291

(178 replies, posted in Afpersing)

Merovinger wrote:
Merovinger wrote:

(...) Het kan dus evengoed zijn dat het contract voor de verkoop van aandelen al vóór de overval van Aalst ondertekend werd maar pas later effectief is uitgevoerd geworden.

Deze bovenstaande aspecten worden jammer genoeg onvoldoende in rekening genomen bij het bedenken van een theorie rond de Bende van Nijvel.

Wel David, ik moet je stelling als zouden aandelen verkocht zijn drie weken na de feiten in Aalst aan het Amerikaanse Food Lion volledig tegenspreken. Ook je stelling als zouden ze (ik veronderstel dat je daarmee de speurders bedoelt) het nooit hebben willen onderzoeken is niet correct. De CWB heeft wel degelijk onderzoek gevoerd naar het financiële aspect van Delhaize. Conclusies van dat onderzoek zijn onder meer terug te vinden in het PV 21188 van 1 februari 1987 van de CWB. In dat PV zijn de cijfers van Delhaize opgenomen en wat blijkt?

  • De omzet van Delhaize (zowel de internationale groep als het Belgische bedrijf) is tussen 1980 en 1986 telkenmale blijven stijgen. De bendefeiten hebben dus géén invloed gehad op de omzet van de supermarktketen.

  • De winst van Delhaize (zowel de internationale groep als het Belgische bedrijf) is tussen 1980 en 1983 telkenmale blijven stijgen. In 1984 werd wel een dipje vastgesteld maar tussen 1984 en 1986 is er ook een stijging van de winst.

  • De verkoop van de aandelen aan het Amerikaanse FOOD LION gebeurde in 1983 (en dus niet drie weken na Aalst !!). Hierdoor boekte Delhaize in 1983 heel wat meer winst dan de andere jaren.

  • De bendefeiten hebben geen negatieve invloed gehad op de beurskoers van de aandelen van Delhaize. De waarde van de aandelen zijn tussen eind 1983 en eind 1985 zelfs verdubbeld!

Ik zal trachten de cijfers uit het PV hier te publiceren om aan te tonen dat de afpersingspiste volledig uit de lucht is gegrepen. Daar is helemaal geen basis voor.

Wat anderen (zelfs als dat ex-speurders of ex-magistraten zijn) tegen u daarover ook maar vertellen houdt dus totaal geen steek. Er worden over het Bendedossier heel veel zaken beweerd. Maar veel van die zaken zijn compleet gebakken lucht en kloppen niet met de gegevens uit onderzoeksdossier.

Ik hoop je hiermee wat geholpen te hebben David.

Hierbij nog een artikel uit november 1983.

Voor investeringen in eigen land - Delhaize brengt 1,5 miljard frank over van Verenigde Staten naar België

De distributieonderneming Delhaize-De Leeuw zal 1,5 miljard frank van de Verenigde Staten overbrengen naar België om in eigen land te investeren. Het kapitaal komt voort van de verkoop einde oktober [1983 dus] van 3 miljoen niet stemgerechtigde aandelen van de Amerikaanse distributieonderneming Food Lion, waarin Delhaize de meerderheid heeft.

Delhaize nam in 1974 een meerderheidsparticipatie in Food Town Stores, die omgedoopt werd tot Food Lion. Dit distributiebedrijf kende een grote uitbreiding. De aandelen van Food Lion werden nu opgedeeld in stemgerechtigde en niet-stemgerechtigde aandelen. Van de stemgerechtigde aandelen behoudt Delhaize de meerderheid, zodat ook de controle over de Amerikaanse onderneming behouden blijft. Een deel van de niet-stemgerechtigde aandelen werd verkocht.

De opbrengst hiervan, die door de dollarkoers in Belgische frank nog wat hoger uitvalt, wordt naar België overgebracht en hier geïnvesteerd omdat de gerealiseerde meerwaarde dan vrijgesteld worden van belastingen. De investeringen zullen vooral vernieuwingen van bestaande supermarkten betreffen.

Bron: Het Laatste Nieuws | 15 november 1983

En over een eventuele chantage:

Bende van Nijvel – Delhaize ontkent stellig chantage door de maffia

Het grootwarenhuisconcern Delhaize heeft tijdens het weekeinde met de grootst mogelijke nadruk ontkend dat het slachtoffer zou zijn van chantage. De ontkenning werd gedaan door bestuurder-directeur de Vaucleroy die sprak in naam van Delhaize-De Leeuw in België en ook namens de dochterondernemingen elders en onder meer in de Verenigde Staten.

