501

(136 replies, posted in Speurders)

"Het is simpel", zei Beijer. "Je pleegt een moord en je laat het wapen vallen op de vloer van een discotheek. Iemand raapt het op, het wapen duikt op bij een volgend misdrijf en de politie zegt: dat is dezelfde bende.”

De schuldigen hebben op voorhand gerekend op de manipulatie in het ballistisch onderzoek om hun misdaden te ongestraft te kunnen begaan.
Dàt is de “Bende van Nijvel”.

502

(136 replies, posted in Speurders)

In een mededeling stelde het Nationaal Syndikaat van het Rijkswachtpersoneel (NSRP) dat de verklaringen van Vernaillen (in de Bendecommisie bis):

"…het rijkswachtpersoneel diep gekwetst heeft in zijn waardigheid. "Dergelijke verklaringen, die het gehele korps in opspraak brengen, zijn voor het rijkswachtpersoneel een factor van gluiperige destabilisatie, aldus het NSRP. Het rijkswachtsyndicaat nodigt de bevolking uit zich niet door dergelijke manoeuvres te laten verrassen.”

De wereld op zijn kop.
“Gluiperige destabilisatie…”
Het lijkt wel een samenvatting van de fictie(!)-reeks 1985, maar het was en is helaas non-fictie.

Het mantra “aan het instituut Rijkswacht werd/wordt niet geraakt” ongeacht het aantal weerzinwekkende misdrijven dat dit instituut door haar individuele leden -bewezen!- met zich mee droeg.

Waardigheid?
Schandalig!

503

(5 replies, posted in Speurders)

Ben wrote:

Uit het verslag van de Tweede Bendecommissie:

(...) En onder verwijzing naar hoofdstuk III moet er tenslotte op worden gewezen dat de verdeeldheid tussen de diverse onderzoekscellen in de jaren 1980, en meer nog de tweespalt tussen rijkswacht en gerechtelijke politie die voort duurt tot op de dag van vandaag, een adequaat gebruik van de meer traditionele bijzondere opsporingsmethoden, namelijk het gebruik van informanten en het onder voorwaarden sluiten van "deals" met hen, geweldig heeft bemoeilijkt (154).

Van Rie verklaarde in dit verband overigens: "Ik denk dat een deel van die desinformatie bewust de wereld wordt ingestuurd. Als men de bron van die informatie kan achterhalen, dan ben ik ervan overtuigd dat men een groot deel van de Bende van Nijvel, of van de organisatie die achter de Bende van Nijvel zou zitten, kan blootleggen. Na analyse van de informatie valt het op dat bepaalde personen steeds opnieuw terugkeren als informant achter de schermen."

raven wrote:

Jean-Pierre Callens. Betrokken in het onderzoek naar Lydia Montaricourt en Fortunato Israel (dossier Eurosystem). Zeer close met Denise Tyack. Had een relatie met Dagmar Zeyen en was een informant voor Beijer en Bouhouche. Wordt aanzien als iemand die wellicht ook de tape gezien had en/of in zijn bezit had.

Na Axel Zeyens vlucht naar Brazilië via Spanje verklaarde zei Dagmar Zeyen dat zij aan haar broer had verteld dat hij gezocht werd in verband met de bloedige overval op een GMIC-geldtransport in Groot-Bijgaarden.

Dagmar had die inlichtingen van een politieagent waarmee ze bevriend was.

Dagmars getuigenis kon dus helpen uitleggen waarom Zeyen schrik kreeg opgepakt te worden en vluchtte.

504

(17 replies, posted in Onderzoekspistes)

“Na mijn straf bemachtig ik opnieuw een wapen”.

505

(11 replies, posted in Speurders)

Willy Sintobin kwam om het leven na een frontale botsing met een vrachtwagen toen hij op 22 februari 1987 terug kwam van een congres van IPA in Denemarken.

