Dacht het wel ja maar is al een tijdje geleden dat ik het gelezen heb. Ben je al in de Panama papers gedoken? » Forum

Het leger informanten heeft heel veel kapot gemaakt in heel dit dossier. Want telkens opnieuw moest men constructies bedenken om die informanten uit de PV's te houden. En dan zwijgen we nog over al die misdaden die die mannen konden begaan en waarvoor men de ogen dan sloot. Als daar nog eens grote slordigheden tussen komen ben je al helemaal de draad kwijt.

Komt er nog bij dat de meeste verbalisanten niet wisten wie bijvoorbeeld Elio Ciolini was, voor hun was dat een gevaarlijk gangster punt aan de lijn. Als je dat niet weet blijf je natuurlijk in je bandieten scenario zitten. Petje af voor de speurders die in staat waren uit te zoemen en het grote geheel te bekijken. Maar dat soort mensen werden uit het onderzoek gesmeten natuurlijk. Of erger, ze werden gedood of gezelfmoord.

Hoe zat dat eigenlijk met de bewaking van dat warenhuis na de overval? Zaten er toen wel scherpschutters op de daken? Weet dat iemand?

Wist de ex-gangster het beter dan de speurders en de journalisten? Het lijkt vreemd maar is niet zo ongewoon. Tik de naam Troukens maar eens in in de zoekfunctie en je zal begrijpen wat ik bedoel.

Ex-gangster en later privé detective André Rogge loste de zaak Cools ook op 10 jaar voor de speurders en de journalisten.

En aangezien er op dit forum veel meer belangstelling is voor (ex)-gangsters dan voor het Gladio-verhaal probeer ik dan maar om jullie via de gangsters naar dit topic te lokken. Er zit dus ook wat strategie in mij (smiley).

François Troukens. "Er wordt altijd gezegd dat onze geheime diensten daar niet toe in staat zijn, maar waarom zou dat hier niet kunnen als het elders wél kon? In 1980 was er in Italië, in het station van Bologna, een aanslag waarbij 85 doden vielen. De Italiaanse geheime diensten gaven samen met de Amerikanen extreemlinks de schuld om een rechtser beleid te installeren, maar later bleek de aanslag het werk van extreemrechts en de Italiaanse geheime diensten.

Een zelfde verhaal in Luxemburg met de “Bommeleeërs”, bommenleggers die tussen 1984 en 1986 twintig aanslagen pleegden (met de hulp van de NAVO zaaiden de Bommeleeërs angst met de bedoeling het veiligheidsbeleid van Luxemburg te versterken, wat lukte, n.v.d.r.). Maar hier zou dat niet mogelijk zijn?

Waarom werd de strategie van de spanning toegepast in Italië? Uit schrik voor het communisme. Het had een aanzienlijke invloed in Italië en het bracht het Vaticaan en de Amerikaanse belangen in gevaar. Maar hebben de Amerikanen hier geen belangen misschien? Het hoofdkwartier van de NAVO zit in Brussel, het militair commandocentrum van de NAVO zit in Bergen, de Europese Gemeenschap … De Amerikanen wilden niet dat ons land verdeeld werd. We moesten een sterke staat zijn.

Dit scenario werd zelfs ooit bevestigd door een anonieme getuige.

Een anonieme getuige verklaarde in 1989 dat er in het begin van de jaren '80 in België een aantal mensen werden aangeworven voor Clandestine Service. Volgens hem ging het allemaal om personen die zeer pro-Amerikaans waren en die de Verenigde Staten tijdens een mogelijke oorlog met de Sovjet-Unie van dienst konden zijn. De getuige wist te vertellen dat de lijst met geselecteerde kandidaten doorgespeeld werd aan een kolonel die op de SHAPE-basis in Casteau - het commandocentrum van de militaire troepen van de NAVO - werkte."

Bovenstaande tekst komt uit het boek De Slachter van Bergen. Heeft er iemand toevallig meer informatie over deze anonieme getuige?

Even tussendoor. Een tijdje geleden vernoemde ik in het topic Kintex de naam van mevrouw Coen.

Het dossier Bende van Nijvel is zo moeilijk, omvangrijk en indrukwekkend dat we een "warboelspecialist" nodig hebben.

Heel wat mensen, waaronder mevrouw Coen, hebben inzichten verworven die ons helpen inzicht te krijgen in sommige methoden en technieken van criminele netwerken

Myrianne Coen was destijds consulent van de ambassade met de Belgische nationaliteit, gedetacheerd vanuit het Militair Centrum voor Strategische Studies (Rome) en deelde in haar rapport de ervaring die ze kon opdoen tijdens haar tien jaar observeren van criminele netwerken in westerse landen en Oost-Europa. Haar rapport werd in 2003 gepubliceerd in het Observatorio Strategico, een tijdschrift uitgegeven door het Centrum (CeMISS).

