Misschien is het begrip ‘diskrediet’ beter om al het voorgaande te kunnen ‘plaatsen’.

Waarbij mijn post hierover eerder deze maand:

Wie pookte het vuur op, door te stellen dat de Delta-cel pas dagen voordien opeens naar Ronquières werd geleid om de wonderbaarlijke zoekactie met gekend resultaat te ondernemen? Er is een interne nota van 20 september 1986, van de procureur van Dendermonde aan de procureur van Gent, waarin formeel besloten werd de zoekactie in het kanaal uit te breiden tot "Large de Fauquez", de plaats in Ronquières die in het rapport Soignies wordt genoemd.

Er valt nog iets heel bijzonders te vertellen over Ronquières als de tijd daar rijp voor is.

Maar wat Django68 reeds eerder vertelde over Beijer - via Hilde Geens-  zijn aandeel hierin klopt maar is verre van volledig -uiteraard. Er worden echt mensen zenuwachtig (“het Instagram-debacle” en andere dingen). En terecht.

Grote wapenhandelaar sinds begin jaren 80, BOB hield hem toen al in de gaten.

Sterke verhalen, maar er klopt niks van.

Het probleem was dat de boot ginds gebruikt geweest was… en dat het spoor daarvan nog niet weg gemoffeld was. Dus moest er wel iets verzonnen worden…

Wie gaat er binnenkort zingen? Best niet teveel hoge noten meer, het klonk de hele tijd vals!

Boeiend om te lezen uit de rechtspraak van 25 juni 1986 over de veroordeling van Paul Etienne Francois Henri Vanden Boeynants:

"Wij, leden van de rechtbank, hebben de modernste juridische schroevendraaiers en scalpels gebruikt om het ingewikkelde mechanisme van uw enorme fraude uiteen te rafelen. Wat u deed was zeer erg.

U was eerste minister van België. U hebt de wetten verkracht die u anderen hebt opgelegd. U leidde een regering, u was een invloedrijk lid van de wetgevende macht. Méér dan anderen was het uw plicht het goede voorbeeld te geven en te zorgen dat de wetten nageleefd werden, ook al waren die soms lastig en onaangenaam om te dragen. Meer dan andere burgers was het uw heilige plicht ook de financiële wetten te eerbiedigen. Het is ongehoord dat u zulks niet deed. U moest de justitie steunen en helpen. U hebt dat niet gedaan: u hebt haar bedrogen.

Slechts uw leeftijd, uw sterke persoonlijkheid en de diensten die u ontegensprekelijk aan het land hebt bewezen, beschermen u tegen een opsluiting in de gevangenis. U kan in beroep gaan tegen dit vonnis maar het is niet zeker dat andere rechters zo mild zijn als deze rechtbank. Wij hebben alles gewikt en gewogen. Het zou ons aangenaam geweest zijn u vrij te spreken. Wij zochten argumenten in uw voordeel. Het hielp niet: wij konden niet anders dan dit vonnis uitspreken.”