506

(56 replies, posted in 1980-1989)

Ben wrote:

Op 22 januari 1985, rond 22u00 belde iemand de politie dat er een auto met draaiende motor in het struikgewas was gereden op het parkeerterrein van Westland Shopping Center in Anderlecht. De politie vond een Pontiac met een lijk aan het stuur. Het ging om François Ertrijckx, een diepzeeduiker die ooit een medaille had gekregen omdat hij iemand het leven had gered. De Brusselse pompenmonteur die vanwege zijn Gallische snor zijn stripnaam kreeg [Asterix], was doodgeschoten door een onbekende die naast hem op de passagiersstoel zat. Een getuige had daar die avond twee mannen zien discussiëren.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

De moord op Juan Mendez, de moord op Constantin Angelou, …

“Plots ging de telefoon bij me thuis. Het was de advocaat Michel Graindorge, die me zei dat 'men' van plan was me te ontvoeren, me aan de praat te krijgen en te liquideren. Hij wilde me niet zeggen wie 'men' was, maar ik wist dat Graindorge de advocaat was van Royen en Anthémus, twee zware jongens uit de bende van Habran. We hadden hen opgepakt nadat ze verklikt waren door ene Jules Montel, ook een zware jongen. Montel had ons verteld dat die twee in Parijs zaten, nadat we hem eerst zwaar onder druk hadden gezet. En Habran had een bloedhekel aan verklikkers. Hij moest en zou weten wie zijn jongens had verklikt en daartoe was hij zelfs bereid om mij, de baas van de Brusselse gerechtelijke politie te ontvoeren."

"Ik ben hem toen gaan opzoeken in zijn garage samen met mijn collega's, Georges Marnette en Jacques Léonard, twee Luikenaars, en een pak agenten. "Voilà Marcel, dit is Frans Reyniers, onze patron", zei Marnette. "Wij willen niet dat hem iets overkomt, zelfs geen verkoudheid. Habran probeerde zich nog even van den domme te houden. "Luister", zei Marnette. "Er zijn in België twee mensen die wisten waar Royen en Anthémus zaten. Een van hen ben jij. Ik neem aan dat jij hen niet verklikt hebt. Het moet dus de andere zijn." Een tijdje later wilde Montel zijn hond uitlaten in Ganshoren. Toen hij buitenkwam uit zijn appartement, is hij vanuit een zwarte BMW door een paar onbekenden doodgeschoten.”

Frans Reyniers had dus debet aan de moord op Jules Montel. Hierover zei hij nog...:

"Nu kun je, vooral als brave burger vanuit je luie stoel, morele bezwaren hebben tegen deze manier van optreden. Maar, neem me niet kwalijk, als ik moet kiezen tussen de veiligheid van mijn gezin en dat van een onverbeterlijke gangster, dan weet ik wat mij te doen staat."

Léon Finné was immers gedurende de laatste jaren een belangrijk informant geweest van de Brusselse gerechtelijke politie (voor Frans Reyniers). Ja, omwille van een vermeende “staatsgreep” voor wie het wil geloven. Dat moet dan wel een staatsgreep in Luxemburg geweest zijn ...

“... een bloedhekel aan verklikkers.”

507

(804 replies, posted in 1982)

steinerprag wrote:

Of Farcy.

» Forum

Ch. D.S is natuurlijk de - hier bekendere - Léon en Philippe hun broer Charles.

De BOB'er van Halle vertelde verder: "Daar was opeens een reden voor. Kort naar de moord bij op José Vanden Eynde zei iemand dat we de daders in de omgeving van de clan moesten zoeken. De getuige bracht de liquidatie van de nachtwaker in verband met een oude heroïne- en cocaïnesmokkel. De schoondochter van de vermoorde nachtwaker was getrouwd geweest met een zekere Fernand, een conciërge in het farmaceutische bedrijf BIOS Coutelier in Schaarbeek, waar de politiediensten in die periode hun in beslag genomen drugsvangsten lieten onderzoeken. De schoondochter had daar zelf ook gewerkt." BIOS Coutelier produceerde als enige in België cocaïne en morfine voor medisch gebruik. Het spul werd legaal uitgevoerd met certificaten van het ministerie van Volksgezondheid. De firma werkte nauw samen met het Nationaal Drugsbureau van de rijkswacht, dat er onder de leiding van rijkswachtcommandant Léon François mannetjes liet opleiding om te infiltreren in de labs van de Cosa Nostra. Op een bepaald ogenblik waren er zowat 10 kilo morfine en 5 kilo zuivere cocaïne van BIOS Coutelier gaan zwerven op de zwarte markt in Pakistan.