Bewust worden van de schade veroorzaakt door criminele organisaties in onze samenlevingen is een voorwaarde voor de effectieve strijd tegen de netwerken (...). Maar zodra hun bestaan is vastgesteld, vereist de strijd tegen criminele netwerken een tweede stap: we moeten de signalen herkennen. De volgende pagina's zijn bedoeld om de technieken te onthullen waarmee deze ‘parallelle wereld’, die voor velen nog ver weg en onbekend is, zijn opmars voortzet, gericht op het aanvallen en verzwakken van democratische institutionele structuren die zich tegen hun doelstellingen en doel verzetten.

Criminele netwerktechnieken
(Samenvatting van het COEN-rapport)

Doelstelling van criminele groepen: winst maken.
Strategie: volhouden.

Gebruikte processen, in oplopende volgorde van belangrijkheid en ernst.

• Profiteer van de vrijheid van verkeer binnen de EU, vooral sinds de openstelling voor oostelijke landen (Shengen-gebied).

• Vergroot de collusie en sympathie tussen belangengroepen en de politieke wereld.

• Infiltreer de administratie, vooral om officiële documenten te verkrijgen (bijvoorbeeld honderden paspoorten verdwijnen elk jaar uit ambassades en consulaten, duizenden valse visa, om nog maar te zwijgen van rijbewijzen...).

• Gebruik chantage en/of corruptie tegen verantwoordelijke of invloedrijke mensen als drukmiddel.

• Gebruik bedreigingen, intimidatie en, als laatste redmiddel, geweld. (Over het algemeen zijn bedreigingen voldoende, vooral als ze de familie betreffen).

De moeilijkheden waarmee criminele groepen te maken krijgen.

Het nastreven van winst brengt uiteraard risico's met zich mee die verband kunnen houden met politieonderzoeken, onderzoeken of zelfs concurrentie van andere criminele groepen. Het gaat dus in de eerste plaats om jezelf beschermen. Om dit te doen, moet u:

• Opportuniteiten zoveel mogelijk benutten, flexibel zijn en weten hoe u zich aan de omstandigheden kunt aanpassen.

• Samenwerken door nog krachtigere nationale of internationale netwerken te creëren (opsluiting maakt het bijvoorbeeld mogelijk om vruchtbare relaties op te bouwen).

• Word onzichtbaar en laat geen spoor achter van uw activiteiten. Mochten er ondanks alles toch blijven bestaan sporen, we zullen er op de een of andere manier in moeten slagen om ze aan het toeval, aan een ongelukkig toeval, toe te schrijven. Het zal nodig zijn om “de samenhang en onduidelijke relevantie te verwijderen”. In veel gevallen zullen we dan spreken van “disfuncties” in het werk van politie, rijkswacht, justitie of overheidsdiensten.

Het risico om ontmaskerd te worden.

Als het criminele netwerk dreigt te worden ontmaskerd, bijvoorbeeld dankzij het werk van koppige onderzoekers, zal het nodig zijn om:

• Tijd te besparen of te verspillen.

• et vernietigen van de tegen hem ondernomen actie, door het creëren van verwarring in het onderzoek en de dossiers, door het organiseren van wanorde rond de zaak.

• Creëer slechte aanwijzingen in het onderzoek, steek tegenvuur aan, leidt de aandacht af, organiseer lekken naar de pers die het onderzoek zullen torpederen.

• Organiseer in het algemeen publieke desinformatie.

• Probeer media-stilte over de kwestie of de meest gênante aspecten ervan te bewerkstelligen.

• Veroorzaakt de stagnatie, demotivatie en ontmoediging van onderzoekers die de zaak op verschillende niveaus geblokkeerd zien, zonder echt in staat te zijn de echte redenen te achterhalen.

• Het onderzoek en de onderzoekers in diskrediet brengen.

Jammer genoeg ken ik te weinig van computertechnieken om bovenstaande in mooie kolommen te gieten met in kolom twee groene of rode vinkjes die we kunnen afvinken en in kolom drie de feiten.

Naar mijn bescheiden mening is mevrouw Coenen nog iets vergeten (maar wie ben ik om dat te doen?). Ik zou er aan toe gevoegd hebben. Probeer de wetten van het land of de landen te wijzigen of net niet te wijzigen zodat je de onderzoekers de nodige wapens ontneemt in hun onderzoeken. Soit.