De nadrukkelijke ontkenning houdt verband met berichten zowel in Nederlandse als in sommige Belgische kranten als zouden de slachtpartijen door de Bende van Nijvel onder meer in de Delhaize-vestigingen te Overijse en Aalst verband houden met chantage door de onderwereld. In de krantenartikelen werd gewezen op de mogelijkheid van zogenaamde ‘racket’ in opdracht van in de Verenigde Staten opererende maffia. Met ‘racket’ wordt een opgelegd beschermingssysteem tegen betaling bedoeld. Wie niet betaalt wordt gestraft. Delhaize is al geruime tijd op de Amerikaanse markt. In de staten Georgia, Virginia, Carolina en Tennessee heeft het of controleert het alles samen bij de driehonderd vestigingen van grote warenhuizen.

Bestuurder-directeur de Vaucleroy van Delhaize-De Leeuw onderstreepte in een boodschap aan het persagentschap Belga ook dat zonder enige uitzondering alle informatie en tips die aan het warenhuisconcern worden doorgespeeld of die het bedrijf op een of andere manier verneemt, onverwijld worden doorgegeven aan de speciale info-cel bij het parket te Brussel of aan procureur des Konings Deprêtre, eveneens te Brussel.

Herinneren wij er nog aan dat min of meer gelijkaardige berichten over chantage op de Delhaize reeds eerder door het warenhuisconcern werden gelogenstraft. Dat was onder meer het geval onmiddellijk na de moorden op 9 november te Aalst.

Bron: Het Laatste Nieuws | 30 december 1985

292

(18 replies, posted in Organisaties)

Merovinger wrote:

De verkoop van de aandelen aan het Amerikaanse FOOD LION gebeurde in 1983 (en dus niet drie weken na Aalst !!).

Bron: PV 21188 van 1 februari 1987

Hierdoor boekte Delhaize in 1983 heel wat meer winst dan de andere jaren. De stelling dat de Amerikanen door het plegen van de bendefeiten druk wilden zetten op Delhaize houdt dus kant noch wal.

Hierbij nog een artikel uit november 1983 over deze verkoop van aandelen.

Voor investeringen in eigen land - Delhaize brengt 1,5 miljard frank over van Verenigde Staten naar België

De distributieonderneming Delhaize-De Leeuw zal 1,5 miljard frank van de Verenigde Staten overbrengen naar België om in eigen land te investeren. Het kapitaal komt voort van de verkoop einde oktober [1983 dus] van 3 miljoen niet stemgerechtigde aandelen van de Amerikaanse distributieonderneming Food Lion, waarin Delhaize de meerderheid heeft.

Delhaize nam in 1974 een meerderheidsparticipatie in Food Town Stores, die omgedoopt werd tot Food Lion. Dit distributiebedrijf kende een grote uitbreiding. De aandelen van Food Lion werden nu opgedeeld in stemgerechtigde en niet-stemgerechtigde aandelen. Van de stemgerechtigde aandelen behoudt Delhaize de meerderheid, zodat ook de controle over de Amerikaanse onderneming behouden blijft. Een deel van de niet-stemgerechtigde aandelen werd verkocht.

De opbrengst hiervan, die door de dollarkoers in Belgische frank nog wat hoger uitvalt, wordt naar België overgebracht en hier geïnvesteerd omdat de gerealiseerde meerwaarde dan vrijgesteld worden van belastingen. De investeringen zullen vooral vernieuwingen van bestaande supermarkten betreffen.

Bron: Het Laatste Nieuws | 15 november 1983

293

(174 replies, posted in 1983)

Ja het is bijzonder moeilijk om inzicht te krijgen in de ware feiten die zich hebben afgespeeld. Zoals ik al schreef zijn er toch nog andere getuigen. Zo is er onder meer iemand die de daders terug naar hun auto heeft zien gaan:

Aanvankelijk werd ook gezegd dat de juwelier op de overvallers zou hebben geschoten en dat hij één van hen zou hebben verwond. Dit werd nadien niet bevestigd. Eens het vuurgevecht achter de rug zouden de overvallers overhaast – met een buit van amper een paar muntstukken – zijn vertrokken met een Volkswagen GTI van zwarte kleur. Eén getuige zag hen in de wagen plaats nemen en verklaarde achteraf dat één van de vluchtende mankte als was hij gewond. (Nieuwsblad van 3 december 1983)

Naar ik vernomen heb, is/zijn er ook nog getuige(n) die één van de daders heeft/hebben zien wegrennen langs een achtertuin. Er werd ook een auto aan de achtertuinen opgemerkt. Dat zullen de speurders pas na het buurtonderzoek te weten gekomen zijn (info die de journalisten van de artikels van 2 en 3 december 1983) dus nog niet zullen geweten hebben.

