is elke vorm van niet gecontroleerde criminaliteit de basis van de wording van grote bendes en andere interesses die ze tegen komen in hun wereldje.