Uitspraak van Raynal in artikel DH: "Je pars déçu. Je ne pars pas de ma propre décision. Mon départ, j’ai mis des semaines pour l’avaler..." (vertaling: Ik vertrek ontgoocheld. Ik vertrek niet uit eigen beslissing. Het heeft weken geduurd om mijn vertrek te slikken ...)

» www.dhnet.be

Deze uitspraken zeggen voldoende. Het was dus van moeten dat hij een stap opzij moest zetten. De vraag is nu waarom? De reden van twee onderzoeksrechter op één dossier is duidelijk een drogreden. Procureur De Valkeneer is in 2005 op het parket van Charleroi begonnen.

Het is pas in 2010 dat hij de procedurele kwestie over het aantal onderozeksrechters aankaart.  Waarom halen ze dan Raynal weg die het dossier reeds 14 jaar kent en niet Michel? Raynal was misschien iets op het spoor waardoor het te heet werd onder de voeten van bepaalde mensen. Martine Michel die pas aangesteld werd in 2009 moet nu alleen verder.

Ik heb eens kaart 1 op Google Maps nagekeken. Als ik de aangeduide zone op de kaart goed kan oriënteren dan zou dit overeenkomen met de Rue d'Anthée (N951). Deze weg doorkruist hoofdzakelijk agrarisch en bosgebied. Merkwaardig is wel dat op het satellietbeeld van Google Maps langs deze weg redelijk wat percelen ondoorzichtig zijn gemaakt. Meestal worden op de beelden van Google Maps gebouwen en gronden onherkenbaar gemaakt omwille van veiligheidsredenen. Iemand een idee waarom dit zo is rond de Rue d'Anthée? Heeft er iemand van jullie deze weg al eens afgereden?

Puik werk Ben! Zolang de zaak niet is opgelost moet dit onder de aandacht blijven. Het kan misschien interessant zijn om te weten wie die Monegask is.

Ik vermoed dat het na de feiten in Aalst serieus rommelde tussen opdrachtgevers en daders of misschien zelfs alleen tussen een aantal opdrachtgevers. De ene wou doorgaan met het plegen van nieuwe feiten, de andere wou ermee stoppen. Het komt tot een ruzie en diegene die ermee wil stoppen geeft de opdracht om (of steekt zelf) verschillende wapens in twee zakken en gooit ze in het kanaal. Door de vondst van de zakken konden verschillende feiten uit 1982, 1983 en 1985 aan elkaar gelinkt worden.

Deze feiten werden heel waarschijnlijk door verschillende daders gepleegd. Door de wapens te mengen en in eenzelfde zak te steken wordt alles één pot nat en wordt zo de mond gesnoerd van de daders. Het weggooien van een aantal wapens (en niet alle wapens) van de bendefeiten is dan een signaal naar alle daders, die misschien éénmalig één van de wapens gebruikt hebben, dat ze hun mond moeten houden of dat ze anders ook voor feiten zullen opdraaien die ze misschien zelf niet gepleegd hebben.

Een soort van levensverzekering voor de opdrachtgever. Het valt in elk geval op dat vanaf de vondst van de wapens er geen nieuwe feiten meer werden gepleegd.