En dan is er nog een 'verkeerde' detailinfo. De zaak was geen juwelierszaak maar eigenlijk een horlogewinkel. Szymusik verkocht in hoofdzaak horloges (onder meer Rodania) en koekoeksklokken. Net zoals de horlogemaker die op vraag van Michel Libert door Eric Lammers werd geschaduwd. Het aanbod aan juwelen, sieraden en ringen was er eigenlijk heel beperkt.

294

(174 replies, posted in 1983)

Nog een voor mij nieuw gegeven uit het artikel van 3 december 1983 is dat Jean Szymusik blijkbaar eerst neergeslagen werd met een wapen (slag op het hoofd zoals bij Dekaise?) en daarna werd doodgeschoten.

295

(135 replies, posted in Wagens)

De vluchtwagen, de zwarte Golf GTI, werd nadien verbrand aangetroffen in het bos van Hourpes te Lobbes. De nummerplaten van de wagen waren verwijderd en ook het chassisnummer was weggevijld. Voor VW-specialisten was het echter een koud kunstje om achter dit nummer te komen. En daar kwam voor de politie de grote verrassing met een verwijzing naar de moordbende van Zuid-Brabant. Donderdagnamiddag had een prokureur in een goede bui verklaard dat de zaak van deze bende – op één aanhouding na – bijna rond was (*) en plots was er die Golf.

Het chassisnummer van de verbrande Golf kwam immers overeen met het nummer van de Golf die na de moord op de eigenaar van het restaurant ‘Les Trois Canards’ te Ohain (2 oktober jl.) van diens dochter werd gestolen. Diezelfde Golf werd trouwens vijf dagen na de moord te Ohain gebruikt voor de bloedige overval op de Delhaize te Beersel.

Bron: Nieuwsblad | 3 december 1983

(...) De speurders beschikken slechts over een vage persoonsbeschrijving van de gangsters. Die werd hen verstrekt door personen die er ’s avonds bij het voetbalveld van Lobbes vanop afstand getuige van waren hoe ze zich in een bos ontdeden van de Golf door hem in brand te steken alvorens met een andere wagen te vluchten.

Op die manier wilden ze blijkbaar elk verband met de doders van Waals-Brabant uitwissen, maar dat gelukte hen niet. Immers, sommige wagens zoals de Golf zijn voorzien van een geheim identificatienummer, waarvan alleen de verantwoordelijke persoon bij de invoerdersfirma weet waar het zich bevindt. Het volstond voor een rijkswachtofficier die man op te bellen om zekerheid te krijgen dat de uitgebrande Golf wel degelijk die was van mej. Van Camp, die nadien ook gebruikt werd bij de hold-up te Beersel. De bevestiging bovenop kwam van mej. Van Camp zelf, die ter plaatse werd geroepen. De passagierszetel vooraan ontbrak (*). Die werd immers op de parking te Beersel achtergelaten tijdens de vlucht van de gangsters. Alleen bleken de dievendoders de aanvankelijke rode wagen in het zwart te hebben herschilderd. Ook daarvan waren de sporen nog merkbaar. (...)

Bron: Het Laatste Nieuws | 3 december 1983

(*) De journalist maakte hier een fout. Het was de achterbank van de auto die ontbrak en niet de passagiersstoel vooraan.

Hieronder een luchtfoto van het voetbalveld en de vermoedelijke locatie van de uitgebrande Golf (rode ster):

Situatie in 1971:
https://nsm09.casimages.com/img/2018/10/17//18101702011414738715947748.jpg

Situatie in 1994-2000:
https://nsm09.casimages.com/img/2018/10/17//18101702011314738715947747.jpg

296

(174 replies, posted in 1983)

ddd wrote:

Hoezo, volgens de Cel Waals Brabant (cfr Ben, post 29) zou één van de meisjes naar beneden zijn gekomen om daarna terug naar boven te vluchten nadat ze twee daders tegen mekaar had horen praten en er één had gezien...

Op het ogenblik van publicatie van het krantenartikel van 3 december 1983 (dus info van 2 december), waren de meisjes gezien hun shocktoestand nog maar beperkt ondervraagd geweest. Het kan zijn dat de meisjes nadien meer details hebben kunnen geven, zoals dat er ééntje toch even aan de trap is gaan kijken, tijdens hun uitgebreide ondervraging.