“En de ex, Fernand, werd kort na de liquidatie van de nachtwaker zelf beschoten en raakte gewond aan zijn been. Fernand minimaliseerde de schietpartij. Het ging om diabololoodjes, schietkraammunitie, waarmee ongelukken gebeuren als er iemand van dichtbij geraakt wordt. Hij liet de hond uit, toen hij opeens pijn in de kuiten voelde. De dokter had de munitie uit zijn been gehaald, maar niet bewaard.”

“Twee broers De Staerke, Charles en Julien, zaten enkele maanden in voorarrest (in verdenking voor de moord op José Vanden Eynde), maar werden vrijgesproken. Johnny werd niet verdacht en hij zat in de gevangenis toen de conciërge om het leven werd gebracht.”

“Op een bepaald ogenblik waren er zowat 10 kilo morfine en 5 kilo zuivere cocaïne van BIOS Coutelier gaan zwerven op de zwarte markt in Pakistan. Tienduizend comprimés werden in Karachi te koop aangeboden met het label van de Brusselse fabriek, die er sinds 1965 geen meer leverde aan dat land. Op verzoek van de Pakistanen belastte de Brussels onderzoeksrechter Francine Lyna commissaris Frans Reyniers met een onderzoek. De drugslijn werd voor een deel opgerold.”

10 kilogram morfine en 5 kilogram zuivere heroïne die door De Staerkes en de schoonzoon van José werden gestolen bij BIOS en die door medewerking van het Nationaal Drugsbureau van Léon François in Pakistan opnieuw op de markt werd gebracht.

De Staerkes, Reyniers, Léon François en uiteraard Léon Finné die - op doorsteek van Reyniers - het verhaal van de Staatsgreep aan Herman Vernaillen ging vertellen. En uiteraard Philippe De Staerke die het verhaal lanceerde dat Elise Dewit en Jacques Fourez door ‘de Bende van Nijvel’ vermoord werden te Nijvel omdat er compromitterende videocassettes in hun autokoffer lag. Net zoals het verhaal dan een oude man steeds met zijn meest waardevolle bezittingen in zijn aktetas op café en in de rosse buurt zou gaan stappen zijn… waar dan uiteraard natuurlijk ook weer compromitterende videocassettes in zaten. Of course.

508

(804 replies, posted in 1982)

noorderling wrote:

Voor de zoveelste keer heb ik het Beersel verhaal doorgelezen. Gewoon omdat het zo intrigerend is, en mijn gevoel zegt dat deze moord enige antwoorden geeft over de bende.

Marc Vanden Eynde: “Van Leon? Dat weet ik niet. Ik ken Léon niet. Ik ken alleen Philippe De Staerke.”
HUMO: “U kent Philippe De Staerke?”
Marc Vanden Eynde: “Ik heb hem herkend op een foto in de krant…”

509

(804 replies, posted in 1982)

Ben wrote:
Tiens wrote:

Maar Ben zal wel een relevant artikeltje vinden in zijn favoriete krant.
Bijvoorbeeld op 17 juni 1977.

Je mag het ook gewoon delen in plaats van deze "kijk eens wat ik weet"-houding aan te nemen.

Ieder op zijn beurt.
Hier en hierbuiten.

510

(804 replies, posted in 1982)

Ben wrote:

Het is vandaag 40 jaar geleden dat José Vanden Eynde op een laffe en uiterst brutale manier werd vermoord door de Bende van Nijvel. De daders van deze gruwelijke moord zijn nooit gevonden.

Maar Ben zal wel een relevant artikeltje vinden in zijn favoriete krant.
Bijvoorbeeld op 17 juni 1977.

Om bijvoorbeeld op de relevante vraag te antwoorden:
Wie is Harry eh Fernand?