Eén van de zaken die mij het meest intrigeren is hoe personen uit de clans Becker-De Staerke op diverse momenten zowel in de eerste als de tweede golf opduiken bij of pal in de buurt van een aantal feiten en ook gelinkt kunnen worden (via respectievelijk Amory en Bultot) aan bv. Bouhouche.

Er zijn geen bewijzen maar ik vind dat ook allemaal een beetje veel om nog zuiver toeval te kunnen zijn.

Zelf hebben ze steeds volgehouden dat ze gezocht worden door de flikken die hen absoluut willen 'pakken' of dat men hen in de val tracht te lokken omdat ze perfecte zondebokken zijn. Ze hadden ook de reputatie om enkel te bekennen wanneer geconfronteerd met bewijsmateriaal waar ze werkelijk onmogelijk rond kunnen fietsen.

Cocu heeft bij de onderzoeksrechter (dus zonder dat hij klappen kreeg of al 72 uur wakker was) verklaard dat hij een aantal namen niet wilde noemen omdat hij verschrikkelijk bang was. Hij was op de hoogte van zaken die daderkennis veronderstellen. Echter, het zou een dwaas of een heilige geweest zijn die tegen Becker zou getuigd hebben, wetende dat hij en zijn clan vrij rondliepen, je nog familie had buiten en er daarenboven (ex) rijkswachters mee in het complot zaten.

Ik zeg niet dat hij een geldig alibi heeft, daarvoor zou je het dossier moeten hebben. Enkel dat er over zijn alibi in de media 2 versies bestaan die elkaar lijken uit te sluiten.

Nu, ik ga er wel van uit dat dat grondig onderzocht zal geweest zijn en dat uit dat onderzoek niet gebleken is dat hij pinten zat te pakken met Fredo Godfroid of een gelijkaardig figuur.

Ik kan wel begrijpen wat er gebeurd is, het was nu ook niet zo eenvoudig voor de speurders toen. Je mag niet vergeten dat er geen enkel materieel element was dat Becker (of de andere borains) op onweerlegbare, objectieve manier linkte aan een feit. De deskundigenverslagen over de wapens gingen alle kanten op, sommigen kwamen aanzetten met een alibi dat blijkbaar niet kon ontkracht worden, hun vingerafdrukken werden nergens officieel en bewijskrachtig geïdentificeerd, er werd nooit een bendewapen gevonden in die periode ... etc.

Je mag ook niet met de kennis van nu de beslissingen van toen evalueren, dat is niet eerlijk.

Ooggetuigenverklaringen zijn geen sterk bewijs, behalve als er verschillende zijn en de getuigen echt zeker van hun stuk blijken te zijn, met een line-up van verdachten volgens de regels. De meeste mensen observeren ook niet goed onder stress, dat is diverse keren aangetoond. En wat ga je doen als er bv. 3 getuigen zeggen dat ze mij gezien hebben bij een feit, maar ik kom aandragen met mijn aanwezigheid in een café en 2 andere getuigen waaronder een agent die in een pv verklaren dat ik op het moment van de feiten met volstrekte zekerheid bij hen was?

Dat 'truukje' met de wapens en nieuwe feiten terwijl verdachten opgesloten zitten, dat is ook vrij dodelijk in een context zonder hard bewijs en zonder heldere bekentenis. Persoonlijk denk ik dat dat minstens 2 keer toegepast werd.

Dat is geen interview, dat is een in de DDR gemaakte propagandafilm die indertijd gebruikt werd voor politieke indoctrinatie en verplicht voer was voor middelbare scholieren. Paste in het communistische bevrijdingsdenken en de strijd tegen W-Duitsland en het kapitalistisch systeem aldaar.

Waarmee ik niet wil zeggen dat er in Congo geen gruwelijkheden gepleegd geweest zijn maar dit is nauwelijks een objectieve bron te noemen.

Ok, ik begrijp dat je daar qua namen niet wil op ingaan.

Over de zaak François zijn we het eens, dat was in zekere zin enkel de trigger voor hetgeen volgde. Die zaak heeft overigens een lange echo gehad. Er zijn serieuze aanwijzingen dat de laatste wapenfeiten van Bouhouche en Beijer (Antwerpen, 1989) gelinkt waren aan een misgelopen deal op zee waarvoor moest worden betaald. In dit verband moet je ook eens kijken naar de hobby's van 'Asterix' en hoe hij (o.a.) Bouhouche kende. En als je veel tijd hebt: kijk eens hoe het een andere illustere bekende is vergaan, Bruno Farcy. Tot zeer recent had die nog participaties in Belgische bedrijven.

Ik zie niet het verband met de andere slachtoffers van 'de Bende' en gerichte liquidaties. Wat ik zie (maar niet kan uitleggen) is een grote 'split' tussen de eerste feiten en hetgeen gebeurde na de lange pauze, in 1985.

Wie van de eerste slachtoffers was significant genoeg voor een gerichte liquidatie? Vanden Eynde was een oude man, al die veronderstelde links met Franco zijn tot in den treure onderzocht en leverden niets op. Angelou was een taxichauffeur van wie werd beweerd dat hij ook in de autotrafiek en mogelijk drugs zat. Of dat waar is weet ik niet maar indien wel moet het toch niet veel opgebracht hebben.

Over 1985 vermoed ik dat de 'orkestleiders' gewoon consultants waren die handelden in opdracht en betaald werden door een externe partij. Een afpersingsplan ja, maar niet een afpersingsplan van de bende van Bouhouche, die waren ermee bezig als consultants/interimbureau. Denk ik. Als ik het kon bewijzen had ik allang bij de politie gestaan.