Merovinger wrote:

Moord juweliers werk gangsterbende Waals-Brabant – Auto van Ohain gebruikt te Beersel en nu uitgebrand

Na de aanhouding van enkele leden [de journalist bedoelt hier de Borains] dacht men dat de beruchte gangsterbende van Waals-Brabant ontmanteld was, maar eens te meer heeft ze – of wat ervan overblijft – zwaar toegeslagen. Het is immers zo goed als zeker dat de gruwelijke schietpartij, waarvan juwelier Jean Szymusik (43) uit de nr. 80 van de rue de la Station te Anderlues en zijn echtgenote Marie Slomka (38) donderdagavond bij hen thuis het slachtoffer werden, op hun actief mag geschreven worden.

De doders van het echtpaar verplaatsten zich immers met de Volkswagen Golf GTI van mej. Van Camp, dochter van de uitbater van het restaurant Au 3 canards te Ohain, die op 2 oktober jl. op zijn parking werd neergekogeld door de bende.

Er bestaat nu geen twijfel meer: het was ook met deze Golf dat de doders van Waals-Brabant op 7 oktober jl. een hold-up pleegden in de supermarkt Delhaize te Beersel waarbij de gerant werd gedood en twee kassiersters kogelwonden opliepen.

Het is dus duidelijk dat slechts een deel van de bende achter slot en grendel zit. Menig speurder besluit daaruit dat de bende aanvankelijk 7 of 8 leden omvatte. De nog voortvluchtigen, denken zij, moeten noodgedwongen aan geld zien te geraken. En omdat de overval te Anderlues vrijwel geen buit opleverde, vrezen zij thans eerstdaags nog een nieuwe bloedige overval mag verwacht worden.

Bron: Het Laatste Nieuws | 3 december 1983

Het vervolg van het artikel:

De schietpartij bij het juweliersechtpaar te Anderlues tart inzake gruwel weer eens de verbeelding. Tien voor zeven, kort voor sluitingstijd, drongen twee zwaar gewapende kerels de zaak binnen, enkele seconden later gevolgd door een derde. Maar die ging weer naar buiten, blijkbaar om daar de wacht op te trekken.

De twee dochters Sylvie (16) en Carine (12) zaten boven hun huiswerk te maken. Plots hoorden zij beneden vuurschoten. Instinctmatig, uit vrees, sloten zij zich op. Eén van hen ging zich zelfs onder het bed verschuilen. Al wat ze in die ogenblikken van verwarring hoorden, was het geroep van een onbekende: “Schiet! Schiet!” Daarop weerklonk een salvo van ten minste 10 schoten.

Pas toen alles doodstil was geworden, waagden de meisjes zich naar beneden. Daar wachtte hen een weerzinwekkend schouwspel. Géén spoor van gevecht, géén chaos, maar hun moeder en vader lagen doorzeefd met kogels op de grond. Beide waren, toen ze al op de grond lagen, afgemaakt met een kogel door het hoofd.

Getraumatiseerd rende één van de meisjes naar de buren om hulp te vragen. Zo kwam zonder verwijl een grote politiemacht op de been om de daders op te sporen, maar zonder resultaat hoewel de omgeving werd uitgekamd.

Uit het onderzoek bleek, vreemd genoeg, dat vrijwel niets was gestolen. Alleen uit het uitstalraam verdwenen enkele muntstukken. Volgens de eerste vaststellingen was de juwelier, die de overvallers vermoedelijk in een opgestelde camera had zien aankomen, in het bezit van een pistool. Maar daarmee zou hij niets hebben kunnen uitrichten. De man werd neergeslagen met een wapen en dan afgemaakt. Zijn lijk lag in zijn werkplaats achteraan het huis. Dit van zijn vrouw bevond zich in de keuken achter de winkel. Beide meisjes verkeerden in schoktoestand en konden nauwelijks ondervraagd worden.

Aan de hand van de aangetroffen kogels kon het parket uitmaken dat de doders zich bediende van vier verschillende wapens: een karabijn .22, een pistool .45, een automatisch pistool 7.65 en een revolver magnum 357. De juwelier zou zijn revolver hebben willen trekken, maar kon er zich niet van bedienen. De daders gingen er overigens mee vandoor. Zij moeten zich als cowboys in een Western-film zijn tewerkgegaan want uit het onderzoek blijkt dat één van hen op een bepaald ogenblik met twee wapens tegelijk schoot.

De speurders beschikken slechts over een vage persoonsbeschrijving van de gangsters. Die werd hen verstrekt door personen die er ’s avonds bij het voetbalveld van Lobbes vanop afstand getuige van waren hoe ze zich in een bos ontdeden van de Golf door hem in brand te steken alvorens met een andere wagen te vluchten.

