Overgenomen alinea uit het artikel:

De Militaire Inlichtingendienst, Neerlands minst gecontroleerde dienst, van Kees Kalman.

De hardnekkige geruchten over actief ingrijpen van Nederlandse inlichtingendiensten in Suriname werden in 1994 nieuw leven ingeblazen door de voormalige secretaris van het Jungle-Commando, Frits Hirschland. Hirschland schreef in de Weekkrant Suriname dat de toenmalige LAMID al in de jaren tachtig in lichtingen verzamelde over drugshandel in Suriname en op de Nederlandse Antillen. Hij wees daarbij op de vele reizen van kapitein Werner van den Berg naar Jamaica, Oost-Suriname, Frans Guyana, Miami, de Dominicaanse Republiek, Brazilië en Paramaribo. Volgens Hirschland rapporteerde Van den Berg aan de MID over al zijn reizen en zijn gesprekken met onder meer kolonel b.d. Bas van Tussenbroek (LAMID en MID/KL, een tijd lang woonachtig in Cayenne), de Franse inlichtingendienst en Frank Castro van de CIA.

Tot oktober 1987 zou hij gerapporteerd hebben aan kolonel De Vries, daarna aan kolonel Kraak en in 1994 zou kolonel Bosch de leiding hebben gehad over deze inlichtingenoperaties. Het kan bijna geen toeval zijn dat deze drie heren de opeenvolgende chefs waren van de Landmacht- inlichtingendienst, respectievelijk MID/KL. Volgens Van den Berg zelf waren zijn Surinaamse contacten tijdens vakanties bij toeval onstaan en vond de rapportage plaats op initiatief van de MID. Hoe de reisjes gefinancieerd werden, bleef onduidelijk. Het is goed mogelijk dat het reizigersprogramma door de MID gebruikt is als cover voor offensieve inlichtingenoperaties in het Surinaamse.

Volgens Hirschland is Van Tussenbroek een centrale figuur in de operaties van Amerikaanse, Nederlandse en Franse inlichtingendiensten in Suriname.Hij had daartoe zeggenschap over gelden die door het Nederlandse ministerie van Ontwikkelingshulp ter beschikking waren gesteld aan het Zeister Zendingsgenootschap. Daarbij ging het - tussen 1986 en 1991 - om een bedrag van meer dan 32 miljoen Nederlandse guldens(10). Het is opvallend dat deze verhalen in Nederland nooit grondig zijn uitgeplozen. Eén van de weinige artikelen over dit onder werp verscheen een paar jaar geleden in het Algemeen Dagblad. De krant wist te melden dat de MID verzuimd had het bestaan van zes nieuwe vliegveldjes in Suriname, die zouden worden gebruikt voor smokkel van cocaïne vanuit Colombia en Bolivia, door te geven. Het was het toenmalige VVD-kamerlid Dijkstal (de huidige minister van Binnenlandse Zaken) die de zaak destijds aankaartte. De informatie zou afkomstig zijn van de op de Nederlandse Antillen wonende voormalige Surinaamse officier R. Bottse(11).

Noot: Roy Bottse, ooit dienend onder van Haperen in het coup verhaal.

Het is interessant deze details te vergelijken met het verhaal van Hirschland zoals dat in 1993 in grote lijnen verscheen in zijn boek Dossier Moengo. Hirschland is ervan overtuigd dat Nederland de guerrilla van het Jungle-Commando van Brunswijk steunde via kolonel Van Tussenbroek en het Zeister Zendingsgenootschap. Omdat men van Brunswijk geen stabiel bewind verwachtte, kreeg hij echter nooit voldoende steun om het van Bouterse en het Nationale Leger te kunnen winnen. Op het moment dat Bouterse een overeenkomst met het Surinaamse establishment leek te gaan sluiten, lieten de Nederlanders Brunswijk vallen door de geldkraan via Van Tussenbroek dicht te draaien. Brunswijk was toen gedwongen onderhandelingen met Bouterse te openen.

De CIA was het hier helemaal niet mee eens. De Amerikaanse geheime dienst was al jaren bezig het regime van Bouterse te destabiliseren omdat de Amerikaanse president geen toestemming gaf om een echte coup te plegen. De `oplossing' van de CIA was: drugs. Er moest een incident geënsceneerd worden om de onderhandelingen tussen Brunswijk en Bouterse te verzieken. En dat lukte wonderwel. De CIA liet een vliegtuigje met 1000 kilo cocaïne landen in Moengo, het gebied dat werd beheerst door Brunswijk. Het vliegtuigje was zogenaamd onderweg naar een bestemming die onder de controle van Bouterse viel en zou door slecht weer zijn uitgeweken. Dit incident leidde rechtstreeks tot de moord op twee lijfwachten van Brunswijk door het Nationale Leger. In de visie van Hirschland is het Jungle-Commando dus fijngewreven tussen de molenstenen van de Amerikaanse en Nederlandse inlichtingendiensten(12). De reisbewegingen van Kapitein Van den Berg ondersteunen deze theorie.

