Steinerprag moet zeggen als het iets anders is, maar een dag vroeger en het zou 9 dagen na Aalst geweest zijn, een dag later 11. Ik zie daar weinig in.

Betreffende de zaak: de schutter heeft 'maar' 12 jaar gekregen. De kwalificatie doodslag werd ook slechts weerhouden met 7-5 stemmen en de rechters moesten mee beslissen dus ik vermoed dat er toch wel serieuze twijfel was over de intentie tot doden, cf ook de gevoeligheid van de trekker.

Het leken me ook een paar eersteklas oenen i.p.v. geharde doders, cf het latere verloop van hun 'carrière'.

En waarom?

Omdat op (of beter gezegd misschien: in) die vest DNA werd aangetroffen. En daarvan staat wetenschappelijk vast dat dat niet compatibel is met een lang verblijf onder water. Toon me één serieus wetenschappelijk artikel dat het tegendeel zegt.

Eigenlijk is het simpel: lang verblijf onder water en (al dan niet bewuste) contaminatie na bovenhalen, ofwel kort verblijf onder water en bijgevolg manipulatie van het onderzoek, ofwel (maar dat kan ik me moeilijk inbeelden en ik betwijfel dat daar aanwijzingen voor zijn) is het stuk vest minder lang onder water geweest dan de rest.

Eigenlijk zou je het rapport van het NICC over alle gevonden objecten moeten kunnen lezen om er iets zinnigs over te kunnen zeggen en dat zullen enkel de onderzoekers hebben. Ik neem ook aan dat de hypothese van manipulatie en de arrestatie en aanduiding als verdachten van een aantal speurders enige factuele basis zullen hebben?

Ik benader de zaken inderdaad rationeel, anders heb je helemaal geen aanknopingspunt meer. En nee, ik onderschat de genialiteit van de 'orkestmeesters' niet. Ik heb al ergens dacht ik expliciet gezegd dat bv. bij ARI, Beijer niet minder dan een technisch genie was. Ze stonden mijlenver voor op de ordediensten, niet dat dat toen moeilijk was. Ten eerste was er weinig technische expertise, ten tweede wisten ze exact wat kon en niet kon want ze waren zelf deel geweest van 'het apparaat' en hadden er nog vrienden. Volgens mij beseffen de speurders van nu die op de zaak werken dat zeer goed, hun collega's uit de jaren '80 niet.

Wat je niet mag vergeten is dat wat zich toen voordeed iets was dat nog nooit eerder vertoond was in de sfeer van het klassieke banditisme of terrorisme. En dat sedertdien ook niet meer teruggekomen is. De ordediensten toen en nu (en eigenlijk iedereen) werken vanuit een bepaald referentiekader en binnen dat kader gelden er bepaalde 'wetmatigheden' die empirisch gegroeid zijn, simpelweg omdat ze in 99.9% van de gevallen correct blijken te zijn. De aanname daarvan spaart een hoop tijd en zoals gezegd, in 99.9% van de gevallen blijkt ze correct. Als je criminelen hebt die opereren buiten dat referentiekader dan duurt het ten eerste een tijd voordat iemand dat doorheeft, ten tweede is het zeer moeilijk er iets tegen te doen want je moet alle aannames overboord kunnen gooien en elk klein atomair detail vanaf nul op formele bewijsbasis beginnen evalueren. Recent voorbeeld: de moord op die advocate, en ik denk dat dat qua complexiteit 10% is van wat we zagen rond 'de bende'.

Wat de 'orkestmeesters' toen deden, dat is eerder een aanpak die je zou associëren met een inlichtingendienst die ergens te velde een speciale operatie aan het voorbereiden zijn. (voor alle duidelijkheid: ik geloof persoonlijk NIET in die inlichtingendienst theorie).

Nu naar je theorie van gerichte eliminaties. Ik zit nog steeds met één vraag: waarom? Wat maakt dat bepaalde slachtoffers zo'n high-value targets zijn dat er zulke zaken uitgehaald worden terwijl het is sé veel simpeler is: aanbellen en als de deur opengaat: BAM. Of omverrijden met een wagen, vergiftigen, 'zelfmoorden', onder de trein duwen ...

We hebben het hier over een volledig team dat wekenlang bezig zou geweest zijn met alles plannen en dan uitvoeren. Wachtmeester Morue was niet het hoofd van Hamas waar de Mossad vermoedelijk met tientallen personen jacht op maakt.

Er wordt (ik geef maar een voorbeeld) ook gezegd dat bv. Finné elders vermoord werd, dan werd neergelegd op de site en dat heel de overval gewoon een achtergrondscène was voor die moord. Waarom? Je ziet ook wel dat zoiets extreem 'foutgevoelig' is: één klein foutje of een onverwachte getuige en alles is om zeep.

Als je zegt dat het gaat om gerichte liquidaties dan moet je ook kunnen uitleggen van wie en waarom die bepaalde personen zo speciaal waren dat er zo gigantisch veel moeite voor werd gedaan. Ik zie dat niet.

Ik betwist niet dat er professioneel voorbereid werd, maar m.i. zijn de slachtoffers onpersoonlijk gekozen. Er moesten er gewoon voldoende zijn om het plan uit te voeren. Wie stierf had geen belang.