Op die manier wilden ze blijkbaar elk verband met de doders van Waals-Brabant uitwissen, maar dat gelukte hen niet. Immers, sommige wagens zoals de Golf zijn voorzien van een geheim identificatienummer, waarvan alleen de verantwoordelijke persoon bij de invoerdersfirma weet waar het zich bevindt. Het volstond voor een rijkswachtofficier die man op te bellen om zekerheid te krijgen dat de uitgebrande Golf wel degelijk die was van mej. Van Camp, die nadien ook gebruikt werd bij de hold-up te Beersel. De bevestiging bovenop kwam van mej. Van Camp zelf, die ter plaatse werd geroepen. De passagierszetel vooraan ontbrak (*). Die werd immers op de parking te Beersel achtergelaten tijdens de vlucht van de gangsters. Alleen bleken de dievendoders de aanvankelijke rode wagen in het zwart te hebben herschilderd. Ook daarvan waren de sporen nog merkbaar.

Omdat de beruchte bende dus blijkbaar nog niet helemaal ontmanteld is en nog leden op vrije voeten lopen, staken vrijdagnamiddag drie parketten (Brussel, Nijvel en Charleroi) de koppen bijeen om nuttige gegevens uit te wisselen en bevindingen aan elkaar te toetsen.

Bron: Het Laatste Nieuws | 3 december 1983

(*) De journalist maakte hier een fout. Het was de achterbank van de auto die ontbrak en niet de passagiersstoel vooraan.

Dit artikel leert ons een aantal nieuwe zaken (voor zover de informatie correct is):

  • De derde dader is eventjes naar binnen gegaan om daarna opnieuw naar buiten te gaan, vermoedelijk om de wacht te houden. Deze modus operandi doet denken aan de feiten in Maubeuge.

  • Eén van de daders heeft binnen met twee wapens tegelijk geschoten. Het is dus goed mogelijk dat bij de feiten in Nijvel diezelfde dader op dezelfde manier is tewerk gegaan en er met twee wapens tegelijk heeft geschoten. Aan de Colruyt in Nijvel werd maar liefst met zes verschillende wapens geschoten.

  • De beschrijving van de daders zijn zeer vaag en komen van getuigen die de daders in het bos gezien hebben. Al denk ik dat er ook nog een beschrijving gegeven is geweest door een buurtbewoner/getuige in de rue de la Station die de daders in de Golf heeft zien stappen en die dus de manke persoon heeft opgemerkt.

  • Volgens getuigen aan het voetbalveld zijn de daders na het in brand steken van de Golf weggereden in een andere auto. Het voetbalveld is echter niet helemaal gelegen bij de plaats waar de uitgebrande Golf werd teruggevonden. Er is zelfs een bocht in de weg tussen het voetbalveld en de plaats van de uitgebrande Golf.

Hieronder een luchtfoto van het voetbalveld en de vermoedelijke locatie van de uitgebrande Golf (rode ster):

Situatie in 1971:
https://nsm09.casimages.com/img/2018/10/17//18101702011414738715947748.jpg

Situatie in 1994-2000:
https://nsm09.casimages.com/img/2018/10/17//18101702011314738715947747.jpg

297

(174 replies, posted in 1983)

Overvallers vermoorden juwelier en echtgenote

Een juwelier en zijn echtgenote zijn gisteravond in het plaatsje Anderlues nabij Charleroi door twee overvallers vermoord. Door het overlijden van de slachtoffers heeft men geen enkele beschrijving van de daders.

De gewapende overval gebeurde omstreeks 19u15 in een juwelierszaak aan de rue de la Station 80 te Anderlues. Twee gewapende mannen zouden de winkel zijn binnengegaan, een derde zou buiten gewacht hebben aan het stuur van een Volkswagen Golf GTI zonder nummerplaten. De daders zouden in de richting van Thuin gevlucht zijn.

Even na 20u gisteravond kondigde de rijkswachtstaf een algemene alarmtoestand af voor de provincies Brabant, Henegouwen en Namen. Op alle belangrijke verkeeraders werd gedurende de voorbije nacht intensief gepatrouilleerd. Voor de rijkswacht blijft immers de mogelijkheid bestaan dat de beruchte moordbende van Nijvel nog steeds op vrije voeten loopt, zo zei men althans gisteravond bij de aanvang van het rijkswachtalarm.

De twee slachtoffers zijn de 43-jarige Jean Szymusik en zijn vrouw, de 38-jarige Marie Slomka.

De zwarte Golf werd teruggevonden in het Bois d’Hourpes in Lobbes. De buit lijkt gering, de mannen zouden slechts enkele muntstukken uit het uitstalraam hebben geroofd.