Bron » Buro Jansen en Janssen.nl

Meer over de raadsels rond Moengo vind je (natuurlijk) ook bij Stelling.nl > Raadsels rond Moengo 1 t/m 3:

1. Artikel over de voormalige muziekproducent, p.r.-adviseur en schrijver Frits Hirschland met als leidraad diens boek "Moengo" over zijn belevenissen aan de zijde van de Surinaamse rebellenleider Ronnie Brunswijk. Met onder andere de Israëlische wapenhandelaar Yair Klein, de voormalige Colombiaanse drugskartel-leider Pablo Escobar, ex-Mossad-topper en wapens- en drugshandelaar Mike Harari, de door president Bush afgezette Panamese leider Manuel Noriega, Iran/Contra-uitvoerder Oliver North, de in 1991 door het Amerikaans/Britse establishment opgeblazen Pakistaanse bank BCCI, de Israëlische bankier Bruce Rappaport, de Cubaanse vluchtelingenleider en Iran/Contra-figuur Frank Castro en Bas van Tussenbroek, de Nederlandse link naar Brunswijk » Deel 1

2. Eerste vervolg op de Brunswijkconnectie met onder andere Frank Castro, Bas van Tussenbroek, de vroegere Nederlandse ambassadeur in Parijs M. Vegelin van Claerbergen, de Amerikaanse diplomatieke vertegenwoordiger in Paramaribo Lance Hopkins, diens Nederlandse collega Joop Hoekman, leider van de DEA in Nederland Dale Laverty en DEA-"undercover" Dick Stotijn » Deel 2

3. Laatste deel van de Brunswijkconnectie met onder andere Desi Bouterse, Frank Castro, Lance Hopkins, Bas van Tussenbroek, ex-CIA-topman Theodore Shackley en Ruud Lubbers. » Deel 3

Op de hoek van gebouw E was waarschijnlijk een bank gevestigd. Er staat lichtreclame op het dak: P(...) Bank. (gebouw E staat zelfs nog 2 x op een foto.) Quootje uit de Serrist:

"Zij stapten het kleine parkeerterrein over tussen het warenhuis en het restaurant Windekind, eveneens behorend tot het zelfde verkoopscomplex."

Daarmee wordt het aannemelijk dat selfservice restaurant Windekind was gelegen in gebouw B-3. De parkeerplaatsen in het midden van de grote parking lagen een kwartslag gedraaid ten opzichte van die op mijn tekening. De "hoofdwegen" op de parking zullen niet anders zijn geweest als nu.

Raf, ik heb een behoorlijk aantal precieze vragen voor haar waarvan ik vervolgens niet weet of ze die wil of kan beantwoorden. Echter mijn grootste probleem bij dit alles is de taalbarrière. Dat dhr Finnè nr. 2 is bevestigde Trisch trouwens reeds in quotes die ik hier eerder aanhaalde, dwz zij noemde hem als slachtoffer na Noté en Noté is nr.1.

Overigens schijnen er in/rond 1988 onder Lacroix alsnog een aantal officiële reconstructies te hebben plaatsgevonden. Experts lieten de 2e commissie weten dat dat toen al veel en veels te laat was. (Ik zou ze toch wel erg graag willen zien.)

K&, over het tijdstip van de huiszoeking bij Leon Finnè: je bent correct. Het was die avond. Ook opmerkelijk is dat ik begrijp dat de familie pas na de autopsie werd ingelicht. Wat de buschauffeur betreft, welke kant reed hij dan op? Als ik zijn interview lees concludeer ik ook dat hij niets gezien heeft van de daders of hun wagen zelf. De plaats waar ik de bushaltes teken is de huidige plaats.

Nog even wat weetjes over Finnè:

• In een BRTN Terzake-uitzending van 7 februari 1996 stelde politie-commissaris Vandenbranden dat Mendez en Finnè elkaar kenden.

• Volgens Jean Bultot leverde Mendez vervalste end-user-certificaten om de echte bestemming van wapenleveranties te camoufleren. Finnè zou zich (volgens Bultot) bezig hebben gehouden met de financiële aspecten van de wapenhandel.

Beste Ben, een kleine correctie. De UZI gestolen van rijkswachter Morue werd teruggevonden in de Saab (bron: Colruyt PDF). Aanvulling, de stereo-installatie bestond uit 1 versterker, 2 luidsprekers, 1 Jenssen (VS) equilizer, 1 Blaupunkt autoradio. Totale waarde ongeveer Bef. 100.000 (Bron: Colruyt PDF).

Aanvulling en correctie. Gevonden:

• 1 pistool FN-Browning 1922 cal.7.65 (deels gedemonteerd maar compleet).

• Onderdelen van een tweede FN-Browning 1922 cal.7.65. (o.a. de "kulas".)

Bron: 1e Bende-commissie

Vermist is dus:

• Een 7.65 (o.a. gebruikt in Maubeuge);

• Resterende onderdelen van een FN-Browning 1922 cal 7.65.

Men heeft schijnbaar bij meerdere verdachten wel eens carnavalsmaskers gevonden (o.a. bij Philippe De Staerke). Degene die gebruikt zijn bij Eigenbrakel/Overijse vertegenwoordigden:

• Jacques Chirac (gedragen door de Killer).

• Oude man, waarschijnlijk Francois Mitterand (gedragen door de Oude).

• In Ohain droeg een dader het masker van een oude man met scheve tanden.

Voor zover mij bekend is, zijn deze maskers nog vermist.

Vermist is verder ook nog:

• 1 Bijl, model tomahawk. Gebruikt bij de Delhaize overval te Beersel.

• 1 Groene sjaal die een der daders voor zijn aangezicht zou hebben gedragen bij zeker 2 feiten (volgens mij de Reus zijn sjaal).