361

(54 replies, posted in Bewijsstukken)

Die afstandsbedieningen zijn gewoon nog meer we-trekkken-Bultot-in-bad-materiaal; net zoals het stukje tekst en de foto. Ze hebben dat daar gelegd zodat het zeker gevonden zou worden: 't is de drukste plek van het hele bos.  

Uit bijlage II Verslag Bendecommissie (II) p. 32:

"Bultot zou diefstallen van video-apparatuur bevolen hebben om de opbrengst ervan te storten in de kas van extreem-rechts en meer bepaald in die van Forces Nouvelles."

Ik dacht dat het hier ook al ergens op de site stond, maar 't is voor de volledigheid hé.

362

(123 replies, posted in Westland New Post)

Uit Bijlage II p. 19 Verslag Bendecommissie (II):

Verhoor van Calmette K55 -MA IV - Delta-cel - 14.04.1989 - PV 100478/89 - * 27

Jean-François Calmette wordt verhoord op basis van elementen uit de dossiers over de feiten die zich in Waals-Brabant hebben voorgedaan en over Latinus; op 13.12.1985 was hij al verhoord door onderzoeksrechter Schlicker (K55, MA V, - * 31) en had bij die gelegenheid meer uitleg gegeven over zijn banden met Latinus, Smets, de Veiligheid van de Staat en zijn activiteiten. Tijdens zijn verhoor door de Delta-cel, licht Calmette de contacten toe die hij met Barbier, Latinus en Smets heeft gehad en geeft hij de namen van WNP-Ieden aan wie hij in zijn sportzaal trainingen heeft gegeven; hij erkent ook Bouhouche opgeleid te hebben."

Bouhouche ook opgeleid door Calmette!

pag. 21: Verhoor van Calmette K55 -M II - CWB - 24.06.1989 - PV 22867/89

Jean-François Calmette beschrijft zijn contacten met WNP en extreem-rechts, met name via karatelessen die hij aan Latinus en Libert heeft gegeven; hij was verantwoordelijk voor de bewaking van City 2 voor rekening van het Amerikaanse bedrijf Wackenhut, terwijl Barbier daar is aangeworven op verzoek van Latinus. Hij preciseert Bouhouche te hebben ontmoet in een schietclub en licht zijn contacten met commissaris Smets van de Veiligheid van de Staat toe. "

pag. 27:  Betrokkenheid van J.-F. Calmette

Jean-François Calmette wordt door diverse personen aangeklaagd wegens betrokkenheid bij bepaalde moordpartijen. Ook andere elementen leiden naar Calmette. Toch blijkt dat Calmette slechts tweemaal werd verhoord over de slachtpartijen door de Bende van Nijvel: een eerste keer door de cel-Delta op 14 april 1989 en een tweede keer door de cel-Waals-Brabant op 24 juni 1989; voordien werd hij op 13 december 1985 verhoord door onderzoeksrechter Schlicker in verband met de zaak Latinus. Calmette werd niet door de onderzoeksrechter verhoord; dit spoor in het onderzoek lijkt niet volledig te zijn uitgeput."

pag. 29-30: Verhoor van J.-F. Calmette

Het verhoor van Jean-François Calmette door onderzoeksrechter Schlicker op 13 december 1985 met betrekking tot de dood van Paul Latinus levert geen enkel interessant gegeven op. Bovendien is gebleken dat de genaamde Calmette als barman werkte in een drankgelegenheid die door de GP van Brussel werd bezocht, wat de speurders van de CWE heeft verrast en verontrust."

363

(20 replies, posted in Andere Personen)

Uit bijlage 3 van het verslag van de Tweede Bendecommissie:

Pagina: 135-136:

"De personen waarom het in de berichtgeving altijd draait, werden in de inleiding van dit hoofdstuk al genoemd. Een persoon, die hier echter steevast buiten valt, maar naar het oordeel van de betrokken rijkswachters zeker in dit rijtje thuishoort, is een tipgever die onder hun hoede in november 1985 binnendrong in een bepaalde bende zeer gewelddadige overvallers - deze bende dus infiltreerde - maar deze actie volgens hen met de dood moest bekopen in een vooropgezet verkeersongeval. Na zijn dood werd deze infiltratie-actie kennelijk stopgezet. Of, en, zo ja, in hoeverre die bende aan verder onderzoek werd onderworpen, melden de stukken niet. De informant/infiltrant was er evenwel van overtuigd dat deze bende de Bende van Nijvel was." (...)

Pagina 137:

"Tenslotte wordt in een van de voortgangsverslagen gesproken over de leider van de bende die een infiltrant moedwillig uit de weg zou hebben geruimd, maar over de desbetreffende infiltratie-actie zelf wordt met geen woord gerept, zelfs niet over haar rampzalige afloop. Ging dit de procureur-generaal niet aan? Of werd hem dit langs een andere weg medegedeeld? De inschakeling van informanten, of tenminste de eventuele noodzaak hiervan, blijft trouwens in heel dit archief buiten beschouwing. Alsof over een strategische kwestie als deze helemaal niet van gedachten werd gewisseld."

Waarschijnlijk dat Deprêtre zo de leider van de Bende leerde kennen.