Bron: Het Nieuwsblad | 2 december 1983

Moordpartij in Anderlues: werk van moordbende? – Verwarring na overval – Hoop op snelle ontknoping zou voorbarig kunnen zijn

Politiemensen die 24 uur eerden verklaarden gereed te staan om de moordbende van Zuid-Brabant op te rollen waren gisteren, na een bloedige overval in Anderlues, helemaal in de war. Veel elementen uit die overval, op een juweliersechtpaar in Anderlues (Charleroi), wijzen immers in de richting van die bende. Maar die elementen zouden er ook op kunnen wijzen dat sommige tot nu toe gevolgde sporen niet zo duidelijk zijn als aanvankelijk werd gedacht.

De moorddadige overval op het juweliersechtpaar Jean Szymusik (43) en Marie Slomka (38) gebeurde snel, brutaal en vooral bloedig. Donderdagavond om 18u50, net voor het echtpaar zijn zaak aan de rue de la Station 80 te Anderlues (tussen Binche en Bergen), wou sluiten, kwamen twee onbekenden de winkel binnen. Even later zouden zij gezelschap hebben gekregen van een derde.

Wat er juist gebeurde, is – gezien er geen enkele getuige is – niet geweten. Maar wellicht werd de juwelier, die bezig was in een werkvertrekje achter de winkel, en diens echtgenote, die zich wellicht in de keuken daarnaast bevond, door het drietal verrast en stelden zij zich teweer. Alles laat daarbij veronderstellen dat zowel de juwelier als de vrouw geen tijd kregen zich te verdedigen of om hulp te roepen, maar dat de overvallers meteen het vuur openden toen ze werden betrapt. In ieder geval weerklonken een tiental vuurschoten en werden de juwelier en diens echtgenote nadien met een kogel door het hoofd dood teruggevonden.

Nadien werden zowel in het werkvertrek als in de keuken minstens vijftien kogelinslagen gevonden en volgens de eerste expertises werden niet minder dan vier verschillende wapens gebruikt: een karabijn .22, een automatisch pistool 7.65, een pistool .45 en een revolver Magnum 357.

Aanvankelijk werd ook gezegd dat de juwelier op de overvallers zou hebben geschoten en dat hij één van hen zou hebben verwond. Dit werd nadien niet bevestigd. Eens het vuurgevecht achter de rug zouden de overvallers overhaast – met een buit van amper een paar muntstukken – zijn vertrokken met een Volkswagen GTI van zwarte kleur. Eén getuige zag hen in de wagen plaats nemen en verklaarde achteraf dat één van de vluchtende mankte als was hij gewond. Ook dit kon gisteren het parket van Charleroi niet bevestigen. Volgens dit parket kreeg de juwelier de tijd niet om zich te verdedigen.

In feite zijn de twee enige getuigen van heel het drama de twee kinderen van het echtpaar. Sylvie (16) en Karine (12) waren aan hun huistaak bezig op de eerste verdieping van de juwelierszaak toen ze de vuurschoten hoorden. Zij sloten onmiddellijk de deur van hun kamer af en doken onder hun bed. Het enige wat ze daarbuiten nog hoorden was een stem die riep “vuur, vuur …”. Pas na het vertrek van de moordenaars van hun ouders durfden ze naar beneden gaan waar ze hun ouders afgemaakt met een kogel aantroffen. Diep geschokt gingen ze hulp zoeken bij de buren. Tot nog toe konden ze wegens die shoktoestand nog niet worden onderhoord.

Na de bloederige overval kwam het politieapparaat massaal in werking en werd de alarmtoestand afgekondigd in de provincies Henegouwen, Namen en Brabant.

De vluchtwagen, de zwarte Golf GTI, werd nadien verbrand aangetroffen in het bos van Hourpes te Lobbes. De nummerplaten van de wagen waren verwijderd en ook het chassisnummer was weggevijld. Voor VW-specialisten was het echter een koud kunstje om achter dit nummer te komen. En daar kwam voor de politie de grote verrassing met een verwijzing naar de moordbende van Zuid-Brabant. Donderdagnamiddag had een prokureur in een goede bui verklaard dat de zaak van deze bende – op één aanhouding na – bijna rond was (*) en plots was er die Golf.

