Dat laatste heb ik ook altijd als een zekerheid geweten, maar wat is nog zeker in dit dossier? In elk geval, zelfs al zouden sommige slachtoffers in Aalst niet toevallig zijn gekozen (waarover ik geen uitspraak doe), het feit dat ze daar die avond kwamen winkelen, is niet vreemd. Immers waren het mensen uit de streek.

Als speurders daadwerkelijk konden aantonen dat een gangster uit het Brusselse daar was, vrijdag of zaterdag, dan moet deze persoon hiervoor toch minstens een goede reden hebben kunnen geven. Mensen hebben niet de gewoonte dertig kilometer verderop boodschappen te doen, zelfs niet als ze daar toevallig in de buurt zijn.

Cognitieve dissonantie is hier een mogelijkheid, de man wil zich niet bewust zijn van het feit dat hij deze gruwelijke feiten heeft gepleegd, en gaat ze dan maar ontkennen. De moorden van de Bende van Nijvel stroken niet met zijn imago, waarop hij trots is, van cleane bandiet. Bovendien, het dood schieten van kinderen, daarmee kan geen zinnig mens bewust leven.

Binnen de profiling houdt jouw opmerking wel steek, een mogelijkheid die ik daarom uitsluit is dat De Staerke uit vrije wil daar een overval heeft gepleegd. Ik ben er dan ook van overtuigd dat ze hem hebben gedwongen om zijn kop te laten zien in de namiddag en in het geval dat hij in de avond heeft geparticipeerd, dit onder dwang was.

De Staerke is ook lastig te plaatsen. Volgens sommigen een gewone bandiet, volgens anderen zeer gevaarlijk en onvoorspelbaar. Ik denk dat we best naar zijn gekende gedrag kijken, en dan moeten we inderdaad vaststellen dat voor zover bekend hij geen doden of zwaar gewonden maakte bij zijn overvallen.

Het meest interessante is absoluut zijn bekentenis in 1991. Niemand doet dat zomaar. Vergeet niet dat hij wel een hoofdverdachte was voor Aalst, maar dat ze hem voor de andere feiten weinig ten laste konden leggen. Ik zie hierin hetzelfde mechanisme als de dumping in Ronquières, waarbij de feiten van Eigenbrakel/Overijse nogmaals moedwillig worden gekoppeld aan deze van Aalst.

Imo is het interessant om eens te kijken in welke richting het onderzoek liep tijdens de maanden voor deze spontane bekentenis. Werd het bepaalde personen te warm onder de voeten en hebben ze daarom nogmaals De Staerke uitgespeeld om verwarring te zaaien?

Dat is uiteraard ook juist, abstracte kansberekening kan nooit met zekerheid een uitkomst voorspellen bij een experiment dat x-aantal keer plaats vindt (indien x verschilt van oneindig). Ze gaat uit van de idee dat het experiment oneindig wordt herhaald, iets wat in de praktijk onmogelijk is en houdt geen rekening met door jou aangehaalde factoren.

Zelf overspoeld met wiskunde en statistiek destijds en moet bevestigen dat Xenophon in deze wel juist is met zijn berekeningen. Ik heb zelf eens de proef op de som genomen (via berekening) en als de kans bij Russische roulette per sessie 1:6 is, dan is inderdaad de kans na 10 sessies om en bij de 16% op overleven (16,15% om precies te zijn).