Het chassisnummer van de verbrande Golf kwam immers overeen met het nummer van de Golf die na de moord op de eigenaar van het restaurant ‘Les Trois Canards’ te Ohain (2 oktober jl.) van diens dochter werd gestolen. Diezelfde Golf werd trouwens vijf dagen na de moord te Ohain gebruikt voor de bloedige overval op de Delhaize te Beersel. De politiemensen en de diverse parketten, die zich met de zaak van de moordbende bezighouden, waren gisteren dan ook duchtig in de war. Er waren te veel aanwijzingen – de gebruikte vluchtwagen, het brutaal en moorddadig optreden, de eerder kleine buit – die in de richting van de moordbende van Zuid-Brabant gingen. Het onderzoek in deze zaak staat dus terug waar het blijkbaar steeds stond: nergens.

Bron: Het Nieuwsblad | 3 december 1983

(*) de Borains

298

(991 replies, posted in Bende De Staerke)

Ohain en Nijvel: Veel sporen maar nog geen resultaat

Eén van de tientallen gedetineerden, die uit de gevangenis van Doornik [in de nacht van 16 op 17 september 1983] ontsnapten tijdens de staking, waaraan ook cipiers deelnamen, is te Brussel tegen de lamp gelopen. Het betreft de 26-jarige Philippe De Staerke, bijgenaamd ‘Johnny’. Met een gestolen Audi 80 raakte hij te Brussel betrokken bij een auto-ongeval, hetgeen zijn inrekening natuurlijk vergemakkelijkte.

Volgens de Naamse krant ‘Vers l’Avenir’ werd De Staerke zondagochtend gezien in een café te Lasne, samen met een Noordafrikaan, één uur voor de moord op restaurateur Van Camp te Ohain. Maar de procureur des Konings van Nijvel liet donderdag aan de Belgische krantenredacties weten, dat op de aangehoudene geen enkele schuldenlast weegt. Hij verzocht de pers, het werk van de onderzoekers niet te willen hinderen. (...)

Bron: Het Laatste Nieuws | 7 oktober 1983

299

(215 replies, posted in 1983)

Ben wrote:

In bijlage 3 van het verslag van de Tweede Bendecommissie komt het Mohammed El Bourajradji aan bod. Hieronder het volledige hoofdstuk (ter info: ik heb de foute naam die in het verslag van de Bendecommissie staat aangepast, zodat je hieronder steeds de juiste naam kan lezen):

Hiervoor (VII.1.L en VII.2.LL) werd reeds uiteengezet dat, terwijl men in 1986-1987 in Dendermonde volop bezig was met de verzameling van bewijs tegen De Staerke voor de overval te Aalst, in Nijvel verwoede pogingen in het werk werden gesteld om meer zicht te krijgen op een zekere El Bourajraji. Deze werd aanvankelijk samen met De Staerke verdacht van de overval op de Aux Trois Canards, en dit vooral op grond van een positieve fotoconfrontatie met een caféhoudster te Lasne. Te Charleroi werd in 1987 en later doorgegaan op dit spoor. Enerzijds begon men informatie te verzamelen over de uitgebreide contacten van De Staerke in het criminele milieu. Op grond van deze informatie werd op 16 juni 1987 zelfs een uitvoerige huiszoeking gedaan bij een van de vaste relaties van De Staerke. Maar onze indruk is dat dit deelonderzoek op een laag pitje werd gezet nadat De Staerke op 30 juni 1987 te Dendermonde was aangehouden voor het (mede-) plegen van de overval te Aalst.

Ben wrote:

(...) Vrij snel na de moord liet de onderzoeksrechter El Bourajradji - die in de parlementaire stukken soms ook El Barajraji wordt genoemd - en De Staerke weer gaan. Een paar dagen na hun arrestatie was de Delhaize van Beersel overvallen, waarbij opnieuw iemand was doodgeschoten. En dus konden De Staerke en El Bourajradji, die immers in de gevangenis zaten, de Bende van Nijvel niet zijn, redeneerden de speurders.

Maar in 1987 werd El Bourajradji opeens aangehouden in Nederland, wegens illegaal verblijf. In februari 1988 werd hij uitgeleverd aan België voor de moord op Jacques Van Camp. De cafébazin kreeg De Staerke en El Bourajradji dit keer in levenden lijve te zien. Ze twijfelde over De Staerke, maar de gewezen tuinier herkende ze formeel. "Dat laatste mocht dan al waar zijn, onderzoeksrechter Lacroix stopte het verdere onderzoek naar El Barajraji", aldus het parlementair verslag.

Merovinger wrote:

(...) En résumé, les inculpations portent sur des faux en écriture, des vols avec (et sans) violences ainsi que sur le fait d’avoir formé une association de malfaiteurs. Parallèlement, on le sait, les autorités de Termonde poursuivent leurs recherches pour tenter de démontrer que la bande, ou du moins certains membres, pourrait avoir joué un certain rôle dans trois (ou quatre?) tueries attribuées aux tueurs du Brabant. Philippe De Staerke avait déjà été arrêté au lendemain de l’agression des Trois Canards à Ohain.

Bron: La Dernière Heure | 28 februari 1987

pimper wrote:

Zie interview Patricia Van Camp op deze site:

"Dat zeiden de speurders ons toch. En de toenmalige bazin van Le Messager de Bruxelles, een eettent in Ohain/Lasne, had De Staerke de nacht van de moord in haar taverne gezien, in het gezelschap van een andere man."

Ohain en Nijvel: Veel sporen maar nog geen resultaat

Eén van de tientallen gedetineerden, die uit de gevangenis van Doornik [in de nacht van 16 op 17 september 1983] ontsnapten tijdens de staking, waaraan ook cipiers deelnamen, is te Brussel tegen de lamp gelopen. Het betreft de 26-jarige Philippe De Staerke, bijgenaamd ‘Johnny’. Met een gestolen Audi 80 raakte hij te Brussel betrokken bij een auto-ongeval, hetgeen zijn inrekening natuurlijk vergemakkelijkte.

Volgens de Naamse krant ‘Vers l’Avenir’ werd De Staerke zondagochtend gezien in een café te Lasne, samen met een Noordafrikaan, één uur voor de moord op restaurateur Van Camp te Ohain. Maar de procureur des Konings van Nijvel liet donderdag aan de Belgische krantenredacties weten, dat op de aangehoudene geen enkele schuldenlast weegt. Hij verzocht de pers, het werk van de onderzoekers niet te willen hinderen.

Die onderzoekers volgen overigens verschillende sporen. Zo worden er op het ogenblik ballistische onderzoeken uitgevoerd die zouden leiden naar een beruchte voortvluchtige gangster. Een ander spoor leidt naar een aantal Noordafrikanen, van wie er een donderdag te Brussel werd voorgeleid. De man zou echter buiten de zaak staan. De politie van Vorst van haar kant leidde in de gemeente drie Noordafrikanen voor die werden overgemaakt aan het parket van Nijvel. Zij zouden een inbraak gepleegd hebben in een villa te Eigenbrakel, waar voor miljoenen juwelen verdwenen. Eén van de drie bekende de feiten.

Bron: Het Laatste Nieuws | 7 oktober 1983

300

(804 replies, posted in 1982)

Ben wrote:

Een BOB'er over het onderzoek naar de moord op José Vanden Eynde:

"Dat onderzoek is in het honderd gelopen, ik snap zelf niet waarom ik er toen niet dieper op in ben gegaan. Nu, die zaak was ook veel te groot voor een kleine provinciale BOB. De brigade van Halle werd toen wel bij de beste van het land gerekend - we deden met z'n achten honderd arrestaties in één jaar - maar we stonden veel te zwak tegenover wat toen op ons afkwam."

Een andere speurder over onderzoeksrechter Jean Kesseloot die het onderzoek leidde:

"Hij deed ons onze tijd verliezen met de meest onzinnige opdrachten. 'Gelieve alle jeugdbendes uit de streek van Halle te controleren.' Jeugdbendes? In Halle waren geen jeugdbendes. Die kwamen aanwaaien uit Brussel of Charleroi."

"Wij zochten de daders niet in jeugdbendes van Charleroi, wij zochten ze vlakbij. Het zigeunerkamp lag maximum twee kilometer verderop. Volgens mij hebben de inbrekers bij Jurion dingen gestolen om Nieuwjaar te vieren. Ik dacht aan dat kamp en natuurlijk ook aan de De Staerkes", zegt een andere BOB'er.

(...)

Dit verhaal komt uit de reeks van Hilde Geens in Humo, 20 jaar na de Bende-overvallen.

Voor 800.000 fr. gestolen juwelen in zigeunerkamp te Ruisbroek

Door een groep rijkswachters van het district van Halle werd het voorbije weekeinde een grootscheepse actie gevoerd in het zigeunerkamp aan het kanaal Brussel-Charleroi op de grens van Ruisbroek en Halle.

Na een onderzoek bij een 50-tal zigeuners en vrouwen kon de rijkswacht beslag leggen op een grote partij juwelen voor een totale waarde van ruim 800.000 fr. ook werden op de zigeunervrouwen pakjes vreemde munten aangetroffen.

De belangrijke vondst houdt verband met het steeds toenemend aantal diefstallen in de streek van Halle, Beersel en Ruisbroek.

Bron: Het Laatste Nieuws | 7 maart 1983